‘Ελληνο-τουρκικό Φόρουμ’ και στο βάθος… ΦόρεΪν Όφις!
Διαβάσαμε ότι «έντονο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι τα μέλη της Ελληνικής πλευράς του Φόρουμ (Ελληνο-Τουρκικού) φωτογραφήθηκαν με σύμβολα του κατοχικού καθεστώτος μαζί με τον Τατάρ να Προεδρεύει της συνάντησης… Και στις φωτογραφίες διακρίνονται οι Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης, Επικεφαλής του Προγράμματος Τουρκίας του ΕΛΙΑΜΕΠ, Πωλίνα Λάμψα (ΠΑΣΟΚ), ο Ηλίας Κλής, πρέσβης ε.τ, ο κ. Πέτρος Λιάκουρας από το Πανεπιστήμιο Πειραιά...».
Όμως, για να καταλάβει ένας τον ρόλο του λεγόμενου ‘Ελληνο-Τουρκικού Φόρουμ’ θα πρέπει να μάθει πότε και πώς δημιουργήθηκε. Είχα ερευνήσει και δημοσιεύσει την ιστορία του στις 23.6.2016 στην ομογενειακή «Ελευθερία».
http://www.eleftheria.co.uk/pdf/992016125323eleftheria_847.pdf σελ. 24 .
Μάθαμε τότε ότι στις 8 Ιουνίου 2016 στο περιβόητο «σπίτι της συνεργασίας» (*) στη ‘νεκρή ζώνη’ Λευκωσίας, διοργανωνόταν συζήτηση με τίτλο « Μπορεί να λυθεί το περιουσιακό;» από το ‘Ελληνο-Τουρκικό Φόρουμ’, όπου οι κ.κ. Νεόφυτος Λοιζίδης, D, Stefanovic και Χ. Ψάλτης θα παρουσίασαν πορίσματα ερευνών τους για τις τρέχουσες απόψεις Ελληνοκυπρίων εκτοπισμένων στο θέμα επιστροφής και αποκατάστασης περιουσίας. Και θα ακολουθούσε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με τους Αχιλλέα Δημητριάδη, Νεόφυτο Λοιζίδη και Mete Hatay και συντονίστρια την Esra Aygin,
(*) Βλέπε άρθρο του Δρα Μάριου Ευρυβιάδη 6 Ιουνίου 2016 «Τα φίδια, τα ποντίκια, η “νεκρή” ζώνη”, ο Νίκος, ο Μουσταφά και το “Σπίτι της Συνεργασίας”.
Στο ιμειλ που κυκλοφόρησε, γράφτηκε ότι το ‘Ελληνο-Τουρκικό Φόρουμ’ δημιουργήθηκε το 1998 ως μια έκφραση της κοινωνίας των πολιτών (!) και ότι υπάρχει και παράρτημά της στην Κύπρο, συναντήσεις διοργανώνονται επί τακτικής βάσεως στην Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο. Ότι ο Τούρκος συντονιστής του Φόρουμ ήταν ο καθηγητής Ustun Erguder και ο Έλληνας συντονιστής από το 1999 ο κ. Κώστας Καρράς. Και από το 2015 ο Ε/κ συντονιστής ο Δρ Χάρης Ψάλτης και ο Τ/κ ο Δρ Erol Kaymak, όπως διαβάσαμε.
Περιττόν να αναφέρω ότι το προσφυγικό Σωματείο «Αδούλωτη Κερύνεια» δεν καλέστηκε για παρουσιάσει τις «τρέχουσες» απόψεις των ιδίων των θυμάτων, ιθαγενών εκτοπισμένων Κερυνειωτών. Για να δούμε όμως τι εστί αυτό το Φόρουμ. Ερεύνησα και δημοσιεύσαμε στην «Ελευθερία» Λονδίνο τα ακόλουθα.
