Πόσο Τούρκος είναι ο Ντενκτάς;

Αρχές της άνοιξης του 1976, όταν ο Ραούφ Ντενκτάς εξόντωσε πολιτικά τον Δρα Φαζίλ Κουτσιούκ, μερίδα του τουρκοκυπριακού Τύπου άφηνε καθημερινά υπονοούμενα για την καταγωγή του Γκαουλάιτερ των στρατοκρατών της Άγκυρας στα κατεχόμενα. Παρόμοια άρθρα είχαν δει το φως της δημοσιότητας και στον ελληνοκυπριακό Τύπο. Ένα τέτοιο άρθρο δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Κύπρος», που εξέδιδε ο μακαρίτης Γιάννης Κυριακίδης με αρχισυντάκτη τον επίσης μακαρίτη Χριστάκη Κατσαμπά, έναν μετριοπαθέστατο αριστερό-φιλελεύθερο δημοσιογράφο, που είχε στενές φιλικές σχέσεις με πολλούς από τους Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους και άλλους μετριοπαθείς τουρκοκυπριακούς παράγοντες. Μεταξύ αυτών ήταν ο γνωστός δημοσιογράφος Tζαφέρ, συντάκτης του άρθρου, πρώτος ελληνομαθής εκφωνητής του παράνομου τουρκοκυπριακού ραδιοσταθμού «Μπαϋράκ». Ο Τζαφέρ ήταν απόφοιτος της μέσης εκπαίδευσης Εμπορικής Σχολής Σαμουήλ. Αυτούσιο το άρθρο, ημερομηνίας 31 Μαΐου 1976, έχει ως εξής:

«Είναι γνωστός ο ζήλος με τον οποίο ο κ. Ντενκτάς εξυπηρετεί τα επεκτατικά σχέδια και τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Κύπρο, έστω και αν αυτά είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων αλλά και του τόπου του ( της Κύπρου), γενικότερα. Παρουσιάζεται, μπορούμε να πούμε, ο κ. Ντενκτάς, στον ρόλο αυτό ‘‘Βασιλικότερος του Βασιλέως’’. Είναι ακόμη γνωστό ότι ο κ. Ντενκτάς επιβλήθηκε, σαν ηγέτης των Τουρκοκυπρίων και διαπραγματευτής στις ενδοκυπριακές, από κάποιες εξωκυπριακές δυνάμεις, που χρησιμοποίησαν και ελληνοκυπριακά όργανά τους, για την προβολή του ως ηγέτη των Τουρκοκυπρίων.

»Αυτός ο κύριος, λοιπόν, μιλώντας πρόσφατα στην Αμμόχωστο, στράφηκε εναντίον αυτών που απαιτούν να ανήκει η Κύπρος στους Κυπρίους και είπε στους ομοφύλους του ότι ‘‘είναι απόγονοι των Τούρκων που ήρθαν στην Κύπρο το 1571’’.

»Αγνοεί εσκεμμένα ο κ. Ντενκτάς ότι το 1571 ήρθαν στην Κύπρο μόνο 6-7 χιλιάδες στρατιώτες από την Ανατολία, χωρίς θρησκευτική διάκριση, αλλά με μόνο χρακτηριστικό το ότι ήταν κάτοικοι της Ανατολίας. Από τότε ο βίαιος εξισλαμισμός των Χριστιανών κατοίκων της Κύπρου ανέβασε τον αριθμό των Μουσουλμάνων στο σημερινό του επίπεδο.

»Θα θυμίσουμε ακόμα στον κ. Ντενκτάς ότι και αυτός ο ίδιος είναι απόγονος εξισλαμισθέντων Κυπρίων Χριστιανών και όχι των Τούρκων που ήρθαν το 1571».

Έγραφε σχετικά η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Χαλκίν Σεσί» μετά την πραξικοπηματική ανάληψη της ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων, από τον Ντενκτάς:

«Υπενθυμίζουμε σε μερικούς ηγέτες της κοινότητάς μας, που επιδιώκουν τώρα την απόλυτη ηγεσία, ότι γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι στο στήθος τους ακόμα βράζουν τα σημάδια του σταυρού που φορούσαν οι πρόγονοί τους...

»Μήπως ο κ. Ντενκτάς οδηγείται στην εξυπηρέτηση των ανόσιων σχεδίων κατά της Κύπρου, από ένα σύμπλεγμα που τον αναγκάζει να αποδείξει ότι είναι γνήσιος Τούρκος και όχι Κύπριος;

»ΤΟΝ ΞΑΝΑΘΥΜΙΖΟΥΜΕ λοιπόν: Δεν είναι Τούρκος. Και δεν είναι μόνο το δημοσίευμα της «Χαλκίν Σεσί» που λέγει ότι ‘‘στο στήθος του βράζουν τα σημάδια του σταυρού που φορούσαν οι πρόγονοί του’’, αλλά και οι συγγενείς του που ζουν ακόμα στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Αλλά σ’ αυτό το τελευταίο θα επανέλθουμε».

