Αλληλογρονθοκοπούνται οι θέσεις Προέδρου και διαπραγματευτή

Πρωτοφανής έλλειψη συντονισμού και απουσία κοινής φωνής και αντίληψης
Αυτό που λέγουν οι θιασώτες της όποιας λύσης, και ο Έιντε, πως σήμερα είναι η καλύτερη ευκαιρία για εξεύρεση λύσης και εκείνο που προφήτευε ο Ιωάννης Κασουλίδης, ότι οι οιωνοί σήμερα είναι οι καλύτεροι από κάθε άλλη φορά, είναι μεν ανεδαφικό και εφιαλτικό για τον κυπριακό Ελληνισμό, αλλά ισχύει πλήρως για την Τουρκία. Σήμερα, όντως, είναι η καλύτερη ευκαιρία για την Τουρκία να επιτύχει τη λύση που έχει ως στόχο, και αν την απολέσει, ίσως να μην την ξαναβρεί μπροστά της.
Σήμερα υπάρχει στην ελληνοκυπριακή κοινότητα μία θετικότατη συγκυρία για την Τουρκία: Υπάρχει ένας Πρόεδρος με δεδομένη ανανική φιλοσοφία, υπάρχουν δύο μεγάλοι κομματικοί σχηματισμοί οι οποίοι έχουν ως πολιτική πυξίδα τον εξευμενισμό του θηρίου, μέσω των παραχωρήσεων της ελληνοκυπριακής πλευράς, και την αποενοχοποίηση της Τουρκίας από όλα τα εγκλήματα που διέπραξε.

Υπάρχει ένας καλπάζων αφελληνισμός στην ελληνοκυπριακή κοινότητα και ένας καλπάζων βλακώδης μύθος ωραιοποίησης των επιδιώξεων της Τουρκίας. Υπάρχει μία ανερμάτιστη, ευσεβοποθική πολιτική στην ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία θέλει πάση θυσία λύση, και περιέχει όλα τα συστατικά διευκόλυνσης της πολιτικής της Άγκυρας.
Ποίες καλύτερες προϋποθέσεις και συγκυρίες αναμένει η Άγκυρα για να κάμει ένα μικρό βήμα υποχώρησης, ώστε να το πάρει η ελληνοκυπριακή ηγεσία και να το παρουσιάσει ως μέγα επίτευγμα και σημαντικό στοιχείο για να αποδεχθεί τη λύση;
Χάνει τεράστια ευκαιρία ο Ερντογάν, να ολοκληρώσει τα σχέδιά του κατά της Κύπρου. Δεν θα εύρει θετικότερες συγκυρίες.
Για την Τουρκία υπάρχει η καλύτερη ευκαιρία λύσης.

Για τον κυπριακό Ελληνισμό προβάλλει η καλύτερη ευκαιρία να δει επιτέλους τις πραγματικότητες, να χωνέψει πόσο χρεοκοπημένη και εφιαλτική είναι η πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία 42 χρόνια και να λάβει τις μεγάλες αποφάσεις απαγκίστρωσης από τις ψευδαισθήσεις και αποκαθήλωσης από την καταστροφική τακτική που ακολουθείται με τόση μαζοχιστική νοοτροπία.
Όποιος εντρυφεί στις τελευταίες δηλώσεις και συνεντεύξεις του Προέδρου και των συνεργατών του, θα διαπιστώσει μία πρωτοφανή σε ανακολουθία αντιφατικότητα και αλληλογρονθοκοπούμενη θεώρηση των πραγμάτων, που ποτέ προηγουμένως δεν παρατηρήθηκε στην ελληνοκυπριακή ηγεσία. Αυτή η αλληλογρονθοκοπούμενη πολιτική είναι ο καθρέφτης μίας πολιτικά ολότελα λανθασμένης συμπεριφοράς και καταστροφικής αντίληψης των πραγμάτων, που αποδεικνύει την απουσία στοιχειώδους πολιτικής στρατηγικής και ανυπαρξία οποιωνδήποτε ρεαλιστικών στόχων.
Παραδείγματα: Δηλώνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι δεν βλέπει προοπτικές αλλαγής της τουρκικής στάσης, ακόμη και μετά το δημοψήφισμα του Απριλίου. Και την επομένη λέει τα αντίθετα. Αναμένει πως μετά το δημοψήφισμα, «θα κατασταλεί η ένταση στο Αιγαίο και να επανέλθουμε σε κλίμα που θα ευνοεί την επανέναρξη των συνομιλιών». Αδυνατεί να αντιληφθεί ότι η ένταση στο Αιγαίο είναι καθημερινή εδώ και χρόνια, και δεν εκδηλώνεται σαν συνέπεια οποιουδήποτε δημοψηφίσματος, αλλά ως αποτέλεσμα των επεκτατικών σχεδίων της Τουρκίας να καταλάβει ελληνικά νησιά.
Βγαίνει προχθές ο διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης και δηλώνει πως «το πραγματικό ζήτημα δεν είναι η επιστροφή του κ. Ακιντζί στις διαπραγματεύσεις, αλλά το κατά πόσο υπάρχουν οι προϋποθέσεις να πάμε παρακάτω. Όσα μεσολάβησαν έπληξαν την αναγκαία εμπιστοσύνη και την πίστη στη διαδικασία», τόνισε.
Βγαίνει και ο Πρόεδρος και δηλώνει τα αντίθετα: πως «οι πιθανότητες επίλυσης του Κυπριακού παραμένουν όπως και προηγουμένως».
Αν διαβάσει κανείς τις διάφορες δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη σχετικά με την απόφαση της Βουλής για το ενωτικό δημοψήφισμα, θα βρει τόσες αντιφάσεις που δεν συμμαζεύονται. Από την πιο αυστηρή καταδίκη της απόφασης, μέχρι την πιο σκληρή απάντηση στον Ακιντζί, τύπου «η ιστορία δεν διορθώνεται».
Αλλά με τόσες αντιφάσεις και αλληλογρονθοκοπούμενες θέσεις, πώς μπορεί να ισχυρισθεί κανείς πως αυτή η ηγεσία συντονίζεται, πως έχει μία κοινή αντίληψη, πως έχει στόχους; Και εάν όλα αυτά αφορούν θέματα που με ευκολία και κάποια συνεννόηση μπορούν οι ταγοί να μιλήσουν με μία φωνή, τι να υποθέσει κανείς ότι εκδηλώνεται σε καίρια θέματα διαπραγμάτευσης των δικαίων του κυπριακού Ελληνισμού;