Tα «Αμερικανικά Συμφέροντα», F16, ενέργεια, χάρτης Μπάιντεν/Χόκσταϊν και το ΟΧΙ μας το 2004!

Μέρος Α’

Στις 28 Ιανουαρίου 2023 στο αμερικανικό “National Interest” δημοσιεύθηκε ένα άρθρο του τουρκικής καταγωγής (γεννήθηκε στην Τουρκία και σπούδασε στο Λονδίνο) Sinan Ciddi*, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Μόνο η Αμερική μπορεί να λύσει το Κυπριακό». Και τον υπότιτλο «Δίχως μια βιώσιμη λύση στην κυπριακή διαμάχη, η Δυτική ασφάλεια θα παραμείνει σε μια διαρκή εύθραυστη κατάσταση».

Εξαρχής να σημειωθεί ότι η ιστοσελίδα «National Interest» («Αμερικανικά Συμφέροντα») αντιπροσωπεύει και υποστηρίζει ακριβώς αυτό που είναι. Τα αμερικανικά συμφέροντα. Ιδρύθηκε το 1985.

Το εξώφυλλο του βιβλίου της Συνταγματολόγου Claire Palley: «Μια Παταγώδης Αποτυχία των Διεθνών Σχέσεων – Η αποστολή Καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Κύπρο 1999-2004». 


Ξεκινώντας ο συγγραφέας και σε σύντομη αναφορά του για την πρόσφατη ιστορία της Κύπρου, αναφέρει ότι το 1974 έγινε τουρκική εισβολή που μοίρασε τη νήσο και ξεκαθάρισε ότι η επίλυση του κυπριακού προβλήματος δεν είναι απλή δουλειά. Ολόκληρες στρατιωτικές, διπλωματικές και πολιτικές καριέρας ξεκίνησαν και τελείωσαν στην Κύπρο από την τουρκική εισβολή του 1974. Η επίλυσή του θα χρειαστεί σημαντική διπλωματική επένδυση από τις ΗΠΑ, όπως έγινε με τη Βόρειο Ιρλανδία και τους πολέμους στα Βαλκάνια, έγραψε και πρόσθεσε: «Αυτών λεχθέντων, οι ΗΠΑ ήδη γνωρίζουν την αξία της Κύπρου, αλλά σε περιορισμένο βαθμό. Π.χ. με την πρόσφατη άρση του εμπάργκο όπλων στο νησί από τη δεκαετία του 1980, οι ΗΠΑ ελευθέρωσαν την Κυπριακή Δημοκρατία (τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση στο νότιο μέρος του νησιού), για να διευκολύνουν την αποστολή των αποθεμάτων σοβιετικού οπλισμού (στην Κ.Δ.) στην Ουκρανία…».

Η όλη προσπάθεια του συγγραφέα στο «American Interest» είναι το αμερικανικό όντως συμφέρον. Αυτό δεν συνεπάγεται όμως και το εθνικό ελληνικό συμφέρον, ενώ συνεπάγεται καθαρά το τουρκικό συμφέρον!

Δηλαδή η άρση του αμερικανικού εμπάργκο, για το οποίο «πανηγύρισαν» κάποιοι, είχε τον πιο πάνω σκοπό και δεν το κρύβει ο συγγραφέας.

Σημ.: Η Κ.Δ. είναι αναγνωρισμένη σε ολόκληρο το νησί και όχι μόνο στο «νότιο μέρος».

Στη συνέχεια προχωρεί στο 2004 για να επικρίνει ουσιαστικά το ΟΧΙ μας στο «Σχέδιο Ανάν», που «θα ένωνε τη νήσο με δύο “constituent states”… και η τουρκική γλώσσα θα γινόταν επίσημη γλώσσα της ΕΕ, προωθώντας τις τουρκικές προσπάθειες να γίνει (η Τουρκία) πλήρες μέλος της ΕΕ».

