Αναλύσεις

Μπήκαν στην Πόλη…

Αναμφισβήτητα, η ενέργεια δημιουργεί τετελεσμένα ως προς το γεγονός της εισόδου στην περίκλειστη Αμμόχωστο, και, πλέον, γίνεται ορατό το ενδεχόμενο της ορέξεως των κατακτητών και για τουριστική ή και γενικότερη ανάπτυξη της περιοχής. Εξάλλου, αυτό εντάσσεται και στις προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις του Ερσίν Τατάρ

Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου. Λίγες ώρες μετά το άνοιγμα των πυλών της ντροπής, Αμμοχωστιανοί συγκεντρώνονται στο οδόφραγμα της Δερύνειας. Κρατώντας πανό και πλακάτ, καθώς και τις αναμνήσεις τους, που σιγά-σιγά ξεθωριάζουν. Αναμνήσεις από μια πόλη που επέμενε να στέκει, κάτι λιγότερο από 5 δεκαετίες, αγέρωχη, να υπενθυμίζει ότι, εντός της κατοχής, απομένει ένα μέρος που η μπότα του κατακτητή δεν πάτησε ακόμη.

4.jpg

Εκεί στο οδόφραγμα, ανάμεσα στο πλήθος, βρισκόταν και η μάνα του Τάσου Ισαάκ. Βουβή, στεκόταν στην πρώτη γραμμή. Κρατώντας την ίδια εικόνα που κρατά επί 24 χρόνια. Την εικόνα του Τάσου και του Σολωμού. Των δύο νεομαρτύρων, που δολοφονήθηκαν τον Αύγουστο του 1996, άνανδρα, από τους ίδιους οι οποίοι μπήκαν προχθές στην περίκλειστη Αμμόχωστο, ανεμίζοντας τις σημαίες της Τουρκίας και του κίβδηλου κράτους τους. Ξεψύχησαν εκεί, στο ίδιο σημείο, στη λεωφόρο Αμμοχώστου στη Δερύνεια, για ιδανικά που κι αυτά ξεθωριάζουν, όπως τις αναμνήσεις των προσφύγων… Κι οι Αμμοχωστιανοί, καταπονημένοι από μία αναμονή 46 χρόνων να δουν ξανά την πόρτα του πατρικού τους να ανοίγει για να τους υποδεχθεί, αντ’ αυτού είδαν τις εικόνες διά τηλεοράσεως από τις μπουλντόζες που στήθηκαν άρον-άρον την Τρίτη, κατά τη ζωντανή ανακοίνωση που έκαναν από την Τουρκία ο Ερντογάν και ο εκλεκτός του, υποψήφιος για τις σημερινές εκλογές, Ερσίν Τατάρ. Είδαν ξανά τις αυλές των σπιτιών τους, τα καταστήματα της γειτονιάς τους, τα ερειπωμένα ξενοδοχεία, τα έπιπλα παρατημένα στα δωμάτια των σπιτιών τους, αφημένα στο πέρασμα του χρόνου, διά ζωντανής εικόνας που μετέδιδαν πανηγυρικά τα τουρκοκυπριακά και άλλα μέσα ενημέρωσης.

5.jpg

Εκεί κοντά στην παραλία Γλώσσα, τα συρματοπλέγματα μετακινήθηκαν, και στις 4 το απόγευμα της ίδιας μέρας, ο λεγόμενος “υπουργός εξωτερικών” του ψευδοκράτους μετέβη για να πανηγυρίσει με τους υποστηρικτές του την “ιστορική μέρα”, όπως την χαρακτήρισε αργότερα, ευχαριστώντας τον νεοσουλτάνο για τη συμβολή της Τουρκίας. H φιέστα της ντροπής που στήθηκε με τα πανηγύρια για την εισβολή στην περίκλειστη Αμμόχωστο οδηγούν τον Ερσίν Τατάρ στις σημερινές εκλογές, με το αποτέλεσμα να αποδεικνύει εάν η κίνηση αυτή θα τονώσει το αίσθημα βουλιμίας που επιδεικνύει η Άγκυρα ή εάν θα πρυτανεύσει η λογική για μία ενέργεια κατάφωρης παραβίασης του διεθνούς δικαίου.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, πάντως, εν τη σοφία του, επαναβεβαίωσε τα μεσάνυχτα της Παρασκευής τα ψηφίσματα 550 και 789 για το καθεστώς των Βαρωσίων, εξέφρασε βαθιά ανησυχία για την ανακοίνωση στην Άγκυρα για το άνοιγμα της ακτογραμμής στα Βαρώσια και ζήτησε αφενός την ανάκληση αυτής της πορείας δράσης και αφετέρου την αποφυγή μονομερών ενεργειών, που θα μπορούσαν να αυξήσουν τις εντάσεις στο νησί. Απόφαση, όμως, που για την Τουρκία φαίνεται να είναι ψιλά γράμματα, με τον Τατάρ να δηλώνει αποφασισμένος να προχωρήσει στη διάνοιξη περαιτέρω περιοχών εντός της περίκλειστης Αμμοχώστου.

