Φόρμουλα διπλής «λύσης»: Ξεκλειδώνουν τις πύλες του Αιγαίου στην Τουρκία και κεφαλοκλειδώνουν την Κύπρο

Οι Πρέσπες του Αιγαίου και το κεφαλοκλείδωμα από το οποίο απειλείται η Κύπρος δεν συνιστούν θεωρητικό, αλλά πρακτικό μοντέλο δράσης. Υπάρχουν, ήδη, επί τούτου στοιχεία, κάποια εκ των οποίων έχει αποκαλύψει η εφημερίδα «Εστία» την περασμένη Κυριακή και αφορούν:

1. Στη δημιουργία διαύλων για την Τουρκία στο Αιγαίο, που σημαίνει ότι η Ελλάδα παραιτείται σε διάφορους χώρους και στον αέρα και στη θάλασσα των δικαιωμάτων της στα 12 ναυτικά μίλια και αναλόγως μπορεί να φτάσει ώς τα 7 ή ώς στα 8 ή 9 ή να μείνει στα 6.
2. Στο «Σύμφωνο Μη Επιθέσεως» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
3. Στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών με τη μετακίνηση τμημάτων της Τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου περί τα 250 χιλιόμετρά προς την ενδοχώρα.

Τι σημαίνει η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και η απόσυρση των Τούρκων στα 250 χιλιόμετρα

Πώς ερμηνεύεται στην πράξη το νέο δόγμα Δένδια

Οι τρεις ζώνες στο Αιγαίο και οι τουρκικοί δίαυλοι

Σπάει η άμυνα

Κατά κάποιον τρόπο, ένα τέτοιο μοντέλο ακούγεται καλό. Και ανοίγει τον δρόμο ακόμη και γι’ αυτήν τη λύση του Κυπριακού. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, για να δούμε τι θα μπορούσε να σημαίνει μια τέτοια συμφωνία και για την Ελλάδα και για την Κύπρο τόσο από νομικής, όσο και από γεωπολιτικής άποψης, καθώς και ασφάλειας. Αλλά και κάτι άλλο: Είναι ή όχι βήμα για την υλοποίηση της πολιτικής της Γαλάζιας Πατρίδας και γενικότερα της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής; Συναφώς επισημαίνουμε τα εξής:

Πρώτο, επί τη βάσει του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, εκείνη που χάνει τμήμα των κυριαρχικών της δικαιωμάτων είναι η Ελλάδα και όχι η Τουρκία. Συνεπώς, δημιουργούνται συνθήκες συγκυριαρχίας στο Αιγαίο και γίνεται δεκτή η αντίληψη της Άγκυρας ότι, εφόσον έχει μεγάλη ακτογραμμή, δικαιούται και περισσότερα δικαιώματα.

Δεύτερο, ο τουρκικός στόλος: (Α) ασφυκτιά στην ακτογραμμή του Αιγαίου και πέραν αυτής, διότι υπάρχουν τα ελληνικά νησιά, οπότε π.χ. ο τουρκικός στόλος μόλις θα βγει για επιχειρήσεις θα τύχει της «θερμής υποδοχής» των οπλικών συστημάτων, που υπάρχουν στα ελληνικά νησιά. Συνεπώς, ακόμη και αν δοθούν θαλάσσιοι διάδρομοι, θα πρέπει να αποστρατιωτικοποιηθούν τα νησιά, για να αισθάνεται η Τουρκία «ασφαλής». (Β) Δεν μπορεί να βγει από τα στενά των Δαρδανελλίων λόγων των νησιών της Σαμοθράκης, της Λέσβου, του Αγίου Ευστράτιου και της Χίου. Οι πύλες είναι κλειστές. Εκτός και αν τα νησιά αποστρατιωτικοποιηθούν, όπως αξιώνει η Τουρκία. Εδώ έχουμε, όπως φαίνεται και στον χάρτη, την πρώτη ζώνη νησιών αμύνης στο Αιγαίο. (Γ) Η δεύτερη ζώνη νησιών (χάρτης ζώνης Β) χαρακτηρίζεται από πυκνότητα νησιών και συνιστά πραγματικό ναρκοπέδιο για τον τουρκικό στόλο. Η αποναρκοθέτησή του μπορεί να γίνει μόνο εάν δοθούν δίαυλοι στην Τουρκία από την Ελλάδα και αν γίνει αποστρατιωτικοποίηση νησιών. Έτσι η Τουρκία θα μπορεί να κινείται άνετα από ανατολάς προς δυσμάς. (Δ) Δεν μπορεί να μπει στο Αιγαίο από τον νότο, λόγω του ότι η Ελλάδα ελέγχει τις δυο πύλες εισόδου. Η μια εκτείνεται από την Κρήτη ώς την Κάρπαθο και η δεύτερη από την Κάρπαθο ώς τη Ρόδο. Η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών αυτών ξεκλειδώνει τις πύλες του Αιγαίου για την Τουρκία και θα μπορεί να κινείται από τον νότο προς το κεντρικό και βόρειο Αιγαίο.

