Τουρκική Βάση η Συρία με κατοχή στο μοντέλο της Κύπρου - Στρατηγική Ιερού Πολέμου από τον Ερντογάν για τα Ιεροσόλυμα (ΧΑΡΤΕΣ-ΒΙΝΤΕΟ)

Δική της τουρκική Βάση και κατ’ επέκτασιν προτεκτοράτο θέλει η Τουρκία τη Συρία, δημιουργώντας ταυτοχρόνως συνθήκες κατοχής στο μοντέλο της Κύπρου.

Ασφάλεια και στρατός

Ήδη, στο πλαίσιο των επαφών που έχουν οι Τούρκοι αξιωματούχοι με το νέο καθεστώς της Συρίας, έχουν εισηγηθεί: 1. Τη συμβολή τους στην οικονομική και άλλη ανοικοδόμηση της Συρίας με τη βοήθεια των Σουνιτών του Κατάρ. 2. Την αναδόμηση και εκπαίδευση του νέου στρατού της Συρίας. 3. Την αποστολή στρατιωτικών συμβούλων. 4. Τον εξοπλισμό του νέου Συριακού Στρατού. 5. Την παραχώρηση στην Τουρκία στρατιωτικών Βάσεων και υποδομών για την παροχή ασφάλειας. Και στη Συρία και στην ίδια την Τουρκία. Εξ ου και η αξίωση της Άγκυρας για την εξουδετέρωση των Κούρδων, οι οποίοι έχουν προχωρήσει σε αντεπίθεση για την κατάληψη εδαφών πλησίον της πόλης Μαντζίπ, όπου είχαν προελάσει λίαν προσφάτως Σουνίτες τζιχαντιστές για να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις στις τρεις γέφυρες του Ευφράτη. Ο έλεγχός τους είναι προϋπόθεση για να ενώσει είτε ο τουρκικός στρατός είτε οι εντολοδόχοι του τη νότια με την ανατολική ζώνη ευθύνης, την οποία διαθέτει σήμερα η Τουρκία εντός του εδάφους στα βόρεια της Συρίας.

Προς τα Ιεροσόλυμα

Την περασμένη εβδομάδα, τόσο ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν όσο και συνεργάτες του προχώρησαν στις εξής βασικές θέσεις:

Πρώτο, σιγά - σιγά, η Τουρκία θα φτάσει ώς τα Ιεροσόλυμα. Αυτή είναι μια ανοικτή απειλή προς το Ισραήλ, διότι πρόκειται για την πρωτεύουσα του ισραηλινού κράτους, η οποία, μάλιστα, αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ και δη την προηγούμενη διακυβέρνηση Τραμπ. Ο έλεγχος της Συρίας από την Τουρκία δημιουργεί οιονεί σύνορα με το Ισραήλ, μέσω του νέου καθεστώτος, εάν λάβει κάποιος υπόψη ότι οι Ισραηλινοί βρίσκονται 30 χιλιόμετρα απόσταση από τη Δαμασκό. Τα δε Ιεροσόλυμα είναι, για τους Σουνίτες, η τρίτη ιερότερη πόλη και το τέμενος Αλ-Άκσα συμβολίζει τη μετάβαση του Θεού στον Παράδεισο. Εν ολίγοις, ο Ερντογάν καλεί τους Σουνίτες τζιχαντιστές του νέου καθεστώτος της Συρίας και όλους τους Σουνίτες σε Ιερό Πόλεμο, για την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ από τους «απίστους». Σύμμαχοί του θεωρούνται και η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, ασχέτως εάν η τελευταία ανήκει στους Σιίτες. Η Τουρκία είχε άριστες σχέσεις μαζί της και μετά την καταστροφή του χερσαίου διαδρόμου ανεφοδιασμού, δηλαδή Τεχεράνη, Δαμασκός, Βηρυτός, Παλαιστίνη, το μοναδικό στήριγμα παραμένει η Άγκυρα. Προσδοκά, βεβαίως, η Τουρκία να διευρύνει την Πέμπτη Φάλαγγα εντός του Ισραήλ και να ξεσηκώσει τους αραβικούς πληθυσμούς εντός της επικράτειάς του, και δη όσους κατοικούν στα Ιεροσόλυμα, χρησιμοποιώντας τη θρησκεία ως εργαλείο.