Ήδη από το 2017, ένα χρόνο, δηλαδή, πριν από τη διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας, το ψευδοκράτος προχώρησε με τη διάνοιξη μέρους της παραλίας στον Άγιο Μέμνονα, νοτίως της Αμμοχώστου, στην οποία η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε μέλη του κατοχικού στρατού με επίδειξη ταυτότητας. Την περασμένη Πέμπτη, με τη διάνοιξη και του σημείου από το ξενοδοχείο «Κωνστάντια» έγινε προσπάθεια τα δύο αυτά σημεία να συνενωθούν με μία έκταση, πλέον, 1,5 χιλιομέτρου που καλύπτει την ομορφότερη ακτογραμμή της περιοχής και μιαν από τις εμβληματικότερες περιοχές της Μεσογείου που βρισκόταν σε ακμή μέχρι το καλοκαίρι του 1974.

Αναμφισβήτητα, η ενέργεια δημιουργεί τετελεσμένα ως προς το γεγονός της εισόδου στην περίκλειστη Αμμόχωστο, και, πλέον, γίνεται ορατό το ενδεχόμενο της ορέξεως των κατακτητών και για τουριστική ή και γενικότερη ανάπτυξη της περιοχής. Εξάλλου, αυτό εντάσσεται και στις προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις του Ερσίν Τατάρ. Μάλιστα, οι πληροφορίες ανέφεραν ότι, ανάμεσα στους σχεδόν δυόμισι χιλιάδες επισκέπτες στις πρώτες πέντε ώρες της διάνοιξης της πύλης της ντροπής, βρέθηκαν και πολλοί κτηματομεσίτες καθώς και πολλοί επενδυτές, οι οποίοι είδαν ιδίοις όμμασι “φιλέτα” ανάπτυξης στην περιοχή των Βαρωσίων, με τον Ερσίν Τατάρ από την άλλη να δηλώνει βέβαιος ότι ακόμη και το περιουσιακό είναι ένα θέμα το οποίο θα λυθεί μέσω της “επιτροπής ακίνητης περιουσίας”.

2.jpg

Και μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πέρα, πριν από το checkpoint στο οδόφραγμα Δερύνειας, πλήθος Αμμοχωστιανών συγκεντρώθηκαν αδυνατώντας να πιστέψουν τη νέα εισβολή. Άνθρωποι που αγωνίζονται για μια πόλη που έχουν να δουν εδώ και 46 χρόνια. Τους ρωτάς αν θα την επισκεφθούν και το βλέμμα τους μετατρέπεται σε βούρκωμα. “Γιατί να πάω; Να δω τι;”. Να δουν από κοντά μια πόλη ξανά λεηλατημένη; Μια πόλη που τους περίμενε, όμως άνοιξε με τον χειρότερο τρόπο. Με άλλο ένα καρφί στο πολύπαθο σώμα της, στο πολύπαθο σώμα ολόκληρου του νησιού.

3.jpg

Κι όσο κι αν ζούσαν με υποσχέσεις καρτερικότητας και υπομονής, εκείνη τη μέρα το ένιωθες στην ατμόσφαιρα, το άκουγες στη βραχνιασμένη φωνή τους, το έβλεπες στο δακρυσμένο βλέμμα τους. Ίσως πια επιστροφή να μην υπάρχει. Γιατί εκεί, στη Βασιλεύουσα, δεν άφησαν μόνο την ψυχή τους, αλλά και την ελπίδα…