Αναλύσεις

Μια πονεμένη ιστορία! Το 63ο έτος συνταξιοδότησης

Οι κοινωνικοί εταίροι συζητούν αυτές τις μέρες πώς θα ρυθμίσουν το πέναλτι του 12%, που αφαιρείται από τις συντάξεις όσων επιλέγουν συνταξιοδότηση στο 63ο έτος της ηλικίας τους.

Πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να ενημερώσω όσους ενδιαφέρονται για τα κοινά, πώς προέκυψε το δικαίωμα της σύνταξης στο 63ο έτος της ηλικίας και να καταθέσω και τη δική μου εισήγηση.

Η κυβέρνηση Γιώργου Βασιλείου (1988-1993), υλοποιώντας προεκλογική υπόσχεση στην γυναικεία οργάνωση του ΑΚΕΛ (ΠΟΓΟ), μείωσε το έτος συνταξιοδότησης για τις γυναίκες από το 65ο στο 60ό έτος. Ο τότε Υπουργός Εργασίας, μ. Τάκης Χριστοφίδης, διαφώνησε και παραιτήθηκε. Στη θέση του διορίστηκε ο κ. Ιάκωβος Αριστείδου.

Το Ανώτατο Δικαστήριο κήρυξε τον νόμο αντισυνταγματικό και η Κυβέρνηση Βασιλείου αποφάσισε την μείωση του έτους συνταξιοδότησης για όλους στο 63ο. Στην απόφαση αυτή αντέδρασε έντονα η ΣΕΚ -με σχετική δήλωσή μου στην εφημερίδα ''Σημερινή''- γιατί περίπου 20 χιλιάδες εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα έχαναν την εργασία τους και θα μετατρέπονταν σε χαμηλοσυνταξιούχους.

Την αντίθεση και τους λόγους της αντίδρασης της ΣΕΚ εκφράσαμε και αναλύσαμε σε συνάντησή μας (του τότε Γ.Γρ . μ. Μιχαλάκη Ιωάννου και του υπογράφοντος), με τον Υπουργό Εργασίας Ιάκωβο Αριστείδου, ο οποίος κατανόησε τις αντιδράσεις μας και σε νέα μας συνάντηση ανακοίνωσε ότι παραμένει το έτος αφυπηρέτησης στον νόμο το 65ο έτος, όπως ζήτησε η ΣΕΚ, όμως σε ασφαλισμένους που συμπλήρωναν το 63ο έτος θα τους παραχωρείτο σύνταξη.

Αυτό ωφελούσε τόσο τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα γιατί ενώ η αφυπηρέτησή τους παρέμεινε στο 65ο έτος, από το 63ο έτος θα έπαιρναν τον μισθό τους και επιπλέον τη σύνταξη, αλλά και τους εργαζομένους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που αφυπηρετούσαν στο 60ό έτος και από το 63ο στη σύνταξή τους θα προστίθετο και η σύνταξη των Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Γίναμε η μόνη χώρα στον κόσμο που το έτος αφυπηρέτησης ήταν το 65ο έτος, όμως σύνταξη διδόταν από το 63ο. Όμως κανένας δεν είχε λόγο να αντιδράσει, γιατί όλοι ωφελούντο.

Αυτή η περίεργη και πρωτόγνωρη διευθέτηση παρέμεινε μέχρι την οικονομική κρίση του 2011-12, οπότε η Τρόικα μάς υποχρέωσε να την καταργήσουμε, και σε αυτούς που επέλεγαν εθελοντικά να αφυπηρετήσουν και να συνταξιοδοτηθούν στο 63ο τούς επεβλήθη το πέναλτι του 12%.

Έχω την ισχυρή άποψη ότι η κατάργηση του 12% οδηγεί στην έμμεση μείωση του έτους συνταξιοδότησης. Οι μόνοι που θα ωφεληθούν, σε τέτοια περίπτωση, είναι όσοι αφυπηρέτησαν πριν το 65ο – οι εργαζόμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι αυτοεργοδοτούμενοι, και οι γεωργοί και όχι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που παρέμειναν στην εργασία τους μέχρι το 65ο έτος της ηλικίας τους. Το αντικίνητρο, μικρότερο ίσως του 12%, θα πρέπει να παραμείνει. Στο 63ο έτος να συνταξιοδοτούνται δίχως πέναλτι, μόνο μερικά βαριά επαγγέλματα - αυτά που καθορίζει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας, ILO.

Την πιο πάνω άποψή μου, μαζί με άλλα εργασιακά θέματα, υπέβαλα και στον Υπουργό Εργασίας με επιστολή μου στις 10.11.2023.

*Πρώην Γ. Γραμματέας της ΣΕΚ