Τι θα ψηφίσει ο Άντρος, Νίκο Αναστασιάδη;

Ο ηγέτης του ΑΚΕΛ ζει ακόμη στην περίοδο των παχέων αγελάδων του κόμματος. Δεν αντελήφθη τη συρρίκνωση των ποσοστών της Αριστεράς
Ο Άντρος Κυπριανού ζει ακόμη στην εποχή των παχέων αγελάδων του ΑΚΕΛ. Όταν λόγω της κομματικής ισχύος της Αριστεράς, ο Εζεκίας Παπαϊωάννου ειρωνευόταν τον Γλαύκο Κληρίδη, ότι «θα εκλεγεί Πρόεδρος, όταν δει τα αφτιά του έξω από τον καθρέφτη». Ή, όταν νεμόταν τον ενδιάμεσο χώρο και μπορούσε να κάμει παιγνίδι με τις φιλοδοξίες των ηγετών του. Αλλά εκείνη η εποχή πέρασε ανεπιστρεπτί.

Το ΑΚΕΛ αποκαλύφθηκε ενώπιον του λαού, όταν ο λαός τού έδωσε την ευκαιρία να κυβερνήσει. Τότε αποκαλύφθηκε η γύμνια του, η ανυπαρξία πολιτικής, οι αγκυλώσεις, όλα εκείνα τα σύνδρομα και οι ανεπάρκειες που οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή και στην αποστασιοποίηση μεγάλης μερίδας της κομματικής ραχοκοκκαλιάς του, που ήταν οι ψηφοφόροι της μεσαίας και φτωχής τάξης.
Έκτοτε το ΑΚΕΛ, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, μετρά σημαντικές απώλειες και η ηγεσία του διαπιστώνει πως απώλεσε πλέον την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του και εκείνων που συνέθεταν τον περίγυρο του κόμματος. Και δεν απώλεσε μόνο την εμπιστοσύνη των πρώην ψηφοφόρων του, αλλά με τη φιλοτουρκική πολιτική του και με την προσωρινή σύνδεσή του με την ενδοτική πολιτική του ΔΗΣΥ και του Προέδρου Αναστασιάδη, ανατίναξε τις γέφυρες και με τον ενδιάμεσο χώρο.

Κανένα κόμμα δεν θέλει πλέον να συνεργαστεί με το ΑΚΕΛ, και να θεωρηθεί ως συνοδοιπόρος της καταστροφικής διακυβέρνησης και της φιλοτουρκικής πολιτικής του. Έχει απομονωθεί πλήρως και βιώνει την απόλυτη πολιτική μοναξιά του. Εδώ αντιστρέφεται η ρήση του Εζεκία. «Ηγέτης του ΑΚΕΛ θα εκλεγεί Πρόεδρος, εάν δει τα αφτιά του έξω από τον καθρέφτη».
Συνεπώς, κάτω από τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί μετά την καταστροφική διακυβέρνηση και την τελευταία φιλοτουρκική πολιτική του στο Κυπριακό, ο Άντρος Κυπριανού δεν έχει τη δυνατότητα να απειλεί και να προειδοποιεί κανέναν. Για τον απλούστατο λόγο ότι βρίσκεται σε πτώση, κουβαλά το βάρος μίας αποτυχεμένης διακυβέρνησης, έχει ανατινάξει τις γέφυρες με όλους, και για τους κεντρώους ψηφοφόρους είναι ξεκάθαρο πλέον ότι αποτελεί τον ΔΗΣΥ της Αριστεράς.
Όταν λοιπόν ο Άντρος Κυπριανού, με πολλή αλαζονεία, προειδοποιεί τον ενδιάμεσο χώρο ότι πλανάται ότι ο υποψήφιός του θα υποστηριχθεί από το ΑΚΕΛ, ακόμη και εάν επιτύχει να εισέλθει στον δεύτερο γύρο, τότε τι υπονοεί; Υπονοεί καθαρά ότι το ΑΚΕΛ θα ρίξει την ψήφο του υπέρ της εκλογής του Νίκου Αναστασιάδη! Μεταξύ δηλαδή κεντρώου υποψηφίου και Νίκου Αναστασιάδη, θα προτιμήσει επανεκλογή του ΔΗΣΥ στην προεδρία.
Λογικώς ομιλούντες, αυτό θα είναι μία θέση αρχής. Εφόσον οι φιλοσοφίες των δύο κομμάτων στο εθνικό θέμα είναι ταυτόσημες, τότε η στήριξη της υποψηφιότητας Αναστασιάδη είναι σωστή. Σε μία τέτοια περίπτωση, θα πραγματοποιηθούν οι ευχές του Χρήστου Πουργουρίδη και του Μιχάλη Παπαπέτρου για συνεργασία των δύο κομμάτων, και θα λάβει σάρκα και οστά ο προαιώνιος πόθος σχηματισμού κυβέρνησης ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ.
Αλλά -και εδώ είναι που υπεισέρχεται το μεγάλο «αλλά»- η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ θα υπακούσουν στις εντολές του Άντρου Κυπριανού «Ψηφίστε κορδόνι Νίκαρο»; Ή θα πράξουν το αντίθετο, ψηφίζοντας τον υποψήφιο του Κεντρώου χώρου; Οι ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ σε καμία περίπτωση δεν θα ψηφίσουν Αναστασιάδη.
Αν και είναι νωρίς ακόμη για εκτιμήσεις, οι επιλογές του ΑΚΕΛ στις προσεχείς προεδρικές εκλογές είναι ελάχιστες. Πρώτο: Δεν εκλέγει δικό του υποψήφιο. Ακόμη και αν περάσει στον δεύτερο γύρο. Δεύτερο, εάν δεν στηρίξει στον δεύτερο γύρο τον υποψήφιο του Κεντρώου χώρου, τότε θα επανεκλέξει Αναστασιάδη, εάν βεβαίως, οι ψηφοφόροι του παραφρονήσουν ομαδικά.
Εν τέλει, το ΑΚΕΛ δεν έχει ούτε διεξόδους, ούτε επιλογές. Και δεν μπορεί ο Άντρος Κυπριανού είτε να εκβιάζει, είτε να απειλεί, είτε να προειδοποιεί. Ούτε να συμπεριφέρεται με αλαζονεία και να απαιτεί σεβασμό από τον Κεντρώο χώρο, όταν καθημερινά δεν επιδεικνύει κανένα σεβασμό προς τον χώρο αυτόν, με καταγγελίες ότι κατέστη ουραγός του ΕΛΑΜ, ότι δεν θέλει λύση, ότι προτιμά διχοτόμηση, ότι υπονομεύει τις συνομιλίες, ότι αποτελεί το εθνικιστικό και σοβινιστικό κομμάτι της ελληνοκυπριακής κοινότητας.

Και μάλιστα όταν το ΑΚΕΛ κατέστη ουρά του Ακιντζί, απολογητής της Τουρκίας, και φανατικός θιασώτης μίας λύσης η οποία θα διχοτομεί την Κύπρο στη βάση εθνοτικών και ρατσιστικών κριτηρίων, και θα ανοίγει την πόρτα στην τουρκοποίηση της πατρίδας μας...