Χωρίς κρεματόριο η Κύπρος

Παρά τους σκοπέλους που χρειάστηκε να υπερβεί για να φτάσει στα έδρανα της Βουλής και αργότερα στην αίθουσα της Ολομέλειας, όπου και ψηφίστηκε, παραμένει «αδρανής» καθώς κανένα γραφείο κηδειών ή άλλος ενδιαφερόμενος δεν προέβη στην λειτουργία κρεματορίου.

Ούτε και η Κυβέρνηση, η οποία, σύμφωνα με πρόνοια του Νόμου, «δύναται να ιδρύσει και να λειτουργεί κέντρο ή κέντρα αποτέφρωσης, είτε ως κρατικά είτε με τη μορφή νομικού προσώπου δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, χωρίς να απαιτείται η εξασφάλιση της σχετικής άδειας λειτουργίας, αλλά κάθε τέτοιο κέντρο οφείλει να τηρεί και να συμμορφώνεται με όλες τις λοιπές απαιτήσεις και προδιαγραφές που προβλέπει ο παρών Νόμος».
«Να ξαναγραφτεί ο Νόμος»

Η δυστοκία στην «εκμετάλλευση» του Νόμου, κυρίως από γραφεία κηδειών, έγκειται, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο των αδειούχων γραφείων κηδειών, Σόλωνα Μελά, στο ιδιαίτερα αυξημένο κόστος της κατασκευής ενός Κέντρου Αποτέφρωσης, ωστόσο εντοπίζει λάθη στον Νόμο αυτόν καθαυτόν.

Μιλώντας στη «Σημερινή», σημείωσε πως το κόστος κατασκευής ξεπερνά τα 4 εκατομμύρια ευρώ, βάσει των προδιαγραφών που απαιτούνται από την κείμενη Νομοθεσία, ποσό το οποίο εξαιρετικά δύσκολα θα μπορέσει να αποσβέσει ένας ιδιοκτήτης Κέντρου Αποτέφρωσης.

Όπως ανέφερε, ο ίδιος σε μια προσπάθεια να εξετάσει το ενδεχόμενο κατασκευής κρεματορίου, διαπίστωσε πως αυτό θα πρέπει να οικοδομηθεί σε γεωργική έκταση, βάσει του Νόμου και όχι σε περιοχή βαριάς βιομηχανίας. Γεγονός που αυξάνει ήτοι περισσότερο το κόστος, μιας και η αγορά γεωργικής έκτασης έχει αυξημένο κόστος.

Ακόμη μια «στρέβλωση» για τον κ. Μελά αποτελεί και η πρόνοια του Νόμου, σύμφωνα με την οποία απαιτείται η έκδοση άδειας αποτέφρωσης ανθρώπινης σορού από τον Έπαρχο, μετά από δήλωση του αποθανόντος, προτού αυτός αποδημήσει εις Κύριον.

Στο παρόν στάδιο, γραφεία τελετών στην Κύπρο αποστέλλουν σορούς στο εξωτερικό για αποτέφρωση, κυρίως στην Αγγλία και τη Βουλγαρία, με το κόστος να ανέρχεται στις 5.000 ευρώ.

Όπως είπε, πολλοί είναι οι ξένοι υπήκοοι οι οποίοι διαμένουν στην Κύπρο, που επιθυμούν καύση των αποθανόντων, κυρίως λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Ζητά απαντήσεις η Βουλή

Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Σ», η βουλευτής του ΑΚΕΛ και πρόεδρος της Επιτροπής Εσωτερικών της Βουλής, Ελένη Μαύρου, απέστειλε επιστολή προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Κωνσταντίνο Πετρίδη, τον Φεβρουάριο, ζητώντας ενημέρωση για την πορεία της εφαρμογής της νομοθεσίας.

Σύμφωνα με τα όσα επισυνάπτονται στην επιστολή, τονίζεται το γεγονός ότι η Δημοκρατία δύναται να ιδρύσει και να λειτουργεί Κέντρο αποτέφρωσης και η Πρόεδρος της Επιτροπής καλεί όπως ενημερωθεί εάν η Κυβέρνηση προτίθεται να προβεί στην εν λόγω ενέργεια.

Παράλληλα, ζητά ενημέρωση κατά πόσον γραφεία κηδειών εξέφρασαν την επιθυμία για τη λειτουργία κρεματορίου, πόσες αιτήσεις έχουν υποβληθεί για καύση νεκρών, μετά την ψήφιση της νομοθεσίας, αλλά και εάν επιβαρύνθηκε η Δημοκρατία με όποιο κόστος από τη μεταφορά και αποτέφρωση νεκρών σε χώρες του εξωτερικού.
Κερδίζει έδαφος

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η καύση νεκρών ολοένα και κερδίζει έδαφος, πέρα από τις χώρες που η θρησκεία τους το επιβάλλει, όπως ο Ινδουισμός.

