Συνεντεύξεις

Όταν οι κόποι μιας ζωής σε ανταμείβουν

Η πρώτη των πρώτων στις Παγκύπριες Εξετάσεις, Ευανθία Διομήδους, μιλά στη «Σημερινή» της Κυριακής για τη σκληρή δουλειά που κρύβεται πίσω από την επιτυχία της

Τα αποτελέσματα των Παγκυπρίων Εξετάσεων βγήκαν και οι μαθητές μας αλλά και οι γονείς τους είδαν τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς, ίσως και περισσότερων, να ανταμείβονται. Κάποιοι πάλι δεν είχαν εκείνα τα αποτελέσματα που θα τους εξασφάλιζαν μια θέση σε ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, όμως και πάλι δεν χάθηκε ο κόσμος, αφού πλέον τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό δίνουν τη δυνατότητα στους μαθητές μας να ακολουθήσουν τον κλάδο της επιλογής τους και να σπουδάσουν αυτό που πάντα ονειρεύτηκαν.

Τα αποτελέσματα όμως τα οποία ανακοινώθηκαν την περασμένη Τρίτη για κάποιους μαθητές ήταν πέρα για πέρα θετικά, σε σημείο που τους έδωσαν το εισιτήριο για να μπουν στις σχολές που επέλεξαν με βαθμολογίες που ακούμπησαν στο τέλειο. Βαθμός εισαγωγής 20 στα 20! Άριστα. Μια από αυτές ήταν και η Ευανθία Διομήδους από το Λύκειο Αγίου Νεοφύτου στην Πάφο, η οποία εξασφάλισε 20άρια σε τέσσερα πλαίσια παίρνοντας την πολυπόθητη πρώτη θέση για την Ιατρική του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Τόσο η Ευανθία όσο και η γονείς της μίλησαν στη «Σημερινή» της Κυριακής για την πορεία προς την επιτυχία και το πόσο σημαντικό είναι να τεθούν έγκαιρα οι βάσεις. Η μαθήτρια με το 20 στην Ιατρική μάς άνοιξε την καρδιά της και δίνει στους αναγνώστες της «Σ» τα μυστικά της επιτυχίας της, ενώ οι γονείς της απαντούν σε σειρά κεφαλαιωδών ζητημάτων, όπως το ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας και η πίεση προς τα παιδιά στο σημαντικό κεφάλαιο Παγκύπριες Εξετάσεις.

Τι χρειάζεται κάποιος για να φτάσει σε μια τόσο μεγάλη επιτυχία;

Πέρα από το διάβασμα, υπομονή κι επιμονή - πρέπει να μένεις αφοσιωμένος στον στόχο σου. Να μην επηρεάζεσαι από εξωτερικές παρεμβάσεις οποιουδήποτε είδους και να καταβάλλεις όση προσπάθεια θεωρείς εσύ απαραίτητη. Οι υπερβολές δεν βοηθούν σε καμία περίπτωση. Είναι επίσης σημαντικό να αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σου και να τον προσέχεις ψυχικά και σωματικά, είναι μια δύσκολη χρονιά κι είναι σημαντικό να μένεις ψύχραιμος και σταθερός στον στόχο σου.

Πώς προέκυψε η Ιατρική; Ήθελες πάντα να ακολουθήσεις αυτήν την πορεία;

Για να είμαι ειλικρινής, η Ιατρική δεν αποτελούσε όνειρο ή στόχο από τότε που ήμουν παιδί. Μάλιστα, αποτελεί μιαν απόφαση που πήρα πρόσφατα λαμβάνοντας υπόψη κυρίως την κοινωνική προσφορά ενός γιατρού, δικές μου προσωπικές εμπειρίες αλλά και το τεράστιο ενδιαφέρον και την περιέργεια που μου προκαλεί η συγκεκριμένη επιστήμη. Η επιλογή επαγγέλματος είναι καθοριστική στη ζωή ενός νέου, αφού το επάγγελμα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητάς μας και είναι κάτι που θα μας ακολουθεί μέχρι το τέλος της ζωής μας. Η Ιατρική είναι ένας κλάδος που σου επιτρέπει να προσφέρεις πολλά και να βλέπεις έμπρακτα το αποτέλεσμα των κοπών σου, γεγονός που σίγουρα αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για να συνεχίσεις να προσπαθείς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σου.