Συντριπτικό άρθρο Τουρκοκυπρίου

Συντριπτικό για τον Ντενκτάς, τους ψευδοπρωθυπουργούς των κατεχομένων Χακί Αϊτούν (1995) και Ντερβίς Έρογλου (2003 και 2008), καθώς και για πλείστους άλλους αξιωματούχους του ψευδοκράτους, ήταν το άρθρο Τουρκοκυπρίου αξιωματούχου του λεγόμενου «υπουργείου εξωτερικών» του παράνομου τουρκουπριακού κράτους, που δημοσιεύθηκε στο τουρκικό περιοδικό «Κίπρις Μεκτουπού» (Επιστολή της Κύπρου), τα τέλη Νοεμβρίου 1995. Το άρθρο αυτό ασχολείται με την καταγωγή των Τουρκοκυπρίων, τις ρίζες και τους τόπους προέλευσής τους. Ο αρθρογράφος, που δεν αποκαλύπτει την ταυτότητά του, για να μην έχει την ίδια τύχη με τους Γκιουρκάν και Χικμέτ, υποστηρίζει απροκάλυπτα ότι οι προαναφερθέντες Τουρκοκύπριοι πολιτικοί ηγέτες, καθώς και το σύνολο σχεδόν των Τουρκοκυπρίων, δεν είναι γνήσιοι Τούρκοι, αλλά «λινοβάμβακοι» ή «λινοβάμβακες». Δηλαδή, εξισλαμισθέντες βίαια από τους Τούρκους κατακτητές της Κύπρου Βενατσιάνοι, Φράγκοι, Έλληνες και Χριστιανοί άλλων εθνοτήτων, που εξορίστηκαν από την Ανατολία και Αρμένιοι Χριστιανοί που εξορίστηκαν στην Κύπρο από την περιοχή της Καισάρειας της Καππαδοκίας.

Ο ανώνυμος αρθρογράφος τονίζει χαρακτηριστικά ότι, τόσο ο Χακί Αϊτούν, όσο και ο Ντερβίς Έρογλου έχουν, κατά διαστήματα, δηλώσει ότι κατάγονται από την Καισάρεια και τους θεωρεί Αρμενίους.

Αναφορικά με τον Ραούφ Ντενκτάς, γράφει ότι δεν έχει τίποτε για την καταγωγή του, αλλά, προσθέτει ότι κι αυτός είναι «λινοβάμβακας».

Η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Μπιρλίκ», σχολιάζοντας το δημοσίευμα, το χαρακτηρίζει ως σκάνδαλο, αφού, όπως παρατηρεί, ένας αξιωματούχος του ψευδοκράτους, που αύριο ή μεθαύριο μπορεί να υπηρετήσει στο εξωτερικό, βλέπει την προέλευση και τις ρίζες των Τουρκοκυπρίων κατ’ αυτόν τον τρόπο. Προσθέτει ότι άνθρωπος με τέτοια πιστεύω δεν μπορεί να υπερασπιστεί πουθενά «τα δίκαια» -κατά την έκφρασή του- αιτήματα των Τουρκοκυπρίων. Και καταλήγοντας γράφει ότι αναμένει να δει σε ποιες ενέργειες θα προβεί ο λεγόμενος «υπουργός εξωτερικών» και άλλοι δήθεν αρμόδιοι του ψευδοκράτους.

Το ρεπορτάζ αυτό της «Μπιρλίκ» για τη χριστιανική καταγωγή των Ντενκτάς, Έρογλου, Αϊτούν και πλείστων άλλων Τουρκοκυπρίων, μετέφρασε και μετέδωσε το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων την 1η Δεκεμβρίου 1995.