Η ασφάλεια του Ισραήλ και η Άγκυρα στα βήματα του Κυπριακού

Το Ισραήλ, από την πλευρά του, έχει δημιουργήσει μιαν ασπίδα ασφαλείας με επίκεντρο πλέον το όρος Ερμών, από το οποίο μπορεί να δεσπόζει και προς την πλευρά της Συρίας, αλλά και προς εκείνη του Λιβάνου. Συν του γεγονός ότι: Α) Μπορεί να ελέγχει τον αυτοκινητόδρομο Μ5, δηλαδή από τη Δαμασκό στην Ιορδανία. Β) Διασφαλίζει τα υψώματα Γκολάν από τρομοκρατικές επιθέσεις ή τακτικού στο μέλλον στρατού, αφού έχει διευρύνει τη ζώνη ασφαλείας του. Συναφώς, ο Ερντογάν κατηγορεί το Ισραήλ ότι εκμεταλλεύθηκε την κατάσταση και προχώρησε στην κατοχή εδαφών της Συρίας, την ίδια, όμως, στιγμή κατά την οποία η Τουρκία έχει δημιουργήσει δυο κατοχικές ζώνες στη Συρία, τις οποίες τώρα θέλει να ενώσει σε μια, υπό το πρόσχημα ότι οι Κούρδοι είναι τρομοκράτες. Και εφόσον το προηγούμενο καθεστώς όπως και το νέο δεν είχαν τη δυνατότητα να παρέχουν ασφάλεια στα σύνορά τους και η Τουρκία τελούσε υπό απειλή και διαρκή επίθεση, δημιούργησε τις δυο ζώνες ασφαλείας, επικαλούμενη το δικαίωμα της αυτοάμυνας (άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ). Προ δέκα ημερών, η Άγκυρα ζήτησε από το νέο καθεστώς της Δαμασκού, εάν μπορεί ή όχι να ελέγξει τους Κούρδους τρομοκράτες στα βόρεια σύνορά της. Και την περασμένη Τετάρτη δήλωσε ο Ερντογάν ότι, εάν οι Κούρδοι δεν θάψουν τα όπλα τους, θα τους θάψει! Το δικαίωμα της αυτοάμυνας δεν το επικαλείται μόνο η Τουρκία αλλά και το Ισραήλ, που ήταν το πρώτο κράτος το οποίο δίδαξε τη δημιουργία ζωνών ασφαλείας στον Λίβανο. Η Τουρκία, τώρα, θέλει να προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω. Επιδιώκει να έχει τη σύμφωνη γνώμη της Δαμασκού και του νέου καθεστώτος για τη στρατιωτική προστασία της Συρίας, ανεξαρτήτως εάν το καθεστώς θ’ αναγνωριστεί ή όχι διεθνώς. Επιδιώκει, δηλαδή, ένα νέο μοντέλο κατοχής, όπως αυτό της Κύπρου! Αλλά θα έχει και τη σύμφωνη γνώμη του κράτους, ενώ στην Κύπρο πρόκειται για ψευδοκράτος. Και τότε θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι η ίδια, δηλαδή η Τουρκία, βρίσκεται νομίμως στη Συρία, ενώ το Ισραήλ παρανόμως. Εάν η Άγκυρα επιτύχει το έλεγχο του νέου καθεστώτος και μάλιστα καταστεί η προστάτιδά του, το κυπριακό μοντέλο όχι μόνο θα εφαρμοστεί, αλλά θα είναι δυνατό να δικαιολογηθεί με περισσότερα επιχειρήματα, που θα αντλούνται από το διεθνές δίκαιο και δη από το γεγονός ότι η υπάρχει η σύμφωνη γνώμη αναγνωρισμένου κράτους, όπως είναι η Συρία και δεν είναι το ψευδοκράτος.

ΑΟΖ και ψευδοκράτος

Δεύτερο, η Τουρκία επιμένει, και δη επισήμως, ότι θα επιδιώξει τον καθορισμό ΑΟΖ με τη Συρία, χωρίς να υπολογίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία δεν αναγνωρίζει. Τι θα ρυθμίσει η Άγκυρα με αυτόν τον τρόπο; Θα επιδιώξει ν’ αρπάξει επί τη βάσει συμφωνίας το 8% της κυπριακής ΑΟΖ, που ισχυρίζεται ότι ανήκει σήμερα στο ψευδοκράτος. Δηλαδή, θα υπογράψουν συμφωνία δύο κράτη. Το ένα είναι αυτό της Τουρκίας και το άλλο εκείνο της Συρίας, χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία. Κάτι ανάλογο με το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αυτό το 8% η Τουρκία είτε θα το διατηρήσει για την ίδια είτε θα το μεταβιβάσει είτε θα το ενοικιάσει στο ψευδοκράτος.

