Ο Ακιντζί απαιτεί, δικαίως, όσα η διζωνική τού προσφέρει...

Ο Αναστασιάδης οργίζεται επειδή δεν κατάλαβε ποια εκτρωματική λύση διαπραγματεύεται...

Αν ο λαός ακούσει σε κάποια στιγμή τον Νίκο Αναστασιάδη να καταφέρεται κατά της διζωνικής ομοσπονδίας και κατά του διακοινοτικού διαλόγου, να μην εκπλαγεί. Άλλωστε, κάτι παρόμοιο έκανε και ο Γλαύκος Κληρίδης το 1993, όταν οργισμένος από την αδιαλλαξία του Ραούφ Ντενκτάς, διακήρυξε πως ο διακοινοτικός διάλογος έφαγε τα ψωμιά του και στόχος πλέον για την ελληνοκυπριακή πλευρά καθίσταται η απαίτηση για εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας...

Οι πολίτες πρέπει να αντιληφθούν ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει χάσει πλέον κάθε ελπίδα ευτυχούς ευόδωσης της πολιτικής του και αίσιας κατάληξης του ψευδοδιαλόγου και ενεδύθη φουστανέλα, ενόψει και της προεκλογικής περιόδου. Εξαφανίστηκαν τα "κοινά οράματα" με τον Τουρκοκύπριο κατοχικό ηγέτη και του επιτίθεται τώρα σε κάθε περίπτωση. Προχθές, σε συγκέντρωση Μαρωνιτών, με οργισμένο ύφος, κάλεσε τον κατοχικό ηγέτη να του υποδείξει ένα παράδειγμα ομοσπονδίας, όπου γίνονται αποδεκτά τα όσα αξιώνει ο Ακιντζί για την κοινότητα του.

Του υποδεικνύουμε ένα: Η διζωνική ομοσπονδία!

Δυστυχώς, ο Μουσταφά Ακιντζί έχει δίκαιο να απαιτεί όσα απαιτεί. Ο δε Νίκος Αναστασιάδης διέπραξε το ολέθριο λάθος να αγνοεί τη μορφή της ομοσπονδίας που επέλεξε και που με τόσο πείσμα επιδιώκει να φορτώσει στον κυπριακό λαό.

Ναι, υπάρχει μία ομοσπονδία, μία και μόνη στον πλανήτη, η οποία ακριβώς προσφέρει στον Ακιντζί τα πλεονεκτήματα που θέλει.

Είναι η διζωνική ομοσπονδία, την οποία ο Αναστασιάδης και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ υποστηρίζουν, και στη βάση της διεξάγουν τις συνομιλίες για εξεύρεση λύσης. Συνεπώς, ο Μουσταφά Ακιντζί γνωρίζει πως αυτά που απαιτεί είναι σύμφωνα με τη διζωνική ομοσπονδία. Είναι ο Νίκος Αναστασιάδης που δεν κατάλαβε τι είναι και πώς εφαρμόζεται η διζωνική.

Η διζωνική ομοσπονδία είναι ένα τερατώδες πολιτειακό σύστημα, το οποίο πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει και το οποίο προσφέρει σκανδαλώδη δικαιώματα και υπερεξουσίες στη μειονότητα.

Διαχωρίζει τον λαό στη βάση εθνοτικών και ρατσιστικών κριτηρίων και δημιουργεί, στην ουσία, δύο κράτη με εξωφρενικές εξουσίες. Η διζωνική ομοσπονδία, άλλως γεωγραφική ομοσπονδία, λόγω του εκτρωματικού περιεχομένου της, δεν έχει καμία πιθανότητα λειτουργίας. Είναι ένα τέρας και τα τέρατα δεν επιβιώνουν. Αποθνήσκουν. Γι' αυτό η Τουρκία επέλεξε αυτήν τη λύση, εν γνώσει της ότι δεν θα λειτουργήσει, θα καταρρεύσει και με διαλυμένο πλέον το κυπριακό κράτος, θα της επιτρέψει να προχωρήσει σε κατάκτηση όλης της Κύπρου.