Τι σημαίνει για σένα η πρωτιά και τα 20 στα τέσσερα πλαίσια;

Το 20 είναι απλώς ένας αριθμός, που για μένα όμως συμβολίζει χρονιά δουλειάς, προσπάθειας, στερήσεων πολλές φορές, επιμονής κι υπομονής. Συμβολίζει όλα αυτά που κέρδισα αυτά τα χρόνια, τις γνώσεις και τις εμπειρίες, ενώ παράλληλα αποτελεί ένα είδος επιβράβευσης και δικαίωσης. Κυρίως όμως αποτελεί ένα ισχυρό κίνητρο για μένα να συνεχίσω να προσπαθώ για υψηλότερους στόχους, αφού τονώνει την αυτοπεποίθησή μου.

Το δημόσιο σχολείο είναι αρκετό για ένα μαθητή που θέτει υψηλούς στόχους ή χρειάζονται και τα φροντιστήρια;

Αυτό εναπόκειται στον κάθε μαθητή ξεχωριστά και τις ανάγκες του. Θεωρώ πως κάθε καθηγητής έχει να σου προσφέρει κάτι διαφορετικό, γι’ αυτό και πρέπει να προσπαθούμε να αντλήσουμε από αυτούς όσα περισσότερα μπορούμε. Εκεί που αποτυγχάνει, ίσως, το δημόσιο σχολείο είναι να δουλέψει με τον κάθε μαθητή ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και τα ταλέντα του. Αντιλαμβάνομαι, εννοείται, πως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο λόγω του τεράστιου αριθμού μαθητών, ωστόσο θεωρώ πως μπορεί να υπάρξει βελτίωση και πρέπει να υπάρξει.

Πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ελευθερία στον μαθητή να επιλέξει και τι ρόλο παίζει η οικογένεια; Μαθητές πολλές φορές καλούνται να επιλέξουν βάσει επαγγελματικών δεδομένων των γονιών τους (βλέπε γιατροί, δικηγόροι κ.λπ.)…

Θεωρώ άκρως απαραίτητο οι μαθητές να επιλέγουν αυτόνομα και συνειδητά την επαγγελματική κι ακαδημαϊκή τους πορεία. Η φετινή χρονιά ήταν ένα δείγμα των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουμε και της προσπάθειας που πρέπει να καταβάλουμε για να πέτυχουμε τους στόχους μας. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να δουλεύουμε για κάτι που θέλουμε πραγματικά εμείς οι ίδιοι, αφού έτσι θα δουλεύουμε με περισσότερο ζήλο, όρεξη κι αφοσίωση. Οποιαδήποτε απόφαση στηρίζεται σε εξωτερικές πιέσεις κρύβει τον κίνδυνο μιας επαγγελματικής καριέρας που δεν θα γεμίζει ούτε θα ευχαριστεί πλήρως το άτομο, αφού όλοι γνωρίζουμε πως το επάγγελμα αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της προσωπικότητας και της ταυτότητας κάποιου. Δυστυχώς, πολλές φορές, το οικογενειακό περιβάλλον άμεσα ή έμμεσα προσπαθεί να κατευθύνει τους μαθητές προς μια κατεύθυνση, κάτι που συνήθως τους γεμίζει άγχος. Προσωπικά στάθηκα πολύ τυχερή, αφού οι γονείς μου ανέκαθεν με στήριζαν σε κάθε μου απόφαση και πάντοτε με παρότρυναν να κάνω αυτό που εγώ θέλω και θα με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη. Τους χρωστώ ένα μεγάλο ευχαριστώ γι’ αυτό, γιατί γνωρίζω πως δεν συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες, αλλά και για όλη την αγάπη, τη στήριξη και την υπομονή που μου χάρισαν. Χωρίς αυτά θεωρώ πως δεν θα έφτανα ώς εδώ.

