Συνεχίζει την πολιτική των ερειπίων

Οι δημοκρατικοί και ειλικρινείς ηγέτες οφείλουν να παραδέχονται τα λάθη τους, και, κυρίως, όταν αυτά διαπράττονται εις βάρος εθνικών συμφερόντων. Και αφού αναγνωρίσουν ότι έσφαλαν και ζημίωσαν τα εθνικά συμφέροντα, οφείλουν να προσφύγουν στον λαό και να ζητήσουν είτε ανανέωση της λαϊκής εντολής επί όσων έπραξαν, είτε να αιτηθούν νέα λαϊκή εντολή, επί νέας διορθωμένης εθνικής στρατηγικής.
Αυτό έπρεπε να ήταν το μήνυμα της προχθεσινής διακαναλικής συνέντευξης του Προέδρου Αναστασιάδη. Και όχι να... ενημερώσει τον λαό, επί όσων ο λαός είχε γνώση και ενημέρωση. Και, πολύ περισσότερο, να επιμείνει σε μία συνέχεια αυτής της πολιτικής, η οποία κατέρρευσε μεγαλοπρεπώς στο Μον Πελεράν, και μαζί με την κατάρρευσή της οι ψευδαισθήσεις του Προέδρου και των ηγεσιών ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ απέβησαν... όνειρο δεμένο στο μουράγιο...
Είναι τραγικό να ακούεις από έναν ηγέτη, ο οποίος βίωσε σε όλη την έκτασή της την τουρκική αδιαλλαξία του Ταγίπ Ερντογάν, και έβαλε το χέρι εις τον τύπον των ήλων της πλήρους αιχμαλωσίας του Τουρκοκύπριου ηγέτη στις εντολές της Άγκυρας, να δηλώνει πως: «Η θετική ρητορική της Τουρκίας θα πρέπει να μετατραπεί εμπράκτως, με συγκεκριμένες ενέργειες ή στήριξη του Τουρκοκύπριου ηγέτη, έτσι ώστε πραγματικά να επιτύχουμε αυτό που επιδιώκουμε...».
Μα είναι ποτέ δυνατόν ένας ηγέτης, ο οποίος κατέστη θύμα της τουρκικής δολιότητας, που αισθάνθηκε το πιστόλι της τουρκικής εκβιαστικής πολιτικής στον κρόταφο και βίωσε τη συνέχιση της τουρκικής αδιαλλαξίας, που αντελήφθη πόσο υποχείριος είναι ο Μουσταφά Ακιντζί στις εντολές της Άγκυρας, να αναμένει ακόμη πως η Τουρκία θα διαφοροποιήσει την πολιτική της και πως θα υποβοηθήσει τον Ακιντζί να επανενώσει την Κύπρο;
Αυτά που είπε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πιθανόν να έπειθαν τους αφελείς, πριν έχουμε το φιάσκο της Ελβετίας. Αλλά δεν είναι δυνατόν σήμερα, όταν έχει απτές αποδείξεις της τουρκικής αδιαλλαξίας και της αιχμαλωσίας του Ακιντζί, να καλεί την Τουρκία να αλλάξει πολιτική και να απελευθερώσει τον Ακιντζί από την ομηρία.
Αν, λοιπόν, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ήταν ειλικρινής ηγέτης, διέθετε πολιτικό θάρρος και όχι οίηση θάρρους, θα έβγαινε προχθές και θα άρθρωνε με παρρησία mea culpa. Θα έλεγε στον λαό: «Απολογούμαι για τις ψευδαισθήσεις μου, απολογούμαι στον λαό γιατί πίστευσα πως ο Ερντογάν είναι προοδευτικός και σύγχρονος ηγέτης, απολογούμαι για τη δήλωση πως έχω κοινά οράματα με τον Μουσταφά Ακιντζί. Απολογούμαι για την ολέθρια πολιτική μου. Η Τουρκία δεν έχει στόχο τη λύση, αλλά την τουρκοποίηση της πατρίδας μου. Κανένα κοινό όραμα δεν έχω πλέον με τον Ακιντζί.

Τερματίζω τις διαπραγματεύσεις, θα καλέσω τις πολιτικές δυνάμεις σε σύσκεψη για τη χάραξη νέας στρατηγικής και θα ζητήσω όπως οι δεσμεύσεις που ανέλαβα έναντι του λαού, με το προεκλογικό πρόγραμμα το οποίο υπέγραψα με το ΔΗΚΟ, καταστούν η νέα στρατηγική της ελληνοκυπριακής πλευράς. Και επ' αυτής της νέας αντίληψης πραγμάτων, προκηρύσσω πρόωρες προεδρικές εκλογές και θέτω ενώπιον του λαού προς έγκριση τη νέα πολιτική».
Έτσι συμπεριφέρονται οι ειλικρινείς και θαρραλέοι ηγέτες. Δεν απαξιούν τον λαό, δεν αποκρύπτουν την κατάρρευση της πολιτικής τους, δεν επιμένουν να συνεχίσουν μία πολιτική ερειπίων και δεν είναι τόσο ξεροκέφαλοι, που να μην αντιλαμβάνονται πως η Τουρκία δεν διαφοροποιεί τα επεκτατικά της σχέδια και πως ο Μουσταφά Ακιντζί δεν είναι παρά ένα άβουλο όργανο στα χέρια του Ερντογάν...
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρεπλάνησε και πάλιν. Δήλωσε ότι θα συνεχίσει την από το 1977 ακολουθούμενη πολιτική.
Ποία είναι αυτή η πολιτική; Ο Μακάριος, αφού αντελήφθη τις προθέσεις των Τούρκων, την αποκήρυξε με την τελευταία ομιλία του στην Πλατεία Ελευθερίας.
Ο Σπύρος Κυπριανού είχε κάμει σφοδρές παρατηρήσεις στον τότε Υπουργό Εξωτερικών Γιαννάκη Χριστοφίδη, όταν ο τελευταίος έκανε αναφορά, για πρώτη φορά, σε διζωνική ομοσπονδία από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο οποίος παρέδωσε τον πρώτο διζωνικό χάρτη, όταν αντελήφθη τι πραγματικά επεδίωκαν οι Τούρκοι μέσω της διζωνικής, δήλωσε πως η Τουρκία θέλει να καταστεί αφέντης στον Βορρά και συνεταίρος στον Νότο.
Για ποία πολιτική «του 1977» ομιλεί; Για την πολιτική Βασιλείου, Κληρίδη, Χριστόφια; Μα αυτή η πολιτική την οποία ακολουθεί και ο ίδιος έχει χρεοκοπήσει. Στην πραγματικότητα έπρεπε να είχε τεθεί στο μουσείο της ιστορίας. Τι προσπαθεί να επιτύχει; Νεκρανάστασή της;
Θα νεκραναστήσει την τουρκοποίηση της Κύπρου, ύστερα από τέσσερεις και πλέον αιώνες.
Αυτό έχει ως φιλοδοξία;