Πρόδρομος Προδρόμου: «Πολύ δύσκολο… διαγώνισμα, οι Παγκύπριες»

Σαν ένα πολύ δύσκολο διαγώνισμα, παρομοιάζει τη διεξαγωγή των φετινών Παγκύπριων Εξετάσεων ο αρμόδιος Υπουργός, Πρόδρομος Προδρόμου, εκφράζοντας παράλληλα την αισιοδοξία ότι «θα το περάσουμε με επιτυχία, όπως και πέρσι». Σε συνέντευξή του στη «Σημερινή», ο Υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας, τόνισε πως οι Παγκύπριες θα διεξαχθούν όπως και πέρσι, λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα και χωρίς να αποκλειστεί κανένας μαθητής λόγω πανδημίας. Την ίδια ώρα προβαίνει στην παραδοχή ότι υπάρχουν ατέλειες και προβλήματα, τα οποία, όπως είπε, κάνουν ό,τι μπορούν για να τα αντιμετωπίσουν. Όσον αφορά τα Γυμνάσια, ο Υπουργός αναφέρεται στις σκέψεις που γίνονται για την αξιολόγηση των μαθητών, υπογραμμίζοντας πως οι τελικές αποφάσεις για τις εξετάσεις θα γνωστοποιηθούν αμέσως μετά τις διακοπές του Πάσχα.

Περαιτέρω, αναφερόμενος στο Υφυπουργείο Πολιτισμού, ο κ. Προδρόμου απαντά στις επικρίσεις του ΓΓ του ΑΚΕΛ, λέγοντας πως «προσπαθεί να υποβαθμίσει ή και να αρνηθεί αυτό το σημαντικό βήμα προς τα εμπρός». Επίσης αναφέρεται στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών και στις αντιδράσεις και πάλι από πλευράς του ΑΚΕΛ για την υπόθεση του καθηγητή Γιώργου Γαβριήλ, εξηγώντας πως το ερώτημα που έχει μπροστά του το Υπουργείο είναι σχετικά με τον τρόπο που οι διευθυντές των σχολείων ασκούν τα καθήκοντα και ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους με βάση τους Κανονισμούς που ισχύουν.

Όπως πέρσι οι Παγκύπριες

- Κύριε Προδρόμου, πώς βιώνει ένας Υπουργός Παιδείας τις προκλήσεις της πανδημίας, τώρα που τελειώνει η σχολική χρονιά και πρέπει να διοργανωθούν οι Παγκύπριες Εξετάσεις;

Για το εκπαιδευτικό σύστημα είναι τα δυσκολότερα χρόνια που υπήρξαν ποτέ. Για όλους είναι δύσκολα, βέβαια, αλλά στα σχολεία υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Και η αλήθεια είναι πως η ανάγκη να λάβουμε μέτρα προστασίας έχει δημιουργήσει έναν γενικό εκνευρισμό. Έχουμε συνεχείς διαμαρτυρίες και η ανάγκη για διαδοχικές αποφάσεις δημιουργεί και εκνευρισμό. Ακούμε τα σχόλια και τα αιτήματα. Τόσο από τους γονείς, δικαιολογημένα θα έλεγα, που προσπαθούν να διαχειριστούν την κατάσταση και δυσκολεύονται. Δηλαδή και τη μόρφωση των παιδιών τους, αλλά και την καθημερινότητα της οικογένειας. Όσο και από τους μαθητές, αφού τα παιδιά έχουν αναστατωθεί, περνούν και εκείνα μια δοκιμασία. Αλλά και από τους εκπαιδευτικούς, των οποίων πρέπει αδιαμφισβήτητα να αναγνωρίσουμε την προσφορά. Αντιμετωπίζουν όμως και εκείνοι δυσκολίες, κάποτε υπάρχουν και ασυνεννοησίες, έχουμε αρκετές εκατοντάδες σχολεία, περισσότερους από 100 χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες…

