Ρίξε-ρίξε λάσπη, στο τέλος κάτι θα μείνει...

Οι επιθέσεις κατά του Γενικού Εισαγγελέα και του Γενικού Ελεγκτή πλήττουν τη δημοκρατία και τη χρηστή διοίκηση και αναδεικνύουν τον αυταρχισμό και τη συγκάλυψη

Αυτή η εφημερίδα, σε άρθρο της στο οποίο διατυπώνει τις θέσεις της (σελ. 4), είχε πρόσφατα υποδείξει στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο δύο αρχές: Ότι ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, όταν απευθύνεται προς τους πολίτες, δεν μπορεί να εκφράζει θέσεις στις οποίες δεν πιστεύει και, επίσης, δεν νομιμοποιείται να παραπλανά τους πολίτες, να τους εκλαμβάνει ως ερίφια και να τους λέγει ψέματα. Οι ίδιες αρχές ισχύουν και πρέπει να τηρούνται και από τον αναπληρωτή Κυβερνητικό Εκπρόσωπο.

Είναι με λύπη που διαπιστώνουμε ότι τόσο ο Νίκος Χριστοδουλίδης όσο και ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος έχουν αποστεί των αρχών αυτών. Και τονίζουμε ότι με λύπη προβαίνουμε σε αυτήν τη διαπίστωση, επειδή πιστεύουμε στην εντιμότητα, στην ακεραιότητα και στην ειλικρίνεια των δύο ανδρών.

Ο υπογράφων, μάλιστα, από τα πρώτα δείγματα των τοποθετήσεων του Νίκου Χριστοδουλίδη, είχε τονίσει και γράψει επανειλημμένως ότι αποτελούσε την καλύτερη πολιτική επιλογή του Προέδρου Αναστασιάδη. Με τον ίδιο σεβασμό αντιμετωπίζαμε και συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τον πρώην συνάδελφο Βίκτωρα, ο οποίος έδωσε δείγματα αντικειμενικού και σωστού δημοσιογράφου.

Εκ των υστέρων, όμως, διαφαίνεται ότι και οι δύο έχουν εθιστεί σε πολλά ανορθόδοξα που επικρατούν στο Προεδρικό, έχουν εθιστεί μηχανικά στην αποτύπωση θέσεων και καταστάσεων που ουδόλως εκφράζουν την πραγματικότητα. Καταστάσεων, για τις οποίες διερωτάται ο απλός άνθρωπος, εάν οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης πιστεύουν σε αυτά που λέγουν, ή εάν αποτελούν εκπροσώπους ενός Προέδρου και μίας Κυβέρνησης, η οποία δεν κυβερνά την Κύπρο, αλλά διακυβερνά τον πλανήτη Άρη.

Μα, είναι δυνατόν ο αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος να δηλώνει πως «ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε το Υπουργικό Συμβούλιο, και ένας έκαστος των Υπουργών δεν βρίσκεται σε καμία σύγκρουση με οποιονδήποτε θεσμό και ανεξάρτητο αξιωματούχο της Κυπριακής Δημοκρατίας»;

Αλλά ο ίδιος ο αναπληρωτής Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, με την αναφορά στη δήλωσή του περί «επιλεκτικών και στοχευμένων ενεργειών», κατηγορεί ευθέως τον Γενικό Ελεγκτή για τέτοιες ενέργειες. Συνεπώς, όταν ο ίδιος επιχειρεί να παρουσιάσει τον Γενικό Ελεγκτή ότι ενεργεί «επιλεκτικά και στοχευμένα», προς τι η απέλπιδα προσπάθειά του να αποδείξει ότι δεν υπάρχει υπονόμευση ενός ανεξάρτητου αξιωματούχου;

Δεν άκουσε ποτέ για την υπονόμευση του Γενικού Εισαγγελέα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο θέμα του Ρίκκου Ερωτοκρίτου; Δεν άκουσε τον Γενικό Εισαγγελέα να δηλώνει οργισμένος πως «τελικά οι κατηγορούμενοι μετατρέπονται σε κατήγορους με τη συνδρομή και υπόθαλψη του Ανώτατου Άρχοντα της χώρας. Ντροπή»; Υπάρχει αψευδέστερη απόδειξη της υπονόμευσης που υπέστη ένας καταξιωμένος δικαστικός κατά την επιτέλεση του έργου του, από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη;

