Φωτοβολταϊκά που δεν αχρηστεύουν αξιόλογη έκταση
Μπορούμε άραγε να εγκαταστήσουμε μονάδες αφαλάτωσης, που να παράγουν νερό με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας φωτοβολταϊκών και μόνο τις ώρες της ηλιοφάνειας;
Η παραγωγή πράσινης ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά θεωρήθηκε πανάκεια για το πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης και την κλιματική αλλαγή. Τα φωτοβολταϊκά χρησιμοποιούν την ανανεώσιμη πηγή θερμικής ενέργειας του ήλιου και την μεταβάλλουν σε ηλεκτρική, που είναι η μορφή ανανεώσιμης ενέργειας που θα μας ανοίξει νέους δρόμους για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Τα τελευταία 20 χρόνια η Κύπρος χρησιμοποίησε σε ικανοποιητικό βαθμό τα φωτοβολταϊκά συστήματα, παίρνοντας φτηνή ενέργεια από τον ήλιο. Πολλά νοικοκυριά μείωσαν σε μεγάλο βαθμό τη δαπάνη για ενέργεια για χρήση των ηλεκτρικών συσκευών στο σπίτι. Το κράτος ενεθάρρυνε και χρηματοδότησε τη χρήση οικιακών φωτοβολταϊκών.
Οι επιχειρηματίες εκμεταλλεύτηκαν τη νέα επενδυτική ευκαιρία και εγκατέστησαν μεγάλα πάρκα φωτοβολταϊκών, κερδίζοντας εκατομμύρια, αλλά η ηλεκτρική ενέργεια παρέμεινε πανάκριβη για όσους δεν είχαν τον χώρο για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.
Η έλλειψη σωστού σχεδιασμού και προγραμματισμού της αποθήκευσης και χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας ανέτρεψε τις προσδοκίες όλων. Η εγκατάσταση οικιακών φωτοβολταϊκών πήρε την κατιούσα. Και τα φωτοβολταϊκά πάρκα άρχισαν να γίνονται πρόβλημα. Για την εγκατάστασή τους χρησιμοποιείται γεωργική γη και κόβονται χιλιάδες δέντρα. Καταστρέφονται επίσης βιότοποι αιώνων και αλλάζει η γη και η χρήση της.
Ακούοντας γι’ αυτές τις δυσκολίες ήρθαν στον νου μου δύο ευφάνταστες ιδέες για την κατασκευή φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων. Η μια ήταν στη Νότια Κορέα, όπου τα φωτοβολταϊκά ήταν η στέγη ποδηλατόδρομου, που σχεδιάστηκε ανάμεσα στις δυο κατευθύνσεις του αυτοκινητόδρομου. Δεν χρησιμοποιούσαν καμία έκταση, που ήταν χρήσιμη για άλλο σκοπό. Αντίθετα το αποτέλεσμα ήταν ένας στεγασμένος ποδηλατόδρομος. Η δεύτερη ήταν στην Ελβετία. Τα φωτοβολταϊκά πλαίσια τοποθετήθηκαν ανάμεσα στις γραμμές του σιδηροδρόμου. Χωρίς να αχρηστεύεται χρήσιμη έκταση, χωρίς να προξενείται πρόβλημα στα τρένα, είχαν μεγάλη παραγωγή ηλεκτρισμού.
Και τότε σκέφτηκα κι εγώ μια λύση για την Κύπρο. Έχουμε το επικλινές έδαφος στις δυο πλευρές των αυτοκινητοδρόμων, μέσα στην περιφραγμένη περιοχή, που δεν έχει καμιά χρήση. Δεν μπορούν, άραγε, να τοποθετηθούν φωτοβολταϊκά πλαίσια σε αυτό το επικλινές έδαφος, όταν η κλίση έχει νότια έκθεση στον ήλιο; Έτσι δεν θα χρησιμοποιείται ούτε γεωργική, ούτε άλλες χρήσιμες εκτάσεις.
Μπορεί η επικλινής αυτή έκταση να παραχωρείται έναντι ενοικίου στην ΑΗΚ, σε εταιρείες παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας, και ακόμα σε ιδιώτες που δεν διαθέτουν οροφή για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.
Ας το σκεφτούν οι ειδικοί. Νομίζω γίνεται και συμφέρει. Και δεν νομίζω ότι είναι παράλογο, δύσκολο ή άλλως πως απραγματοποίητο. Εκτός αν καταστρατηγεί κάποιο γραφειοκρατικό και απαρχαιωμένο κανονισμό.
Οι καινοτόμες ιδέες άλλαξαν πολλές φορές διάφορες περιοχές και πεδία ανάπτυξης. Ας επιδιώξουμε κι εμείς την εφαρμογή καινοτόμων ιδεών και ας παραμερίσουμε τις στοιχειωμένες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Μπορούμε άραγε να εγκαταστήσουμε μονάδες αφαλάτωσης, που να παράγουν νερό με χρήση ηλεκτρικής ενέργειας φωτοβολταϊκών και μόνο τις ώρες της ηλιοφάνειας; Και αντί να αποθηκεύουμε την ηλεκτρική ενέργεια, να αποθηκεύουμε το νερό για να το χρησιμοποιούμε τις ώρες χωρίς ηλιοφάνεια; Άραγε τα ξενοδοχεία και οι βιομηχανίες θα μπορούσαν ν’ αξιοποιήσουν αυτήν τη μέθοδο; Και το κράτος να τους ευκολύνει, καταργώντας κάθε γραφειοκρατική καθυστέρηση;