Να αντλήσουμε μαθήματα από τις ταραχές στη Γαλλία

Όσα συνέβησαν πρόσφατα στη Γαλλία πρέπει να χτυπήσουν ηχηρές καμπάνες, να αφυπνίσουν και να δώσουν κάποια πικρά μαθήματα, επιτέλους, και στην κυπριακή Κυβέρνηση, ειδικά στο Υπουργείο Εσωτερικών. Η αφορμή των ταραχών στη Γαλλία ήταν η δολοφονία του 17χρονου Ναέλ, αλγερινής καταγωγής. Όμως τα αίτια είναι βαθύτερα. Οι καταστροφές, οι εμπρησμοί, οι λεηλασίες, οι συγκρούσεις με την Αστυνομία και η έφοδος εναντίον της οικίας Δημάρχου, δεν είχαν ως κίνητρο τον θάνατο του 17χρονου.

Γι’ ακόμα μια φορά η Γαλλία βρίσκεται ενώπιον των συνεπειών του αποικιακού παρελθόντος της. Δεν κατάφερε ή δεν θέλησε να απαγκιστρωθεί και να κάνει ειρήνη με ένα παρελθόν που την βασανίζει, την ταλαιπωρεί, την προκαλεί και την εκθέτει. Ας θυμηθούμε τις φοβερές ταραχές του Νοεμβρίου 2005, στο Παρίσι και σε άλλες πόλεις της χώρας. Πάλι ξεκίνησαν από τα βόρεια προάστια, όπου κατοικούν κοινωνικά αποκλεισμένες οικογένειες διαφόρων εθνικοτήτων, κυρίως από πρώην γαλλικές αποικίες (Αλγερία, Μαρόκο, κ.λπ.).

Τότε κάηκαν πάνω από 900 αυτοκίνητα μόνο στη γαλλική πρωτεύουσα, ενώ οι υλικές ζημιές ήταν τεράστιες. Σήμερα κάηκαν πάνω από 5.000 αυτοκίνητα και 1.000 δημόσια κτήρια. Ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές σε αυτές τις ταραχές, τότε και σήμερα; Νεαροί, κοινωνικά αποκλεισμένοι, οι οποίοι, για να ζήσουν, επιδίδονται σε παράνομες δραστηριότητες: Κλοπές, ναρκωτικά, κ.λπ. Όμως οι περισσότεροι έχουν αποτύχει, δεν έχουν σχεδόν καθόλου μορφωτική ή οικονομική προοπτική και η εθνικότητά τους συχνά αποτελεί αφορμή για ρατσιστικές συμπεριφορές εναντίον τους. Βρίσκουν δύσκολα δουλειά και η περιθωριοποίησή τους επιτείνει τον κοινωνικό αποκλεισμό τους.

Αυτό το malaise social, όπως το αποκαλούν οι Γάλλοι, η κοινωνική αναστάτωση, αρρυθμία, δεν χρειάζεται παρά έναν σπινθήρα για να προκαλέσει την ανάφλεξη. Είναι προφανές ότι η Γαλλία, μετά και την αιματηρή ανεξαρτησία τής Αλγερίας και τη συρρίκνωση της αποικιακής δύναμής της, δεν κατάφερε να ενσωματώσει στην κοινωνία όλους αυτούς τους ανθρώπους που προέρχονται από πρώην αποικίες της. Όχι να τους αφομοιώσει, να τους σεβαστεί.

Όλοι αυτοί οι ξένοι, πολλοί από τους οποίους δεν θέλουν, δεν επιδιώκουν να ενσωματωθούν στη γαλλική κοινωνία, είναι μια άλλη κοινωνία, μια "άλλη Γαλλία", παραμελημένη, περιθωριοποιημένη, δηλ. θυμωμένη, οργισμένη. Οι πρόσφατες ταραχές συνιστούν τη μεγαλύτερη κρίση και δοκιμασία της διακυβέρνησης του Προέδρου Μακρόν. Το μεταναστευτικό και η δημιουργία γκέτο σε πολλές γαλλικές πόλεις (όπως και στη Γερμανία, στη Βρετανία, στη Σουηδία...), είναι κοινωνικές βόμβες μεγατόνων, που απειλούν όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες - και την Κυπριακή Δημοκρατία.

Προχθές, δεκάδες μουσουλμάνοι διαδήλωσαν στην Πάφο, κραυγάζοντας, με υψωμένους γρόνθους, "Αλλάχου Ακμπάρ" (ο Θεός είναι μεγάλος), διαμαρτυρόμενοι για το κάψιμο κορανίου στη Σουηδία. Την ίδια μέρα, οι κάτοικοι Χλώρακας, για τρίτη φορά σε έναν χρόνο, διαμαρτυρήθηκαν για την παρουσία εκατοντάδων παράνομων οικονομικών μεταναστών ή αιτητών ασύλου, που ενοχλούν, κλέβουν, παρανομούν στην κοινότητα. Μπροστά στην ανυπαρξία αποτελεσματικής κρατικής αντίδρασης, παρά τα έντονα διαβήματά τους, ειδικά για συγκρότημα που στεγάζει πάνω από 700 παράνομους, οι κάτοικοι της Χλώρακας διαμηνύουν ότι θα αναλάβουν εκείνοι να επιβάλουν την τάξη.