Δεν άκουσε ποτέ ο φίλος Βίκτωρας Υπουργό να αποκαλεί τον Γενικό Ελεγκτή «ψυχωσικό» και άλλον να τον κατηγορεί ότι ενεργεί σαν «στέλεχος του ΑΚΕΛ»; Δεν τον άκουσε να δηλώνει πως οι ανεξάρτητοι θεσμοί δεν είναι σοβαροί; Και τι άλλο από υπονόμευση, συνιστά η απόφαση του Υπουργικού, διά της οποίας εκαλείτο ο Γενικός Ελεγκτής να προχωρήσει σε έρευνα εναντίον επίλεκτου στελέχους της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, του Ανδρέα Χασαπόπουλου, επειδή τελεί «υπό σύγχυση μυαλού»!

Δεν έχει υπόψη του ο αν. Κυβερνητικός Εκπρόσωπος την οδηγία του Προέδρου Αναστασιάδη προς τους Υπουργούς να καταγράψουν τις ζημιές, δήθεν, που υπέστη το Δημόσιο από παρεμβάσεις του Γενικού Ελεγκτή; Δηλαδή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αντί να ζητά λόγο από τους Υπουργούς για τις ζημιές που προκαλούν στο Δημόσιο λανθασμένες, ερασιτεχνικές και αμελέτητες αποφάσεις και χειρισμοί τους, ζητά τα ρέστα από τον Γενικό Ελεγκτή, που τις αποκαλύπτει ή τις αποτρέπει...

Ο Βίκτωρας Παπαδόπουλος δεν γνωρίζει πως Υπουργοί βρέθηκαν και βρίσκονται σε σύγκρουση με τον Γενικό Ελεγκτή; Του υπενθυμίζουμε: Ο παραιτηθείς Σωκράτης Χάσικος για το θέμα ασυμβιβάστου, ο Χάρης Γεωργιάδης για το θέμα της Σάβιας Ορφανίδου, ο Μάριος Δημητριάδης για τις συμβάσεις που υπέγραψε για το λιμάνι Λεμεσού, ο Νίκος Κουγιάλης για το θέμα έρευνας κατά του Διευθυντή των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.

Να θυμίσουμε και τα εμπόδια που έθεσε η Κυβέρνηση, ο ΔΗΣΥ και το Διοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ, ώστε να μην πραγματοποιηθεί η έρευνα του Οδυσσέα Μιχαηλίδη για την παράσταση της «Αντιγόνης» στο τουρκοκρατούμενο αρχαίο θέατρο της Σαλαμίνας, και την άρνηση του ΘΟΚ να δώσει στοιχεία για την παράσταση; Και τόσες άλλες υπονομεύσεις και συγκρούσεις Υπουργικού Συμβουλίου, Προέδρου της Δημοκρατίας και Υπουργών κατά του Γενικού Ελεγκτή;

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο η σοβαρότητα που απεδήμησε από το Προεδρικό και το Υπουργικό Συμβούλιο και πλείστους Υπουργούς. Είναι κάτι πολύ χειρότερο. Πέραν της απουσίας σοβαρότητας, επικρατεί η αλαζονεία, ο αυταρχισμός, η υποτίμηση του κριτηρίου του κόσμου, η διαφύλαξη της κομματοκρατίας, ο έλεγχος των ανεξάρτητων θεσμών από το κομματικό κράτος, η παραπλάνηση των πολιτών, για να μη μιλήσουμε και για κάτι πολύ χειρότερο. Τη χρησιμοποίηση μεθόδων που τείνουν να δικαιώσουν κάποιες φιλοσοφίες, τύπου «ρίξε-ρίξε λάσπη, στο τέλος κάτι θα μείνει».

Αλλά με τέτοιες μεθοδεύσεις, πλήττεται ανεπανόρθωτα και η δημοκρατία, και η διαφάνεια, και η προσπάθεια πάταξης της διαπλοκής και της διαφθοράς και διαφυλάσσεται η κομματοκρατία, η αδιαφάνεια, η ενθάρρυνση της παρανομίας και η συγκάλυψη ενόχων.

Η Κυβέρνηση ας προσγειωθεί. Βαδίζει σε επικίνδυνους δρόμους...