Όσον αφορά όμως τις Παγκύπριες Εξετάσεις ειδικά, αφού λάβουμε όλα τα απαραίτητα έκτακτα μέτρα, δεν υπάρχει περιθώριο παρά να διεξαχθούν σωστά. Όπως πέρσι θα έλεγα και σίγουρα με μέριμνα να μην αποκλειστεί κανένας λόγω πανδημίας. Είναι ένα πολύ δύσκολο… διαγώνισμα, αλλά νομίζω θα το περάσουμε με επιτυχία όπως και πέρσι. Όπως το σχολείο στην Κύπρο κατάφερε εξάλλου και μέσα σε μερικούς μήνες υιοθέτησε και εφάρμοσε επωφελώς την ψηφιακή τεχνολογία. Ξεκινώντας σχεδόν από το τίποτα. Έγινε όμως πολύ μεγάλη πρόοδος σε λίγο χρόνο.

- Ναι, αλλά δεν υπάρχουν προβλήματα; Βρισκόμαστε και μέσα στην ένταση της προεκλογικής περιόδου, αυτό θα επηρεάσει;

Θα ήταν παράλογο να αρνηθώ ότι υπάρχουν και ατέλειες, πράγματα που πρέπει να ενισχύσουμε και να διορθώσουμε. Όπως επίσης αλήθεια είναι πως κατά τόπους σημειώνονται και προβλήματα. Είναι αναπόφευκτο. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις μία προς μία και να λύνουμε τα προβλήματα. Όσον αφορά όμως την ολοκλήρωση αυτής της σχολικής χρονιάς, εκεί δίνεται ιδιαίτερη έμφαση. Βάζουμε τα δυνατά μας. Για τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Και είναι πράγματι αλήθεια ότι κατά κάποιον τρόπο μάς πολιορκεί και η δύσκολη προεκλογική συγκυρία. Θα ήταν όμως ευχής έργον να μη μεταφέρουμε την ένταση του προεκλογικού μέσα στο σχολείο.

Μετά το Πάσχα οι αποφάσεις για τα Γυμνάσια

- Με τους μαθητές Γυμνασίου τι θα γίνει; Θα διεξαχθούν οι προαγωγικές εξετάσεις ή σκέφτεστε να τις αναβάλετε;

Για την αξιολόγηση των μαθητών/-τριών γυμνασίου λαμβάνονται βέβαια υπόψη τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν φέτος και είναι εντελώς διαφορετικά από μια τυπική σχολική χρονιά. Περισσότερο μας απασχολεί, στο υπόλοιπο της σχολικής χρονιάς, να καλυφθεί ένας βασικός πυρήνας γνώσεων, ωστόσο ανάλογα με το τι έγινε μέχρι τώρα θα προσαρμοσθεί και η διαδικασία αξιολόγησης. Προσμετράται, βεβαίως, ότι για περίπου 3 μήνες φοιτούσαν εξ αποστάσεως. Αυτές τις μέρες γίνεται σχεδιασμός για να δούμε μέχρι ποιο χρονικό σημείο θα συνεχιστεί η διδασκαλία και παράλληλα εξετάζεται και η προσαρμογή της ύλης ή ακόμα και εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης. Το βέβαιο είναι ότι θα ληφθούν αποφάσεις με μέτρο και μέσα από προσέγγιση μετριασμού. Το τι θα γίνει θα γνωστοποιηθεί αμέσως μετά τις διακοπές του Πάσχα.

Νέα αρχή με το Υφυπουργείο Πολιτισμού

- Είναι ένα πολυσύνθετο υπουργείο. Θα έπρεπε να συζητήσουμε και για τον χώρο των πανεπιστημίων, τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές μας, ή ακόμα τον πολιτισμό και τον αθλητισμό που έχουν πληγεί πολύ από την πανδημία.

Ίσως να μην μπορούμε να τα σχολιάσουμε όλα τώρα. Θα σας πω όμως ότι το Υπουργείο Παιδείας είναι πράγματι και Υπουργείο Πολιτισμού και θέλω να σημειώσω, από αυτήν τη σκοπιά για την οποία επίσης πρέπει να κριθούμε, ότι γίνεται πολύ σημαντικό έργο. Ιδιαίτερα η νομοθετική πρόταση που βρίσκεται στη Βουλή για ψήφιση, με την οποία μετά από δεκαετίες θα μπορέσουμε να κάνουμε μια νέα αρχή με διαφορετικές προοπτικές και ένα Υφυπουργείο ειδικά για τον Πολιτισμό.