Τουρκική προέλαση και ανασφάλεια

Εάν δούμε το συνολικό σκηνικό και τι τελικά θα συμβεί, καταλήγουμε στα εξής:

1. Η Τουρκία θα μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει από τον βορρά και από τον νότο στο Αιγαίο και να κινείται ανέτως από ανατολάς προς δυσμάς. Και θα ενώσει τον σχεδιασμό της Γαλάζιας Πατρίδας ώς την Κύπρο και την Αλεξανδρέττα.
2. Ακόμη και αν τα τουρκικά στρατεύματα μετακινηθούν 250 χιλιόμετρα από τις ακτές προς το εσωτερικό της Τουρκίας, θα είναι δυνατό να επανέλθουν σύντομα, μέσα σε δυο το πολύ μέρες, σε αντίθεση με τις ελληνικές δυνάμεις, οι οποίες θα είναι εξόχως δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να επανέλθουν στα νησιά με τη μεταφορά αρμάτων, πυροβολικού, αντιαεροπορικών κ.λπ.
3. Η Τουρκία αποκτά στρατηγικό βάθος, το οποίο δεν έχει σήμερα, και θα φτάσει ώς τον 25ο Μεσημβρινό. Η Ελλάδα δεν χάνει απλώς την πρώτη γραμμή άμυνάς της στα νησιά, αλλά, ταυτοχρόνως, και σε συνδυασμό με τους θαλάσσιους διαδρόμους, που θα δοθούν στον τουρκικό στόλο, φτάνει έξω από την Ηπειρωτική Ελλάδα.
4. Δημιουργούνται συνθήκες ανασφάλειας για τους κατοίκους των νησιών, διότι ο τουρκικός στρατός μπορεί να κινηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ ο ελληνικός μέχρι να έρθει, εάν καταφέρει να φτάσει, το παιχνίδι θα έχει τελειώσει. Κάτι τέτοιο θα παραπέμπει στην τραγική απόφαση για την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας το 1967, που άφηνε την Κύπρο αθωράκιστη και άνοιξε τον δρόμο για την εισβολή του 1974, με την Ελλάδα να ισχυρίζεται ότι η Κύπρος ήταν μακριά. Ερώτημα: Θα ήταν το ίδιο το καθεστώς ασφάλειας της Κύπρου και θα είναι το ίδιο το καθεστώς των νησιών, με τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις επί τόπου ή με έδρα την Ηπειρωτική Ελλάδα;

Η αναθεωρητική πολιτική και οι νέες αχίλλειες πτέρνες

Υπό αυτές τις συνθήκες, η Τουρκία προχωρεί στην υλοποίηση της αναθεωρητικής της πολιτικής. Δηλαδή, την αλλαγή της νομικής, γεωπολιτικής και στρατηγικής της σχέσης με την Ελλάδα. Και αυτό δεν είναι τίποτε άλλο, εκτός από ένα ακόμη βήμα για την υλοποίηση της Γαλάζιας Πατρίδας. Ταυτοχρόνως, δε, εφόσον αποδυναμώνεται η άμυνα της Ελλάδας στο Αιγαίο, αποδυναμώνεται και η άμυνα της Κύπρου ακόμη περισσότερο. Γιατί; Διότι η Ελλάδα, πέραν της Κύπρου, αποκτά νέες αχίλλειες πτέρνες, διότι χάνει όσα αμυντικά πλεονεκτήματα διαθέτει σήμερα, οπότε, πόσα και τι να προλάβει, εάν το λεγόμενο «Σύμφωνο Μη Επιθέσεως» σπάσει;

