Απορρίπτουμε τη φίμωση εν ονόματι της «ρητορικής μίσους»

Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, ευρισκόμενος τα τελευταία χρόνια υπό την πίεση της συνεχούς συρρίκνωσης του κόμματός του, συνεπεία αδέξιων χειρισμών της ηγεσίας, πολιτικών παλινδρομήσεων και άνευ αρχών συμμαχιών με τον ΔΗΣΥ και τον Αναστασιάδη, και της πολιτικής μοναξιάς στην οποία οδήγησαν οι πολιτικές του, ανακάλυψε εσχάτως ως σωσίβιο σωτηρίας την πραξικοπηματολογία και την ΕΛΑΜολογία. Προφανής στόχος η συσπείρωση των οπαδών του ενόψει προεδρικών εκλογών.

Δικαίωμά του. Αλλά, πέραν όλων αυτών, επιχειρεί, υπό το κράτος πανικού και σύγχυσης, να φιμώσει τον πολιτικό λόγο, ανασύροντας από τη ναφθαλίνη έναν αντιδημοκρατικό νόμο, περί "ρητορικής μίσους", προκειμένου να εκφοβίσει πολιτικούς και δημοσιογράφους, ώστε να τερματίσουν την αυστηρή κριτική που ασκούν στην απαράδεκτη, αντικυπριακή και υποταγμένη στους καιροσκοπισμούς του Ακιντζί, πολιτική του.

Με αφορμή τις οπωσδήποτε καταδικαστέες επιθέσεις που δέχθηκε από μερικά άτομα, έξω από τη Βουλή, εξαιτίας της άθλιας συνοδοιπορίας με τον ΔΗΣΥ να ακυρώσουν την ιστορία του κυπριακού Ελληνισμού και το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950, στο οποίο το ΑΚΕΛ πρωταγωνίστησε, ο Άντρος Κυπριανού κάλεσε τον Γενικό Εισαγγελέα να κάμει χρήση του νόμου και να οδηγήσει ενώπιον του Δικαστηρίου όσους, κατά την άποψή του, εκπέμπουν μίσος κατά της πολιτικής των αντιπάλων.

Αλλά ο πολιτικός και δημοσιογραφικός λόγος δεν φιμώνονται, όσο οξείς και σκληροί μπορεί να θεωρούνται από τον μη αντέχοντα κριτική. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, στα Κοινοβούλιά της και στις πολιτικές συγκρούσεις, ακόμη και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ακούονται πολλές φορές τόσο σκληροί λόγοι, κατά αντιπάλων, χωρίς κανένας να θίγεται και χωρίς κανένας να απαιτεί από Γενικούς Εισαγγελείς να διώξουν ποινικά όσους αντιπαρατίθενται προς όσα αντίπαλοι καταθέτουν.

Σήμερα, στην Κύπρο, διακυβεύεται το μέλλον του κυπριακού Ελληνισμού και του ίδιου του κυπριακού κράτους. Στη βάση μίας πολιτικής, την οποία θεωρούμε επικίνδυνη και καταστροφική, ωθείται το εθνικό πρόβλημα σε επικίνδυνες και καταστροφικές ατραπούς.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ έχουν επιλέξει ως πολιτική, χωρίς κανένας να τους εξουσιοδοτήσει, μία ρατσιστική λύση, η οποία εάν επιτευχθεί, θα διαχωρίσει τον κυπριακό λαό στη βάση εθνοτικών και ρατσιστικών κριτηρίων. Μια λύση, την οποία πριν ακριβώς από 13 χρόνια, ο κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία.

Το πνεύμα, το περιεχόμενο και η ουσία του σχεδίου Ανάν ήταν ακριβώς η διζωνική ομοσπονδία. Και, όμως, παρά τη συντριπτική απόρριψη αυτής της λύσης από τον λαό, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ επιχειρούν να την επαναφέρουν και να την εφαρμόσουν.

Αυτή η λύση θα διαλύσει το κυπριακό κράτος, θα διχοτομήσει οριστικά την Κύπρο, θα καταστήσει την Τουρκία μόνιμο και νόμιμο επικυρίαρχο του νησιού, θα νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της βίας και της κατοχής, θα μετατρέψει τον κυπριακό Ελληνισμό σε κοινότητα, θα εξαφανίσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα και τελικά θα οδηγήσει στην κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου από την Τουρκία.

