Νέες τουρκικές Βάσεις πυραύλων και drones με «αεροπλανοφόρο» την Κύπρο

Ενισχύουν τις δυνάμεις τους οι Τούρκοι στην Ανατολική Μεσόγειο, με ορμητήριο την Κύπρο. Ο σχεδιασμός αυτός είναι ευρύτερος, αλλά, λόγω των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή, η Άγκυρα επικεντρώνεται, εκτός της περιοχής του Αιγαίου, στη Συρία, τον Λίβανο και την Παλαιστίνη με κύριο εχθρό το Ισραήλ. Βεβαίως, κατά καιρούς οι Ισραηλινοί ισχυρίζονται ότι οι Τούρκοι δεν είναι εχθροί τους. Δεν εξαρτάται όμως τι αυτοί θέλουν να προβάλλουν διπλωματικά, αλλά πώς η Άγκυρα δρα. Η τουρκική πολιτική δικαιολογεί πλήρως την αγορά από την Κυπριακή Δημοκρατία του σύγχρονου αντιπυραυλικού συστήματος Barak ΜΧ από το Ισραήλ, καθώς και άλλων, ανάλογων συστημάτων αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης από σχετικό κατάλογο στο πλαίσιο της νέας σχέσης συνεργασίας με τις ΗΠΑ.

Οι πεζοναύτες… και οι κομάντος

Το τελευταίο διάστημα, η Τουρκία προχωρεί σε ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών της στην εξής, μεταξύ άλλων, βάση, που μας ενδιαφέρει άμεσα: Προχώρησε ήδη στην ποιοτική αναβάθμιση των δυνάμεων πεζοναυτών συγκροτώντας Διοίκηση Σώματος Πεζοναυτών, στην οποία υπήχθησαν όλες οι ταξιαρχίες πεζοναυτών. Αυτή η αναβάθμιση αφορά στο γεγονός ότι, από μία ταξιαρχία πεζοναυτών που ήδρευε στη Φώκαια (1η Ταξιαρχία Πεζοναυτών) με αποστολή τα νησιά του κεντρικού Αιγαίου, τώρα υπάρχουν τρεις ταξιαρχίες. Η δεύτερη στην Αλεξανδρέττα, πλησίον της Κύπρου και της Συρίας, και η υπό συγκρότηση 3η Ταξιαρχία στην Ίμβρο, στην έξοδο των στενών με αποστολές το βόρειο Αιγαίο. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι στο νησί σταθμεύει και το 5ο Σύνταγμα Καταδρομών. Πέραν τούτων, η Τουρκία αναβάθμισε τους υπάρχοντες σχηματισμούς ειδικών δυνάμεων συγκροτώντας νέους και ειδικότερα στην περιοχή της Αλεξανδρέττας, έναντι της Κύπρου, και με τις πρόσφατες μεταθέσεις φέρεται να συγκρότησε την 17η και 18η Βάση πυραύλων στο Αφιόν Καραχισάρ και στη Γιάλοβα. Η τελευταία στοχεύει στη βόρειο Ελλάδα και στο Αιγαίο.

