Αθλητισμός

Ευρωπαϊκοί αγώνες μιας άλλης εποχής

Η «Σ» πάει 40 χρόνια πίσω και στη συμμετοχή των ομάδων μας στα προκριματικά των Κυπέλλων Πρωταθλητριών, Κυπελλούχων και ΟΥΕΦΑ.

Καλοκαιράκι, Αύγουστος, ας αλλάξουμε λίγο διάθεση με ρετρό. Είναι η εποχή των προκριματικών στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Οπότε, ας πάμε και πίσω στον χρόνο στην Ευρώπη. Υπό άλλες συνθήκες, υπό άλλα δεδομένα. Σαράντα χρόνια πριν. Στα 1985, για να θυμηθούμε τι σήμαινε έξοδος των ομάδων μας στα Κύπελλα Ευρώπης. Τότε το Champions League ήταν απλώς Κύπελλο Πρωταθλητριών , το Europa League ήταν σκέτο Kύπελλο UEFA, ενώ υπήρχε και το Κύπελλο Κυπελλούχων. Για να είμαστε και πιο ακριβείς, θα πάμε 40 χρόνια, παρά ένα μήνα πίσω. Τότε οι διοργανώσεις ξεκινούσαν μετά τα μέσα Σεπτεμβρίου. Την περίοδο 1985-86, οι ομάδες που μας εκπροσώπησαν στην Ευρώπη ήταν η Ομόνοια, η ΑΕΛ και ο ΑΠΟΕΛ. Είναι ένα φθινόπωρο που πρόσφερε συγκινήσεις και ενδιαφέροντα πράγματα. Τότε, κάθε πρόκριση και κάθε ισοπαλία με ομάδα μεγαλύτερου βεληνεκούς ήταν επιτυχία.

Κύπελλο Πρωταθλητριών

Η Ομόνοια, μόνιμη πρωταθλήτρια τότε, κληρώθηκε στον πρώτο γύρο του Πρωταθλητριών με τον Ραμπάτ Άγιαξ της Μάλτας. Άψογη κλήρωση, μεγάλη τύχη. Τότε οι Μαλτέζοι είχαν ποδοσφαιρικά πάνω-κάτω το μπόι μας. Ας πούμε πως ήταν λίγο πιο κοντοί. Έτσι το ματς στη Βαλέτα της Μάλτας εθεωρείτο ισοδύναμο. Οπότε το 5-0 εκτός έδρας ήταν πελώριο (ένα 5-0 εκτός είναι και σήμερα, οπότε σκεφτείτε το τότε). Στις 18 Σεπτεμβρίου 1985, ο Σαββίδης (10’,71’), ο Κάντηλος (68’, 82’) και ο Ευαγόρας στο 86’ σκόραραν για το «Τριφύλλι». Δύο εβδομάδες μετά, παρά τη δεδομένη πρόκριση λόγω σκορ, 15 χιλιάδες φίλοι της Ομόνοιας πήγαν στο «Μακάρειο». Είδαν άλλη μια πεντάρα. Με Τσίκκο στο 4΄, Ευαγόρα στο 12’, Φανή Θεοφάνους στο 45’ και το 65΄, Κάντηλο στο 89’. Συνολικό 10-0, χωρίς γκολ από τον αρχισκόρερ Σπας Τζεβίζοφ.

Στη 2η φάση, η Ομόνοια κληρώθηκε με... βουνό. Πανίσχυρη η Άντερλεχτ της τότε εποχής. Στο Βέλγιο, η Ομόνοια έχασε με 1-0 (το γκολ στο 43’), αλλά έκανε τεράστιο ματς και έχασε καταπληκτικές ευκαιρίες με Ευαγόρα, Κάντηλο, Τζεβίζοφ. Ήταν τέτοια η παρουσία (η άποψη από τη ραδιοφωνική μετάδοση), που πάνω από χίλιοι φίλοι της Ομόνοιας πήγαν στο αεροδρόμιο και υποδέχτηκαν την αποστολή. Ζητώντας πρόκριση! Κομματάκι δύσκολο, όμως. Στον επαναληπτικό, το «Μακάρειο» ήταν φίσκα. Προσέλευση 25 χιλιάδες. Κόσμος στα σκαλιά, κάποιοι στους προβολείς. Άλλες εποχές. Οι Βέλγοι ήρθαν όμως μελετημένοι και σύντομα έστειλαν μήνυμα, σκοράροντας στο 18’ και κόβοντας κάθε «πράσινη όρεξη» μετά την ισοφάριση του Κάντηλου στο 29’, αφού ξαναπήραν προβάδισμα στο 36’. Τελικό σκορ 1-3 για την Άντερλεχτ , που έφτασε στα ημιτελικά της διοργάνωσης, ενώ 14 από τους 16 παίκτες που αγωνίστηκαν στα δύο ματς απέναντι στην Ομόνοια συμμετείχαν στο Μουντιάλ 1986.

