Θετική προοπτική ή οπισθοδρόμηση και στασιμότητα;

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η εκλογή του Ερχιουρμάν στη θέση του ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας και των εποίκων δημιουργεί μια θετική προοπτική για την επίλυση του Κυπριακού. Κάποιοι μάλιστα πανηγυρίζουν, επειδή, αντίθετα με τον Τατάρ που υποστήριζε μόνο λύση δύο κρατών, ο Ερχιουρμάν δήλωσε ότι επιδιώκει λύση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Έτσι τώρα οι δύο πλευρές έχουν κοινή βάση για την επίλυση του Κυπριακού, σύμφωνη με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Πρέπει όμως να έχουμε υπόψη μας ότι, για να βρεθεί λύση του Κυπριακού, δεν αρκεί από μόνη της η κοινή βάση. Πρέπει και η Τουρκία ν’ αλλάξει την αδιάλλακτη πολιτική της και ν’ αποδεχτεί αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, τερματισμό των εγγυήσεων και του επεμβατικού της δικαιώματος και λύση με βάση την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Και φυσικά να συμφωνηθούν τα θέματα της διακυβέρνησης, του εδάφους όπου θα ασκεί την εξουσία κάθε κοινότητα, του αριθμού των προσφύγων που θα επιστρέψουν και του καθεστώτος της ιδιοκτησίας.

Μήπως δημιουργείται αυτή η προοπτική με την εκλογή του Ερχιουρμάν; Ο Ερχιουρμάν δήλωσε ότι αποδέχεται τη ΔΔΟ, που θα αποτελείται από δύο ιδρυτικά κράτη με πολιτική ισότητα. Αυτή η δήλωση σημαίνει ότι δεν αποδέχεται τη μετεξέλιξη της Κ.Δ. σε ομοσπονδία, αλλά την ίδρυση νέου ομόσπονδου κράτους με δύο συνιστώντα κρατίδια. Αυτή η δήλωση αποτελεί διπλωματική διατύπωση της απαίτησης για κατάργηση της Κ.Δ. και ίδρυση ενός νέου κράτους, που θα το αποτελούν τα δύο ιδρυτικά κρατίδια, τα οποία θα έχουν πολιτική ισότητα και κυριαρχία. Στην ουσία θέλει λύση δύο κρατών, αλλά με ικανοποίηση της τουρκικής απαίτησης για διάλυση της Κ.Δ. και ίδρυση δύο κρατών, που στην ουσία θ’ αποτελούν μια συνομοσπονδία.

Επιβεβαίωση της πιο πάνω άποψης αποτελεί η δήλωση του κ. Ερχιουρμάν, αμέσως μετά την εκλογή του, ότι «ο καθορισμός της πολιτικής του στην Κύπρο χωρίς διαβούλευση με την Τουρκία δεν θα είναι ποτέ ζήτημα κατά τη διάρκεια της θητείας μου. Θα εργάζομαι σε συνεννόηση με την Τουρκία». Δηλαδή και αυτός θα παίρνει γραμμή από την Άγκυρα, όπως και ο Τατάρ. Η πολιτική φυσικά δεν θα αλλάξει, αλλά θα αλλάξει η διατύπωση των αδιάλλακτων θέσεων, που εξέφραζε ο Τατάρ.

