Ν. Κούνδουρος: Αμερικανικό εφεύρημα το «οι Τούρκοι είναι αδε

Έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, ο καταξιωμένος Έλληνας σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος. Υπήρξε ο Κούνδουρος αριστερός αγωνιστής, αγνός πατριώτης, μέλος του ΕΑΜ ΕΛΑΣ, εξορίστηκε από τις ελληνικές ακροδεξιές κυβερνήσεις στα ξερονήσια με άλλους αριστερούς αγωνιστές, έφθασε ένα βήμα πριν από τον θάνατο, αλλά πάντοτε υπήρξε ανυπότακτος και ασυμβίβαστος αγωνιστής, λάτρης της Ελλάδας, της ιστορίας και του πολιτισμού της.

Οι «αριστεροί» του ΑΚΕΛ, ουδέποτε βεβαίως, υπήρξαν αγωνιστές, ουδέποτε υπέφεραν στα ξερονήσια και ουδέποτε υπήρξαν λάτρεις της Ελλάδας. Ανέκαθεν υπήρξαν λάτρεις της επαναπροσέγγισης με τους Τουρκοκυπρίους και διαχρονικά δεν έπρατταν τίποτε άλλο, παρά να πολεμούν όσους Ελληνοκυπρίους διαφωνούσαν με την πολιτική τους και την κουλτούρα τους. Επικοινωνιακά παρουσιάζονται φανατικοί πολέμιοι των «δυτικών ιμπεριαλιστών», και υπογείως αρχικά, και αργότερα, ως σήμερα, φανεροί σύμμαχοι των Αγγλο-Αμερικανών και υποστηρικτές των λύσεων του Κυπριακού, τις οποίες οι Δυτικοί επεξεργάζοντο.

Γιατί αναφερόμαστε σήμερα στον Κούνδουρο και στο ΑΚΕΛ;

Αφενός, επειδή ο Κούνδουρος απεκάλυψε κάποιες σημαντικές ιστορικές αλήθειες, οι οποίες παραπέμπουν ακριβώς στο ότι ξενόφερτες δυτικές ιδέες έχουν γίνει αποδεκτές από τις ηγεσίες ΑΚΕΛ και εμβολιάστηκαν στην πολιτική του κόμματος στο Κυπριακό. Συναφώς, ο Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος σκηνοθέτησε την ταινία «Μικρασιατική Καταστροφή», είχε αποκαλύψει ότι το σύνθημα «οι Τούρκοι είναι αδελφοί μας», αποτελεί εφεύρημα των Αμερικανών, προ πολλών ετών.

Ο Νίκος Κούνδουρος σε παλαιά συνέντευξή του στην ΕΡΤ, απεκάλυψε ότι αρχικά η ταινία του «Μικρασιατική Καταστροφή» είχε απαγορευθεί από προβολή στις κινηματογραφικές αίθουσες, από την τότε ελληνική Κυβέρνηση κατόπιν παρεμβάσεως της αμερικανικής πλευράς. Και γιατί; Επειδή, σύμφωνα με την αποκάλυψη του Κούνδουρου, οι ΗΠΑ προσπαθούσαν, τότε, να εμπεδώσουν την άποψη, ότι οι Τούρκοι δεν είναι εχθροί του ελληνικού λαού, αλλά «αδέλφια».

Οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ πήραν αυτήν την αμερικανόπνευστη ιδέα και την εμβολίασαν στην πολιτική τους στο Κυπριακό. Ακόμη και σήμερα, σε κάθε κομματική εκδήλωση του ΑΚΕΛ, δεσπόζει το σύνθημα «Οι Τουρκοκύπριοι είναι αδελφοί μας».

Αλλά δεν ήταν ασφαλώς μόνο τούτο το «ιμπεριαλιστικό εφεύρημα», που κατέστη επίσημη πολιτική του ΑΚΕΛ. Είναι και η διζωνική, μία καθαρά αγγλο-τουρκικής κατασκευής λύση, η οποία διαιωνίζει τη διχοτόμηση της Κύπρου και προβάλλεται από το ΑΚΕΛ ως λύση σωτηρίας.

Άσχετη με όλα αυτά δεν είναι και η τελευταία απαράδεκτη προσπάθεια του ΑΚΕΛ να στηρίξει ουσιαστικά τα προσχήματα του Μουσταφά Ακιντζί για το ενωτικό δημοψήφισμα. Το ΑΚΕΛ, με κάποιες ακροθιγείς επικρίσεις κατά του Ακιντζί, προκειμένου να μην ξεγυμνωθεί εντελώς στα μάτια των Ελληνοκυπρίων πολιτών, έριξε όλο το βάρος των επιθέσεών του κατά του ΕΛΑΜ και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που υπερψήφισαν την απόφαση της Βουλής.

Μάλιστα, ο Άντρος Κυπριανού, αρχικά, προσπάθησε να δημιουργήσει την ψεύτικη εντύπωση ότι την κρίση την προκάλεσε «η τουρκοκυπριακή δεξιά και ακροδεξιά», αποκρύβοντας από τον λαό ότι τα προσχήματα Ακιντζί και την αποχώρησή του από τις συνομιλίες στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις όλα τα τουρκοκυπριακά «προοδευτικά» κόμματα, σύμμαχοι του ΑΚΕΛ. Ακολούθως, ο Άντρος Κυπριανού, αντί να επιδιώξει επαφές και διαβουλεύσεις με τις ελληνοκυπριακές πολιτικές δυνάμεις, προτίμησε να αρχίσει περιοδείες στα κατεχόμενα προκειμένου να περιμαζέψει τους Τουρκοκυπρίους αδελφούς του και να τους συστήσει μεγαλύτερη προσοχή στις τοποθετήσεις τους.

Εξίσωσε σε ευθύνες τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη και καλούσε συνεχώς τον Πρόεδρο να ξανακτίσει γέφυρες με τον Ακιντζί, παραπέμποντας σε αποδοχή των όρων του. Ακόμη και στις περιπτώσεις που ο πρόεδρος Αναστασιάδης συμπεριφερόταν ορθά και ασκούσε ήπια έστω κριτική στην τουρκική πλευρά, το ΑΚΕΛ ξιφουλκούσε εναντίον του και τον κατηγορούσε ότι αντί να στήνει γέφυρες τις γκρεμίζει.

Αυτό είναι το ΑΚΕΛ. Εμβολιασμένο με δυτικόφερτες φιλοτουρκικές θεωρίες και λύσεις, λάτρης των «Τουρκοκυπρίων αδελφών», μονίμως παρόν στα δυτικά επαναπροσεγγιστικά σεμινάρια, διοργανωτής επαναπροσεγγιστικών πανηγυριών στο γήπεδο της Τσετίν Καγιά, μόνιμος υποστηρικτής ενεργειών αφελληνισμού και διαπρύσιος κήρυκας νεοκυπριακής συνείδησης.

Μιλούν τα έργα του, η πολιτική του, τα συνθήματά του, οι αριστεροί πατριώτες. Όχι εμείς...