«Συνεκμετάλλευση» ΑΟΖ Ελλάδας / Κύπρου με την Τουρκία

Πρόσφατα, ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης μάς κάλεσε «να μετατρέψουμε την Τουρκία από ανταγωνιστή σε συνεταίρο» και να μοιραστούμε την ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες με την Τουρκία, μιας και εκείνη δεν έχει! (Το Βήμα 13/8/2019, αγγλική έκδοση).

^{Απάντηση στον Μίκη Θεοδωράκη, μεταξύ άλλων, έδωσε και ο πλέον αρμόδιος για θέματα ΑΟΖ καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης από τις ΗΠΑ, με άρθρο του στις 18/8/2019 «Ο Μίκης Θεοδωράκης, η ΑΟΖ και το μοίρασμα με την Τουρκία». www.infognomonpolitics.blogspot.com .}

Σημειώνεται ότι ο κ. Θεοδωράκης είπε πως «η Τουρκία περιβάλλεται από τη θάλασσα και αισθάνεται ασφυξία όταν για τον άλφα ή βήτα λόγο υπάρχουν ουσιαστικά εμπόδια, όπως είναι τα νησιά μας, που ακυρώνουν τη συμμετοχή της στην εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου πλούτου… Άλλωστε, ο πλούτος αυτός είναι τόσο μεγάλος, ώστε αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε να μεταβάλουμε την Τουρκία από ανταγωνιστή σε συνεταίρο. Όσο για τα ποσοστά του ενός και του άλλου, αυτά θα είναι το αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων που θα γίνουν με γνώμονα το διεθνές δίκαιο, αλλά και την κοινή λογική που θα εμπνέεται τόσο από το αίσθημα δικαιοσύνης όσο και από τον ωμό ρεαλισμό. Αυτό το θεωρώ πολύ προτιμότερο για τα ελληνικά συμφέροντα από τη δημιουργία μετώπου εναντίον της Τουρκίας, με κίνδυνο μια πολεμική σύρραξη που θα την πληρώσουν οι λαοί και από τις δύο όχθες του Αιγαίου».

Τώρα, πού υπάρχει «λογική» και «αίσθημα δικαιοσύνης» στο θέμα αυτό είναι να τρελαίνεσαι! Το μέτωπο εναντίον της δεν το δημιουργήσαμε εμείς, αλλά η ίδια με ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗΣ ΜΙΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ!

Ο δρ Καρυώτης παρουσίασε και τον χάρτη αυτό σημειώνοντας το εξής:

«Η γαλάζια θάλασσα αυτού του χάρτη είναι η θάλασσα που ανήκει στην Τουρκία με βάση τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982).
H Τουρκία στη θάλασσα που της ανήκει δεν έχει ανακαλύψει υδρογονάνθρακες και γι’ αυτό απαιτεί από την Ελλάδα και την Κύπρο να μοιραστούν τον πλούτο τους μαζί της! Σήμερα, 138 κράτη έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ, αλλά κανένα από αυτά τα κράτη δεν ζητούν να μοιραστούν την ΑΟΖ γειτονικών κρατών… Το 1973 οι ηλίθιοι χουντικοί συνταγματάρχες, που κυβερνούσαν τότε την πατρίδα μας, διέδωσαν σε όλο τον κόσμο ότι η Ελλάδα θα γίνει μια πολύ πλούσια χώρα, διότι ανακαλύψαμε τεράστιες ποσότητες πετρελαίου στο βόρειο Αιγαίο. Μέχρι εκείνη την ημέρα, κύριε Θεοδωράκη, δεν υπήρχε καμία ένταση με την Τουρκία σε σχέση με το Αιγαίο Αρχιπέλαγος, που θεωρείτο ελληνική θάλασσα. Αλλά από εκείνη την ημέρα άρχισαν οι τουρκικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και της αιγιαλίτιδας ζώνης μας που συνεχίζονται μέχρι σήμερα…

Οι αντιπροσωπείες της Ελλάδας και της Κύπρου πολέμησαν σθεναρά στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για τη δημιουργία του Συντάγματος των Θαλασσών και Ωκεανών, που αποτελούν το 71% της έκτασης του πλανήτη Γη. Βεβαίως δεν μπορούμε να αλλάξουμε ούτε το Δίκαιο της Θάλασσας, ούτε και τη γεωγραφία.

