Συνεντεύξεις

«Γιατί δεν μας δοκίμασαν;»

Εμείς καθορίζουμε τη στάση μας με γνώμονα τις θέσεις του ΑΚΕΛ, σημειώνει ο Άντρος Κυπριανού
Δεν είναι επιλογή μας να συγκρουστούμε με την Τρόικα αλλά να βρεθούν συναινετικές λύσεις, οι οποίες θα λαμβάνουν υπ’ όψιν κάποια στοιχειώδη πράγματα, τονίζει στη «Σημερινή» ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ

«Εκείνο που εμείς πρέπει να κάνουμε από σήμερα είναι, εφόσον φαίνεται ότι επαναρχίζει ο διάλογος, να προχωρήσουμε τις διαπραγματεύσεις αυτές με πάρα πολύ καλή προετοιμασία. Με συνέπεια σε ό,τι αφορά τις αρχές επίλυσης του Κυπριακού, σοβαρά, υπεύθυνα και εποικοδομητικά, και βέβαια συλλογικά», τονίζει στο β’ μέρος της συνέντευξής του στη «Σημερινή» ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού. «Θεωρώ πως δεν πρέπει να δώσουμε υπέρμετρη σημασία στα διαδικαστικά ζητήματα, αλλά πρέπει να επικεντρωθούμε στην ουσία του Κυπριακού.


Εμμένοντας, λοιπόν, σε αυτόν τον τρόπο στις συνομιλίες, θεωρώ ότι θα έχουμε καταβάλει, τουλάχιστον, από τη δική μας πλευρά καθετί το δυνατό για να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία και με αυτόν τον τρόπο, εάν δεν καταφέρουμε να καταλήξουμε σε συμφωνία, θα είναι ξεκάθαρο ότι η ευθύνη θα βαραίνει αποκλειστικά την άλλη πλευρά», προσθέτει. «Εμάς η επιλογή μας είναι να καταλήξουμε, όχι στην όποια λύση, και θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό, αλλά σε λύση όπως την έχουμε συμφωνήσει διαχρονικά. Που θα βασίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, στις συμφωνίες υψηλού επιπέδου, στο διεθνές και στο ευρωπαϊκό δίκαιο», σημειώνει περαιτέρω.
Δεν μας ενοχλεί η μη δεσμευτική μεσολάβηση
Το ΑΚΕΛ δεν θεωρεί επωφελείς τις διαδικασίες εξπρές, επισημαίνοντας ότι ελλοχεύουν κίνδυνοι από κάτι τέτοιο, ωστόσο, φαίνεται ότι εντός αυτού του κλίματος είναι που θα επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Πόσο σας ανησυχεί αυτό;
Θα επαναλάβω ότι εάν υπάρχει κάποιος που επείγεται για να έχουμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα λύση, είναι οι Ελληνοκύπριοι. Σαράντα ένα χρόνια μετά την εισβολή και την κατοχή βιώνουμε τις αρνητικές συνέπειες. Θέλουμε, λοιπόν, να απαλλαγούμε από αυτές το συντομότερο δυνατόν. Εάν η τουρκική πλευρά προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με προτάσεις τέτοιες που να διευκολύνουν την ταχεία επίτευξη μιας συμφωνίας, καλώς να ορίσει. Εμείς δεν ανησυχούμε από αυτό. Δεν μπορούμε, όμως, να δεχτούμε ότι πρέπει να θυσιαστεί η ουσία χάριν τού να έχουμε μια συμφωνία το συντομότερο δυνατόν. Δεν δεχόμαστε, δηλαδή, να υποχωρήσουμε σε ζητήματα τα οποία θεωρούμε πολύ σημαντικά, απλώς και μόνο για να πούμε ότι καταλήγουμε σε συμφωνία τον ερχόμενο Δεκέμβρη.