Ο Ακιντζί γνωρίζει τι είναι διζωνική ομοσπονδία, και μάλιστα υπό τη σκέπη της Τουρκίας, και δικαιολογημένα απαιτεί όσα σκανδαλώδη απαιτεί. Ο Αναστασιάδης, επειδή δεν γνωρίζει τι είναι διζωνική, θεωρεί τις απαιτήσεις του Ακιντζί εξωπραγματικές, αλλά, δυστυχώς, είναι πραγματικές.

Κάποτε, είχα τονίσει ότι το πραγματικό νόημα και περιεχόμενο της διζωνικής ομοσπονδίας το κατέχουν οι Τούρκοι. Ο Αναστασιάδης και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ κάνουν μεσάνυχτα για το τι είναι διζωνική και τη συγχέουν με ένα υγιές ομοσπονδιακό σύστημα. Αμ δε...

Το τραγικό σε αυτήν την περίπτωση είναι η εικόνα που περιέγραψε σε παλαιότερο άρθρο του το "Economist" , και το οποίο μετέφερα σε πρόσφατη ανάλυσή μου στην Κυριακάτικη «Σημερινή». Το βρετανικό περιοδικό παρουσίασε τους δύο συνομιλητές σε ένα τραπέζι, να λέγει ο ένας "Εγώ λέω ρακί" και ο άλλος να απαντά "Εγώ λέω ούζο". Πραγματικά εντυπωσιακή περιγραφή, που απεικονίζει επακριβώς την πραγματικότητα.

Οι Τουρκοκύπριοι κατοχικοί ηγέτες διαπραγματεύονταν στη βάση της διζωνικής ομοσπονδίας, και οι δικοί μας απαντούσαν με τα συστατικά ενός άλλου ομοσπονδιακού συστήματος. Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε ποτέ, και δεν θα υπάρξει ποτέ, δυνατότητα να φθάσουν σε συμφωνία, επειδή δεν διαπραγματεύονται επί ενός κοινού αντικειμένου. Η μόνη περίπτωση να φθάσουν σε λύση είναι να μετακινηθεί η ελληνοκυπριακή πλευρά και να προσεγγίσει την πραγματική διάσταση της διζωνικής.

Αυτό το έπραξαν οι συντάκτες του σχεδίου Ανάν, το αποδέχθηκαν Κληρίδης-Αναστασιάδης-Αβέρωφ-Χριστόφιας-Κυπριανού, αλλά τους χάλασε τα σχέδια ο κυπριακός Ελληνισμός. Παρά ταύτα, οι επιζώντες διάδοχοι του Κληρίδη, όπως και η σημερινή ηγεσία του ΑΚΕΛ, αγωνίζονται απεγνωσμένα να το επαναφέρουν στη ζωή.

Εν κατακλείδι, η Τουρκία και οι εγκάθετοί της τίποτε περισσότερο δεν ζητούν απ' όσα οι ηγέτες μας, εν τη αφροσύνη, τους πρόσφεραν, χωρίς ποτέ να μελετήσουν και να λάβουν σαφή γνώση τι είναι η διζωνική ομοσπονδία. Σήμερα οι αδαείς απογοητεύονται και ενίοτε οργίζονται από τις απαιτήσεις των Τούρκων, αλλά μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Όταν ο Αναστασιάδης, ο Αβέρωφ και ο Κυπριανού αποφασίσουν να καθίσουν και να μελετήσουν τι είναι διζωνική και σε πια τραγικά και θανάσιμα λάθη υπέπεσαν αυτοί και οι προκάτοχοι τους, τότε, εφόσον είναι πολιτικά ανδρείοι άνδρες, θα την αποκηρύξουν. Μόνο τότε θα απαλλαγούν οι ίδιοι από ένα τεράστιο στίγμα και θα απαλλάξουν τον κυπριακό Ελληνισμό από μία εν δυνάμει απειλή, η οποία καταλήγει σε βιολογική και εθνική εξαφάνιση του Ελληνισμού της Κύπρου...