Μύθοι, πραγματικότητες και ανέκδοτα...

Εκπρόσωπος της τουρκικής κυβέρνησης και ο Μουσταφά Ακιντζί έχουν καταστήσει σαφές πως το δημοψήφισμα του Απριλίου στην Τουρκία δεν έχει να κάμει τίποτε με το Κυπριακό. Ωστόσο, η κυπριακή Κυβέρνηση επιμένει πως τα χέρια του Ερντογάν θα λυθούν, δήθεν, και θα λάβει αποφάσεις για την Κύπρο, μετά το δημοψήφισμα.

Μας εκλαμβάνουν για κρετίνους. Ωσάν και ο Ερντογάν κωλύεται να πάρει αποφάσεις, σήμερα, και εμποδίζεται από το δημοψήφισμα. Ο Ερντογάν και η Τουρκία έχουν λάβει τις αποφάσεις τους για το Κυπριακό, πριν από μισό και πλέον αιώνα. Δεν θα τις διαφοροποιήσουν σήμερα, όταν μάλιστα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης τούς οδήγησε ένα βήμα πριν από την εκπλήρωση των προαιωνίων πόθων τους: Να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, να επιβάλουν ως λύση τη διζωνική, να δημιουργηθεί στην Κύπρο δεύτερο τουρκικό κράτος και να υποβαθμιστεί σε κοινότητα ο κυπριακός Ελληνισμός.

Τα τέσσερα βασικά συστατικά των στόχων της Τουρκίας πλησιάζουν στο στάδιο της υλοποίησης. Δεν απομένει παρά μόνο η υπογραφή του Νίκου Αναστασιάδη και οι συνυπογραφές Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρου Κυπριανού.

Η επιμονή της Κυβέρνησης να συνδέει τη λήψη αποφάσεων από την Τουρκία, πότε με τη διεξαγωγή εκλογών στη χώρα, πότε με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, πότε με την επίσκεψη του ενός ή του άλλου ηγέτη, ξένης χώρας στην Άγκυρα, και πότε με το ένα Μον Πελεράν και πότε με την άλλη Γενεύη, βρίσκεται απλώς μέσα στα επικοινωνιακά παιγνίδια που παίζει, με δύο στόχους: Να διατηρεί ζωντανές τις ψεύτικες ελπίδες που καλλιεργεί μέσα στους πολίτες και, αφετέρου, να παρατραβά το πρόβλημα μέχρι τις προεδρικές εκλογές, προκειμένου να διευκολύνει, όπως νομίζει, την επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη.

Όσα ψέματα πει η Κυβέρνηση, όσες ψευδαισθήσεις καλλιεργήσει, όσα επικοινωνιακά παιγνίδια εφεύρει, η τραγική πραγματικότητα δεν αλλάζει: Η πολιτική που ακολούθησε τα τέσσερα τελευταία χρόνια, είτε θα έχει ως κατάληξη την τουρκοποίηση της Κύπρου, είτε το καταστροφικό αδιέξοδο. Και αν δεν επέλθει τουρκική λύση και καταλήξουμε στο αδιέξοδο, οι ελπίδες επανεκλογής του Νίκου Αναστασιάδη θα είναι από μηδαμινές έως ανύπαρκτες.

Είναι συγκινητική, έως απεγνωσμένη, η προσπάθεια του κυβερνητικού εκπροσώπου να δημιουργεί συνεχώς ιστορίες και παραμύθια, ώστε να διατηρήσει ζωντανές τις ψευδαισθήσεις της κυβέρνησης.

Πότε επενδύει ελπίδες στο δημοψήφισμα της Τουρκίας, πότε στην επίσκεψη Μέι στην Άγκυρα και πότε στην επίσκεψη του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών. Και η μεν Μέι επεσκέφθη την Τουρκία και συνήψε συμφωνία για την κατασκευή τουρκικών μαχητικών με βοήθεια βρετανικής εταιρείας, ενώ όσον αφορά τον Γκουτέρες, η επίσκεψή του στην Άγκυρα πραγματοποιείται στο πλαίσιο ευρύτερης περιοδείας σε διάφορες χώρες. Υπάρχουν τόσα διεθνή προβλήματα, στα οποία καταγράφεται ανάμειξη και ενδιαφέρον της Τουρκίας, ώστε το Κυπριακό είναι ζήτημα εάν καταλαμβάνει χρόνο μερικών λεπτών συζήτησης. Και τι θα ακούσουν οι ξένοι ηγέτες από τον Ερντογάν; Τι άλλο από το στερεότυπο, ότι η Τουρκία θέλει λύση και θα στηρίξει τη διαπραγματευτική διαδικασία;

Την Παρασκευή επεσκέφθη την Κύπρο ο Βρετανός Υπουργός Άμυνας, και ο κ. Χριστοδουλίδης μάς επεσήμανε ότι για πρώτη φορά επισκέπτεται την Κύπρο Βρετανός Υπουργός Άμυνας. Όλα για «πρώτη φορά» συμβαίνουν επί διαχείρισης του Κυπριακού από τον Νίκο Αναστασιάδη. Φυσικά εκείνος ο Τζον Κέρι, τέως Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η επίσκεψη του οποίου αναγγέλθηκε δεκάδες φορές από την Κυβέρνηση, δεν ευτύχησε να μας επισκεφθεί, αλλά μικρό το κακό. Ίσως έλθει ο Ντόναλντ Τραμπ...

Παρεμπιπτόντως, ο κ. Χριστοδουλίδης παρέλειψε να μας ενημερώσει αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ο Υπουργός Άμυνάς μας τόλμησαν να θέσουν στον Βρετανό Υπουργό Άμυνας θέμα άρσης του εμπάργκο πώλησης όπλων προς την Κύπρο, από την εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας μας.

Αλλά αστειευόμεθα τώρα; Είναι στιγμή να θέτει η Κύπρος τέτοια τολμηρά αιτήματα, όταν επίκειται λύση του Κυπριακού;

Ή θα εξοπλιζόμεθα, ή θα συνομιλούμε. Δεν γίνεται να κάμνουμε και τα δύο.

Εδώ θυμίζω το ανέκδοτο με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζέραλντ Φορντ. Έλεγαν ότι δεν μπορεί να περπατά και ταυτόχρονα να μασά τσίχλα...