Η ίδρυση του ‘Ελληνο-Τουρκικού Φόρουμ’ - Κάτι σαν σενάριο ‘πρακτορικής’ ταινίας…
«Η ίδρυση του Φόρουμ, γεννήθηκε το 1997 (όχι το 1998) σε ένα συνέδριο στο Wilton Park του Λονδίνου ( εκτελεστικού οργανισμού του Φόρεϊν Όφις) με καλεσμένους Ελλαδίτες και Τούρκους όπου και δημιουργήθηκε μια ομάδα. ΄Ηταν ιδέα ενός Βρετανού, είπε ο Κώστας Καρράς στη Τουρκάλα δημοσιογράφο της Φωνής της Αμερικής, Yonca Poyraz Dogan τον Μάρτιο του 2002 σε συνέδριό τους στη Βοστόνη. «Το 1999 όλες οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είχαν κοπεί όταν ο Οτσαλάν πήρε καταφύγιο στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Κένυα» δήλωσε σε δική του συνέντευξη στην ίδια δημοσιογράφο ο Τούρκος Ilker Turkmen. Στο Wilton Park του Λονδίνου, λοιπόν, αποφασίστηκε ότι έπρεπε να γίνει κάτι για καλυτέρευση των σχέσεων… Ο πρώτος Ελλαδίτης συντονιστής του Φόρουμ ήταν ο κ. Χρ. Ροζάκης αλλά όταν διορίστηκε δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανέλαβε συντονιστής ο Κώστας Καρράς, όπως δήλωσε ο ίδιος στην συνέντευξη.
Το Wilton Park (Εκτελεστικός οργανισμός του Φόρεϊν Όφις) www.wiltonpark.org.uk
To συνέδριο της Βοστόνης έλαβε χώρα μεταξύ 29-30 Μαρτίου 2002 στο Fletcher School of Law and Diplomacy και το υποστήριξαν: το Ίδρυμα Λεβέντη (Leventis Foundation), Professor Leila Fawaz, Director of the Fares Center for Eastern Mediterranean Studies, Professor Andrew Hess, Director of Southwest Asia and Turkish Studies, the Fletcher School of Law and Diplomacy, Tufts University και το Kokkalis Foundation. Παρευρέθηκαν: Κώστας Καρράς, επιχειρηματίας και συγγραφέας, Θεόδωρος Κουλουμπής, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθύνων σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ (που συνεργάζεται με το Φόρεϊν Όφις) Cem Duna, πρώην πρέσβης (Τουρκίας) στην ΕΕ, Ustun Erguder, Κέντρο Πολιτικής στο πανεπιστήμιο Sabanci στη Κωνσταντινούπολη, Paulina Lampsa πολιτική επιστήμονας (βρήκαμε ότι ήταν του ΠΑΣΟΚ και πολιτική σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου) Soli Ozel, πανεπιστήμιο Bilgi, Κωνσταντινούπολης, Ilter Turkmen, πρώην πρέσβης και υπ. Εξωτερικών (Τουρκίας), Θάνος Βερέμης, καθηγητής ιστορίας στο The Fletcher School, Kωνσταντίνος Ζέπος, πρώην πρέσβης και επίτροπος διοίκησης της ΕΕ. Επίσης (ως μέλη) οι δημοσιογράφοι Mehmet Ali Birand και Sami Kohen, πρώην πρέσβης Ozdem Sanberk (βρήκαμε ότι είναι Director of the International Strategic Research Organisation (USAK) ο καθηγητής Αργύρης Φατούρος του πανεπιστημίου Αθηνών κ.α.
Πρώτος Τούρκος συντονιστής ήταν ο Ναύαρχος Guven Erkaya και όταν αρρώστησε ανέλαβε ο IlkerTurkmen. Στόχος του Φόρουμ: σχεδιασμοί επιλύσεως των διαφορών στο Αιγαίο και αποστρατικοποίηση των νησιών, όμως η δυσκολία τους ήταν το άλυτο Κυπριακό! Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Turkmen υποστήριξε στην συνέντευξή του, την μυστικότητα στις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό!