Η παγίδευση του Προέδρου

Ερώτημα: Πώς θα υπογράψει η Ελλάδα «Σύμφωνο Μη Επιθέσεως» με την Τουρκία, όταν η Κύπρος τελεί υπό κατοχή; Ή μήπως θα μας επιβάλουν τη λύση οι «Μητέρες Πατρίδες», όπως επιδίωκαν την εποχή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου; Διότι, ποιος αμφισβητεί ότι θα μας πιέσουν με το δίλημμα: Ή δέχεστε την όποια λύση ή τραβάτε μόνοι σας προς τη διχοτόμηση; Και θα το πουν αυτό, ασχέτως εάν η λεγόμενη «λύση» είναι ήδη διχοτομική. Γιατί; Διότι η Τουρκία αφενός θεωρεί ότι η βάση των συνομιλιών είναι τα δύο κράτη με την ισότιμη κυριαρχία και, αφετέρου, επειδή η Άγκυρα πήγε ένα βήμα μπροστά, Αθήνα και Λευκωσία υιοθετούν την προηγούμενη τουρκική θέση των δυο ισότιμων συνιστώντων κρατών με πολιτική ισότητα. Και εδώ είναι που παγιδεύεται ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, ο οποίος, αντί να θέσει ως βάση λύσης τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και τις αρχές της ΕΕ, αποδέχεται, όπως και οι προκάτοχοί του, μια διχοτομική ομοσπονδιακή φόρμουλα, η οποία: Α) Νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής, δηλαδή τον διοικητικό, γεωγραφικό και πληθυσμιακό διαχωρισμό. Β) Με βάση τις συγκλίσεις θα μας αφαιρεί το δικαίωμα ψήφου στον βορρά, εκτός και αν αποποιηθούμε την εσωτερική ελληνοκυπριακή μας ιθαγένεια και πάρουμε την τουρκοκυπριακή. Εάν, δηλαδή, γίνουμε από Έλληνες Τούρκοι, όπως την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όταν δηλαδή για να είχε ένας Χριστιανός δικαίωμα ψήφου έπρεπε να γίνει μουσουλμάνος και, ως εκ τούτου, Τούρκος.

Ωραίο πακέτο με ωρολογιακές βόμβες

Δύο θα είναι τα εύηχα στοιχεία μιας τέτοιας φόρμουλας που αφορά και στο Αιγαίο και στην Κύπρο: Πρώτο, η λέξη «λύση» και, δεύτερο, η αναφορά στο «Σύμφωνο Μη Επιθέσεως», το οποίο, γιατί όχι, θα επεκτείνουν και στην Κύπρο. Μέσα όμως σε αυτά τα δύο πακέτα με ωραίες κορδέλες και ονοματολογία θα κρύβονται βόμβες, των οποίων, όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει, η Άγκυρα θα μπορεί να ρυθμίσει τον ωρολογιακό μηχανισμό, καθορίζοντας πού και πώς θα γίνει η επόμενη έκρηξη, εάν δεν της κάνουμε τα χατίρια είτε στα νησιά είτε στην Κύπρο. Ερώτημα: Όταν η Κύπρος και τα νησιά είναι σε απόσταση αναπνοής από την Τουρκία και αποστρατιωτικοποιημένα θα είναι ή όχι εργαλείο εκβιασμών και βορά στον τουρκικό στρατό; Η ασφάλειά μας θα ανήκει στην Άγκυρα και, ως εκ τούτου, τμήμα της κυριαρχίας μας. Προτεκτοράτο…

