Αναλύσεις

Αεριτζήδες της αεράμυνας…

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προωθεί μαζί με άλλους ηγέτες της ΕΕ την ιδέα για μια κοινή ευρωπαϊκή αεράμυνα. Είχε προτείνει, πρόσφατα, την έκδοση ευρωομολόγου για τη συγκέντρωση χρημάτων για τους εξοπλισμούς της Ουκρανίας. Ορθές και λογικές οι πολιτικές αυτές. Γιατί, όμως, δεν ξεκίνησε από την Κύπρο, της οποίας είναι εγγυητής και τελεί συνεχώς κάτω από τα άρβυλα του Αττίλα;

Είναι πρόδηλον ότι οι πολιτικές προτάσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για κοινή ευρωπαϊκή αεράμυνα και για την έκδοση ευρωομολόγου για τους εξοπλισμούς της Ουκρανίας πηγάζουν από την αγωνία του για την αντιμετώπιση της εξωτερικής απειλής, την οποία, ως Έλληνες, είτε στο ελλαδικό είτε στο κυπριακό κράτος, βιώνουμε καθημερινά. Ειδικώς, εμείς, τελούμε υπό κατοχή εδώ και 50 χρόνια. Μάλιστα, τον πόλεμο του ’74 δεν τον χάσαμε μόνοι, αλλά μαζί με την Ελλάδα, από την οποία η Κύπρος έκειτο, όπως ελέχθη, μακράν. Σήμερα τονίζεται, και δη από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Ν. Δένδια, ότι η απόσταση έχει εκμηδενιστεί. Και ότι έχει αλλάξει το δόγμα Καραμανλή. Πώς, όμως; Στα λόγια ή στην πράξη; Τίθεται το ερώτημα αυτό, διότι τα ίδια μάς έλεγαν και προ της εισβολής, αλλά την ώρα της κρίσης, η Τουρκία αλώνισε στην κυριολεξία.

Ερώτημα, λοιπόν, νέο, συναφές με τα προηγούμενα: Αφού η Αθήνα εννοεί αυτά που λέγει, γιατί δεν εφαρμόζει την πρόταση περί της κοινής ευρωπαϊκής αεράμυνας με την Κύπρο, ως δυο κράτη μέλη της ΕΕ, τα οποία τελούν υπό τουρκική απειλή; Το ένα, δε, υπό διαρκή κατοχή. Γιατί η Αθήνα δεν στέλνει πολεμικά αεροπλάνα στην Κύπρο; Έχει ή δεν έχει ως εγγυήτρια δύναμη, νομική, πολιτική και ηθική υποχρέωση; Γιατί, ταυτοχρόνως, δεν ζητά μαζί με τη Λευκωσία τη στρατιωτική υποστήριξη των εταίρων μας, κατά το μοντέλο της Ουκρανίας, για ν’ αποκτήσουμε αξιόπιστη έναντι του Αττίλα αποτροπή;

Βαρύτατες ευθύνες για την αθωράκιστη Κύπρο δεν φέρει μόνο η Ελλάδα, αλλά και η υφιστάμενη κυπριακή Κυβέρνηση, καθώς και οι προηγούμενες. Το ίδιο ισχύει και για το κομματικό κατεστημένο, που ζει παγιδευμένο στο ουτοπικό σύνδρομο του εξευμενισμού. Πώς, λοιπόν, να αναμένει κάποιος τη δημιουργία ενιαίας αεράμυνας Κύπρου - Ελλάδας, που θα ήταν μοντέλο για την κοινή ευρωπαϊκή, όταν τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία τρέμουν τον θυμό του Ερντογάν; Επιβεβαιώνετε ή όχι με τις πράξεις σας, κύριε Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας και Πρωθυπουργέ της Μητρός Πατρίδος, τη «φινλανδοποίησή» σας στον Σουλτάνο της Άγκυρας; Επί της ουσίας γίνεται αντιληπτό το αυτονόητο: Ότι, δηλαδή, δεν γίνεται ενιαία αεράμυνα με αεριτζήδες…