Στίγμα

Η γέννησή της προδιέθετε για τον θάνατό της...

Το τέλος μίας χρεοκοπημένης διαδικασίαςκαι μίας αφελούς πολιτικής που κυνηγούσε χίμαιρες



Ο Έσπεν Μπαρθ Έιντε και ο Μουσταφά Ακιντζί εξήγγειλαν χθες το τέλος της διαπραγματευτικής διαδικασίας. «Χωρίς προοπτική για κοινό έδαφος, δεν υπάρχει βάση για συνέχιση της διπλωματίας του πηγαινέλα», ανακοίνωσε ο Νορβηγός διπλωμάτης. «Μας μεταφέρθηκε ότι η στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς, να επιμένει σε προϋποθέσεις, είναι η επίσημη στάση. Εμείς δεν μπορούμε να αποδεχθούμε προϋποθέσεις», ανέφερε από δικής του πλευράς ο κατοχικός ηγέτης.



Αν και ουσιαστικά εξαγγέλθηκε το τέλος ενός προ πολλού αναμενόμενου «θανάτου» μίας στείρας και προ πολλού χρεοκοπημένης διαδικασίας, εντούτοις δεν αποκλείεται ο διεθνής παράγοντας, τα Ηνωμένα Έθνη και τα ξένα κέντρα αποφάσεων να επιχειρήσουν μια νεκρανάστασή της, σε μία πείσμονη προσπάθεια να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Συνεπώς, οι χθεσινές ανακοινώσεις Έιντε και Ακιντζί ενδεχομένως να μην αποτελούν τελικό συμπέρασμα και ο ξένος παράγοντας να επανέλθει με νέες προσπάθειες και να υπάρξει ανατροπή σκηνικού. Άλλωστε, ο κ. Έιντε δήλωσε πως θα ζητήσει τη συμβουλή του Γενικού Γραμματέα για το πώς προχωρεί. Και από τις «συμβουλές» του Αντόνιο Γκουτέρες θα διαμορφωθεί η τελική εικόνα.



Πάντως, κάτω από οποιαδήποτε εξέλιξη, το αποτέλεσμα της παρούσας διαδικασίας δεν μεταβάλλεται. Είτε το τέλος οριστικοποιήθηκε χθες, είτε αναληφθεί επιχείρηση νεκρανάστασης, και στις δύο περιπτώσεις, είτε θα υπάρξει λύση τουρκικών προδιαγραφών, είτε η παρούσα φάση διαλόγου καταλήγει σε ναυάγιο.



Η προδιαγραφόμενη κατάληξη δεν είναι αποτέλεσμα τελευταίων ημερών ή και μηνών. Η τουρκική λύση, ή το αδιέξοδο, προδιαγράφηκαν από την ημέρα γέννησης του εκτρωματικού κοινού ανακοινωθέντος Αναστασιάδη-Έρογλου και από την απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να ακολουθήσει τη χρεοκοπημένη πολιτική 42 χρόνων. Η γέννηση του «νέου» διαλόγου συνέπιπτε και προδιέθετε για τον θάνατό του. Όσα επικοινωνιακά κόλπα και αν χρησιμοποιήθηκαν, όσες ψευδαισθήσεις και αν καλλιεργήθηκαν, όσες ωραιοποιήσεις του κατοχικού ηγέτη και αν κατασκευάστηκαν και όσα ψεύτικα ορόσημα και μομέντουμ και αν εφευρέθηκαν, οι πραγματικότητες δεν ανατράπηκαν.



Δημιουργήθηκαν δύο σχολές σκέψης. Η σχολή των προβληματισμένων, μελετημένων και διορατικών ανθρώπων, και η σχολή των αφελών κυνηγών ενός απατηλού ονείρου. Των ανθρώπων που στη βάση μελέτης, γνώσης της ιστορίας, των ρεαλιστικών δεδομένων, και των διαχρονικών σχεδίων της Τουρκίας διέβλεπαν και διακήρυτταν πως δεν υπάρχει ίχνος προοπτικής η Τουρκία να ακυρώσει τα επεκτατικά σχέδιά της κατά της Κύπρου, και να αποδεχθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, πως δεν υπήρχε ελπίδα χωρίς διεθνή πίεση και επιβολή κυρώσεων να εξαναγκασθεί η κατοχική χώρα να υποχωρήσει.



Έναντι της σχολής αυτής, οι διαχρονικοί κυνηγοί των απατηλών ονείρων διέβλεπαν πως για πρώτη φορά η Τουρκία ήταν υποχρεωμένη να αποδεχθεί δίκαιη λύση. Και προέβαλλαν πότε την εκλογή Ακιντζί, πότε τη βλακώδη θεωρία πως η Τουρκία, επειδή θέλει να γίνει ενεργειακός παίκτης στην περιοχή, θα αναζητήσει ρύθμιση του Κυπριακού, ή επειδή ευρίσκεται εντός κλοιού εχθρικών χωρών θα εξηναγκάζετο να βρει διέξοδο λύοντας το Κυπριακό.



Ελέχθησαν τόσα ψεύδη στη διάρκεια της πενταετίας, κατεσκευάσθησαν τόσο βλακώδη και αφελή μομέντουμ και επιχειρήθηκε τόσο σκαιά παραπλάνηση του λαού, ώστε ποτέ προηγουμένως στην ιστορία του προβλήματος ο λαός δεν ευρέθη μέσα σε μία ατμόσφαιρα απατηλού ονείρου. Ενώ ήταν προδιαγεγραμμένη η πορεία και προδιαγεγραμμένο το τέλος, κατασκευάσθηκαν ολόκληροι μύθοι για να συντηρηθούν ψευδαισθήσεις και να εξυπηρετηθούν κομματικές γραμμές και κομματικές φιλοσοφίες.



Αλλά το ψέμα, η παραπλάνηση, οι ψευδαισθήσεις έχουν κοντά ποδάρια. Και όλα κατέρρευσαν τους τελευταίους μήνες, όταν διεφάνη πλέον η αλήθεια και άρχισαν να επαληθεύονται οι εκτιμήσεις των διορατικών εκτιμητών. Η Τουρκία αφενός δεν είχε πλέον κανένα λόγο να συνεχίσει τον διάλογο και ο Νίκος Αναστασιάδης δεν είχε κανένα λόγο να συνεχίζει να παίζει με τη νοημοσύνη του κόσμου και να μηδενίζει τις προοπτικές επανεκλογής του, στηρίζοντας μία πολιτική που και ο τελευταίος πολίτης αντελαμβάνετο ότι δεν οδηγούσε πουθενά.



Ο καθένας πλέον ετοιμάζει τις βαλίτσες του. Ο Έιντε για τη Νορβηγία, και ο Αναστασιάδης για τον προεκλογικό εξώστη...