Η χρυσή φουρνιά δεν κατοικεί πλέον στο «Ηλίας Πούλλος»

Πριν από 5 χρονια ο Χένινγκ Μπεργκ είχε τολμήσει να παρατάξει, αρχές του πρωταθλήματος, μία ενδεκάδα με πολλούς νεαρούς Κύπριους. Ο νυν τεχνικός της Ομόνοιας είχε αποφασίσει τότε πως τα φυντάνια από τις ακαδημίες είχαν το επίπεδο και την ετοιμότητα ν’ αναλάβουν βάρος ευθύνης και μπόλικο χρόνο συμμετοχής. Ο Κακουλλής είχε παίξει την περασμένη σεζόν αρκετά, ο Λοΐζου και ο Τζιωνής είχαν κάποια λεπτά στα πόδια. Οι Χαραλάμπους και Βενιζέλου βασικά έπαιρναν το βάπτισμα του πυρός. Με εξαίρεση τον τελευταίο, όλοι οι υπόλοιποι έκαναν καριέρα και διακρίθηκαν. Δίνοντας στην Ομόνοια και τίτλους, αλλά και την ταμπέλα της ομάδας που αξιοποιεί τα φυτώριά της. Αυτή η εξαιρετική τετράδα πλέον δεν είναι μαζί. Την ώρα της σύνταξης του άρθρου, δεν είχε ξεκαθαρίσει η περίπτωση παραχώρησης του πλέον ταλαντούχου των ταλέντων, αυτή του Λοΐζου. Αλλά το γυαλί των δύο πλευρών είχε ραγίσει, βασικά είχε σπάσει, και έτσι κανένας από την εξαιρετική αυτή φουρνιά δεν θα φοράει πλέον «τριφύλλι».

Πώς έφτασε η Ομόνοια σε αυτό το σημείο. Από τη μια ήταν φυσιολογική μια τέτοια εξέλιξη. Πολύ καλοί παίκτες σε μία εποχή λειψανδρίας για τον ντόπιο ποδοσφαιριστή, εύκολα τραβούσαν τα βλέματα ξένων ομάδων. Ίσως βέβαια η όλη πορεία να μην ήταν η αναμενόμενη, αλλά στις τρεις από τις τέσσερεις περιπτώσεις ήταν σειρήνες εξ αλλοδαπής που οδηγούσαν στην αποχώρηση. Η κάθε περίπτωση είναι επίσης διαφορετική, τέσσερα σενάρια.

Τζιωνής

Ο Μαρίνος Τζιωνής αποχώρησε πρώτος. Ιανουάριο μήνα, μάλιστα. Προς εντελώς ασυνήθιστο προορισμό. Ηνωμένες Πολιτείες και Κάνσας. Σαφώς σε πρωτάθλημα που δεν είναι και ιδιαίτερα ελκυστικό ως σταθμός καριέρας, αλλά... Οι απολαβές που ελάμβανε ήταν τέτοιες, που δεν θα μπορούσε να πει εύκολα «όχι». Δεν είχε την πορεία που ήθελε, δεν είναι και εύκολο να ζεις στην άλλη άκρη της Γης. Αποφάσισε να επιστρέψει Ευρώπη. Στην Κύπρο με τίποτα, αν και είχε προτάσεις από Ομόνοια και άλλες ομάδες. Οι επιλογές του, πάντως, στη συνέχεια δεν ήταν επιπέδου. Η Τσουκαρίσκι Σερβίας, 4η-5η δύναμη μεν στο πρωτάθλημα, αλλά εκεί όλοι ξέρουμε πως οι αποστάσεις των ομάδων από Ερυθρό Αστέρα και Παρτιζάν (άσχετο αν περνά κρίση) είναι τεράστιες. Ακολούθως επιλέγει την Αράντ Ρουμανίας. Ιστορική ομάδα, έχει πρωταθλήματα (τελευταίο κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’70). Καλή ομάδα σήμερα με υγεία, αλλά πραγματικά στην πόλη, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νούμερο ένα ήταν η μπασκετική ομάδα. Ο μισθός, φυσικά, πολύ καλός. Επιπλέον θετικό, το πρωτάθλημα της Ρουμανίας είναι περισσότερο στο επίκεντρο από το δικό μας. Αλλά ο Τζιωνής είναι για κάτι καλύτερο. Η δε Ομόνοια πήρε πολλά χρήματα από την πώληση του παίκτη στις ΗΠΑ. Εφταψήφιο σίγουρα.

