«Χοροί της Κύπρου» - Οι σκοποί της καθαρής μας ψυχής

Κάπου λέει ο Καμύ πως οποιοδήποτε ανθρώπινο δημιούργημα που είναι ικανό να συγκινήσει, κουβαλά μαζί του το σύμπαν του.

Αν υπάρχει ένας τρόπος να ψηλαφίσει κανείς «το σύμπαν» του τόπου μας, αυτός δεν είναι άλλος από τη μουσική μας. Τους σκοπούς, τους χορούς της Κύπρου που μπορούν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο να «μαρτυρήσουν» τις καταβολές και τα συστατικά της ψυχής και της ιδιοπροσωπίας μας.

Κι αν για χρόνια, όταν μας έλεγαν φίλοι εξ Ελλάδος ή από κάποια ξένη χώρα να τους δώσουμε να ακούσουν μουσικές της Κύπρου, υπήρχε μια αμηχανία, -επειδή παρά τις πολλές αξιόλογες καταγραφές δεν είχαμε μια συγκεντρωτική δουλειά που να είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα-, τώρα πλέον το πρόβλημα λύθηκε…

Οι «χοροί της Κύπρου» του δεξιοτέχνη βιολιστή Παύλου Μιχαηλίδη είναι δουλειά διαμάντι! 26 σκοποί της παραδοσιακής μας μουσικής και τέσσερα ταξίμια, εκτελεσμένα με τεχνική αρτιότητα και ευαισθησία.

Στις αποδόσεις των γνωστών ή λιγότερο γνωστών παραδοσιακών μας σκοπών από τον Παύλο Μιχαηλίδη, ακούει κανείς το «απόσταγμα» των εκτελεστικών ιδιωματισμών κορυφαίων παραδοσιακών μας βιολιστών, που ο Μιχαηλίδης αφομοίωσε καλά από την πολυετή έρευνά του. Ακούει επίσης σπάνια ή λιγότερο διαδεδομένα μελωδικά μέρη, σε γνωστά κομμάτια.

Παράλληλα με τον μελωδικό πλουραλισμό, η ρυθμική ποικιλομορφία των παραδοσιακών μας σκοπών, αποδίδεται στους «Χορούς της Κύπρου» με τρόπο που «γεννά» την επιθυμία του χορού στον ακροατή. Γεγονός που πιστώνεται στους επίσης δεξιοτέχνες μουσικούς Ανδρέα Ανδρέου (λαούτο), Στρατή Σκουρκέα (Κρουστά) και Χριστόδωρο Μνάσωνος (Λάφτα), που πλαισιώνουν το βιολί του Παύλου Μιχαηλίδη.

Στο άκουσμα των «χορών της Κύπρου» συνειδητοποιεί κανείς πως η τέχνη μας η παραδοσιακή, η ανεπιτήδευτη και η απαλλαγμένη από τα νεωτερικά και μετανεωτερικά ιδεολογήματα, είναι «το μοντέρνο των τελευταίων τουλάχιστον 2500 χρόνων» που λέει κι ο αδερφός αγιογράφος - ζωγράφος Γιάννης Γίγας.

Αν υπάρχει ένας τρόπος να ψηλαφίσει κανείς «το σύμπαν» του τόπου μας, αυτός δεν είναι άλλος από τη μουσική μας. Και αυτό γίνεται κατανοητό στο άκουσμα των «Χορών της Κύπρου».

Καλοτάξιδος…