Οι Τούρκοι, από το 1922 θεωρούσαν ότι είχαν μεγάλες ακτές, αλλά δεν διέθεταν μεγάλη θάλασσα και μετά το 1982 συνειδητοποίησαν ότι η θάλασσά τους περιορίστηκε κι άλλο.

Είπατε: «Το μερίδιο των δύο πλευρών υποθέτω ότι πρέπει να είναι ανάλογο με τον πληθυσμό κάθε πλευράς». Αποστομωτική απάντηση σε αυτή τη θέση έχει δώσει, πολλά χρόνια πριν, ο Κύπριος πρέσβης Ανδρέας Ιακωβίδης με πολύτιμη εμπειρία στο Δίκαιο της Θάλασσας: «O φυσικός πλούτος μιας χώρας ανήκει στη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της χώρας και αυτό συμβαίνει παντού στον κόσμο. Δεν εγείρεται θέμα να ανήκει σε «κοινότητες» μόνο στην Κύπρο.

Η ΑΟΖ ανήκει σε κράτη, με κυβέρνηση που τυγχάνει διεθνούς αναγνώρισης, ως η Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν είμαι ενήμερος για κανένα προηγούμενο άλλου κράτους, όπου οι θαλάσσιες ζώνες δικαιοδοσίας (τα χωρικά ύδατα, ή συνορεύουσα ζώνη, ή ΑΟΖ, ή ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα) ανήκουν σε εθνότητες ή κοινότητες ή μειονότητες…».

Εδώ ο δρ Καρυώτης κάλυψε εύστοχα την… πρόταση Θεοδωράκη για μοιρασιά με τους Τουρκοκύπριους, όπως απαιτούν Άγκυρα και Τ/κύπριοι. Μια θέση που ισοδυναμεί με υιοθέτηση της τουρκικής και τουρκοκυπριακής απαίτησης για συν-εκμετάλλευση, δηλαδή μεταξύ νόμιμης Κυπριακής Δημοκρατίας και του παράνομου κατοχικού καθεστώτος. Που μπορεί να θεωρηθεί και αναγνώριση;

Θεοδωράκης 1986: «Φταίμε κι εμείς. Να μην κάνουμε τις παρθένες»!

Αυτές οι δηλώσεις, όμως, μας παίρνουν πίσω στον χρόνο σε κάποιες άλλες παρόμοιες δηλώσεις του. Που παρόλη τη μεσολάβηση των τριάντα χρόνων τείνουν να μας κάνουν να διερωτηθούμε, μήπως ο άνθρωπος επέστρεψε στις… «ρίζες» του;

Στις 24 Οκτωβρίου 1986 η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» αναδημοσίευσε συνέντευξη του Μ. Θεοδωράκη στο περιοδικό «ΕΝΑ» της Ελλάδας, με τίτλο: «Ο Θεοδωράκης ανάβει φωτιές με πρωτοφανείς δηλώσεις: ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΘΕΝΕΣ! – Φταίμε κι εμείς για τα στραβά στο Αιγαίο και στην Κύπρο – Να τα βρούμε με τους Τούρκους προτού πέσουμε στην παγίδα του πολέμου».

Τα είχε με τον Παπανδρέου και με όλους τους «αριστοκράτες αριστεριστές» που τον κατηγορούσαν ότι, πηγαίνοντας στην Τουρκία, προσέφερε άλλοθι στον Εβρέν, κατηγορούσε τον Καραμανλή του 1960 και κανάκευε τον Καραμανλή του 1974… ότι ο Εβρέν δεν ήταν Παπαδόπουλος… Μας ζητούσε να τα βρούμε με τους Τούρκους, να εγκαταλείψουμε την πολιτική της εχθρότητας και να δεχτούμε την Τουρκία στην ΕΟΚ… (Η συνέντευξη πάρθηκε από τον δημοσιογράφο του «ΕΝΑ» Α. Βελή).

