ART AERI: Τζέιμς Χάρολντ Ουίλσον

Ο Τζέιμς Χάρολντ Ουίλσον, Βαρόνος Ουίλσον του Ριβώ, γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1916 στο Χάντερσφιλντ του Γιόρκσαϊρ της Αγγλίας, όπου και μεγάλωσε. Πέθανε στις 24 Μαΐου 1995. Ήταν Βρετανός πολιτικός, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, από το 1964 έως 1970 και από το 1974 έως το 1976. Διετέλεσε Ηγέτης του Εργατικού Κόμματος, από το 1963 έως το 1976.

Αρχικά φοίτησε στο Royds Hall School στο Χάντσερσφιλντ, όμως από το 1932 έως την αποφοίτησή του το 1934, φοίτησε στο Λύκειο Αρρένων του "Wirral Grammar School for Boys" στο Μέρσισαϊντ της Βορειοδυτικής Αγγλίας.

Σπούδασε κατόπιν υποτροφίας, αρχικά Σύγχρονη Ιστορία, και στη συνέχεια, Πολιτική, Φιλοσοφία και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και έλαβε πτυχίο το 1937, με βαθμό άριστα. Ύστερα από την αποφοίτησή του εργάστηκε ως ακαδημαϊκός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και κατόπιν Λέκτορας Οικονομικής Ιστορίας στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Ήταν μέλος της Βουλής των Λόρδων, από το 1983 έως τον θάνατό του το 1995. Υπηρέτησε ως βουλευτής της Βουλής των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου, με το Εργατικό Κόμμα, για την εκλογική περιφέρεια του Χάιτον (1950-1983) και για την εκλογική περιφέρεια του Όρμσκερκ (1945-1950).

Υπηρέτησε ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης του Ηνωμένου Βασιλείου, από το 1963 έως το 1964, και από το 1970 έως το 1974. Υπό την Κυβέρνηση του Κλέμεντ Άτλι, υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Βρετανικού Εμπορικού Συμβουλίου (1947-1951) όταν και έκανε αρκετές επισκέψεις την Σοβιετική Ένωση και κάποιοι αδίκως τον είχαν κατηγορήσει για φιλοκομμουνιστή.

Στις εκλογές της 15ης Οκτωβρίου του 1964, οι Συντηρητικοί, έπειτα από 13 χρόνια στην εξουσία, ηττήθηκαν και πρωθυπουργός εξελέγη ο Χάρολντ Ουίλσον. Η πλειοψηφία, όμως, των Εργατικών έναντι της συμμαχίας Συντηρητικών-Φιλελεύθερων περιορίστηκε σε τέσσερεις έδρες. Ωστόσο, οι Εργατικοί συνέχισαν να διεκδικούν και να κατέχουν την εξουσία μέχρι την επόμενη δεκαετία, με κάποια διαλείμματα Συντηρητικής διακυβέρνησης. Ο Ουίλσον διετέλεσε πρωθυπουργός για συνολικά οκτώ χρόνια, από το 1964 έως το 1970 και από το 1974 μέχρι το 1976. Παραιτήθηκε από την ηγεσία των Εργατικών το 1975 και τον διαδέχθηκε ο Τζέιμς Κάλαχαν. Η οριστική ήττα των Εργατικών επήλθε το 1979, από τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Η πιο δύσκολη ίσως απόφαση της περιόδου της πρωθυπουργίας του υπήρξε η πολιτική απόφαση για υποτίμηση της στερλίνας, η οποία προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις, με αποκορύφωμα κάποιοι επιχειρηματίες και πολιτικοί να σκέφτονται ακόμη και τη βίαιη απομάκρυνσή του από την Πρωθυπουργία, με πραξικοπηματικό τρόπο. Πρωτόγνωρες καταστάσεις για το Ηνωμένο Βασίλειο. Τελικά η κίνηση αυτή απομάκρυνσής του απέτυχε, μεταξύ άλλων και με την παρασκηνιακή παρέμβαση της Μοναρχίας.

Παρόλο ότι στο εργατικό κόμμα και το υπουργικό του συμβούλιο υπήρχαν ακραία αριστερά στελέχη, εντούτοις διατηρούσε ο ίδιος πολύ φιλικές και προσωπικές σχέσεις τόσο με την Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ όσο και με αρκετούς Αμερικάνους Προέδρους, οι οποίοι και τον τίμησαν στις επίσημες επισκέψεις του στην Αμερική.

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.

Μακαρίου 71, Λ/σία