Ομολογία Ντενκτάς: «Η γιαγιά μου ήταν Χριστιανή»

H πιο αδιάψευστη και αδιάσειστη μαρτυρία για την ελληνική - χριστιανική καταγωγή του Ραούφ Ντενκτάς, προέρχεται από τον ίδιο. Σε μια στιγμή κρίσης συνείδησης δεν άντεξε να συγκρατήσει κάποιες πικρές αλήθειες για τον ίδιο και τους προγόνους του, τους οποίους πεισματικά, για καθαρά δικές του προσωπικές μωροφιλοδοξίες και εγωισμούς, είχε απαρνηθεί. Η άσβεστη ελληνοχριστιανική σπίθα που κρυφόκαιε μέχρι τον θάνατό του στα μύχια του Ντενκτάς, παρά τις πολύχρονες απεγνωσμένες προσπάθειές του να την κατασβέσει και να την καταπνίξει, φούντωσε ξαφνικά στα τέλη Αυγούστου 2009, όταν αντίκρισε μπροστά του έναν νεαρό τότε Έλληνα Κύπριο, τον οποίο είχε γλιτώσει από του Αττίλα τα δόντια λίγο μετά την εισβολή.

Η αποκάλυψη της συγκλονιστικής ομολογίας του Ντενκτάς έγινε από τον αυτόπτη και αυτήκοο συνάδελφο Άδωνη Παλληκαρίδη, στις 31 Αυγούστου 2009. Σε ολοσέλιδο ρεπορτάζ του στη «Σημερινή», ο Παλληκαρίδης ασχολείται με τη συνάντηση που είχε λίγες μέρες νωρίτερα, Ελληνοκύπριος δημόσιος υπάλληλος, που είχε διατελέσει αιχμάλωτος του Αττίλα και του γλίτωσε τη ζωή ο Ντενκτάς. Λίγα λεπτά πριν από τη συνάντηση, ο δημόσιος υπάλληλος παρακάλεσε να μη δημοσιευθεί το όνομά του, διότι οι συγγενείς του ζούσαν στα κατεχόμενα και δεν γνώριζαν ότι αυτός επισκέφθηκε τον Ντενκτάς και τον ευχαρίστησε, διότι του έσωσε τη ζωή. Γράφει σχετικά ο Άδωνης Παλληκαρίδης:

«Πενήντα τριών χρονών σήμερα (το 2009) ο αιχμάλωτος δεν ησυχάζει. Πριν από λίγες ημέρες επιδίωξε και συνάντησε τον Ραούφ Ντενκτάς. Τον ευχαρίστησε που του έσωσε τη ζωή. Ο Ντενκτάς, μπροστά στη σύζυγο του 53χρονου, λέγει πολλά για την ελληνική του καταγωγή. Λέγει ότι η γιαγιά του ήταν χριστιανή και κλέφτηκε με τον παππού του. Αποκαλύπτει ότι έχει και μια εικόνα της Παναγίας, κληρονομιά από τη γιαγιά του. Ίσως η λέξη ‘‘χριστιανός’’, που του φώναξε το παιδί τότε, τον επηρέασε. Του θύμισε ο ήρωάς μας: ‘‘Σου φώναξα ότι είμαι Έλληνας και συ σταμάτησες’’. Ο Ντενκτάς τον διόρθωσε: ‘‘Όχι. Δεν μού φώναξες ότι είσαι Έλληνας. Μού φώναξες ότι είσαι χριστιανός’’.

»Ο Ντενκτάς πήρε από τα συρτάρια του ένα άλμπουμ και του έδειξε τη φωτογραφία της απελευθέρωσής του, στο ‘‘Λήδρα Πάλας’’. ‘‘Δεν έχω αρνητικά -του είπε- για να σου εμφανίσω μία. Έχω απαθανατίσει πολλά’’. Άνθρωπος που βρίσκεται πολύ κοντά στον Ντενκτάς, αποκάλυψε στον ήρωά μας, ότι οι δύο συγκρατούμενοί του εκτελέστηκαν τις επόμενες μέρες, διότι δήθεν προσπάθησαν να δραπετεύσουν. Η τύχη του τέταρτου είναι άγνωστη και η φωτογραφία του βρίσκεται στον κατάλογο των αγνοουμένων. Το 17χρονο τότε παιδί θυμάται ότι έβηχε πολύ, το ίδιο και ο Σάββας, όπως και ο άλλος στρατιώτης, που δεν θυμάται το όνομά του. ‘‘Δεν αποκλείεται -μας λέγει- να πέθανε και από φυσικά αίτια, από την οστρακιά, που τότε θέριζε. Ας δουν τα οστά των ταυτοποιηθέντων, ας ψάξουν…’’».

Στο ίδιο ρεπορτάζ του στη «Σημερινή», ο Άδωνης Παλληκαρίδης γράφει: «Ο Ραούφ Ντενκτάς πήρε τον 17χρονο (Αύγουστος 1974) στο σπίτι του και μέχρι τις 3 η ώρα το πρωί, του μιλούσε και του έλεγε διάφορα. Του είπε ότι ο Μακάριος ήταν μάγος και του κλείδωνε το στόμα και τη σκέψη όταν τον κοίταζε. Του είπε ακόμη ότι η υπόθεση της Κύπρου είχε κριθεί με την επέμβαση της Τουρκίας και ότι στο μέλλον θα υπήρχαν δυο κράτη στο νησί και δυο εξουσίες.