Κώστας Καρράς
Σημείωση: Τον Σεπτέμβριο του 1974 ο Κ. Καρράς συν-ίδρυσε με τον σερ Χιου Φουτ την περιβόητη, σχεδόν εξανεμισμένη πλέον στους πέντε ανέμους, ομάδα ‘Φίλοι της Κύπρου’ στο Λονδίνο για την προώθηση της ρατσιστικής Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας. Η ομάδα που ‘εμπνεύστηκε’ τις ‘επαναπροσεγγιστικές΄ δραστηριοτήτες από τη δεκαετία του 1980. Ο Κ.Κ. έλαβε μέρος το 2003 στο συνέδριο στην Οξφόρδη προωθούμενο από το Φόρεϊν Όφις, για ωραιοποίηση του Σχεδίου Ανάν μαζί με τον James Ker-Lindsay, τον Πέτρο Λιάκουρα, Ιωάννη Γρηγοριάδη και άλλους. Ο Κ.Κ. είναι από τους ιδρυτές του «Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη” CDRSEE- με έδρα τη Θεσσαλονίκη, για την αλλαγή των ιστορικών βιβλίων χωρών των Βαλκανίων, Ελλάδας και Κύπρου. Την 1/1/2008 σε συνέντευξη του στον Φιλελεύθερο στον Κώστα Βενιζέλο, ο Κ. Καρράς μάς κάλεσε να αυξήσουμε τον αριθμό των Τ/κ στο 24% νομιμοποιώντας παιδιά των εποίκων!...
Η βρετανική ‘οικογένεια πρακτόρων’, ο βρετανός συντονιστής και η χρηματοδότηση από Βρετανία και Νορβηγία!
Ο Βρετανός εμπνευστής λοιπόν, της ίδρυσης του Φόρουμ δεν ήταν άλλος από τον αφυπηρετήσαντα Βρετανό διπλωμάτη James Bruce Lockhart, γιό του John Bruce Lockhart, ο οποίος υπήρξε μέλος της British Intelligence κοινώς γνωστής ως ΜΙ6 (1942-1965) φθάνοντας και στο βαθμό του Αναπληρωτή Αρχηγού της. Το 1965 έφυγε από την ΜΙ6 για άγνωστους λόγους. Στον επικήδειό του γράφτηκε ότι μεταξύ 1953-1965 δούλευε για το Φόρεϊν Όφις… Ο παππούς του εμπνευστή ήταν και εκείνος πράκτορας καθώς και ένας θείος ο Sir Robert Hamilton ("R.H.") Bruce Lockhart, KCMG…
Σύμφωνα δε με τον άλλο βρετανό, James Ker-Lindsay, καθηγητή στο London School of Economics και συγγραφέα του βιβλίου για δύο κράτη στην Κύπρο («Σημερινή» 1.12.2014 στο οποίο δημοσίευμα αναφερόμαστε και στον Ν. Λοιζίδη ), ο εμπνευστής James Bruce Lockhart, δούλεψε αρκετά ‘πίσω από τα παρασκήνια για το Φόρουμ’ το οποίο έτυχε σημαντικής χρηματοδότησης από τις κυβερνήσεις Βρετανίας και Νορβηγίας. Στον ίδιο (Ker-Lindsay) ανατέθηκε ο ρόλος του full-time συντονιστή του Φόρουμ με βάση το Ινστιτούτο Royal United Services στο Λονδίνο με το Ινστιτούτο ΠΡΙΟ του ΄Οσλο Νορβηγίας να είχε αναλάβει τις αναγκαίες μεσολαβήσεις με τον τότε διευθύνων Σύμβουλό του Dan Smith.
Από δε το βιβλίο «Greek- Turkish relations: The Security dilemma in the Aegean” μαθαίνουμε ότι ήταν η πρώτη συνεδρία του Φόρουμ που έγινε τον Μάιο του 1998 στο Λονδίνο, όπου έλαβαν μέρος μεταξύ άλλων ο πρόεδρος του TUSAID Muharrem Kayhan. Την ιστοσελίδα του Φόρουμ σχεδίασε και διαχειριζόταν ο James Ker-Lindsay και ήταν φανερά μεροληπτική στο τι αναρτούσε, γράφει το βιβλίο.
ΠΡΙΟ Νορβηγίας και Ελληνο-Τουρκικό Φόρουμ!