Επιλογές Λευκωσίας μέσω ΕΕ

Η Τουρκία προχωρεί στην υλοποίηση της νεο-οθωμανικής της πολιτικής και εγκλωβίζει ακόμη περισσότερο την Κύπρο στην πρακτική της «Γαλάζιας Πατρίδας». Υπό αυτές τις συνθήκες πώς θα πάει η Λευκωσία σε Πενταμερή; Εκείνο που η κοινή λογική επιβάλλει είναι η σύνδεση οποιασδήποτε βοήθειας από την ΕΕ προς την Τουρκία και δη για το προσφυγικό ή προς το νέο καθεστώς της Συρίας με τον σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, από τα οποία πηγάζουν και τα ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα της ΑΟΖ μας. Συνεπώς, η κυπριακή Κυβέρνηση καθώς και η ελληνική θα πρέπει να δέσουν την αναγνώριση του νέου καθεστώτος της Συρίας με την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή να μην έχουμε παρόμοιο φαινόμενο, όπως αυτό της Τουρκίας με τη Λιβύη. Με άλλα λόγια, να αναγνωριστεί το καθεστώς από τις χώρες της ΕΕ, αλλά να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Διότι, πώς θα συνάψει η Συρία ΑΟΖ με την Τουρκία, όταν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία; Άρα, η Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω της ΕΕ, θα πρέπει: Α) Να διευκρινίσει ότι δεν θα συναινέσει στην αποδέσμευση κονδυλίων για την Τουρκία που συνδέονται με την κρίση στη Συρία, εάν η Άγκυρα δεν δεσμευτεί ότι δεν θα προχωρήσει σε ΑΟΖ με τη Συρία, χωρίς την Κυπριακή Δημοκρατία. Β) Η βοήθεια προς τη Συρία και η αποδοχή του νέου καθεστώτος να στηρίζεται σε δημοκρατικά κριτήρια και στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και του Κοινοτικού Κεκτημένου, που αφενός σημαίνει την αναγνώριση όλων των κρατών μελών, μεταξύ των οποίων και η Κυπριακή Δημοκρατία, και αφετέρου την αποχή από ενέργειες, που παραβιάζουν τα κυριαρχικά ή τα ειδικά κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών.

Η θεά Αθηνά και οι ΗΠΑ

Βεβαίως, υπάρχουν και οι ΗΠΑ, που μπορούν να μιλούν με τη δική τους γλώσσα στην Τουρκία. Ο Πρόεδρος χαρακτηρίζει ως στρατηγικό σύμμαχο τις ΗΠΑ. Σε ποιες αποτρεπτικές ενέργειες διά της διπλωματικής οδού προέβη; Διότι, για να υπάρχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να υιοθετηθεί το ρηθέν: Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Και όχι, η δράση, κατόπιν εορτής….

^{Η ασπίδα του Ισραήλ}

^{Ο χάρτης αποτυπώνει την ασπίδα άμυνας του Ισραήλ εντός της Συρίας με κορυφές τo όρος Ερμών και τα υψώματα Γκολάν, που του εξασφαλίζει στρατηγικά πλεονεκτήματα για την αποτροπή απειλών είτε αυτές προέρχονται από τη Συρία είτε από τον Λίβανο. Ακόμη του παρέχει τη δυνατότητα έγκαιρης προειδοποίησης για την αντιμετώπιση εναέριων επιθέσεων μέσω βαλλιστικών πυραύλων και «κρουζ», καθώς και drones ή μαχητικών αεροσκαφών. Ήδη το Ισραήλ έχει εγκαταστήσει ραντάρ στο όρος Ερμών και μπορεί να έχει εικόνα στη νοτιοανατολική Τουρκία, στη Συρία, στον Λίβανο, στην Ανατολική Μεσόγειο και από την άλλη πλευρά ώς το Ιράν. Ο έλεγχος τμήματος της περιοχής των Δρούζων εντός της Συρίας (μπλε χρώμα) δημιουργεί μεγαλύτερο βάθος ασφάλειας και αποκόπτει τις κύριες οδικές αρτηρίες Συρίας - Ιορδανίας.}

^{Ανοικτός ο δρόμος για το Ιράν…}

^{Ο χάρτης αποτυπώνει τις τρεις βασικές ζώνες άμυνας, δηλαδή αποτροπής και δράσης, του Ισραήλ. Τα πλεονεκτήματα που έχει, πλέον, είναι: 1. Η εξουδετέρωση των εχθρικών δυνάμεων εντός της Συρίας. 2. Τον έλεγχο του όρους Ερμών, που, με τα υψώματα Γκολάν, συνιστούν βασικούς πυλώνες αποτροπής και από αέρος και από θαλάσσης, καθώς και μέσω εδάφους. Πριν από την κατάληψή του ήταν «νεκρό σημείο» και χώρος από τον οποίο μπορούσε να δεχθεί το Ισραήλ επιθέσεις, κυρίως από αέρος. Τώρα συμβαίνει το αντίθετο. Ήδη, η τρίτη αποτρεπτική γραμμή και απειλή του Ισραήλ φτάνει ώς τους Χούθι, των οποίων άρχισε να κτυπά ζωτικές υποδομές και στρατηγικούς στόχους (Βάσεις πυραύλων κ.λπ). Εκτιμάται ότι το επόμενο στάδιο είναι να πληγεί το Ιράν, διότι η μεν αεράμυνα που διέθετε στη Συρία δεν υπάρχει, έχει εξουδετερωθεί, οπότε ο διάδρομος Ισραήλ, Συρία και από εκεί προς το ιρακινό Κουρδιστάν είναι ανοικτός…}