Ενώπιον αυτού του Αρμαγεδδώνα, όσοι συλλαμβάνουν τα ολέθρια αποτελέσματα της λύσης που μεθοδεύεται, έχουν κάθε δικαίωμα να απαντήσουν με κάθε νόμιμο τρόπο και με όποιο σκληρό τρόπο, σε όσους υποστηρίζουν την έλευση του Αρμαγεδδώνα. Ενώπιον του έσχατου κινδύνου, ουδείς δικαιούται να αυτοφιμωθεί και ουδείς νομιμοποιείται να φιμώσει τον λόγο και την ελευθερία έκφρασης εν ονόματι, δήθεν, της άσκησης ρητορικής μίσους.

Ερωτώ τον κ. Κυπριανού και την Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, η οποία εξέδωσε την απειλητική εγκύκλιο προς τους δημοσιογράφους:

* Πώς θα χαρακτηρίσω όσους στηρίζουν αυτήν την καταστροφική λύση;

* Πώς θα χαρακτηρίσω τους πολιτικούς ηγέτες, οι οποίοι διαγράφουν μία ιστορική σελίδα του κυπριακού Ελληνισμού και σπεύδουν σε μυστικά δείπνα με τον κατοχικό ηγέτη για να τον διαβεβαιώσουν ότι θα εκπληρώσουν τους όρους που έθεσε;

* Πώς θα χαρακτηρίσω όσους παραπλανούν τον λαό ότι διαπραγματεύονται την επανένωση της Κύπρου και την απαλλαγή από την κατοχή, ενώ στην ουσία μεθοδεύουν διχοτόμηση και νομιμοποιούν το παράνομο έκτρωμα του βορρά σε "συνιστώσα τουρκοκυπριακή πολιτεία", ως ισότιμο εταίρο και με εξωφρενικά δικαιώματα επί του κράτους;

* Πώς θα χαρακτηρίσω όσους αφορίζουν πέντε πολιτικές δυνάμεις και τους ψηφοφόρους τους, ως μη επιθυμούντες λύση και ως υποστηρίζοντες διατήρηση της διχοτόμησης;

* Πώς θα χαρακτηρίσω όσους θεωρούν πολιτική σχιζοφρένεια να τιμάται, έστω και ως ξεπερασμένο, το όραμα της Ένωσης, με το οποίο οδηγήθηκαν στην αγχόνη νέα παιδιά και παρέδωσαν το πνεύμα μέσα σε καιόμενα κρησφύγετα αθάνατα παλληκάρια;

* Πώς θα χαρακτηρίσω όσους απορρίπτουν ότι η Κύπρος είναι ελληνική, όταν κάθε γωνιά της αποκαλύπτει την ελληνικότητά της;

* Πώς θα χαρακτηρίσω όσους καλούν τον κυπριακό Ελληνισμό να αποκόψει τον ομφάλιο λώρο με την Ελλάδα;

Τον διχασμό δεν τον καλλιέργησαν όσοι δεν είχαν λόγο στη διαχείριση του εθνικού προβλήματος. Τον καλλιέργησαν με τις προσωπικές επιλογές, την κομματική πολιτική και τις υστερόβουλες πολιτικές σκέψεις, όσοι διαχειρίζονται το Κυπριακό. Όσοι άλλα υποσχέθηκαν στον λαό και άλλα πράττουν.

Υπεύθυνοι για όσα καταστροφικά έρχονται, είναι όσοι οδηγούν προς καταστάσεις διχασμού, αφορισμού των διαφωνούντων, μεθοδεύουν λύσεις καταστροφικές. Συνυπεύθυνοι όμως θα είναι και όσοι δεν πράττουν όσα η συνείδηση τούς επιβάλλει, και όσοι υποκύπτουν σε απειλές και προειδοποιήσεις ότι θα οδηγηθούν στη φυλακή, επειδή αντί ήπιας κριτικής και εφεύρεσης ανύπαρκτων άλλοθι στους υπευθύνους, υψώνουν ενοχλητική φωνή για τους απεργάζοντες λύσεις απαράδεκτες, ή καταστροφικά αδιέξοδα...

Απορρίπτουμε τη ρητορική μίσους. Αλλά και αποδίδουμε σε όσους πρέπει, όσα τους αναλογούν...