Θα έχουμε δηλαδή μια νέα ρητορική, με την ίδια ουσία, αλλά με την ωραιοποίηση ότι θα επιδιώκει ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, όπως ορίζουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Αυτή θα είναι η αλλαγή, στην οποία πολλοί κομματικοί ηγέτες είδαν προοπτική για λύση. Το πρώτο αποτέλεσμα θα είναι ότι η διεθνής κοινότητα και οι χώρες της Ε.Ε. θα χαιρετίσουν τη νέα αντίκριση του προβλήματος από τον κ. Ερχιουρμάν και θα καλούν ή μάλλον θα πιέζουν την πλευρά μας ν’ ανταποκριθεί στη νέα προοπτική. Αυτή η νέα προσέγγιση του κ. Ερχιουρμάν θα δώσει στην Ε.Ε. τη δικαιολογία να εκφράζουν την ευαρέσκειά τους για την θέση του κ. Ερχιουρμάν και θα ζητούν από τον ΠτΔ να κάμει τα αναγκαία βήματα για να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η διεθνής κοινότητα και φυσικά και η Ε.Ε. δεν ενδιαφέρονται για δίκαιη και διαρκή λύση του Κυπριακού. Τους αρκεί να κλείσει όπως και να ’ναι το Κυπριακό. Έτσι δεν θα έχουν ούτε διπλωματικό, ούτε ηθικό πρόβλημα να δέχονται με τιμές την Τουρκία στα ευρωπαϊκά σαλόνια και να της απονέμουν τα εύσημα για την εποικοδομητική της στάση.

Αυτή είναι η έννοια της οπισθοδρόμησης και του αδιεξόδου. Η πλευρά μας θα βρεθεί ξαφνικά στη θέση του αδιάλλακτου, που δεν κάνει βήματα για να πλησιάσει τις θέσεις της άλλης πλευράς. Θα προκύψει σίγουρα μια στασιμότητα και ένα νέο αδιέξοδο, για το οποίο θα μας φορτώσουν την ευθύνη.

Πρέπει να κατανοήσουμε αυτήν την απλή πραγματικότητα. Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για τους Τουρκοκυπρίους και τη συμμετοχή σε μια ΔΔΟ. Ενδιαφέρεται μόνο για τα γεωπολιτικά συμφέροντα και τα επεκτατικά της σχέδια. Την Κύπρο την χρειάζεται για τα δικά της σχέδια. Και τα σχέδια αυτά δεν περιλαμβάνουν την ευημερία των Τουρκοκυπρίων, αλλά την εξυπηρέτηση των δικών της σχεδίων. Με ΔΔΟ που επιδιώκει ο κ. Ερχιουρμάν, η Τουρκία θα ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο στην οποία θα διατηρεί στρατεύματα, δήθεν για προστασία των Τουρκοκυπρίων.

Αυτά τα σχέδια όμως δεν ενδιαφέρουν τη διεθνή κοινότητα. Για εκείνους και για την Ε.Ε. ένα κλείσιμο του Κυπριακού θα τους απαλλάξει από τις ευθύνες τους, που ποτέ δεν σεβάστηκαν. Και η νέα ρητορική του κ. Ερχιουρμάν τούς προσφέρει αυτήν την προοπτική. Είναι η μόνη προοπτική που τους ενδιαφέρει. Αυτή η προοπτική όμως είναι καταστροφική οπισθοδρόμηση για τον Ελληνισμό της Κύπρου. Η Κ.Δ. δεν μπορεί να καταργηθεί. Μόνο να μετεξελιχθεί σε ένα κανονικό κράτος, χωρίς στρατούς και εγγυήσεις. Αυτό όμως είναι κόκκινη γραμμή για την Τουρκία. Και ο κ. Ερχιουρμάν την έχει κάμει προς το παρόν γκρίζα. Άραγε έχει τη δυνατότητα να την καταργήσει;

Η δική μου προοπτική είναι ότι η Κύπρος θα βρεθεί κάτω από διεθνή και ευρωπαϊκή πίεση για νέες υποχωρήσεις. Θα τους ενθαρρύνει η νέα τουρκική ρητορική, που δεν μιλά για λύση δύο κρατών, αλλά για λύση ΔΔΟ με δύο ιδρυτικά κράτη. Για τούτο θεωρώ ότι θα έχουμε οπισθοδρόμηση και νέο αδιέξοδο. Για τούτο κανείς δεν πρέπει να σκέφτεται να καταργήσουμε την Κ.Δ. για να ενώσουμε τα δυο ισότιμα ιδρυτικά κράτη, όπως διακηρύσσει ο Ερχιουρμάν. Θα είναι η τελική καταστροφή και η de facto διχοτόμηση θα γίνει de jure, νόμιμη και μόνιμη.