Αναλύσεις

«Ζιζάνια» και διχοτόμηση…

Όταν βαφτίζεις τον παράνομο Τουρκοκύπριο δήμαρχο της Αμμοχώστου ως νόμιμο, και τον καλείς στη χθεσινή εκδήλωση, την οποία ονομάζεις «αντικατοχική» και «απελευθερωτική», γιατί οι ξένοι να μην έχουν θεσμικές σχέσεις με το ψευδοκράτος; Και μετά τρέχεις να διορθώσεις τα λάθη σου. Διορθώνονται, όμως, ή εμπεδώνονται μαζί με μια διχοτομική αντίληψη, που ευδοκιμεί διεθνώς;

Ορθώς είπε ο Δήμαρχος Αμμοχώστου ότι προβλέπεται θέση Τουρκοκύπριου δημάρχου για την πόλη, αλλά ο συγκεκριμένος, που προσκλήθηκε στην εκδήλωση, δεν εξελέγη στο πλαίσιο του Συντάγματος και των εκλογικών νομοθεσιών της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά του ψευδοκράτους. Προσκλήθηκε, δηλαδή, να παρευρεθεί σε «αντικατοχική εκδήλωση» ως θεσμός των κατοχικών «αρχών». Και μάλιστα εν γνώσει και με ομιλητή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Με τη δική του συγκατάθεση.

Διερωτάται ο πολίτης: Έτσι θα οδηγηθούμε στην απελευθέρωση; Με αυτές τις πολιτικές, που οδηγούν βήμα - βήμα στην αμοιβαία αποδοχή (acknowledgment), δηλαδή σε μορφή αναγνώρισης, δυο οντοτήτων; Και ας μη μας πουν, τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, το λάβαρο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας σημαίνει απαλλαγή από τα διχοτομικά τετελεσμένα της εισβολής. Ουδέν αναληθέστερον. Διότι η ομοσπονδία συνιστά διχοτομική και τουρκική «λύση» από το 1956. Πρόκειται για το προηγούμενο στάδιο της τουρκοποίησης. Ειδικώς ο Πρόεδρος έχει διδάξει Ιστορία. Ας μας διαψεύσει.

Λογικά, λοιπόν, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος το εξής: Όπως βαφτίζουν τη νομιμοποίηση των τετελεσμένων της εισβολής και της διχοτόμηση ως δημοκρατική λύση και επανένωση, γιατί να μη γίνεται αποδεκτός ο κατοχικός θεσμός του δημάρχου της Αμμοχώστου, με του οποίου τις ευλογίες εποικίζεται η πόλη; Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για την πολιτική της εν δυνάμει λύσης και την αποδοχή του ενός κρατιδίου και των θεσμών του από το άλλο.

Κατά τα άλλα, ο Πρόεδρος ανακάλυψε τώρα την ύπαρξη «ζιζανίων», που προκαλούν προβλήματα στις σχέσεις του με την Αθήνα ή ακόμη και στο Κυπριακό. Γιατί δεν μας τα ονομάζει αφού, όπως συνηθίζει να λέει, μιλά «ξεκάθαρα»; Το μόνο ξεκάθαρο ώς τώρα είναι ότι το πρόβλημα είναι η δική του πολιτική, που στηρίζεται σε πειραματισμούς και οδηγεί σε αυτοπαγιδεύσεις. Και είναι συνέχεια εκείνης των προκατόχων του, που ονόμαζαν τη διάλυση ως λύση. Διαφωνείς, κ. Πρόεδρε;