- Από την πλευρά του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ ακούστηκε όμως μια άλλη άποψη, τον ακούμε να επικρίνει και για το Υφυπουργείο ακόμα.

Ναι, είναι και οι ανάγκες του προεκλογικού που λέγαμε… Έχουμε αυτές τις μέρες προσπάθειες του ΑΚΕΛ, για παράδειγμα, που προσπαθεί να υποβαθμίσει ή και να αρνηθεί αυτό το σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, παραμένει όμως γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση ανοίγει δρόμο και με το υφυπουργείο που θα ασχολείται ειδικά και μόνο με τα του Πολιτισμού, αλλά και με το νομικό πλαίσιο που είμαστε στην τελική φάση του για την κατοχύρωση της ιδιότητας και τους επαγγελματικού καθεστώτος καλλιτεχνών και εργαζομένων στον χώρο του Πολιτισμού. Ενώ και μέσα στην πανδημία, θα υπενθυμίσω ότι το Υπουργείο μας με την πρόθυμη έγκριση της Κυβέρνησης διπλασίασε τα διαθέσιμα κονδύλια για τη στήριξη των ανθρώπων του Πολιτισμού γιατί αναγνωρίζουμε βέβαια τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούνται. Στο τέλος-τέλος όμως θα μπορούσε κανείς να διερωτηθεί, εάν το ΑΚΕΛ θεωρεί, όπως συχνά θέλει να δείχνει, ότι περίπου μονοπωλεί αυτά τα θέματα, τόσα χρόνια που βρέθηκε στην εξουσία γιατί δεν είχε προχωρήσει αναγνωρίζοντας στην πράξη την προτεραιότητα, με ένα Υφυπουργείο για τον Πολιτισμό; Εγώ ξέρω ότι και για το Αρχαιολογικό Μουσείο της Κύπρου, που είναι απόλυτη αναγκαιότητα και για το Δημοτικό Θέατρο της Λευκωσίας, που το είχαν αφήσει να γκρεμίζεται, χρειάστηκε η σημερινή Κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλίες και να δημιουργεί έργο. Και υπάρχουν και άλλα παραδείγματα.

Υπόθεση Γαβριήλ: Δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με έναν «καλλιτέχνη καθηγητή»

«Θέλουμε διευθυντές που θα συνεργάζονται με τις Αρχές και με την Αστυνομία ή διευθυντές που θα δημοσιεύουν και θα προβάλλουν στο Διαδίκτυο την ιδέα ότι, για παράδειγμα, η Αστυνομία είναι “για να την κατουρούν οι σκύλοι”;»

- Μιλώντας όμως για τον Πολιτισμό, αυτές τις μέρες υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από την πλευρά του ΑΚΕΛ σχετικά με την υπόθεση του Γιώργου Γαβριήλ και τα σχέδια που δημοσιεύει. Πώς απαντάτε;

Γίνεται πολύς θόρυβος και φοβάμαι ότι κάποια πράγματα διαστρεβλώνονται απολύτως. Κατ’ αρχάς δεν κρίνεται κάποιος καλλιτέχνης για το έργο του. Ούτε κατά διάνοια! Πρόκειται για έναν διευθυντή σχολείου. Το ερώτημα που έχει μπροστά του το Υπουργείο είναι σχετικά με τη διεύθυνση σχολείων και τον τρόπο που οι επικεφαλής, ως ηγέτες ενός σχολείου, ασκούν τα καθήκοντα και ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους. Διότι υπάρχουν και υποχρεώσεις για κάποιον που έχει διεκδικήσει και κατάφερε να διευθύνει. Δεν έχουμε να κάνουμε δηλαδή απλώς με έναν «καλλιτέχνη καθηγητή», όπως ακούω να λέγεται δήθεν αθώα.