Ισραηλινό κτύπημα σε τουρκικούς πυραύλους

Η αναβάθμιση των τουρκικών δυνάμεων δεν οφείλεται μόνο στην κρίση της Συρίας. Αφορά και στο Ισραήλ, το οποίο βρίσκεται ήδη στο όρος Ερμών με ό,τι αυτό σημαίνει. Απ’ εκεί μπορεί να έχει εικόνα με τα ραντάρ του εντός της Τουρκίας και ταυτοχρόνως ώς το Ιράν. Είναι δε ανοικτό πλέον το ενδεχόμενο να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο ο τουρκικός με τον ισραηλινό στρατό στη Συρία. Ακόμη και αν αυτό είναι ένα σενάριο, το οποίο θα θέλουν ν’ αποτρέψουν πάση θυσία οι ΗΠΑ για δικούς τους λόγους, ουδόλως μπορεί ν’ αποκλειστεί. Με άλλα λόγια, οι Αμερικανοί δεν επιθυμούν έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ δύο συμμάχων, τους οποίους θεωρούν ως πυλώνες του δικού τους συστήματος ασφάλειας στην περιοχή. Και οι μεν αλλά και οι δε ετοιμάζονται διά παν ενδεχόμενο. Δεν είναι τυχαία τα κτυπήματα του Ισραήλ σε βάρος τουρκικών στόχων εντός της Συρίας. Μπορεί η Τουρκία να έχει αναλάβει μέρος της ασφάλειας τής Συρίας και την εκπαίδευση του νέου στρατού της, αλλά το Ισραήλ δεν θα δεχθεί να έχει έναν νέο εχθρό στηριζόμενο από την Άγκυρα, τη στιγμή που έχει απαλλαγεί από το καθεστώς Άσαντ, το οποίο για χρόνια τού προκαλούσε προβλήματα μέσω Λιβάνου. Η Τουρκία επιδίωξε ν’ αναπτύξει επί του συριακού εδάφους αντιαεροπορικά συστήματα με βεληνεκές 8 χιλιόμετρα εντός της Συρίας, τα οποία επλήγησαν από την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ.

Σημασία του Ακσάζ και ασκήσεις

Υπό αυτές τις συνθήκες, η Τουρκία δημιουργεί ένα Σώμα Πεζοναυτών (τρεις ταξιαρχίες) και δεν είναι ακόμη πλήρως εξακριβωμένο εάν και το Σύνταγμα που εδρεύει στην Ίμβρο έχει αναβαθμιστεί σε ταξιαρχία. Οι κινήσεις σχετίζονται με την πρόθεση της Άγκυρας να δημιουργήσει μικρές ναυτικές Βάσεις θαλάσσιων drones κατά μήκος των ακτών της, από το Αιγαίο ώς την Ανατολική Μεσόγειο. Είναι και αυτή η κίνηση όπως και εκείνες για τις δυνάμεις πεζοναυτών ενταγμένες στη γενικότερη αναβάθμιση του τουρκικού στρατού με τη συμβολή των πολεμικών βιομηχανιών -που θέλουν να εισβάλουν στην ΕΕ μέσω SAFE- και των ναυτικών και αεροπορικών Βάσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, οι Τούρκοι αναβαθμίζουν ποιοτικά και ποσοτικά τη Βάση στο Ακσάζ, που την θεωρούν ως το καμάρι τους, τόσο με πλοία επιφάνειας όσο και με υποβρύχια. Το ίδιο συμβαίνει με τις αεροπορικές Βάσεις στο Ντάλαμαν (16η Κύρια Αεροπορική Βάση) πάνω από τη Ρόδο και στο Ιντζιρλίκ με F-16 (10η Κύρια Αεροπορική Βάση) καθώς και με εκείνη της Μερσίνας και της Αμμοχώστου, όπου μονίμως πλέον σταθμεύουν πολεμικά πλοία. Ειδικώς, τώρα, με την κρίση στη Συρία, στον Λίβανο και στην Παλαιστίνη, η Αμμόχωστος, αλλά και η Καρπασία σε συνδυασμό με τη Μερσίνα και την Αλεξανδρέττα έχουν μεγάλη σημασία για τον έλεγχο της περιοχής. Η Κύπρος γενικότερα έχει να διαδραματίσει αναβαθμισμένο ρόλο. Δεν είναι μόνο οι χερσαίες δυνάμεις του Αττίλα σημαντικές, αλλά και η Βάση των Drones στο Λευκόνοικο, και τα συστήματα ραντάρ και ηλεκτρονικού πολέμου στην περιοχή Πενταδακτύλου και αλλού, που είναι στρατηγικό χρυσάφι για τη συλλογή πληροφοριών και την εικόνα, την οποία μπορούν να έχουν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας. Και σε καιρό ειρήνης, κρίσεων και πολέμου.