Διπλή «λύση» και δορυφόροι

Υπάρχει, λοιπόν, λογική στη νέα πολιτική αντίληψη, την οποία εκφράζει ο Νίκος Δένδιας. Ότι, δηλαδή, η «λύση» στο Αιγαίο θα ήταν δυνατό να φέρει και τη «λύση» στην Κύπρο. Όπως όμως στήνεται το σκηνικό, ενώ η Φινλανδία εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ για να τερματίσει τη δορυφοροποίησή της από τη Ρωσία, η Κύπρος θα εμβαθύνει τη φινλανδοποίησή της ως προς την Άγκυρα. Το ίδιο θα συμβεί και με τα νησιά του Αιγαίου και με την Ηπειρωτική Ελλάδα. Κάποιοι ισχυρίζονται πως καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι δεν συζητούνται στον ελληνικό προεκλογικό τα εθνικά θέματα. Ούτε το Κυπριακό ούτε το Αιγαίο. Εντός, δε, της Νέας Δημοκρατίας, θα υπάρξουν αντιδράσεις εάν προχωρήσει μια τέτοια φόρμουλα λύσης, κυρίως από την Καραμανλική Πτέρυγα και από τον Σαμαρά, ο οποίος έχει ήδη κλείσει με δημόσιες δηλώσεις του το παράθυρο στις Πρέσπες του Αιγαίου. Γίνεται αναφορά στη Νέα Δημοκρατία, διότι, όπως δείχνουν τα πράγματα, αυτή θα έχει την αυτοδυναμία και την εξουσία στον δεύτερο γύρο των εκλογών και την Κυβέρνηση το επόμενο διάστημα. Εάν, δε, λάβει κάποιος υπόψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε τις Πρέσπες, στο θέμα της Μακεδονίας, εάν Μητσοτάκης και Δένδιας προχωρήσουν στις Πρέσπες του Αιγαίου, με προέκταση στην Κύπρο, πολύ πιο εύκολα θα έχουν τη στήριξη του Αλέξη Τσίπρα, παρά της Νέας Δημοκρατίας. Όχι ότι δεν θα βρουν κι εκεί συμμάχους…

Ο χάρτης είναι αποκαλυπτικός της κατάστασης που επικρατεί στο Αιγαίο και πώς θα ανοίξουν οι πύλες του στην Τουρκία μέσω θαλάσσιων διαδρόμων, που θα ήταν δυνατό να δοθούν στην Τουρκία μέσω της αποποίησης τμήματος των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και της αποστρατιωτικοποίησης νησιών. Με το κίτρινο χρώμα είναι τα νησιά των οποίων την κυριαρχία αμφισβητεί η Άγκυρα και με το πράσινο εκείνα των οποίων αξιώνει την αποστρατιωτικοποίηση. Υπάρχουν τρεις σημαντικές ζώνες που αποτυπώνονται με μαύρο χρώμα. Εάν η Ελλάδα χάσει τη ζώνη Γ, ανοίγουν οι πύλες του Αιγαίου για την Τουρκία από τον νότο. Εάν χάσει τη ζώνη Β, «αποναρκοθετείται» το Αιγαίο και η Τουρκία μπορεί να κινηθεί από ανατολάς προς δυσμάς, και εάν χάσει τη ζώνη Α, η Τουρκία θα εισέρχεται στο Αιγαίο από τα βόρεια χωρίς πρόβλημα. Η δε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών θυμίζει την αποχώρηση της Μεραρχίας από την Κύπρο το ’67 και ό,τι τραγικό ακολούθησε στη συνέχεια. Ακόμη και αν τουρκικές Δυνάμεις υποχωρήσουν κατά 250 ή 300 χιλιόμετρα στην ενδοχώρα, επιστρέφουν σε χρόνο ρεκόρ. Ο ελληνικός στρατός εάν αποχωρήσει, και να θέλει να επιστρέψει, θα φαντάζει μάλλον αδύνατο σενάριο, όπως συνέβη και στην Κύπρο…