- Τι θέλετε να πείτε με τον χαρακτηρισμό «δήθεν αθώα»;

Θέλω να πω ότι δεν κρίνεται η καλλιτεχνική δημιουργία, όπως προβάλλουν ορισμένοι. Εδώ έχουμε τη συστηματική και δηκτική προβολή προτύπων πολιτότητας, ότι δηλαδή όποιος δεν μας αρέσει να βάζουμε «να του κατουρούν οι σκύλοι» (με συγχωρείτε για τη φράση). Αυτό είδαμε να προβάλλεται. Για τις Αρχές της Πολιτείας. Όχι μόνο πρόσωπα, αλλά ακόμα και την Αστυνομία. Στους Κανονισμούς που ισχύουν και που καλούνται να εφαρμόσουν οι διευθυντές των σχολείων λέει καθαρά ότι ο διευθυντής συνεργάζεται με την Εκκλησία, τις πολιτικές, δημοτικές και αστυνομικές Αρχές για θέματα που αφορούν στην ηθικοπνευματική ανάπτυξη των μαθητών και της κοινότητας. Αυτό προβλέπεται. Και τους κανονισμούς δεν τους έκανε ένας υπουργός ή μια κυβέρνηση, αλλά υπάρχουν και προβλέπεται να τηρούνται. Διερωτάται λοιπόν κανείς, θέλουμε διευθυντές που θα συνεργάζονται με τις Αρχές και με την Αστυνομία ή διευθυντές που θα δημοσιεύουν και θα προβάλλουν στο Διαδίκτυο την ιδέα ότι, για παράδειγμα, η Αστυνομία είναι «για να την κατουρούν οι σκύλοι»; Για να μη σχολιάσω ακόμα και τη χρήση των ζώων, του σκύλου, ως μέσου δυσφήμισης! Το βασικό ερώτημα που πρέπει όλοι μαζί να απαντήσουμε, ανεξαρτήτως πολιτικής και κομματικής προσέγγισης, είναι: πρέπει να τηρούνται οι Κανονισμοί ή όχι;

- Είναι όμως θέμα κανονισμών ή μήπως καλλιτεχνικής άποψης; Ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ μίλησε για «κυνήγι μαγισσών».

Φαντάζομαι ο κ. Κυπριανού θα θυμάται σε άλλες εποχές, περίπου πριν από μια δεκαετία, όταν επιφανή στελέχη του ΑΚΕΛ ζητούσαν να αφαιρεθεί το πτυχίο από εκπαιδευτικό για τις απόψεις που είχε σε εθνικά ζητήματα… Όχι, καθόλου δεν πρόκειται για καλλιτεχνική άποψη ή φιλοσοφική προσέγγιση. Ο καθένας μπορεί να έχει και να αναπτύσσει τις απόψεις του ελεύθερα. Όπως επίσης και να δημιουργεί καλλιτεχνικά, αλίμονο! Είναι όμως ένα πράγμα η καλλιτεχνική δημιουργία και άλλο το παράδειγμα και το ήθος που δίνει κάποιος που ανέλαβε την ευθύνη και την υποχρέωση να ασκεί διευθυντικά καθήκοντα. Αλλά αφού αναφέρεστε στον φίλο Άντρο Κυπριανού, θα διερωτηθώ κι εγώ για κάτι και θα ήθελα αν το επιθυμεί να βρεθούμε να το κουβεντιάσουμε λίγο… Η άποψη δηλαδή του ΑΚΕΛ είναι ότι τέχνη είναι κάποια μνησικακία μέσω της ούρησης; Όποιος δεν μας αρέσει να του κατουράνε τα σκυλιά; Γι’ αυτήν την τέχνη μιλά το ΑΚΕΛ; Αυτήν τη λογική ανταλλαγής ιδεών και δημοκρατικού διαλόγου θέλει να έχουμε;