Και οι διασυνδέσεις συνεχίζονται… Σύμφωνα με ιστοσελίδα του ΠΡΙΟ Νορβηγίας, βρίσκουμε ότι το ‘Ελληνο-Τουρκικό Φόρουμ’ εκτός του ότι ήταν έμπνευση βρετανού πρώην διπλωμάτη στο Wilton Park και γιού ‘πράκτορα καριέρας’ ήταν και παρακλάδι του εντολοδόχου ΠΡΙΟ Νορβηγίας -γνωστού για πλύση εγκεφάλου των Ελληνοκυπρίων και όχι μόνο- εξού και η χρηματοδότηση αμφοτέρων από τις κυβερνήσεις Βρετανίας και Νορβηγίας και όχι μόνο όσο αφορά το ΠΡΙΟ!
Γράφει λοιπόν σε ιστοσελίδα του: «Το 2002 οι υπ. Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας έκαναν δηλώσεις για ένα μείγμα πολιτικών και νομικών μέσων για λύση των διαφορών στο Αιγαίο παρόμοιες με τη μεθοδολογία που είχε προτείνει το Φόρουμ. Το 2001 η δουλειά του Φόρουμ αφοσιώθηκε στο Κυπριακό (βλέπε ‘Σχέδιο Ανάν’΄) για μια συμφωνημένη λύση του Κυπριακού και το 2002 διοργάνωσε συνάντηση για τις περιφερειακές παραμέτρους του Κυπριακού. Καθώς ξεκίνησε το project, το ΠΡΙΟ (PRIO) συνεργάστηκε με άλλους δύο οργανισμούς, αμφότερους με βάση το Λονδίνο. Το Royal United Services Institute που φιλοξένησε το πρώτο συνέδριο του Φόρουμ και έδωσε τεχνική και γραμματειακή βοήθεια (σ.σ. άρα το συνέδριο του Φόρουμ τον Μάιο του 1998 έγινε σ΄αυτό!) και το Roberts Centre που έφερε μαζί τους συμμετέχοντες και δούλεψε μαζί με το ΠΡΙΟ στην ετοιμασία της ατζέντας του κάθε συνεδρίου. Επιπλέον το ΠΡΙΟ ήταν υπεύθυνο για τη διευκόλυνση των συναντήσεων. Τρία χρόνια μετά αμφότερες οι εταιρίες στο Λονδίνο αποσύρθηκαν. Τοπικές γραμματείες στην Αθήνα και Κωνσταντινούπολη ανέλαβαν τις προετοιμασίες συνεδρίων καθώς το ΠΡΙΟ συνεχίζει με την ατζέντα ετοιμασίας και διευκόλυνσης».
Οι εν Λονδίνω ‘οργανώσεις’ αποσύρθηκαν γιατί στις 24.4.2004 απέτυχαν όλοι στην επιβολή του αρρωστημένου σχεδίου ‘Ανάν’! Το δε Roberts Centre χαρακτηριζόταν ως ‘μικρή φιλανθρωπική οργάνωση’ που διεύθυνε … ο James Bruce-Lockhart!!
Σημ.: Ήταν το Φόρεϊν Όφις που μέσω του Wilton Park διοργάνωσε τον Φεβρουάριο του 2005 στη Λάρνακα ένα μυστηριώδη σεμινάριο όπου εκτός τριών μόνο ανθρώπων όλοι ήταν διζωνικοί προεξάρχοντος του σερ Ντέιβιντ Χάνεϊ…»
O Dan Smith
Στις 14.3.2004 γράψαμε στη «Σημερινή», για τον ρόλο του Dan Smith στην προώθηση του Σχεδίου Ανάν με την προετοιμασία ‘πυρήνος’ σε μυστική συνάντηση στις 22.10.2002 στην Αθήνα επίλεκτων Ε/κ και Τ/κ, με τίτλο «Προβοκατόρικες ενέργειες ξένων κατά της Κύπρου». Το άρθρο πρωτο-δημοσιεύθηκε στην «Ελευθερία» Λονδίνου στις 4.9.2003. Βλέπε βιβλίο «Top Secret» 254 -256. Το 2002 τιμήθηκε από τη Βασίλισσα με το τίτλο του ΟΒΕ…
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/189371/neo-vivlio-ek-londinou-gia-dixotomisidyo-krati 1.12.2014
- Ερευνήτρια/δημσιογράφος
Από το βιβλίο « Top Secret»