Οι ανταλλαγές επιστολών (βλέπε Σύνταγμα της ΚΔ) μεταξύ Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και Αντιπροέδρου Δρος Φαζίλ Κουτσιούκ με τον εξουσιοδοτημένο Αντιπρόσωπο του Ηνωμένου Βασιλείου που υπέγραψε τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, που ήταν ο Σερ Χιου Φουτ, με τις οποίες η Κυβέρνηση του Ην. Βασιλείου συμφώνησε πλήρως πως όταν η τελευταία δεν θα χρειάζεται πλέον της Βάσεις, αυτές θα επιστραφούν στην Κυπριακή Δημοκρατία (Από το βιβλίο Φανούλας Αργυρού και Ανδρέα Παπακωνσταντίνου «Η Κύπρος στο Σφυρί», Λονδίνο 1991).

Ενσυνείδητα αγνοεί το ογκωδέστατο βιβλίο με την κριτική-καταπέλτη εναντίον και του τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν (πέθανε 18.8.2018) από τη Συνταγματολόγο Κλαίρ Πάλλυ (Claire Palley). «Μια παταγώδης αποτυχία των διεθνών σχέσεων», σε ελληνική μετάφραση από το αρχικό αγγλικό «An International Relations Debacle by Claire Palley».

Ενέργεια-φυσικό αέριο

Και μπαίνει στο ψαχνό! Η Ευρώπη, γράφει, «χρειάζεται επειγόντος να ανεξαρτητοποιηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο… Μια εναλλακτική (λύση) και βιώσιμη πηγή φυσικού αερίου βρίσκεται στην ΑΟΖ της Κύπρου. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κ.Δ.… Ενόσω η Κυπριακή Δημοκρατία έχει το απάνω διπλωματικό χέρι ως η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του νησιού, δεν αφαιρεί το κίνδυνο σύγκρουσης με κάποιον λανθασμένο υπολογισμό είτε από Τούρκους, Έλληνες ή Κύπριους στρατιωτικούς… Το μέλλον σταθερής προμήθειας αερίου στην Ευρώπη πρέπει να έλθει με μια πολιτική λύση στην Κύπρο. Με επανένωση του νησιού, με την Τουρκία να έχει πλήρεις διπλωματικές σχέσεις με την Κύπρο. Και τα αμφισβητούμενα ύδατα, ΑΟΖ, θα λυθούν μέσω διπλωματίας, με ελεύθερο το αέριο προς την Ευρώπη… Και έτσι ίσως η αμερικανική μεσολάβηση να ξαναζωντανέψει τις σχέσεις ΗΠΑ/Τουρκίας...». Ευελπιστώντας και στην απομάκρυνση της Τουρκίας από τη Μόσχα…

Σημ. 1. Με «επανένωση» εννοεί την αναγνώριση των κατεχομένων…

Σημ. 2. Δηλαδή η Κ.Δ. πρέπει να παύσει να έχει το απάνω διπλωματικό χέρι ως η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση!!! Και πώς θα γίνει αυτό; Μα, με την αναγνώριση των κατεχομένων για να έχουν ισότιμο λόγο οι Τούρκοι στη μοιρασιά των «αμφισβητούμενων υδάτων»!

F16

Όσον αφορά τα F16, ο συγγραφέας δεν αναφέρεται καν ως προϋπόθεση, π.χ. όπως ακούσαμε να υπόσχεται ο γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ, δηλαδή στην αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τα κατεχόμενα εδάφη της Κ.Δ. (και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης είχε πει ο Μενέντεζ). Αλλά θέτει θέμα τους S 400!

Βάσεις και ΝΑΤΟ

Το παζάρεμα με τους Ελληνοκυπρίους μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολο, γράφει, αλλά η Αμερική μπορεί να πείσει το Ηνωμένο Βασίλειο να μετατρέψει τις Βάσεις της σε ΝΑΤΟϊκές και ότι κάτι τέτοιο θα καλωσορίσουν οι Ελληνοκύπριοι.