ANDERLECHT.jpg

Κύπελλο Κυπελλούχων

Η ΑΕΛ εκείνης της εποχής είχε εξαιρετικό ντόπιο υλικό. Κωνσταντίνου, Μάκης Σωκράτους, Μαυρουδής, Παύλος Σάββα, Ορφανίδης. Με καλές διασυνδέσεις στην... Πράγα, απέκτησε και δύο πολύ καλούς Τσεχοσλοβάκους. Τον Πέσιτσε και τον Φάρκας. Και τότε ήρθε η κλήρωση με την τσεχοσλοβακική Ντούκλα Πράγας. Πολύ ισχυρή την εποχή του σοσιαλιστικού καθεστώτος. Με 11 Πρωταθλήματα, 8 Κύπελλα από το 1948 που ιδρύθηκε. Με τέσσερεις εν ενεργεία διεθνείς και αστέρι τον Μίλαν Λούχοβι. Τέλος πάντων, δεν ήταν καλή κλήρωση για την ΑΕΛ, αλλά τότε οι πιθανότητες για καλές κληρώσεις (αν υπολογίσουμε το επίπεδό μας) ήταν πάντα λιγοστές. Στο «Τσίρειο» η προσέλευση ξεπέρασε τις 10 χιλιάδες. Η Ντούκλα προηγήθηκε στο 36΄, ενώ η ΑΕΛ πρόσεχε τα νώτα της. Αλλά ξεθάρρεψε στην επανάληψη και με τους Σάββα στο 55’ και Φάρκας στο 62’, έβαλε φωτιά στις εξέδρες. Έμεναν 12 λεπτά και οι «Λέοντες» μύριζαν μία τεράστια νίκη, αλλά δυστυχώς στο 78’ η Ντούκλα ισοφάρισε. Αλλά και πάλι το 2-2 ήταν ένα σπουδαίο αποτέλεσμα για την τότε εποχή. Στην Πράγα τα σενάριο ήταν ίδιο στην αρχή, διαφορετικό στο τέλος. Η ΑΕΛ στάθηκε στο 1ο ημίχρονο και έχανε με 1-0. Στο 2ο όμως δέχτηκε τρία γκολ σε 15 λεπτά (49’, 60, 64’) και έχασε με 4-0. Είπαμε, όμως, η Ντούκλα ήταν πολύ ισχυρή, έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης.

lokomotiv.jpg

Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Η Λοκομοτίβ Σόφιας δεν ήταν ΤΣΣΚΑ ή Λέφσκι, όμως το βουλγαρικό ποδόσφαιρο και πρωτάθλημα ήταν τότε πολύ ανώτερα από το δικό μας. Η Λοκομοτίβ είχε τρεις εν ενεργεία διεθνείς (Ντόνεφ, Βελίτσκοφ, Βασίλεφ) και έιχε βγάλει από τα σπλάχνα της τρία μεγάλα ταλέντα (Βάσεφ, Ντότσεφ, Μέτκοφ). Οπότε, όταν ο τότε δευτεραθλητής ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με τους «Σιδηροδρόμους» της Βουλγαρίας, είχε λίγες πιθανότητες. Τις αύξησε όμως στο γήπεδο και έχει να λέει για άδικο αποκλεισμό. Στο «Μακάρειο», 15 χιλιάδες θεατές είδαν τον ΑΠΟΕΛ να προηγείται δύο φορές, στο 18’ με τον Προκόπη και με τον Μακντέρμοντ στο 49’. Οι Βούλγαροι είχαν όμως απαντήσεις (30’, 55’) και κάπως έτσι διαμορφώθηκε το 2-2. Οπότε στη Σόφια ποιος θα εκανε λόγο για πρόκριση; Ειδικά όταν μπροστά σε 24 χιλιάδες κόσμου η Λοκομοτίβ προηγήθηκε στο 11’ με αμφισβητούμενο πέναλτι. Έλα όμως που 11 λεπτά μετά το σκορ ήταν 1-2 και ο ΑΠΟΕΛ είχε σκορ πρόκρισης! Mε βολίδα του Μουρς στο 16΄ και κεφαλιά του Ιωάννου στο 22’. Οι «γαλαζοκίτρινοι» κράτησαν αυτό το σκορ μέχρι το 78’, όταν ο Βελίτσκοφ έκανε το 2-2. Αλλά η ομάδα της Λευκωσίας είχε τα κότσια ν’ αντιδράσει. Στο 82΄ο Κούλλης Παντζιαράς σκοράρει, ο βοηθός διαιτητής δείχνει αρχικά γκολ και μετά σηκώνει σημαιάκι για οφ-σάιντ. Άκυρο, απορίας άξιον. Στην παράταση ο ΑΠΟΕΛ δεν είχε άλλες δυνάμεις και υπέκυψε με 4-2. Αλλά έκανε μία σπουδαία εμφάνιση και αδίκως αποκλείστηκε.

apoel ael.jpg

ΑΠΟΕΛ ΟΜΟΝΟΙΑ.jpg

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ

Δεν κατέστη δυνατό να βρούμε φωτογραφίες μεγέθους και ποιότητας από τα παιχνίδια για δημοσίευση. Εξ ου και επιλέξαμε φωτογραφίες από αγώνες της χρονιάς μεταξύ Ομόνοιας-ΑΠΟΕΛ και ΑΕΛ-ΑΠΟΕΛ. Οι φωτογραφίες της Άντερλεχτ και της Ντούκλα είναι από το 1986, και της Λοκομοτίβ του 1985.