Ουδείς θνητός… ‘αθάνατος’!

Άρχισαν και πάλι ορισμένοι την επίθεση σε όποιον γράψει και επικρίνει τον Αρχ. Μακάριο και πρώτο πρόεδρο της ΚΔ, σαν και βρισκόμαστε σε καμιά δικτατορία ή τα χρόνια εκείνα της δεκαετίας του 1960…

Συνεχίζουν μερικοί με ασυγκράτητο ζήλο και προσωπολατρία να συντηρούν μύθους και να αντιτίθενται και να κατηγορούν οποιονδήποτε και οτιδήποτε αλλάζει τα αφηγήματα για τον Μακάριο. Όμως, τέτοιες συνήθειες που περιφρονούν την αλήθεια και ιστορικά ντοκουμέντα είναι του περασμένου αιώνα.

Τα αφηγήματα του 1974 χρειάζονται αναθεώρηση και αυτό δεν αμφισβητείται πλέον. Το γνωρίζουμε από το αναξιόπιστο ‘πόρισμα’ της Βουλής των Αντιπροσώπων για τον ‘φάκελο της Κύπρου’. Καταθέσαμε τεκμηριωμένη έκθεση στην Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων Αννίτας Δημητρίου, ζητώντας την απόσυρσή του (Λεωνίδας Λεωνίδου/Φανούλα Αργυρού).

Η ανάγκη για αναθεώρηση της Ιστορίας γνωρίζουμε ότι τονίστηκε και στην παρουσίαση (Ιούλιος 2024) του τρίτομου βιβλίου του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη, «ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: ΕΟΚΑ Β, ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΟΥΝΤΑ». Το οποίο παρουσίασαν τότε, ο Καθηγητής Νομικής Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ο Διεθνολόγος Χρίστος Ιακώβου και ο Υποστράτηγος εν αποστρατεία, Ντίνος Στυλιανού, με συντονιστή τον Συνταγματάρχη εν αποστρατεία, Άντη Λοίζου.

Το 1974, δεν είχαμε αποδέσμευση χιλιάδων επισήμων πρωτογενή για την ιστορία του Κυπριακού ζητήματος, βρετανικών αρχείων, ούτε αποδέσμευση αμερικανικών, ούτε και αναφορές για σοβιετικά, για την πορεία των γεγονότων. Ούτε την πληθώρα των αποκαλυπτικών λεπτομερειών για λάθη, παραλείψεις, υποχωρήσεις δικών μας που πρέπει να ληφθούν υπόψη για σωστή καταγραφή της ιστορικής αλήθειας.

Τίποτα δεν αλλάζει ούτε μπορεί να διαγράψει την ιστορική ευθύνη τής βαρβαρότητας της Τουρκίας ως υπεύθυνης για τις δυο εισβολές και τα επακόλουθά της όπως και των χωρών που της έδωσαν το ελεύθερο να τις κάνει. Έχουν όμως γίνει και σοβαρά λάθη από δικούς μας, και ιδιαίτερα από τον Μακάριο, τα οποία δεν μπορούμε να παραγράφουμε κατά το δοκούν.

Ας σταματήσουν οι υπερβολές και εμμονές για διατήρηση λανθασμένων και ελλιπών αφηγημάτων που πλάστηκαν πριν από έξι δεκαετίες. Γιατί η ιστορική αλήθεια σταδιακά βγαίνει στο φως, και δεν τερματίζεται ούτε αλλάζει με υπέρμετρες προσωπολατρίες και χαρακτηρισμούς, που υποβαθμίζουν την δημοκρατική ελευθερία του κάθε πολίτη να παρουσιάζει την πολύχρονη ιστορική του μελέτη και μας στέλνει πίσω σε χρόνια που ευχόμαστε να μην επανέλθουν…

Πρέπει να διορθώσουμε, να αναθεωρήσουμε την πολυτάραχη ιστορία μας με αλήθειας, όσο πικρές και αν είναι. Όσοι έφταιξαν για την πατρίδα μας, ξένοι και δικοί μας, έχουν ήδη πεθάνει και έχουν λιώσει τα κόκκαλά τους. ΄Όμως, η ιστορική αλήθεια μέσα από έρευνες και μελέτες αποτελεί υποχρέωση όλων μας…

Ουδείς θνητός … ‘αθάνατος’. Μόνον οι ήρωες είναι ‘αθάνατοι’ υπό την έννοια ότι δεν ξεχνιούνται οι θυσίες των. Εκείνοι που θυσιάστηκαν πολεμώντας τον Τούρκο εισβολέα εχθρό το 1974. Εκείνοι που θυσιάστηκαν στα ολοκαυτώματα και στις αγχόνες για έναν σκοπό για τον οποίον ‘προδόθηκαν’ δίχως καν να το γνωρίζουν …

Βλέπε βιβλία Κώστα Ν. Χατζηκωστή « Έξι Προεδρικά Πορτραίτα» 2015, σελίδες 60-63 και «7 Προεδρικά Πορτραίτα» 2023, σελίδες 66-68 (για συνάντηση Μακαρίου/Γουίλσον Λονδίνο 17.7.1974, την κρισιμότερη συνάντηση, για την οποία ο κ. Μαρίνος Σιζόπουλος προσποιήθηκε διά τηλεοράσεως ότι δεν γνωρίζει και δεν υπάρχει στο αναξιόπιστο ‘πόρισμα’.

Βιβλίο Φανούλας Αργυρού «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019». (Πηγές Βρετανικό Εθνικό Αρχείο Kew London).

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος/συγγραφέας