New Turkish Missile and Drone Bases with Cyprus as an “aircraft carrier”

Σημασία Ακσάζ και Αίγυπτος

Είναι πρόδηλον ότι οι Τούρκοι ενισχύουν: 1. Τις δυνάμεις τους σε ολόκληρο το ενιαίο μέτωπο από τη Θράκη ώς την Κύπρο. Αφενός για να κλείνουν και ν’ ανοίγουν τα στενά - στο στόμιο των Δαρδανελλίων - και στη γραμμή Κρήτη - Κάρπαθος (Κάσος) - Ρόδος. Εξ ου και η συνεχής ενίσχυση της Βάσης του Ακσάζ, αλλά και των δυνάμεων πέριξ αυτής. Η περιοχή είναι συναφής με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, τις πηγές υδρογονανθράκων και την αποκοπή του κεντρικού αεροναυτικού διαύλου Κύπρου - Ελλάδος. Μέσα σε αυτήν τη λογική η Τουρκία προχωρεί από αύριο, 22 ώς τις 26 Σεπτεμβρίου σε κοινή αεροναυτική άσκηση μετά από 13 χρόνια. Δυο αιγυπτιακές φρεγάτες θα ελλιμενιστούν στη Βάση του Ακσάζ και η Τουρκία θα λάβει μέρος στην άσκηση με ένα υποβρύχιο, δυο φρεγάτες και δυο μαχητικά F-16. 2. Τις Βάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο - ναυτικές και αεροπορικές - με ποιοτική αναβάθμιση, έχοντας την Κύπρο ως ορμητήριο και κέντρο συλλογής πληροφοριών, καθώς και χώρο εκτόξευσης απειλών σε περίπτωση κρίσης μαζί του και δη πολεμικής, που αφορά στην εξέλιξη του χειρότερου σεναρίου. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι τα ισραηλινά ΜΜΕ με αναλύσεις ή διαρροές αναφέρονται στη σημασία της Κύπρου, και ότι, λόγω της τουρκικής κατοχής, μπορεί να συνιστά απειλή, η οποία θα πρέπει ν’ αποτραπεί. Από την άλλη, η πτώση του Ισραήλ θα είναι για την Κύπρο η χείριστη εξέλιξη διότι, όχι μόνο θα σημαίνει την ενίσχυση της Τουρκίας, αλλά και την πλήρη περικύκλωσή μας από μουσουλμανικά κράτη. Και το πρόβλημα δεν είναι ο μουσουλμανισμός ως τέτοιος, αλλά οι εξτρεμιστικές οργανώσεις, που είτε δρουν ανεξέλεγκτα είτε έχουν την ανοχή των κρατικών μηχανισμών είτε σπονσάρονται. Ανεξαρτήτως εάν θα επιτύχει ή όχι η πολιτική της Τουρκίας στο σύνολό της, θα πρέπει να την μελετούμε και να την λαμβάνουμε υπόψη για να μη γινόμαστε θύματα νέων απειλών, εκβιασμών και τετελεσμένων. Το βάρος, δε, που δίνει Άγκυρα με την αναβάθμιση των αεροναυτικών δυνατοτήτων της και των ειδικών δυνάμεων στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου δεν αφορά μόνο Κύπρο και Ελλάδα, αλλά και το μέτωπο στη Συρία, που είναι συναφές με τον Λίβανο και την Παλαιστίνη. Άρα αφορά και το Ισραήλ.

