Θέμα αρχής για Χρυσοστομίδη - Κλεάνθους

Τίθεται θέμα αρχής για ορισμένα μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας, τα οποία ο Πρόεδρος επέλεξε και τα ίδια αποδέχθηκαν να συμβάλουν στην επίτευξη μιας λύσης, η οποία πόρρω απέχει από τις αρχές τις οποίες με συνέπεια υπηρέτησαν ως πολιτικοί άνδρες ή ως νομικοί.

Δεν αναφερόμαστε στον Τουμάζο Τσιελεπή, υπέρμαχο του σχεδίου Ανάν, ο οποίος, βεβαίως, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα συνείδησης, εάν συμβάλει στην επίτευξη ενός παρόμοιου ή χειρότερου σχεδίου λύσης. Αντίθετα, θα λειτουργήσει στη βάση των ιδεολογικών του θέσεων και στη βάση της φιλοσοφίας του για τη μορφή της λύσης.

Ούτε, βεβαίως, για την Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή, η οποία προσφέρεται να εξυπηρετήσει το εθνικό θέμα, από οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα. Υπηρέτησε και ως Υπουργός του αντιανανικού Τάσσου και ως Υπουργός των ανανικών Χριστόφια-Αναστασιάδη. Ούτε ακόμη και για τον Πόλυ Πολυβίου, ο οποίος διετέλεσε συνεργάτης και σύμβουλος του Γλαύκου Κληρίδη σε διάφορες φάσεις του Κυπριακού και θιασώτης της "Ρεαλιστικής Σχολής". Αν και ερωτήματα προκύπτουν όσον αφορά την πρόσφατη επιστολή του, στην οποία διατυπώνει ανησυχίες ως προ τη λειτουργικότητα της λύσης.

Αναφερόμαστε βασικά στον Νίκο Κλεάνθους, ο οποίος διετέλεσε Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΚΟ και βουλευτής του κόμματος, και υπήρξε ένας εκ των εντονοτέρων επικριτών της πολιτικής ΔΗΣΥ-Αναστασιάδη. Υπήρξε έντονα απορριπτικός της όποιας λύσης, και συμμετέσχε στις διαβουλεύσεις στο Μπούργκενστοκ, το 2004, μαζί με άλλους αρχηγούς κομμάτων, κατά τις εφιαλτικές "διαπραγματεύσεις" με στόχο την επιβολή του σχεδίου Ανάν. Θυμόμαστε, τότε, τον Νίκο Κλεάνθους να ορύεται κυριολεκτικά κατά των πιέσεων που ασκούντο σε βάρος του Τάσσου Παπαδόπουλου και να επιδίδεται σε αφορισμούς κατά του σχεδίου και κυρίως για τη στάση του Νίκου Αναστασιάδη.

Πώς ξαφνικά ο Νίκος Κλεάνθους απέκτησε την εμπιστοσύνη του Νίκου Αναστασιάδη και συμπεριελήφθη στη διαπραγματευτική ομάδα; Πώς αποδέχθηκε ο ίδιος να συμβάλει σε μία προσπάθεια, η οποία είναι ηλίου φαεινότερον πως θα καταλήξει σε ένα χειρότερο Ανάν, και σε μία λύση με περίβλημα την ομοσπονδία και περιεχόμενο τη συνομοσπονδία; Πώς θα εμφανιστεί ενώπιον του λαού υποστηρικτής ενός χειρότερου Ανάν, όταν το 2004 πολεμούσε με πάθος το καλύτερο Ανάν;

Είναι γνωστό ότι ο Νίκος Κλεάνθους διαφώνησε πρόσφατα με την απόφαση του ΔΗΚΟ να υποστηρίξει άλλον υποψήφιο για τη δημαρχία της Λάρνακας. Τον ακούσαμε ακόμη να επικρίνει, σε τελευταία τηλεοπτική εκπομπή, τον Νικόλα Παπαδόπουλο, για τη δήλωσή του ότι δεν εμπιστεύεται τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Δεν θέλουμε να πιστεύσουμε ότι, ενόψει της αποστασιοποίησής του από το ΔΗΚΟ, αναζητεί άλλες πολιτικές στέγες ή ότι έχει πεισθεί πλέον πως οι διαχρονικές θέσεις του στο Κυπριακό ήταν λανθασμένες, και ορθές είναι οι θέσεις και η φιλοσοφία Αναστασιάδη.

Θέμα αρχής τίθεται, όμως, και για τον Κύπρο Χρυσοστομίδη. Υπήρξε και αυτό πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε αναφανδόν υποστηρικτής της ευρωπαϊκής λύσης στο Κυπριακό. Τα ίδια πρεσβεύει και η Κίνηση για την Ανασυγκρότηση του Κέντρου, της οποίας είναι επικεφαλής. Πιστεύει πως με όσα συμφωνήθηκαν θα έχουμε ευρωπαϊκή λύση; Πιστεύει ακόμη πως με τις ρυθμίσεις στο περιουσιακό, στην εσωτερική διακυβέρνηση και σε όσα θα έλθουν στο εδαφικό, στις εγγυήσεις και στην ασφάλεια, δημιουργείται ευρωπαϊκό κράτος, ή τριτοκοσμικό; Πιστεύει πως αυτή η λύση, την οποία και ο ίδιος επεξεργάζεται, είναι βιώσιμη και λειτουργική και ανταποκρίνεται στα ευρωπαϊκά πρότυπα; Αν ναι, τότε έχει αποστεί πολύ από τις αρχές του. Εάν πάλιν δεν πιστεύει, τότε γιατί συνεργάζεται για τη χάλκευση νέων δεσμών για τον κυπριακό Ελληνισμό;

Η διαφοροποίηση θέσεων και φιλοσοφίας δεν αποτελεί αμάρτημα, εάν αυτό ισχύει για τους κυρίους Χρυσοστομίδη και Κλεάνθους. Αντίθετα αποτελεί υγεία, εάν ο διαφοροποιηθείς αντιληφθεί ότι κάποτε υποστήριζε λανθασμένες θέσεις, και οι θέσεις τις οποίες αντιμάχετο αποδεικνύονται ορθές. Όμως, εάν το τελευταίο ισχύει για τους δύο προαναφερθέντες, καλούνται να το δηλώσουν με παρρησία στους πολίτες...