Κακουλλής

Ήταν γραφτό απ’ ό,τι φαίνεται για τον Ανδρόνικο Κακουλλή να πάει Σουηδία. Πριν από δύο χρόνια αποχαιρέτησε μάλιστα τον κόσμο της Ομόνοιας μέσα στο γήπεδο και ετοιμάστηκε να φύγει για Γκέτεμποργκ. Θηρίο ομάδα του παρελθόντος, αλλά όχι πλέον. Σύλλογος με εκτόπισμα, που όμως τελευταία στιγμή άλλαξε την πρόταση προς την Ομόνοια και το «τριφύλλι» έκανε πίσω. Ο Κακουλλής το κατάλαβε, έδειξε κατανόηση, έμεινε και περίμενε. Μέχρι την πρόταση της ΑΙΚ Στοκχόλμης. Με πολύ καλό συμβόλαιο για αύρα κυπριακή λόγω Πίττα. Η παραμονή του πολύ μικρή σε διάρκεια και η αγωνιστική του παρουσία δεν ήταν και η καλύτερη. Μάρτη πήγε ο Κακουλλής, λίγους μήνες μετά η ΑΙΚ τα βρήκε με τον Άρη Λεμεσού, ο ποδοσφαιριστής πήρε ένα εξαιρετικό συμβόλαιο και πήγε στη μία εκ των δύο νέων δυνάμεων του πρωταθλήματός μας.

Χάμπος

Η υπόθεση Χαραλάμπους είναι διαφορετική και ολίγον περίεργη. Αφού ούτε ο παίκτης, ούτε η ομάδα έδωσαν ξεκάθαρες τοποθετήσεις για το διαζύγιο. Πέρσι, ο διεθνής χαφ έπαιζε πολύ λίγο και όλοι απορούσαν γιατί ο Γιάννης Αναστασίου τον έριξε στην άκρη του πάγκου. Θέμα εξωτερικού δεν υπήρχε, αν και ακούστηκε μία πληροφορία για ενδιαφέρον ομάδας από την Πορτογαλία (από 2η κατηγορία). Λογικά, με την απομάκρυνση του Ελλαδίτη προπονητή και την άφιξη Μπεργκ αναμενόταν ομαλότητα. Τελικά μία καλή πρωΐαν, Ιούλιο μήνα, βγαίνει η είδηση ότι ο Χαραλάμπους μετεγγράφεται (με αγορά) στον Άρη. Με πολύ καλές απολαβές. Το συμβόλαιό του με την Ομόνοια έληγε του χρόνου, αλλά ο σύλλογος δεν έκανε έγκαιρα κίνηση για ανανέωση. Το γιατί, δεν το ξεκαθάρισε κανείς.

Πάντως, Τζιωνής, Κακουλλής και Χαραλάμπους έφυγαν με τις ευχές των φίλων της Ομόνοιας. Ειδικά στην περίπτωση Χαραλάμπους, πολλοί κατέκριναν τη Διοίκηση. Πραγματικά κάτι δεν γνωρίζουμε, κάτι μας διαφεύγει γι’ αυτήν την ιστορία.

Λοΐζου

Η περίπτωση Λοΐζου είναι διαφορετική. Πολλά επεισόδια σε ένα σίριαλ. Απάνω στην έκρηξή του, η Ομόνοια απορρίπτει πρόταση από το Βέλγιο (μάλλον Μπριζ). Ακολούθως ο Λοΐζου αρνείται να προπονηθεί και ζητά να λυθεί το συμβόλαιό του. Στη συνέχεια αλλάζει στάση και παίρνει «συγχωροχάρτι». Δεκέμβριο του 2024 η Ομόνοια τον παραχωρεί χωρίς δεσμεύσεις στην ολλανδική Χέρενφεν. Ο Λοΐζου δεν πείθει, δεν αγωνίστηκε και πολύ. Επιστρέφει, κάνει εξαιρετικά πράγματα στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ, όλα καλά. Μέχρι που σκάει πρόταση από τη Χαποέλ Τελ Αβίβ. Ιστορική ομάδα, αλλά σε χρόνια κρίση. Μόλις ανέβηκε από τη 2η κατηγορία. Με πλάνο να μεγαλώσει αγωνιστικά. Έδωσε και καλό συμβόλαιο. Αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό. Πριν από 2-3 χρόνια, μία πρόταση από Ισραήλ θα ήταν ελκυστική. Σήμερα, εν μέσω πολεμικής κατάστασης, φαντάζει περίεργο κάποιος να θέλει να πάει. Ο Λοΐζου θέλει από την πρώτη στιγμή και ξαναμπαίνει για λίγες μέρες σε καραντίνα (στην Ομόνοια με επιλογή δική του). Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, μόνο αυτός ξέρει. Γιατί θέλει Ισραήλ, μόνον ο ίδιος ξέρει. Και ίσως κάποια ώρα μιλήσει. Πάντως, σε αντίθεση με τους άλλους τρεις, έχει πλέον αντιμετωπίσει το μένος των φίλων της Ομόνοιας.