Και πώς ξέρει ότι οι Ελληνοκύπριοι θα καλωσορίσουν κάτι τέτοιο, ΔΙΧΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των κατεχομένων και με την Τουρκία στην ίδια συμμαχία;

Δεύτερο, οι βρετανικές «κυρίαρχες» Βάσεις (που δεν είναι βέβαια με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στο Λονδίνο), είναι μέρος των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου… Και όταν το ΗΒ δεν τις θέλει πλέον για στρατιωτικούς σκοπούς, είναι υποχρεωμένο να τις επιστρέψει στην Κυπριακή Δημοκρατία που ίδρυσε το 1960 και όχι στο ΝΑΤΟ, όπως ονειρεύεται αδιάβαστα και επιπόλαια ο τουρκικής καταγωγής συγγραφέας για ξένα χωράφια…

Μπορεί να υπάρχουν ορισμένοι εντός της Κυπριακής Δημοκρατίας, που παραλαλούν «γονυπετείς» να βοηθήσουν τα ξένα σχέδια εις βάρος της πατρίδας μας με αγωγούς μέσω Τουρκίας, και δουλοπρεπώς να… δώσουν και άλλα «δώρα» στην κατοχική Τουρκία, όπως απαιτεί το Φόρεϊν Όφις διά του εντολοδόχου του Βρετ. Υπ. Αρμοστή στη Λευκωσία. Όμως, τέτοιες ξενοκίνητες φωνές υπήρξαν και το 2004. Και η απάντηση ήταν το περήφανο ΟΧΙ.

Η όλη προσπάθεια του συγγραφέα στο «American Interest» είναι το αμερικανικό όντως συμφέρον. Αυτό δεν συνεπάγεται όμως και το εθνικό ελληνικό συμφέρον, ενώ συνεπάγεται καθαρά το τουρκικό συμφέρον!

Και γιατί «Μόνο η Αμερική μπορεί να λύσει το Κυπριακό»; Επειδή επείγεται να μπει στην Ανατολική Μεσόγειο με τον ενεργειακό χάρτη Μπάιντεν/Χόκσταϊν;

Όμως, στο τέλος, και παρόλα τα λεγόμενά του για το τι μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ, για τους αγωγούς και τις ΑΟΖ κ.λπ., παραδέχεται ότι το πρόβλημα δεν περιορίζεται τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχουν, προσθέτει, θέματα όπως το στάτους των τουρκικών στρατευμάτων, διαμάχες στο περιουσιακό και το μέλλον των Τούρκων εποίκων στο νησί.

«Δεν υπάρχουν σήμερα ικανοί ηγέτες (εννοείται και στις ΗΠΑ) που υπήρχαν κατά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Και η απουσία αυτή μπορεί να οδηγήσει σε εμπόλεμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή…».

Ναι, αυτό είναι ένα μετρημένο συμπέρασμα, μέχρις ενός σημείου.

Αν σήμερα τελικά βρεθούν άξιες ηγεσίες, αυτές οφείλουν να σεβαστούν και να λειτουργούν βάσει των όσων μας άφησαν παρακαταθήκη οι ικανοί ηγέτες το 1948. Ενδεικτικά, τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Και ό,τι αυτός προνοεί και επιβάλλει για διατήρηση της παγκόσμιας τάξης και ηθικής. Και όχι «λύσεις» που ανταμείβουν τα εγκλήματα πολέμου και προωθούν υποταγή του θύματος στον βάρβαρο θύτη.

Κλείνοντας, θέλω να πιστώσω τον Sinan Ciddi για την αναφορά του σε ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ το 1974. Πράγμα, που ανίκανοι πολιτικοί της Κ.Δ. προσπαθούν να αποφεύγουν να αναφέρουν στο πλαίσιο της δουλοπρέπειας που τους διακατέχει για να γίνονται αρεστοί στις ξένες πρεσβείες που κηδεμονεύουν το Κυπριακό…

* Η συνέχεια στο Μέρος Β’ την ερχόμενη Κυριακή.

**Sinan Ciddi is a non-resident senior fellow at the Foundation for Defense of Democracies (FDD), where he contributes to FDD’s Turkey Program and Center on Military and Political Power (CMPP). He is also an Associate Professor of Security Studies at the Command and Staff College-Marine Corps University and Georgetown University’s School of Foreign Service.

https://nationalinterest.org/feature/only-america-can-resolve-cyprus-question-206152