«Η Αθήνα και η Άγκυρα δείχνουν τον δρόμο στη Λευκωσία» μάς λένε
Κάθε πολίτης της Κ.Δ. υποψιάζεται και, ακούοντας τις δηλώσεις, ιχνηλατεί τις πιέσεις που δέχεται αυτήν την περίοδο ο ΠτΔ για να κάμει κι άλλες παραχωρήσεις, ώστε να δώσει κίνητρα στους Τουρκοκυπρίους να αποδεχθούν επανέναρξη των συνομιλιών. Οι Τούρκοι αρνούνται πεισματικά τη συμμετοχή τους σε συνομιλίες στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και επιμένουν πεισματικά ότι, για ν' αποδεχθούν επανάληψη των συνομιλιών, πρέπει να αποδεχτεί η ελληνοκυπριακή πλευρά ισότιμη κυριαρχία κράτους στους Τουρκοκυπρίους, ώστε στις συνομιλίες να συζητείται η συνεργασία δυο κρατών. Επιπρόσθετα, ο κ. Τατάρ θέτει ως προϋπόθεση την αποδοχή έναρξης απευθείας εμπορίου των κατεχομένων με ξένες χώρες, απευθείας πτήσεις από και προς το παράνομο αεροδρόμιο, καθώς και απευθείας επαφές με ξένες χώρες.
Κανονικά θα έπρεπε η απεσταλμένη του ΟΗΕ να του δηλώσει ότι η απαίτησή του για ισότιμη κυριαρχία δύο κρατών είναι εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Τα ίδια θα έπρεπε να τονίσουν η Ε.Ε. και οι πρέσβεις των διαφόρων χωρών, που έχουν συνήθως ανάμειξη στις διεργασίες για το Κυπριακό.
Αντί τούτου, όλοι άρχισαν τις απαράδεκτες πιέσεις προς τον ΠτΔ. Λένε ότι πρέπει να κάμει χειρονομίες και να δώσει κίνητρα στους Τουρκοκυπρίους για έναρξη των συνομιλιών. Αν ο ΠτΔ αποδεχτεί τις πιέσεις, μόνο μια χειρονομία μπορεί να κάμει. Να σφίξει τα χέρια γύρω από τον λαιμό της Κ.Δ. για να την θανατώσει και να την καταστήσει εκλιπούσα, όπως την αποκαλούν οι Τούρκοι.
Δεν γνωρίζω πώς απαντά ο ΠτΔ στις εισηγήσεις αυτές, που αποτελούν παράλογη πίεση. Αλλά διερωτώμαι γιατί απαιτούν από τον ΠτΔ υποχωρήσεις, αφού αυτός ζητά διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο των ψηφισμάτων του Σ.Α. Γιατί δεν τονίζουν στον κ. Τατάρ πως είναι παράλογο να ζητά ικανοποίηση απαιτήσεων εκτός των ψηφισμάτων του Σ.Α. και μάλιστα χωρίς ν' αρχίσουν συνομιλίες. Και όταν ζητούν από τον ΠτΔ να κάμει χειρονομίες και να δώσει κίνητρα, μήπως εννοούν να ικανοποιήσει κάποιες από τις παράλογες απαιτήσεις του Τατάρ;
Το χειρότερο όμως και το πιο παράλογο είναι ότι αυτές τις θέσεις έχουν και μια ομάδα Ελληνοκυπρίων, που είναι οπαδοί της όποιας λύσης, ακόμα και της διάλυσης της Κ.Δ. και της ικανοποίησης των τουρκικών απαιτήσεων. Λένε ότι ο ΠτΔ μπορεί να ξεκλειδώσει το αδιέξοδο.
Την Κυριακή, μια κυπριακή καθημερινή εφημερίδα είχε ως πρωτοσέλιδο τίτλο ότι «η Αθήνα και η Άγκυρα δείχνουν τον δρόμο στη Λευκωσία». Φυσικά όλοι ξέρουν ποιος είναι ο δρόμος που δείχνει η Τουρκία. Τον στρώνει καθημερινά ο κ. Τατάρ απαιτώντας ισότιμη κυριαρχία, δηλαδή δύο κράτη που θα καθορίζουν τον τρόπο της συνεργασίας τους. Δηλαδή ο συντάκτης του κειμένου θέλει να μας πει ότι και η Αθήνα αποδέχεται την ικανοποίηση αυτής της απαίτησης, αφού γράψει ότι «η Ελλάδα και η Τουρκία δείχνουν τον δρόμο στη Λευκωσία». Και αν δείχνουν τον ίδιο δρόμο, τότε ο συντάκτης κατηγορεί την Ελλάδα, ότι συμφωνεί με τη λύση δυο κρατών, που πρέπει να συνάψουν συμφωνία συνεργασίας;
Αυτή όμως η ερμηνεία της δήλωσης, ότι «Αθήνα και Άγκυρα δείχνουν τον δρόμο στη Λευκωσία», αποτελεί τη χειρότερη ύβριν για την Ελλάδα. Μήπως και η Ελλάδα θέλει να καταστήσει την Κ.Δ. εκλιπούσα και η λύση θα είναι η διχοτόμηση; Εκτός αν ο συντάκτης του κειμένου εννοεί ότι οι δυο χώρες δείχνουν στην Λευκωσία τον ίδιο δρόμο, αλλά η μια δείχνει τη διεύθυνση προς την ανατολή και η άλλη προς τη δύση.
Δεν φαίνεται όμως να εννοεί κάτι τέτοιο ο συντάκτης. Γιατί το πνεύμα είναι ότι η Λευκωσία πρέπει ν' ακολουθήσει τον δρόμο που της δείχνουν η Αθήνα και η Άγκυρα για λύση του Κυπριακού. Άρα και οι δυο χώρες δείχνουν την ίδια διεύθυνση, δηλαδή έχουν την ίδια θέση.
Μήπως αυτοί που βλέπουν «τον δρόμο που δείχνουν στη Λευκωσία η Αθήνα και η Άγκυρα» θέλουν να μας πουν, ότι πρέπει να ξεχάσουμε την κατοχή, τη διχοτόμηση, την εθνοκάθαρση, την αρπαγή των ελληνικών περιουσιών και τον εποικισμό και να αρχίσουμε να συζητάμε θέματα χαμηλής πολιτικής, για συνεργασία στον τουρισμό, το εμπόριο, θέματα υγείας και κοινών πολιτιστικών εκδηλώσεων και άλλα κουρουφέξαλα;
Μα η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα εισβολής και κατοχής της εθνικού εδάφους από την Τουρκία. Η Κύπρος αντιμετωπίζει πρόβλημα εισβολής και κατοχής για πενήντα χρόνια. Μήπως εννοούν ότι πρέπει να ωραιοποιήσουμε και να νομιμοποιήσουμε την κατοχή, να αντιληφθούμε τις πραγματικότητες που λέει ο Τατάρ και ν' αναπτύξουμε τις εμπορικές και άλλες μας σχέσεις με την αναγνώριση της κατοχής; Αυτός είναι ο δρόμος που μας δείχνουν. Εμείς δεν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε. Και πιστεύουμε ούτε ο ΠτΔ.