Φιλίες και ψευδαισθήσεις

Η Κύπρος αποτελεί αναβαθμισμένο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό χώρο, τον οποίο ελέγχει η Τουρκία. Το δε Ισραήλ, για ν’ αποτρέψει την όποια, μέσω των κατεχομένων εδαφών μας, απειλή και για να μείνει ανοικτός -λόγω έλλειψης στρατηγικού βάθους- ο αεροναυτικός διάδρομος από το Ισραήλ προς την Κύπρο και την Ελλάδα, μας θεωρεί φίλο. Όμως, καμιά ψευδαίσθηση δεν μπορεί να υπάρχει ότι, σε περίπτωση δικής μας κρίσης με την Τουρκία, το Ισραήλ θα επέμβει για να μας σώσει. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τι εμείς πράττουμε ως Κύπρος και ως Ελλάδα; Διότι, οι δικές μας κινήσεις επί του πεδίου έχουν αντίκτυπο και στη διπλωματία και δη στις όποιες προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, καθώς και στο Αιγαίο. Η αγορά από την Κύπρο του Barak συνιστά θετική εξέλιξη, όπως και η αιφνιδιαστική άσκηση της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Ενιαία γραμμή, Δόγμα και ευθύνες

Θα πρέπει επί τούτου με σοβαρότητα να επισημανθούν τα ακόλουθα:

1. Η ασκήσεις της Ελλάδας στο Αιγαίο δεν καλύπτουν και την Κύπρο. Γιατί; Αντιμετωπίζεται ή όχι ενιαία η τουρκική απειλή; Τι θα γίνει εάν προκύψει κρίση εδώ από την Τουρκία αντί στην Κάσο, λόγω ηλεκτρικού καλωδίου ή ένεκα κάποιου άλλου ζητήματος; Και πάλι η Κύπρος θα κείται μακράν; Ποιος ευθύνεται για την απουσία της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο, που επιτρέπει την αναβάθμιση της Τουρκίας και μειώνει τις πιθανότητες βιώσιμης λύσης, εκτός και αν η βιωσιμότητα περνά από μια διευθέτηση, που θα μετατρέπει ολόκληρη την Κύπρο σε προτεκτοράτο και τουρκική Βάση; Τι συμβαίνει, τελικά; Δεν θέλει η Ελλάδα, δεν θέλει ο Πρόεδρος ή βολεύονται και οι δυο πλευρές ως προς την αποποίηση ευθυνών αποκρυβόμενες πίσω από τις δεξιές και αριστερές διεθνιστικές φωνές, που αδυνατούν να δουν την πραγματικότητα ένεκα ιδεολογικών αγκυλώσεων ή άλλων οικονομικών συμφερόντων;

Τα πυρομαχικά

1. Η τουρκική απειλή δικαιολογεί πλήρως την αγορά του ισραηλινού αντιαεροπορικού συστήματος Barak MX. Βεβαίως, η αγορά αυτή θα πρέπει να συνοδευτεί από άλλες. Κυρίως, δε, θα πρέπει να λεχθεί το εξής: Η ανάπτυξη του BARΑK MX δεν σημαίνει την πραγματική αύξηση του κόστους επί της Τουρκίας, σε σημείο που να μιλάμε για αποτροπή. Σε σημείο, δηλαδή, που να μπορούμε να πούμε ότι το κόστος της Τουρκίας να επιτεθεί θα είναι απαγορευτικά μεγαλύτερο από το όφελος. Είναι βήμα, όμως, επί του οποίου μπορεί να οικοδομηθεί αξιόπιστη αποτροπή. Συνεπώς, η αγορά οπλικών συστημάτων είναι συναφής με τα αποθέματα πυρομαχικών. Για πόσες ώρες μπορεί να είναι σε επιχειρησιακή δράση το Barak MX ή άλλα αντιαεροπορικά συστήματα της κυπριακής ζώνης αεράμυνας, όπως το ρωσικά TOR – M1 και BUK ή τα σέρβικα αυτοκινούμενα πυροβόλα NORA B-52 των 155 χιλιοστών; Η αεράμυνα δεν είναι μόνο τα αντιαεροπορικά, αλλά και η αεροπορία. Ποιος είναι ο γενικότερος σχεδιασμός; Τονίζονται αυτά, για να είμαστε προσγειωμένοι και να εξετάζουμε τον γενικότερο σχεδιασμό. Για να μην είμαστε εύχαρεις σε καιρό ειρήνης, αλλά να βρεθούμε ενώπιον σκληρών πραγματικοτήτων σε καιρό κρίσης και πολέμου. Ερώτημα: Θα έρθει η Ελλάδα προς δική μας υποστήριξη σε περίπτωση κρίσης; Υπάρχει σχεδιασμός; Και αν υπάρχει, δεν έχει εφαρμοστεί επί του πεδίου. Και συμβαίνει αυτό διότι δεν έχει διεξαχθεί ποτέ μια αεροναυτική άσκηση για να εξεταστούν τα προβλήματα και να επιλυθούν, ώστε να υπάρχει ετοιμότητα.

