Συντροφικές πιέσεις στην Αθήνα να βάλει νερό στο κρασί της

Ψευδοεπιχειρήματα στον λαό για να δεχθεί το κώνειο
Ο Άντρος Κυπριανού δεν βρέθηκε έτσι ξαφνικά στην Αθήνα, ούτε ασφαλώς με δική του πρωτοβουλία. Πρέπει να ενεργεί ως απεσταλμένος του Προέδρου Αναστασιάδη, με στόχο να πιέσει την ελληνική κυβέρνηση να υποχωρήσει από τη σωστή θέση της, όσον αφορά τις τουρκικές εγγυήσεις. Άλλωστε, υπάρχει και η ιδεολογική σχέση ΑΚΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ, η οποία διευκολύνει την επιχείρηση «πειθούς» προς την Αθήνα, να βάλει νερό στο κρασί της, ώστε να διευκολύνει τη λύση διάλυσης.
Υπενθυμίζουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που Πρόεδρος του ΔΗΣΥ χρησιμοποιεί τον Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, σε «επιχειρήσεις» προώθησης των θέσεων της Κυβέρνησης. Ο Γλαύκος Κληρίδης είχε αποστείλει τον Δημήτρη Χριστόφια στη Μόσχα, για να εξασφαλίσει βοήθεια από τη Ρωσία όσον αφορά απόκρουση δυτικών προσπαθειών για το εθνικό θέμα. Σήμερα, πράττει το ίδιο και ο Νίκος Αναστασιάδης.
Διευκρινίζουμε ότι θεωρούμε ορθές τέτοιες κινήσεις, όταν αποσκοπούν στην προώθηση ορθών θέσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς, ή στην απόκρουση εκβιαστικών και φιλοτουρκικών προσπαθειών από δυτικής πλευράς. Τέτοια ορθή κίνηση ήταν και η αποστολή Χριστόφια στη Μόσχα.
Αλλά, αυτή τη φορά, η αποστολή Κυπριανού στην Αθήνα δεν μπορεί να θεωρηθεί θετική για την πλευρά μας. Ο Άντρος Κυπριανού φαίνεται ότι πήγε στην Αθήνα για να ζητήσει από τον Τσίπρα και τον Κοτζιά να μην επιμείνουν στην απόφασή τους για μη συμμετοχή της Ελλάδας σε πολυμερή, αν δεν έχει ως μόνο στόχο την ακύρωση των τουρκικών εγγυήσεων.

Είναι φανερό ότι στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να λύσουν όπως-όπως το Κυπριακό, το Προεδρικό και η Εζεκία Παπαϊωάννου βρίσκονται σε φανερή και κρυφή διαβούλευση, με στόχο να υπάρξουν και άλλες παραχωρήσεις, σε θέματα ζωής και θανάτου για τον κυπριακό Ελληνισμό. Όπως το θέμα των τουρκικών εγγυήσεων και της παραμονής τουρκικών στρατευμάτων.
Ήδη, σιγά-σιγά προσφέρονται στον λαό ψευδοεπιχειρήματα, για να αποδεχθεί να πιει το κώνειο. Ιδού:
1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά παράβαση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας και των αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου για άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, έχει αποδεχθεί όπως το 75% του Αττίλα αποχωρήσει αμέσως με τη λύση και το 25% μετά τη λύση, στη βάση άγνωστου χρονοδιαγράμματος. Αλλά ποτέ δεν μας είπε, ποιος θα υποχρεώσει τα τουρκικά στρατεύματα να αποχωρήσουν με τη λήξη του χρονοδιαγράμματος, αλλά και τι θα συμβεί, εάν στη διάρκεια της παραμονής τους εκδηλωθούν κρίσεις, ή υπαναχωρήσεις της τουρκικής πλευράς από τη συμφωνία;
2. Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης, στη συνέντευξή του στη «Σημερινή», έσπευσε να δικαιολογήσει την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων, υποστηρίζοντας ότι «αποχώρηση στρατευμάτων δεν είναι εφικτή από την πρώτη μέρα».
3. Την ίδια ημέρα, ο Υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης δήλωνε πως «κανένας στρατός, εκτός αν ηττηθεί κατά κράτος, δεν αποχωρεί σε μία μέρα. Αυτή την περίοδο αναδίπλωσης και αποχώρησης είναι που θα μπορούσαμε να συζητήσουμε, με ημερομηνία οριστικής αποχώρησης όλων των τουρκικών στρατευμάτων σε εύλογο χρονικό διάστημα».
4. Ο κ. Κασουλίδης, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, επανέλαβε τον τουρκικό ισχυρισμό, ότι πρέπει και οι δύο πλευρές να αισθάνονται ασφαλείς, και να είναι έτοιμες για συμβιβασμό. Σημείωσε ότι «η δική μας πλευρά είναι έτοιμη να δεχθεί ένα ορισμένο χρονικό διάστημα...» παραπέμποντας σε μεταβατικές περιόδους. Αλλά συμβιβασμοί σε θέματα ασφαλείας δεν νοούνται.
5. Οι επιθέσεις που δέχεται η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο Νίκος Κοτζιάς, για τις θέσεις της Αθήνας στο θέμα των τουρκικών εγγυήσεων, από ανανικά-κυβερνητικά ΜΜΕ, ακριβώς έχουν ως στόχο να ασκήσουν πίεση επί της ελληνικής κυβέρνησης, για να συναινέσει σε ρυθμίσεις οι οποίες θα ανοίγουν τον δρόμο σε «λύση», με παραμονή τουρκικών στρατευμάτων και διατήρηση τουρκικών εγγυήσεων.
Αλλά λησμονούν, όλοι αυτοί, ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υποσχέθηκε στον λαό καθαρή λύση, χωρίς μεταβατικές περιόδους και χωρίς αμφισημίες. Και λησμονούν το κυριότερο: Ότι ένας από τους λόγους που ο λαός απέρριψε το σχέδιο Ανάν, είναι επειδή δεν πείστηκε ότι όλα εκείνα τα οποία ανέλαβε η Τουρκία να εφαρμόσει θα εφαρμόζοντο.
Τα ίδια και χειρότερα θα επαναληφθούν και στο νέο σχέδιο λύσης. Θέματα ζωής και θανάτου, για τον κυπριακό Ελληνισμό, θα παραπεμφθούν προς εφαρμογή σε μεταγενέστερο στάδιο. Ποιος πιστεύει ότι η Τουρκία του Ερντογάν θα τα εφαρμόσει; Και ποιος πιστεύει πως θα βρεθεί οποιαδήποτε μεγάλη δύναμη, ή το Συμβούλιο Ασφαλείας, ή η Ευρωπαϊκή Ένωση, που θα εξαναγκάσουν την Τουρκία να συμμορφωθεί; Ποιος και με ποια μέσα;