Συγκεκριμένα, στις ΗΠΑ, η καύση πλέον υπερτερεί της παραδοσιακής ταφής, είτε λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων είτε προσωπικών ιδεολογιών αλλά και εξαιτίας του γεγονότος της έλλειψης και κόστους του χώρου ταφής σε μεγαλουπόλεις. Όσον αφορά άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η αποτέφρωση θεσμοθετήθηκε εδώ και πολλά χρόνια.

Στη Γαλλία η καύση νεκρών επετράπη με διάταγμα από το 1789, αλλά νομοθετήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1887. Στη Γερμανία η καύση νεκρών εξισώθηκε με την ταφή το 1934, στην Ισπανία το θέμα ρυθμίστηκε το 1945, ενώ στη Βρετανία επιτρέπεται η αποτέφρωση νεκρών με δικαστική απόφαση από το 1884.
Διαμάντια από τέφρα
Αρκετοί είναι αυτοί που αποστέλλουν την τέφρα του αγαπημένου τους προσώπου σε εταιρεία στην Ελβετία, όπου μέσω ειδικής επεξεργασίας η τέφρα μετατρέπεται σε... διαμάντι.

Ερευνώντας το διαδίκτυο, διαβάσαμε για την εν λόγω εταιρεία, την Algordanza (Ανάμνηση), η οποία μετατρέπει την τέφρα των νεκρών σε τεχνητά διαμάντια.
Η τέφρα υπόκειται σε μια χημική διεργασία, κατά την οποία εξάγεται ο άνθρακας από τις στάχτες και στη συνέχεια θερμαίνεται για να μετατραπεί σε γραφίτη, ο οποίος επίσης θερμαίνεται.

Το χρώμα του τελικού διαμαντιού, που μπορεί να είναι από λευκό μέχρι σκούρο μπλε, εξαρτάται από την περιεκτικότητα σε βόριο στις στάχτες του νεκρού.
Η τιμή της μετατροπής κυμαίνεται από 4.500-20.000 ελβετικά φράγκα, ανάλογα με το μέγεθος του διαμαντιού.

Σύμφωνα με στοιχεία, γύρω στις 850 τέφρες οδηγούνται κάθε χρόνο στα εργαστήρια της Algordanza.

«Όχι» στις αποτεφρώσεις λέει η Εκκλησία
Κάθετα αντίθετη είναι η Εκκλησία της Κύπρου στο ζήτημα των αποτεφρώσεων, από την αρχή των διαβουλεύσεων στη Βουλή για την ετοιμασία του Νομοσχεδίου. Θέση η οποία δεν έχει διαφοροποιηθεί μέχρι σήμερα.

Μιλώντας στη «Σ» ο πάτερ Παρασκευάς ανέφερε ότι η θέση της Εκκλησίας δεν είναι δόγμα πίστεως, άρα βλέπει το θέμα καθαρά θεολογικά. Η συντριπτική πλειοψηφία των θρησκειών σε όλον τον κόσμο, όπως ανέφερε, δεν χρησιμοποιεί την αποτέφρωση.

Η ταφή των νεκρών, σημείωσε, είναι μακραίωνη παράδοση, την οποία και ακολουθεί η Εκκλησία, ενώ πρόσθεσε πως δεν αναφέρεται πουθενά στην Αγία Γραφή η καύση νεκρών.

«Ακολουθούμε την παράδοση», είπε.

Όπως ανέφερε ο πάτερ, το σώμα είναι δώρο Θεού και η Εκκλησία τιμά τόσο την ψυχή όσο και το σώμα, σημειώνοντας πως αυτό αποδεικνύεται και από την τιμή που δίνει η Εκκλησία στα ιερά λείψανα Αγίων.

Ο Νόμος, τόνισε, δεν μπορεί να επιβληθεί στην Εκκλησία.

Σε περίπτωση που κάποιος επιθυμεί να τελεστεί κηδεία στην εκκλησία, αλλά αργότερα να αποτεφρωθεί και όχι να ταφεί, ο πάτερ ανέφερε πως μετά την τέλεση της εξοδίου ακολουθίας είναι ζήτημα του καθενός το τι θα επιλέξει.

Ωστόσο, σε καμία περίπτωση η Εκκλησία δεν θα τελέσει εξόδιο ακολουθία, εάν κάποιος πρώτα έχει αποτεφρωθεί.