- Τι θα γίνει λοιπόν με τη συγκεκριμένη περίπτωση και την έρευνα;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω. Δεν είναι δική μου δουλειά. Διεξάγεται υπηρεσιακά, όπως έγιναν -και γίνονται πάντα νομίζω- και κάποιες άλλες έρευνες, που αφορούσαν επίσης διευθυντικά στελέχη στην εκπαίδευση. Πληροφορούμαι ότι ζητήθηκε και καθοδήγηση από τη Νομική Υπηρεσία, όπως επίσης γίνεται πάντοτε. Θα ακολουθηθεί η οδός που προβλέπεται για τέτοια ζητήματα. Επειδή όμως ξέρω ότι μεταξύ των καθηκόντων που προνοούν οι Κανονισμοί για τους διευθυντές σχολείων είναι να φροντίζουν ώστε να εξασφαλίζεται πειθαρχία και ευπρεπής συμπεριφορά των μαθητών -αυτή είναι η διατύπωση των Κανονισμών- διερωτώμαι απευθυνόμενος και προς τους γονείς γενικά: Θέλουμε διευθυντές που δίνουν στα παιδιά τέτοια παραδείγματα συμπεριφοράς; Δηλαδή να τα παροτρύνουν όποιος δεν τους αρέσει να τον στέλνουν «να του κατουρούν οι σκύλοι»;

- Έγινε όμως λόγος και για μια διάσταση προσβολής του Αρχιεπισκόπου. Αυτό δεν το σχολιάζετε;

Πράγματι. Θα μπορούσα να σχολιάσω πολλά. Βεβαίως, είναι γνωστή αυτή η επιθετική συμπεριφορά της Αριστεράς απέναντι στην Εκκλησία, εδώ και σχεδόν έναν αιώνα! Βλέπω και μερικούς που ορμώμενοι από μια γενική αντίθεση στην Εκκλησία, αρθρογραφούν αυτές τις μέρες. Κατά καιρούς αναζωπυρώνονται πάθη του παρελθόντος. Δεν είναι όμως απλώς το ότι κάποιες ζωγραφιές έχουν στόχο να θίξουν και τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εξάλλου ακούω να λένε κάποιοι ότι είναι μορφή σάτιρας. Δεν θα μπω σε τέτοια συζήτηση. Υπάρχουν κάποια γενικότερα ερωτήματα, που δεν αφορούν τη διεύθυνση του Υπουργείου ή έναν υπουργό προσωπικά. Προκύπτουν και ερωτήματα που σχετίζονται με τη στάση που πρέπει η Πολιτεία και η κοινωνία να έχουμε απέναντι σε άλλα σοβαρά περιστατικά και ανεπιθύμητα, καταδικαστέα φαινόμενα. Είδαμε όλοι τον περασμένο Σεπτέμβριο με αποτροπιασμό κάποιες βάναυσες εκδηλώσεις σε ένα λύκειο. Όπου σκηνοθετήθηκε από μαθητές ένα σκηνικό γενικής ανυποταξίας, με λογική περίπου «μαγκιάς» και για το σκοπό αυτό επιδεικτικά κακοποίησαν ζώα. Οι εικόνες ήταν αποτρόπαιες. Ήταν γενική η αγανάκτηση και ζητούσε επιτακτικά η κοινωνία από το Υπουργείο να λάβει μέτρα, αλλά και από την Αστυνομία να επέμβει. Δοκιμάστε όμως να σκεφτείτε. Ποια προσέγγιση περίμενε η κοινωνία να έχει η διεύθυνση σχολείων; Μήπως εκείνη που λέει «όποιος δεν σας αρέσει, να τον διαπομπεύετε γυμνό και να τον στέλνετε στην περιφρόνηση σκύλων που ουρούν»; Και από ποιαν Αστυνομία ανέμεναν να χειριστεί εκείνα τα φαινόμενα βαρβαρότητας; Εκείνην που διευθυντές σχολείων προβάλλουν δημόσια ότι είναι «για να της κατουρούν οι σκύλοι»; Το θέμα δεν είναι αν θα υπερασπιστώ την Αστυνομία ούτε την Εκκλησία, τον Αρχιεπίσκοπο ή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το θέμα είναι αν θα έχουμε συνοχή, συνέπεια και ευθύνη στη συλλογική λειτουργία μας και τι υποδείγματα προβάλλουμε και μέσα στα σχολεία και με την εν γένει δημόσια συμπεριφορά στα παιδιά. Όπως ακόμα ειδικότερα, εάν όσοι διεκδικούν και αναλαμβάνουν θέση για να διευθύνουν, αναλαμβάνουν μαζί και τις ευθύνες που απορρέουν.