Ο ΟΗΕ και τα «ήμερα νερά» των συνομιλιών

Ο ισχυρισμός, ότι το όποιο Δόγμα με την Ελλάδα περνά μέσω της ΕΕ, δεν πείθει ούτε αυτούς που το προβάλλουν. Διότι η ΕΕ έχει πολύ περισσότερα προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει με τη Ρωσία και έχει τόσο μεγάλη ανάγκη την Τουρκία, που δεν θ’ ασχοληθεί με τη δική μας αποτρεπτική πολιτική. Και αν ασχοληθεί, δεν θα είναι όπως την αντιλαμβανόμαστε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα πρέπει εντός της ΕΕ να υιοθετούμε πολιτικές κόστους έναντι της Άγκυρας, υπενθυμίζοντας ότι κατέχει κράτος μέλος και εδάφη της ίδιας της Ευρώπης. Πώς ζητά η ΕΕ -στην οποία ανήκουμε- από την Ελλάδα και την Κύπρο την αποστολή στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία, αλλά το ανάλογο δεν συμβαίνει στη δική μας περίπτωση; Επί τούτου δεν ευθύνονται μόνο οι εταίροι μας, αλλά και η εντύπωση που δίνουν οι ημέτεροι ότι βρισκόμαστε σε διαδικασία δικοινοτική υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ και, ως εκ τούτου, δεν θα θέλαμε να ταράξουμε τα «ήρεμα νερά» του Κυπριακού. Τι λοιπόν να περιμένει κάποιος από τις συναντήσεις του Προέδρου στο περιθώριο των εργασιών του ΟΗΕ με τον Αντόνιο Γκουτέρες και τον Ερσίν Τατάρ; Ο μεν πρώτος είναι απών από το διεθνές σύστημα και τις προσπάθειες επίλυσης στην Ουκρανία και στην Παλαιστίνη. Ο δε δεύτερος έχει πίσω του την τουρκική ισχύ και τις λεγόμενες εκλογές στα κατεχόμενα τον Οκτώβριο, οπότε θα είναι ψευδαίσθηση ότι θα αλλάξει στάση.

^{ΛΕΖΑΝΤΑ: Ο χάρτης αποτυπώνει τις δύο νέες τουρκικές βάσεις πυραύλων και τη γενικότερη αναβάθμιση του τουρκικού στρατού που καλύπτει δυνάμεις πεζοναυτών και κομάντος καθώς και τις βάσεις του Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας. Η βάση του Ακσάζ θεωρείται ως το καμάρι του τουρκικού στρατού. Στο πλαίσιο δε της κοινής άσκησης Αιγυπτίων και Τούρκων που αρχίζει αύριο (σ.σ Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου) και περατώνεται στις 26 του μήνα, δύο Αιγυπτιακές φρεγάτες θα ελλιμενιστούν εκεί. Στη γενικότερη αναβάθμιση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, η Κύπρος εμφανίζεται ως το αβύθιστο αεροπλανοφόρο.}