»Μαζί με τον Ντενκτάς στη συνάντηση ήταν και οι δυο γιοι του, ο Ραΐφ και ο Σερντάρ. Ο 17χρονος (τότε) θυμάται ότι ο Ραΐφ τού έδειξε καλοσύνη και προσπάθησε να τον συνεφέρει από το σοκ της αιχμαλωσίας. Ο Ραούφ Ντενκτάς έκανε τον μεταφραστή σε άπταιστα ελληνικά. Την επόμενη μέρα ο νεαρός πρώην αιχμάλωτος, στις δέκα το πρωί, παραδόθηκε στα Ηνωμένα Έθνη, στο ‘‘Λήδρα Πάλας’’ και από κει πέρασε στην ελεύθερη Κύπρο. Ανέλπιστη ελευθερία…Επιστροφή από τον Άδη...».

Αδιάσειστο ντοκουμέντο

Κραυγαλέο και αδιάσειστο ντοκουμέντο για τις ομαδικές επανεντάξεις Λινοβαμβάκων στην Ορθόδοξη πίστη αποτελεί και η αίτηση των κατοίκων Αμπελιών και Πύργου Τηλλυρίας προς το Βρετανό κυβερνήτη να τους θεωρεί Χριστιανούς και να διατάξει τα δέοντα στους αρμοδίους, για την επανένταξή τους στη χριστιανική κοινότητα. Το πλήρες κείμενο της αίτησης- επιστολής, όπως αυτή είναι καταχωρισμένη στο Κρατικό Αρχείο Κύπρου, έχει ως εξής:

«Ενδοξότατε διοικητά, κύριε Ίγγλις,

»Οι ευσεβάστως υποφαινόμενοι Λινοβάμβακοι του χωριού Αμπέλια και του Πύργου Τηλλυρίας του διαμερίσματος Λεύκας, παρουσιαζόμεθα διά της παρούσης ημών ταπεινής αναφοράς, ίνα φέρωμεν εις γνώσιν της υμετέρας Ενδοξότητος ότι έως τώρα όντες Χριστιανοί ορθόδοξοι εν τω κρυπτώ, διά τον φόβον των διοικούντων την Κύπρον Τούρκων, αναγκαζόμεθα εν τω φανερώ να φαινόμεθα μωαμεθανοί. Ήδη δε διατελούντες υπό την ελευθέραν και ανεξίθρησκον κυβέρνησιν της Σεπτής Ανάσσης του μεγάλου Αγγλικού έθνους ενθαρρυνόμεθα να μην αποκρύπτωμεν τας θρησκευτικάς ποποιθήσεις ημών και να δηλώσωμεν ότι από τούδε θέλομεν να πρεσβεύωμεν φανερά την χριστιανικήν Ορθόδοξον Θρησκείαν. Ευελπιστούμεν ενδοξώτατε ότι η παράκλησίς μας θέλει εισακουσθή παρ’ υμών, και θέλετε διατάξει τα δέοντα, διατελούμεν, της υμετέρας ενδοξότητος ταπεινοί δούλοι.

Αμπέλια, τη 6η Ιανουαρίου 1882».

Λινοβάμβακοι του χωρίου Αμπέλια

Τουρκικά ονόματα Ελληνικά ονόματα

Κουσεής Κουτομπής Νικόλαος Κουτουμπής

Χιονής Κουσεή Παρασκευάς Νικολάου

Σελεϊμάνης Κουσεή Σολομών Νικολάου

Ισούφ Σελαϊμάνη Μιχαήλ Σολομώντος

Σελεϊμάνης Ρεζέμη Σολομών Χριστοδούλου

Ουσεής Σελεϊμάνη Αβραάμ Σολομώντος

Ισούφ Μουσταφά Γεώργιος Ιωάννου

Iπραχήμ Ισμαήλ Μιχαήλ Χριστοδούλου

Ισούφ Χουσεή Σάββας Ιωάνου

Ρεστέμης Χριστόδουλος Ιωάννου

Σελεϊμάνης Ισούφη Μιχαήλ Σάββα

Λινοβάμβακοι του χωρίου Πύργου

Κουσής Κάπρος Οσμάνη Αντώνιος Δημητρίου

Ταχίρης Κάπρου Χριστόδουλος Δημητρίου

Τω ενδοξωτάτω Διοικητή της Λευκωσίας Κυρίω Κυρίω Ίγγλις,

Εις Λευκωσίαν».