Ήταν τότε που είχε επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη για μια «φιέστα», προκειμένου να πάρει τον χρυσό δίσκο για πέντε τραγούδια του που μεταφράστηκαν στα Τουρκικά και είχε πουλήσει κάπου 200.000 δίσκους. Και θυμάμαι είχα γράψει, ειρωνικά, ότι για τον κάθε δίσκο αναλογούσε ένας Έλληνας πρόσφυγας στην Κύπρο.

Παράλληλα, τότε, με την πρόκληση Θεοδωράκη να δεχτούμε την Τουρκία στην ΕΟΚ, ο τότε Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Τουργκούτ Οζάλ, σε συνέντευξή του στην «Τσουμχουριέτ» 16/1/1986 δήλωνε ότι στόχος του ήταν η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην ΕΟΚ. Και αυτά είπε και στη Βρετανίδα Πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ τον ίδιο καιρό. Και για το Κυπριακό ότι «η Ομοσπονδία εφαρμόζεται ντε φάκτο- ελκυστική ιδέα τα δύο κράτη».

Ο στρατηγός Κενάν Εβρέν

Το δε 1988, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Κενάν Εβρέν, «που δεν ήταν Παπαδόπουλος», απέρριπτε οποιαδήποτε αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης και το 1990 δήλωσε: «Στόχος της εισβολής ήταν η δημιουργία μιας ομοσπονδίας στην Κύπρο. Η επιχείρηση ήταν επιτυχής, όμως η δημιουργία της ομοσπονδίας στο τραπέζι ακόμα δεν έγινε κατορθωτή. Ο στόχος αυτός παραμένει απραγματοποίητος». (Σημερινή, 12 Φεβρουαρίου 1990).

Στις νέες δηλώσεις του ο κ. Θεοδωράκης θυμάται τη συνάντησή του με τον τότε Πρωθυπουργό της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ, όταν πήγε στην Τουρκία για φιλία και συνεργασία και ότι ο Οζάλ τού είπε: «Όλα όσα λέγονται για επεκτατικές πολιτικές της Τουρκίας είναι μύθοι. Σήμερα οι αξίες των ανθρώπων δεν μετριούνται με γεωγραφικές περιοχές, αλλά μάλλον με κοινωνικές εξελίξεις».

Αλλά, τι άλλο από επεκτατικές πραγματικότητες και αρπαγή ξένης γης και περιουσιών (και όχι μύθων) είναι η τουρκική πολιτική έναντι Ελλάδας και Κύπρου που δεν άλλαξε έκτοτε; Εξ ου και το παράλληλο άρθρο του αντιστράτηγου ε.α. Φοίβου Κλόκκαρη «Η κακοδαιμονία έχει τη ρίζα της στον επεκτατισμό της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας». www.apopseis.com

Για την… ειρήνη, λοιπόν, Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να δώσουν στην Τουρκία τη μισή τους ΑΟΖ, συν-εκμετάλλευση και συνεταιρισμό για να μην πάθει η «καημένη» ασφυξία, μιας και δεν έχει ΑΟΖ! «Ένοχη» η Ελλάδα που έχει νησιά! Και ούτε λέξη για αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων από την κατεχόμενη Κύπρο, των εποίκων και την επιστροφή των Ελλήνων προσφύγων στις κλεμμένες περιουσίες τους. Αντιθέτως…

Πιο καθαρά, ο κ. Θεοδωράκης καλεί την Ελλάδα «να αποκηρύξει μονομερώς τα δικαιώματά της που εκπορεύονται από τη Συνθήκη της Λωζάνης και τη Συμφωνία των Παρισίων και να παραχωρήσει μονομερώς τα δικαιώματα που έχουμε κερδίσει από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Δηλαδή, ο Μίκης Θεοδωράκης καλεί να γίνει κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Κανείς δεν τόλμησε να εκχωρήσει τόσο απρόκλητα και εν καιρώ ειρήνης τα εθνικά δίκαια! Τώρα, όμως, ο Μίκης Θεοδωράκης καλεί να προχωρήσουμε στην εκμετάλλευση του Αιγαίου μαζί με την Τουρκία, κατά παράβαση όλων των διεθνών συμφωνιών και κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και μάλιστα οικειοθελώς και μονομερώς!» Σημειώνεται, συν-εκμετάλλευση είναι και η παρότρυνση από Βρετανία και ΗΠΑ.

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος