Μαχητές νέοι στον βορρά, άψυχοι νεανίες στον νότο...

Η ελληνική νεολαία της Κύπρου εθίστηκε στον τρόπο ζωής που της επέβαλαν τα κόμματα, το κατεστημένο και το σαθρό σύστημα εκπαίδευσης
Επί δύο συνεχείς ημέρες, οι Τουρκοκύπριοι μαθητές κατέρχονται σε διαδηλώσεις και ζητούν την παραίτηση της ψευδοκυβέρνησης, ως υπεύθυνης για το τραγικό δυστύχημα της απώλειας συμμαθητών τους σε τροχαίο. Αν, o μη γένoιτο, είχαμε παρόμοια τραγωδία στην ελεύθερη περιοχή, είναι πολύ αμφίβολο εάν οι καλο-αναθρεμμένοι νέοι μας αποφάσιζαν να κατεβούν στους δρόμους και να ζητήσουν παραίτηση των υπευθύνων. Θα προτιμούσαν να περάσουν τις ώρες του σε κάποια καφετερία, παρέα με το φραπεδάκι τους...
Πριν από λίγο καιρό, συνομιλώντας με κάποιον εστιάτορα εμπορικού δρόμου της Λευκωσίας, και σε ερώτησή μου για τις επισκέψεις Τουρκοκυπρίων στις ελεύθερες περιοχές, έλαβα μίαν απάντηση, ενδεικτική του επιπέδου που χωρίζει τους νέους στις δύο πλευρές.
«Θα σας πω κάτι που θα σας εκπλήξει», μου ανέφερε. «Έρχονται στο εστιατόριό μου και Τουρκοκύπριοι φοιτητές και δικοί μας. Ακούω συζητήσεις που γίνονται και με εντυπωσιάζει το μορφωτικό επίπεδο των Τουρκοκυπρίων. Οι συζητήσεις τους στρέφονται σε ακαδημαϊκά θέματα υψηλού επιπέδου και διεξάγονται μέσα σε πραγματικό κλίμα διαλόγου και αντιπαράθεσης επιχειρημάτων. Ξέρετε ποιο είναι το κυρίαρχο θέμα που δεσπόζει στις συζητήσεις των δικών μας νέων; Το ποδόσφαιρο...».
Φαίνεται ότι μέσα σε ένα περιβάλλον φίμωσης, στρατιωτικής κατοχής, υπό τη βαριά σκιά των ανελεύθερων και καταπιεστικών μέτρων του Ερντογάν, οι Τουρκοκύπριοι νέοι ανδρώνονται και ωριμάζουν πολιτικά και πνευματικά. Αλλά και αγωνιστικά.

Συγκρίνετε με τους δικούς μας νέους. Σε ποιο χάος σύγχυσης βρίσκονται, πόση αντίληψη των πολιτικών και κοινωνικών πραγμάτων έχουν, και πόσες φορές κατέβηκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν παραίτηση κυβερνήσεων και υπευθύνων για τραγωδίες που έπληξαν τον τόπο, και για τις οποίες κυβερνήσεις ήταν υπεύθυνες.
Αναφέρουμε ενδεικτικά: Η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού είχε απαιτήσει να τερματισθούν οι επισκέψεις μαθητών στην Ελλάδα, επειδή, όπως διατείνεται, ενισχύουν τον εθνικισμό των νέων. Πόσοι μαθητές έχουν γνώση αυτής της απόφασης;

Πόσοι μαθητές μας κατέβηκαν στον δρόμο, ή διαμαρτυρήθηκαν, ότι παραβιάζεται το δικαίωμα τους να επισκεφθούν την Ακρόπολη και να γίνουν επί τόπου γνώστες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της δημοκρατίας; Ουδείς.
Η ίδια Επίτροπος είχε απαιτήσει να τερματισθούν οι επισκέψεις μαθητών στα Φυλακισμένα Μνήματα, επειδή η θέα της αγχόνης, επί της οποία μαρτύρησαν υπέρ της ελευθερίας της Κύπρου 18χρονοι φωτισμένοι νέοι, προκαλεί, λέει η κ. Κουρσουμπά, ψυχολογικά τραύματα στα παιδιά! Ακούσατε έστω και έναν νέο να διαμαρτυρηθεί και να καλέσει τους συνομήλικούς του σε αντίδραση;
Επέτειος ανακήρυξης ψευδοκράτους: Κατεβαίνουν οι μαθητές και οι φοιτητές σε διαδηλώσεις. Και δεν γνωρίζουν γιατί κατεβαίνουν. Ακούεις ομιλίες νέων και συνθήματα και διερωτάσαι πού «κολλά» το «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός» και «οι Τουρκοκύπριοι είναι αδελφοί μας».

Δεν κατανοούν ότι το ψευδοκράτος είναι γέννημα και θρέμμα των επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας και πως οι συνομιλίες που διεξάγονται έχουν ως στόχο να νομιμοποιήσουν το ψευδοκράτος και να το καταστήσουν ισότιμο εταίρο του νόμιμου κράτους.
Εδώ και χρόνια τερματίσθηκαν οι αντικατοχικές πορείες νέων, τερματίστηκαν οι διαμαρτυρίες για τη σφαγιαστική για τους νέους οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Έχουμε πλέον να κάμουμε με μιαν άψυχη, απολίτικη, αδιάβαστη και νωχελική νεολαία, πλήρως κομματικοποιημένη και μεταλλαγμένη σε όσα διδάσκεται στα κομματικά φροντιστήρια από τους ινστρούχτορες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ.

Μία νεολαία, η οποία παρακολουθεί απαθέστατα να συντελούνται ενώπιόν της πάσης φύσεως εγκλήματα του πολιτικο-οικονομικού συστήματος, να νοθεύεται η δημοκρατία, να αλωνίζει η διαπλοκή και η διαφθορά, να θυσιάζονται ζωές στον βωμό της ανικανότητας των πολιτικών και πολιτειακών αξιωματούχων, και να σιωπά.

Στο Υπουργείο Παιδείας γίνονται πράματα και θάματα. Παιδεία συμφιλίωσης με την κατοχή, ρουσφέτια, αναξιοκρατία, ξενόφερτη εκπαίδευση, η οποία αντί να δημιουργεί ανθρώπους δημοκρατικούς με δική τους κρίση, κατασκευάζει μηχανές και ρομπότ.
Κάθε φωνή και κάθε προσπάθεια ορθοφρονούντων νέων να σπρώξουν προς την κατεύθυνση της αντίστασης, καταπνίγεται από τις κομματικές νεολαίες και τα υποκατάστατα των δύο μεγάλων κομμάτων. Έχει αλωθεί το φοιτητικό κίνημα, έχει αλωθεί το μαθητικό κίνημα, επιχειρείται παιδομάζωμα. Αντίδραση καμία.
Συνηθίζουμε όλοι να επιρρίπτουμε ευθύνες για το κατάντημα των νέων, στην οικογένεια και γενικότερα στην κοινωνία. Αλλά έχουν και οι νέοι τεράστιες ευθύνες. Έχουν εθιστεί στον τρόπο ζωής που τους επιβάλλουν. Δεν αντιδρούν, δεν επαναστατούν. Οι μεγαλύτερες επαναστάσεις έγιναν από νέους, ή είχαν εμπροσθοφυλακή τους νέους.
Σήμερα στην Κύπρο, οι νέοι συμπεριφέρονται ως μεσήλικες...