Ποιο μήνυμα θα έστελνες σε μαθητές, αθλητές ή άλλους συνομήλικούς σου ή και μικρότερους που θέτουν στόχους στη ζωή τους;

Αφού προσδιορίσουν ποιος ακριβώς είναι ο στόχος τους, να καθορίσουν τα βήματα και τις ενέργειες που απαιτούνται για να τον πετύχουν. Είναι καθαρά ένας προσωπικός αγώνας γι’ αυτό και πρέπει να μένουν αφοσιωμένοι και πιστοί στον στόχο τους. Έχουν μέσα τους δύναμη που ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν, και όσο σπρώχνεις τον εαυτό σου αυτός ακολουθεί. Θα υπάρχουν στιγμές αμφιβολίας και απογοήτευσης και πρέπει να τις αποδεχτούν και να συμφιλιωθούν μαζί τους, αντλώντας από αυτές ό,τι καλό έχουν να τους δώσουν. Κάτι που λέω συχνά, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό, είναι πως ό,τι κάνουμε πρέπει να το κάνουμε με σεβασμό προς τον εαυτό μας και να τον προστατεύουμε ψυχικά και σωματικά. Είναι σημαντικό να έχουμε απαιτήσεις από εμάς, αλλά όπως λέει πάντα η μαμά μου πρέπει να είμαστε πάντα ευγενικοί και να αγαπάμε τον εαυτό μας.

ΠΡΩΤΗ 2.jpg

Από το σχολείο της Ευανθίας κατάφεραν να εξασφαλίσουν πρωτιά σε σχολές του Πανεπιστημίου Κύπρου άλλες δυο μαθήτριες: η Μαρία Γιαλλούρη (στη μέση) με επίσης 20 στον κλάδο Κλασικών Σπουδών και Φιλοσοφίας, καθώς και η Νίκη Ιερωνύμου (αριστερά) στον κλάδο Μαθηματικών και Στατιστικής.

Ο ρόλος των γονιών

Πόσο σημαντική είναι η στήριξη των παιδιών σε αυτήν την πορεία προς τις Εξετάσεις; Τι πρέπει να κάνει ένας γονέας και τι πρέπει να αποφεύγει;

Η πορεία προς τις Εξετάσεις κρύβει δυσκολίες αλλά και όμορφες και γλυκές στιγμές, που φέρνουν ένα γονιό με το παιδί του πιο κοντά. Ο γονιός είναι συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης στην πορεία αυτή. Το παιδί πρέπει να γνωρίζει και να νιώθει ότι οι γονείς του στηρίζουν τις αποφάσεις του, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Οι γονείς θα πρέπει να βοηθήσουν το παιδί του να καταλάβει ότι ναι μεν οι Παγκύπριες είναι σημαντικές για την επαγγελματική του ζωή, αλλά σε περίπτωση αποτυχίας υπάρχουν κι άλλες επιλογές, τις οποίες το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει. Παράλληλα, οι όποιες αποφάσεις για τη ζωή ενός παιδιού πρέπει να είναι αποτέλεσμα συζήτησης, χωρίς αυτές να καθορίζονται από τις προσδοκίες και τις φιλοδοξίες των γονιών του.

Πώς αποσυμφορίζεται ένας μαθητής από το άγχος;

Η αποσυμφόρηση ενός μαθητή από το άγχος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Σημαντικό είναι το παιδί να οργανώσει σωστά τη μελέτη του, ώστε να μην προκληθεί πανικός όταν συναντήσει τις πρώτες δυσκολίες. Το παιδί, ακόμη, είναι καλό να αναπτύξει από νωρίς τεχνικές διαχείρισης του άγχους, όπως είναι μια βόλτα στη θάλασσα, τρέξιμο στη φύση κ.ά. Επίσης σημαντικός είναι ο ρόλος του γονιού στην ανάπτυξη μια υγιούς σχέσης με το παιδί και στην καλλιέργεια της μεταξύ τους επικοινωνίας, ώστε να αντιλαμβάνεται την ψυχική ένταση του παιδιού και μέσα από τη συζήτηση να βοηθά στη χαλάρωση και εμψύχωσή του.