Ο Πρόεδρος οφείλει να παραιτηθεί

- Μόνο έτσι θα απαλλάξει την εθνική υπόθεση και τον διάδοχό του από τις ολέθριες επιλογές του.

- Ξεκίνησε ως απορριπτικός, μετεξελίχθη σε ενδοτικό και κατέληξε σε ένα μείγμα ενδοτισμού-απορριπτισμού.

- Οδήγησε την ελληνοκυπριακή πλευρά σε πλήρη διεθνή μοναξιά
Από το πρώτο Μον Πελεράν, και όταν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, έστω και πολύ αργά, αντελήφθη πως η Τουρκία και ο Ακιντζί δεν είχαν πρόθεση να διαπραγματευθούν βιώσιμη λύση, επικεντρώθηκε πλέον στην ενίσχυση των προοπτικών του για επανεκλογή στην προεδρία. Αντελήφθη τις προθέσεις του ο Μουσταφά Ακιντζί και δήλωσε πως "το μισό μυαλό του Νίκου Αναστασιάδη βρίσκεται στο Κυπριακό, και το άλλο μισό στις προεδρικές εκλογές". Μονάχα που δεν βρισκόταν μόνο το "μισό μυαλό" του Προέδρου στις προεδρικές εκλογές, αλλά ολόκληρο. Στο Κυπριακό συμπεριφερόταν ανάλογα με το τι έδειχναν οι δημοσκοπήσεις του Προεδρικού. Εάν κατεδείκνυαν απώλεια ανανικών ψηφοφόρων, επέλεγε τις παραχωρήσεις προς τους Τούρκους. Και εάν κατεδείκνυαν απώλειες μεταξύ του λαού που απέρριπτε την ενδοτική πολιτική, φορούσε τη φουστανέλα, οργιζόταν, και προέβαλλε απορριπτικές πολιτικές.

Τελικά, ο Νίκος Αναστασιάδης ευρέθη στα δυο στενά, όπως είχα αναλύσει σε σχετικό ρεπορτάζ μου στη "Σημερινή". Δεν ήθελε ούτε να απολέσει ανανικούς ψηφοφόρους, ούτε να μην κερδίσει απορριπτικούς. Αυτοκτονική πολιτική συμπεριφορά. Προδίκαζε ανυπερθέτως σε απώλεια και των δύο. Και των ανανικών και των απορριπτικών. Όπως διαπιστώνεται αυτήν τη στιγμή, ούτε οι μεν τον ψηφίζουν, ούτε οι δε τον εμπιστεύονται. Το ανανικό ΑΚΕΛ βάλλει εναντίον του για τις "απορριπτικές" τάσεις του. Οι ανανικοί αρθρογράφοι τον επικρίνουν ότι δεν θέλει λύση. Και ο "απορριπτικός" ενδιάμεσος χώρος τον βάζει στον τοίχο για τις παραχωρήσεις που έκαμε.

Διαβάστε περισσότερα στην έκδοση της "Σημερινής" της Κυριακής που κυκλοφορεί...