Γιατί κρατούνται μυστικοί οι τόποι των συναντήσεων;

Δεν θα σπεύσουμε να αποδεχθούμε πληροφορίες, οι οποίες φέρουν τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ να έχει συναντηθεί με τον Ακιντζί στο ψευδοπροεδρικό, τη νύκτα του μυστικού δείπνου. Δεν θεωρούμε ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου διέπραξε τόσο μεγάλη ανοησία και τόσο απίστευτη και ενσυνείδητη υπονόμευση του κυπριακού κράτους.

Αλλά την ίδια στιγμή, ούτε μπορούμε να δεχθούμε ως ικανοποιητική μαρτυρία την αόριστη ανακοίνωση του Δημοκρατικού Συναγερμού, ότι ο κ. Νεοφύτου δεν είχε οποιανδήποτε συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη στο γραφείο του στο «προεδρικό μέγαρο».

Απαιτούμε να μας πει ο Δημοκρατικός Συναγερμός πού πραγματοποιήθηκε το δείπνο και σε ποία περιοχή; Στις ελεύθερες περιοχές, στις κατεχόμενες, στη νεκρή ζώνη ή σε κτήριο που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών; Διότι μέχρι σήμερα ουδεμία νύξη έγινε, είτε από τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ είτε από το κόμμα, για το πού έγινε το μυστικό δείπνο. Ούτε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος ήταν ενήμερος και για τον χρόνο και για τον τόπο της συνάντησης, έκαμε οποιαδήποτε αναφορά. Ούτε επίσης ο εκπρόσωπος του κατοχικού ηγέτη, στη δήλωσή του, αναφέρθηκε στον τόπο συνάντησης.

Γιατί κρατείται απ' όλους μυστικός ο χώρος όπου έγινε η συνάντηση; Αυτή και μόνο η μυστικότητα που περιβάλλει το γεγονός και η απουσία ανακοίνωσης πριν από τη συνάντηση, για την ενημέρωση του λαού, το τι διαμείφθηκε στη συνάντηση και τον τόπο όπου έλαβε χώραν, είναι φυσικό να δημιουργεί συνειρμούς και να δίδει λαβή για διασπορά πληροφοριών και φημών. Βάσει ενός συνειρμού, αφού περιβάλλεται με τόση μυστικότητα αυτή η συνάντηση, είναι πιθανόν να πραγματοποιήθηκε στο ψευδοπροεδρικό. Ως εκ τούτου, καλείται ο Δημοκρατικός Συναγερμός και ο Πρόεδρός του να δώσουν στοιχεία για τον τόπο της συνάντησης αλλά και για το ποιοι ήσαν οι πραγματικοί οργανωτές.

Αλλά θα πρέπει να μιλήσει και ο Άντρος Κυπριανού. Πρέπει να μιλήσει και αυτός για τον τόπο στον οποίο πραγματοποιήθηκε η συνάντησή του με τον κατοχικό ηγέτη. Τι διαμείφθηκε σε αυτήν και ποιες δεσμεύσεις αναλήφθηκαν εκατέρωθεν.

Εδώ διακυβεύεται η τύχη του μέλλοντος ενός λαού. Και δεν μπορεί το μέλλον του τόπου να διαχειρίζονται τρεις άνθρωποι, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άντρος Κυπριανού. Και μάλιστα έχοντας κοινές φιλοσοφίες και κοινά οράματα για τη λύση. Φιλοσοφίες επικίνδυνες έως καταστροφικές για το μέλλον του κυπριακού Ελληνισμού.

Γιατί δεν ενημερώνεται το Εθνικό Συμβούλιο και πριν και μετά από τα μυστικά δείπνα; Τι έχουν να κρύψουν οι ηγέτες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ;

Απ' εκεί και πέρα, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι και οι τρεις διαχειριζόμενοι την τύχη μας έχουν αποδεχθεί, προκαταβολικά, τη νομιμοποίηση ενός παράνομου ηγέτη αποσχισθέντος τμήματος της πατρίδας τους. Έχουν αποδεχθεί, ευλογούν και δεν θεωρούν αναβάθμιση του ψευδοκράτους και αποδοχή των κατοχικών συμβόλων τη μετάβαση επίσημων αξιωματούχων ξένων κρατών στο ψευδοπροεδρικό και τις συναντήσεις τους εκεί με τον κατοχικό ηγέτη, υπό τη σκέπη των κατοχικών συμβόλων. Δεν γνωρίζουμε να υπάρχει πουθενά προηγούμενο παράνομου ηγέτη αποσχισθέντος τμήματος κράτους ο οποίος να γίνεται αποδεκτός και συνομιλεί με αξιωματούχους ξένων κρατών, στη φωλιά της απόσχισης.

Όλα αυτά αποτελούν απόδειξη ύπαρξης μίας απαράδεκτης και σαθρής κατάστασης, την οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων υποβοηθούν με κάθε τρόπο. Δημιουργούν την εντύπωση ότι επιχειρούν να εμπεδώσουν, μέσα στον λαό, ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ήδη τεθνεούσα, πριν καν τη λύση. Επιδεικνύουν μιαν απαράδεκτη προθυμία να νομιμοποιήσουν παρανομίες και παράνομες ηγεσίες και να δώσουν υπόσταση σε ένα παράνομο καθεστώς και στον ηγέτη του, ο οποίος εκλέγεται όχι μόνο από Τουρκοκυπρίους αλλά και από Τούρκους εποίκους. Δεν αποτελεί ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, αλλά εγκάθετο της Άγκυρας και υποτελή διοίκηση της Τουρκίας.

Και αν βεβαίως ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, με δική μας ανεύθυνη έγκριση, μας υποχρεώνουμε να συνομιλήσουμε μαζί του για την εξεύρεση λύσης, αυτό δεν νομιμοποιεί ηγέτες να τον αποδέχονται ως νόμιμο ηγέτη και να παρακολουθούν απαθείς τα Ηνωμένα Έθνη να του στρώνουν κόκκινο χαλί και να παρατάσσουν ενώπιόν του τιμητικό άγημα, ως να τον αναγνωρίζουν ως ηγέτη κράτους.

Πόσο γλείψιμο, πλέον, στον κατοχικό ηγέτη;