Πολιτισμός

ART AERI: Σπύρος Κυπριανού

Ο Σπύρος Κυπριανού γεννήθηκε στη Λεμεσό, στις 28 Οκτωβρίου 1932, και πέθανε στις 12 Μαρτίου 2002. Ήταν πολιτικός και ο δεύτερος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1977 έως το 1988.

Σπούδασε οικονομικές και εμπορικές επιστήμες στο Λονδίνο και νομικά στο Gray's Inn, απ’ όπου έλαβε πτυχίο νομικής το 1954. Ως φοιτητής στο Λονδίνο υπήρξε εκ των ιδρυτών της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Κυπρίων Αγγλίας, της οποίας ήταν και ο πρώτος πρόεδρος (1953-1954). Τον Φεβρουάριο του 1952 ο Μακάριος τον διόρισε γραμματέα του στο Λονδίνο και το 1954 ανέλαβε το Γραφείο της Κυπριακής Εθναρχίας στο Λονδίνο, με σκοπό κυρίως τη διαφώτιση της βρετανικής κοινής γνώμης για το κυπριακό ζήτημα.

Δύο ημέρες μετά την ανακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Κύπρου, στις 18 Αυγούστου του 1960 διορίστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Υπουργός Δικαιοσύνης και λίγες ημέρες αργότερα Υπουργός Εξωτερικών. Εκπροσώπησε επανειλημμένα την Κύπρο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και στις συνόδους της Γενικής Συνέλευσης, συνοδεύοντας επίσης τον Μακάριο σε διάφορες χώρες. Στις 5 Μαΐου 1972, πέντε χρόνια μετά το πραξικόπημα των Απριλιανών, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από υπουργός, ύστερα από σύγκρουσή του με τη Χούντα των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα επί του χειρισμού του κυπριακού ζητήματος.

Στις 12 Μαΐου 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο κέρδισε 21 από τις 35 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων στις εκλογές της 5ης Σεπτεμβρίου 1976. Ο ίδιος εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής. Στις 3 Αυγούστου του 1977, με τον θάνατο του Μακαρίου ανέλαβε, σύμφωνα με το Σύνταγμα, Προεδρεύων της Δημοκρατίας και ένα μήνα μετά, στις 3 Σεπτεμβρίου 1977, εξελέγη ομόφωνα Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τη συμπλήρωση του υπολοίπου της προεδρικής θητείας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, που έληγε στις 27 Φεβρουαρίου του 1978. Στις προεδρικές εκλογές που ακολούθησαν την επομένη της 28ης Φεβρουαρίου 1978 επανεξελέγη αφού δεν υπήρχε άλλος ανθυποψήφιος, καθώς στη συνέχεια και στις προεδρικές εκλογές της 13ης Φεβρουαρίου 1983, με την υποστήριξη του ΑΚΕΛ. Μετά τις βουλευτικές εκλογές της 26ης Μαΐου 1996 εξελέγη εκ νέου Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Τον Μάιο του 1979, υπό την παρουσία του Γ.Γ. του ΟΗΕ, ο Σπ. Κυπριανού συναντήθηκε με τον Ραούφ Ντενκτάς, όπου και επιτεύχθηκε η Συμφωνία Κυπριανού-Ντενκτάς, καλούμενη και "Συμφωνία των δέκα σημείων". Παρόλο που και η συμφωνία τελικά δεν τηρήθηκε εξαιτίας της υπαναχώρησης αμφοτέρων των πλευρών, εντούτοις στη συνέχεια απετέλεσε τον άξονα των επομένων συνομιλιών.

Το 1983, μετά την επανεκλογή του, ακολούθησε η συμμετοχή του στην 7η Διάσκεψη Κορυφής των Αδεσμεύτων Χωρών στο Νέο Δελχί. Κατόπιν επίσημης πρόσκλησης του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή, ο Σπ. Κυπριανού επισκέφθηκε την Αθήνα τον Νοέμβριο του 1983, όπου και είχε σημαντικές διαβουλεύσεις με τον Πρόεδρο αλλά και ανταλλαγές απόψεων επί του χειρισμού του Κυπριακού με τον Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου και με άλλους ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους ο Πέρες ντε Κουεγιάρ εισηγήθηκε λύση του Κυπριακού γνωστή με την ονομασία "Δείκτες Ντε Κουεγιάρ". Το σχέδιο αυτό απορρίφθηκε από τον Κυπριανού, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Ντενκτάς, δρομολογώντας τα διχοτομικά του σχέδια. Έτσι, με την απόρριψη του σχεδίου, ο Ντενκτάς προχώρησε αδίστακτα, με παράλληλη καταγγελία στον ΟΗΕ και μονομερή και αυθαίρετη ανακήρυξη της «τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου».

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.