Ακούει ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών; Ακούν οι συναρμόδιοι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εργασίας, Οικονομικών; Η Κύπρος έχει κυριολεκτικά μαυρίσει από την εισβολή χιλιάδων Αφρικανών, παράνομων οικονομικών μεταναστών. Χωριά, όπως η Κοκκινοτριμιθιά, το Μάμμαρι, η Χλώρακα, και πόλεις, όπως η Λευκωσία, η Λεμεσός, η Πάφος, πλημμύρισαν από μετανάστες, κυρίως Αφρικανούς. Μας τους στέλνει πεσκέσι η κατοχική Τουρκία, στο πλαίσιο πολιτικής εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού, για να αλλοιώσει τη δημογραφική σύνθεση της Κύπρου.

Το παράδειγμα της Συριακής Αλεξανδρέττας έπρεπε να διδάσκει την ηγεσία, πολιτική και κομματική. Στις Κεντρικές Φυλακές η πλειοψηφία των καταδίκων είναι Αφγανοί, Πακιστανοί, Νιγηριανοί, Ινδοί, Σύριοι. Στα νοσοκομεία μας, η πλειοψηφία των λεχώνων είναι ξένες, οι οποίες μένουν έγκυοι, ώστε να δικαιούνται παραμονής στο νησί. Η περιοχή γύρω από την οδό Τρικούπη στη Λευκωσία θυμίζει Καμπούλ, Βαγδάτη και Λαχόρη. Η εντός των τειχών Λευκωσία έχει καταληφθεί, κυριολεκτικά, από ξένους. Προκαλούμε τον Υπουργό Εσωτερικών, ένα βράδυ μετά τις 9, να περπατήσει από το ΟΧΙ διά της οδού Τρικούπη προς τα λουτρά της Ωμεριέ. Τότε θα καταλάβει τι συμβαίνει και τι προετοιμάζεται.

Σε όλη τη γραμμή αντιπαράταξης, κατοικούν κατά πλειοψηφία ξένοι, δίπλα ή κάτω από φυλάκια της Εθνικής Φρουράς. Ανησυχεί ο νέος Υπουργός Άμυνας ή... δεν βαριέσαι; Σχεδόν καθημερινά παράνομοι προκαλούν επεισόδια για τα επιδόματά τους. Επιτίθενται σε λειτουργούς κρατικών υπηρεσιών. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Τα κόμματα σιωπούν και αδιαφορούν. Ο Δήμαρχος Λευκωσίας κάνει πως δεν βλέπει την γκετοποίηση της εντός των τειχών πόλης και το Τρικουπη-στάν. Η απέλαση παρανόμων καθυστερεί.

Απορεί και διερωτάται κάθε νομιμόφρων πολίτης: Αφού όλοι αυτοί οι ξένοι εισβάλλουν παράνομα, δεν εισέρχονται από νόμιμα αεροδρόμια και λιμάνια της Κύπρου, δεν έχουν ταξιδιωτικά έγγραφα, έχουν μόνο ένα πανάκριβο δορυφορικό τηλέφωνο, ΓΙΑΤΙ τους υποδεχόμαστε και τους φιλοξενούμε, με χρήματα των φορολογουμένων; Οι παράνομοι ξεπερνούν πλέον το 6% του κυπριακού πληθυσμού όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι γύρω στο 1%.

Δεν αμφισβητούμε όσα γίνονται αρμοδίως, ούτε και τις χιλιάδες που απελαύνονται. Όμως, το μεταναστευτικό είναι ο άλλος, εφιαλτικός Αττίλας, που ήδη έχει κατακυριεύσει πόλεις και χωριά, είναι δίπλα μας, στο σπίτι μας. Όλες αυτές οι χιλιάδες που θα μας μείνουν "αγγονίν", δεν ενσωματώνονται στην κοινωνία μας επειδή έχουν διαφορετικό πολιτισμικό, μορφωτικό ή κοινωνικό υπόβαθρο. Και σε αυτό συνεργεί η κρατική απάθεια και αδιαφορία.

Από τα γκέτο που ήδη δημιουργούνται, ειδικά στη Λευκωσία και στην Πάφο, ή και σε χωριά, αύριο θα ανάψουν οι πρώτες θρυαλλίδες αντίδρασης στους δρόμους, στα σχολεία, σε δημόσιες εκδηλώσεις και χώρους. Είναι πολλές χιλιάδες οι παράνομοι μετανάστες, που κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανεξέλεγκτοι. Ήδη σχηματίστηκαν ομάδες Νιγηριανών, Πακιστανών, Σύριων, διακίνησης ναρκωτικών, εμπορίας σαρκός και εγκληματικότητας. Αυτά, δηλαδή, που υπάρχουν σε ευρωπαϊκές χώρες (στη Σουηδία οι συμμορίες ξένων αριθμούν πέραν των 30.000 μελών!). Δεν υπάρχει πια καιρός, το μεταναστευτικό ενδέχεται να… λύσει και το Κυπριακό, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Ο νέος Υπουργός Εσωτερικών συνεχίζει αποφασιστικά στα βήματα του προκατόχου του. Ο Νίκος Νουρής κάποτε είχε δηλώσει πικρά ότι, στο μεταναστευτικό είμαστε μόνοι. Αν συνεχίζουμε να είμαστε μόνοι και δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο τους εταίρους μας να συμφωνήσουν, έχουμε εναλλακτικές λύσεις και μέτρα, σωστικά της Κύπρου και δραστικά αποτρεπτικά της εισβολής των μεταναστών-εφιαλτών;