Στίγμα

Κάθε κίνηση και κάθε εξαγγελία έχει προεκλογική σκοπιμότητα

Πώς θα προχωρήσει η Κυβέρνηση σε αναπτυξιακά έργα εκατομμυρίων, όταν δεν μπορεί να εγκαταστήσει ένα τελεφερίκ στο Τρόοδος...

Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν. Διότι στην αδιαφορία, στην άγνοια και στη χωρίς προβληματισμό αντιμετώπιση κάθε ενέργειας και κάθε δήλωσης των κυβερνώντων, στηρίζει τις ελπίδες του για επανεκλογή ο Νίκος Αναστασιάδης.

Καλούνται να αντιληφθούν, ότι κάθε δήλωση και κάθε απόφαση που λαμβάνουν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και το Υπουργικό Συμβούλιο είναι αποτέλεσμα προεκλογικής σκοπιμότητας.



Κοιτάξτε προς το Τρόοδος αν κινείται έστω και ένα τελεφερίκ. Κοιτάξτε πόσο κυριαρχεί η γραφειοκρατία, την οποία ο Πρόεδρος δεσμεύθηκε να εξαφανίσει έξι μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης. Κοιτάξτε πόσο εφάρμοσε τη διακήρυξή του ότι ουδέποτε θα δεχθεί κούρεμα καταθέσεων.



Ρίξτε μια ματιά στο προεκλογικό πρόγραμμά του με το ΔΗΚΟ, για να αντιληφθείτε ποια πολιτική υποσχέθηκε στο εθνικό θέμα και ποια ακολουθεί σήμερα. Θα αντιληφθείτε, εάν έχουν ελπίδα πραγμάτωσης οι εξαγγελίες του Προέδρου.

Όλες οι διακηρύξεις, όλες οι αποφάσεις, όλες οι ενέργειες των τελευταίων μηνών μία σκοπιμότητα έχουν: Να πείσουν τον κόσμο να επανεκλέξει τον Νίκο Αναστασιάδη.

Στο εθνικό θέμα, η φουστανέλα έχει σαν στόχο την υφαρπαγή ψήφων από τους πολίτες, οι οποίοι δεν εγκρίνουν την πολιτική αποενοχοποίησης της Τουρκίας, τη θεοποίηση του Ακιντζί, την παράδοση στους όρους της Τουρκίας και τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης μέσω μίας υπό κατάρρευση εκτρωματικής λύσης που αποδέχθηκε ο Πρόεδρος.



Αλλά την ίδια στιγμή αφαιρεί τη φουστανέλα και ενδύεται το ανανικό κουστούμι, αφήνοντας περιθώρια ελπίδων στους ανανικούς κύκλους, προκειμένου να μην απολέσει εντελώς τις ψήφους τους. Aκόμη, πάντως, να πει στον λαό πόσα θα κοστίσει η «λύση», ποιος θα την επιχορηγήσει, και πού θα βρίσκει τα λεφτά να συντηρεί ένα πολυκέφαλο κράτος-τέρας, που θα δημιουργήσει.

Στην οικονομία, παίζει με τα «οικονομικά θαύματα» και τα success story. Θα αποπληρώσει, λέει, ένα μικρό μέρος του τεράστιου χρέους των δισ., το οποίο αναλογεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πού θα βρει τα χρήματα; Θα προχωρήσει σε νέο δανεισμό. Υπόσχεται να ικανοποιήσει τα μισθολογικά αιτήματα των νοσηλευτών. Και γιατί αρνείτο να τα ικανοποιήσει τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια;



Και πότε θα τα ικανοποιήσει; Το 2019. Θα τα φορτώσει στην επόμενη κυβέρνηση. Υπόσχεται να προχωρήσει σε αναπτυξιακά έργα. Να κατασκευάσει δρόμους που για χρόνια παρέμεναν αίτημα μεγάλων περιοχών. Πότε; Όχι βεβαίως εντός του έτους. Αργότερα. Άλλο βάρος στη νέα κυβέρνηση. Και αφού μπορεί το κράτος να διαθέτει εκατομμύρια για κατασκευή έργων, πώς αδυνατεί να ξοδεύσει μερικές χιλιάδες να εγκαταστήσει ένα τελεφερίκ στο Τρόοδος, το οποίο υπόσχετο ο Πρόεδρος να κάμει έξι μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης;



Υπόσχεται να κτίσει νέο Ψυχιατρείο. Πότε; Και θα ικανοποιήσει λέει τα αιτήματα των πολυτέκνων. Μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων οι πολύτεκνοι. Πότε όμως θα ξεκινήσει η παραχώρηση όσων τους αφαιρέθηκαν; Και αφού το κράτος διαθέτει σήμερα τόσο περίσσευμα, γιατί δεν αρχίζει την άμεση καταβολή του ανεργιακού επιδόματος και αφήνει τους ανέργους χωρίς εισόδημα τρεις μήνες; Γιατί δεν επιστρέφει αμέσως στους δικαιούχους του Φόρου Εισοδήματος το αδίκως περικοπέν ποσό; Γιατί δεν επιστρέφει στους κουρεμένους όσα τους άρπαξε;

Παρεμπιπτόντως, να υπενθυμίσουμε την καταγγελία του Τάσσου Παπαδόπουλου, όταν ανέλαβε την προεδρία. Κατηγόρησε τον ΔΗΣΥ ότι με διάφορες αλχημείες μείωσε το δημόσιο έλλειμμα. Σε τέτοια παιγνίδια οι ηγέτες του ΔΗΣΥ είναι επιστήμονες.

Από τούδε και στο εξής και αναλόγως των δημοσκοπήσεων που διεξάγει το Προεδρικό, κάθε κίνηση και κάθε απόφαση του Προέδρου και των Υπουργών του θα ενέχει προεκλογική σκοπιμότητα.



Και μπορεί ο Νίκος Αναστασιάδης να είχε κάποιο άλλοθι, όταν στην προηγούμενη προεκλογική περίοδο έταζε λαγούς με πετραχήλια στους ψηφοφόρους ως υποψήφιος. Αλλά ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πλέον, δεν έχει κανένα άλλοθι να παίζει με το εθνικό θέμα και με τους κουρεμένους, τους ανέργους, τους πεινασμένους και γενικά τη μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων του ιδίου και του Χριστόφια.

Ενέπαιξε και υφήρπασε την ψήφο πολλών, αλλά δεν μπορεί να εμπαίζει και να υφαρπάσσει την ψήφο όλων πάντοτε.

Εκτός και αν η Κύπρος κατοικείται πλέον από κρετίνους, οι οποίοι δεν μπορούν να αντιληφθούν βασικές αλήθειες και αδυνατούν να αντιληφθούν την ποιότητα, την ειλικρίνεια και τις προθέσεις των πολιτικών ανδρών που θέλουν να διαχειριστούν την τύχη του. Οπότε, το κρίμα στον λαιμό μας, κατά τη ρήση του Φρίξου Κουλέρμου...