Ωτοασπίδες των ψευδαισθήσεων

Έσβησε άλλη μια ψευδαίσθηση. Πάει και η διπλωματία των σεισμών. Αποδείχθηκε μια τραγική φαρσοκωμωδία με θύμα τον Υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια, αλλά κυρίως την Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου. Οι Τούρκοι τον εξέθεσαν ανεπανόρθωτα. Τον εξευτέλισαν, χωρίς να δείχνουν έλεος. Και τον Ελληνισμό μαζί.

Διακήρυττε με κάθε σοβαρότητα ο Νίκος Δένδιας τα εξής: «Δεν μπορούμε να πούμε όχι όταν η Τουρκία μάς προσφέρει χέρι φιλίας…». Και πριν αλέκτορα φωνήσαι, τρις ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου τον απαρνήθηκε. Με δύο απανωτές συνεντεύξεις και έναν χάρτη, που δείχνει το μισό Αιγαίο και τη Θράκη κάτω από την τουρκική αυτοκρατορία, τον άφησε εκτεθειμένο. Ομού μετά της κυπριακής Κυβερνήσεως, η οποία ήταν στην ίδια ουτοπική γραμμή. Και συνεχίζει να είναι. Διότι, πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί ο ισχυρισμός του Προέδρου ότι μετά τις εκλογές στην Τουρκία αναμένεται μια πιθανή αλλαγή της τουρκικής πολιτικής, που θα οδηγήσει στην άρση του αδιεξόδου και σε νέο Κραν Μοντανά;

Η αλήθεια είναι άλλη: Και ο Ερντογάν και η συμμαχία των Κεμαλιστών δεν μετακινούνται από τις αξιώσεις τους. Γιατί να το πράξουν, άλλωστε, όταν έχουν ήδη κατοχυρώσει στο Κραν Μοντανά τη διχοτομική μορφή των δυο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα; Εφόσον δεν έχουν κόστος, προχωρούν στον επόμενο στρατηγικό στόχο. Αυτόν των δύο κρατών με ισότιμη κυριαρχία ως το προηγούμενο στάδιο της πλήρους τουρκοποίησης. Δεν το λένε απλώς, αλλά το φωνάζουν οι Τούρκοι. Και πώς αντιδρούν οι ημέτεροι; Βάζουν επιδεικτικά τις ωτοασπίδες των ψευδαισθήσεων.

Τι δήλωσε τις προάλλες ο Τατάρ;

Πρώτο, διευκρίνισε ή, αν θέλετε, απείλησε ότι, εάν υπάρξει τουρκική Κυβέρνηση που θα απαγκιστρωθεί από τη λύση των δύο κρατών, θα παραιτηθεί. Σαφές το μήνυμα. Θα ρίξει την Κυβέρνηση στην Άγκυρα. Διότι, η όποια αντιπολίτευση δεν θα της χαριστεί. Θα την κατηγορήσει για προδοσία. Και πώς θα αντέξει;

Δεύτερο, υποσχέθηκε ότι θα μετονομάσει την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» σε «Τουρκική Δημοκρατία της Κύπρου». Αφαιρεί, δηλαδή, τον γεωγραφικό προσδιορισμό και καλύπτει ολόκληρο το νησί. Πόσο πιο ξεκάθαρες μπορούν να είναι οι προθέσεις του;

Η απαλλαγή των Αθηνών και της Λευκωσίας από το σύνδρομο των ψευδαισθήσεων είναι προϋπόθεση για να μπούμε στις ράγες του ρεαλισμού, δηλαδή της ισχύος και της αποτροπής, από τη Θράκη ώς την Κύπρο. Αλλιώς, δεν θα σταματήσουν οι απειλές και ο τουρκικός επεκτατισμός. Και ο συνεχής εξευτελισμός…