Μακάρι να έρθει η τ/κ πλευρά σε αυτές τις συνομιλίες με θέσεις που να επιτρέπουν να καταλήξουμε σε συμφωνία και εμείς δεν θα φοβούμαστε. Από την άλλη, όμως, φοβούμαστε γιατί, ενώ η τουρκική πλευρά δεν παρουσιάζεται έτοιμη και δεν έχουμε δει δείγματα γραφής ότι είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, απαιτείται από εμάς να καταλήξουμε σε συμφωνία μέσα σε λίγους μήνες. Τα πάντα, λοιπόν, θα εξαρτηθούν από τη στάση της τουρκικής πλευράς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, κατά τη δική μας άποψη.
Ο γεφυρωτικός ρόλος που αναμένεται ότι θα αναλάβει ο κ. Άιντα είναι κάτι που σας προβληματίζει;
Εμείς είχαμε τοποθετηθεί ξεκάθαρα για τον ρόλο του ΟΗΕ και επί διακυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια. Δεν μας ενοχλεί να επεξεργάζεται σκέψεις, προτάσεις ο Εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Η.Ε. Εάν όμως δεν γίνονται αποδεκτές από τη δική μας πλευρά, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση αυτές να θεωρούνται δεσμευτικές ή ότι δημιουργούν το οποιοδήποτε προηγούμενο. Αυτή είναι και η ξεκάθαρή μας θέση, αλλά εκεί και όπου διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα εξεύρεσης κοινού εδάφους μεταξύ των δυο κοινοτήτων, δεν μας ενοχλεί να κατατίθεται μεσολαβητική πρόταση από τον ΟΗΕ, με την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι δεσμευτική και ούτε θα δημιουργεί προηγούμενο για επόμενες πρωτοβουλίες.
Είμαστε συνεπέστατοι
Αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι το ΑΚΕΛ καταψηφίζει τα μνημονιακά νομοσχέδια εκ του ασφαλούς, επειδή ξέρει ότι αυτά θα ψηφιστούν από άλλους.
Γιατί δεν μας δοκίμασαν μια φορά για να δουν αν όντως είναι έτσι που τοποθετούμαστε; Εμείς τους προκαλέσαμε και το περασμένο Σάββατο, όταν συζητούσαμε το πλαίσιο αφερεγγυότητας. Ας μας δοκιμάσουν να δούμε αν είναι εκ του ασφαλούς που τοποθετούμαστε. Δεν είναι καθόλου εκ του ασφαλούς. Έχει θέσεις το ΑΚΕΛ και θέλω να σας υπενθυμίσω ότι τον Σεπτέμβρη του 2012 είχα πει πως ανάλογα με το ποια θα είναι τα προβλήματα και τα μέτρα, τα οποία θα προτείνουν οι δανειστές -τότε τους λέγαμε εταίρους- θα τοποθετηθεί και το ΑΚΕΛ. Και είχα πει, επίσης, πως εάν τα μέτρα που προτείνονται είναι δυσβάσταχτα για τον κόσμο, εμείς δεν θα διστάσουμε να καταγγείλουμε το μνημόνιο. Δεν είναι, λοιπόν, επιλογή μας να συγκρουστούμε ούτε με την Τρόικα ούτε με τους δανειστές μας, αλλά η επιλογή μας είναι να βρεθούν συναινετικές λύσεις, οι οποίες, όμως, θα λαμβάνουν υπ’ όψιν κάποια στοιχειώδη πράγματα. Το δικαίωμα των Κυπρίων στη στέγαση, που είναι δικαίωμα το οποίο κατοχυρώνεται από το ίδιο το Σύνταγμα, και βέβαια την προσέγγιση τού να επωμίζεται ο καθένας συνέπειες με βάση τις δυνατότητές του.
Δυστυχώς, όμως, δεν γίνεται αυτό το πράγμα με τα μέτρα που προτείνονται από την Τρόικα και την Κυβέρνηση. Κι αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά το παραδέχεται η ίδια η Κυβέρνηση σε έρευνα που έχει διοργανώσει. Ότι, δηλαδή, οι συνέπειες πάνω στους εργαζόμενους και στους ανθρώπους με χαμηλά εισοδήματα είναι πολύ μεγαλύτερες από τα πλούσια στρώματα, τα οποία βλέπουν τα εισοδήματά τους να αυξάνονται σε συνθήκες κρίσης. Εκεί λοιπόν και όπου η Τρόικα ή η Κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται να λάβει υπ’ όψιν αυτά τα οποία θεωρώ έπρεπε να ήταν αυτονόητα, τότε το ΑΚΕΛ δεν θα διστάζει να συγκρούεται μαζί τους, ανεξαρτήτως του ποια θα είναι η κατάληξη από διάφορες ψηφοφορίες. Επιπρόσθετα, έχουμε προειδοποιήσει από καιρό ότι και στο ζήτημα των εκποιήσεων και στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων και στο ζήτημα του Γενικού Συστήματος Υγείας, εάν η Κυβέρνηση επιμένει στις αντιλαϊκές της πολιτικές, εμείς θα καταψηφίσουμε αυτές τις αποφάσεις. Συνεπώς, εμείς δεν αποφασίζουμε και δεν καθορίζουμε τη στάση μας ανάλογα με το τι πράττουν οι άλλοι, αλλά με γνώμονα τις θέσεις του ΑΚΕΛ.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να σχολιάσω και κάποια πράγματα σε σχέση με το πλαίσιο αφερεγγυότητας, επειδή λέγονται πολλά από τα κόμματα που τάχθηκαν υπέρ αυτού του πλαισίου. Πρώτα και κύρια χρησιμοποίησαν ρητορική πολύ πιο προχωρημένη από αυτήν που χρησιμοποίησε το ΑΚΕΛ ενάντια στις προτάσεις της Κυβέρνησης για να αναδιπλωθούν, βέβαια, την τελευταία στιγμή και να τα δεχτούν. Θέλω να υπενθυμίσω, επίσης, σε σχέση με την αναφορά ότι είχαμε ψηφίσει τις εκποιήσεις, πως τότε δεν ψηφίσαμε μόνο τις εκποιήσεις, αλλά και μια σειρά άλλων νομοσχεδίων, τα οποία δημιουργούσαν ένα ολοκληρωμένο δίκτυ προστασίας για τον κόσμο και για τα οποία έκανε αναφορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Ανώτατο Δικαστήριο ή τα ανέπεμψε, με αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί αυτό το δίκτυ.


Εμείς είπαμε στα άλλα πολιτικά κόμματα υπερψηφίστε αυτά τα πράγματα τότε και ότι πρέπει να επιμείνουμε σε αυτά. Δυστυχώς, όμως, δεν επέμειναν και, εκτός τούτου, υποχώρησαν κατά πολύ από εκείνα που είχαμε ψηφίσει τον περασμένο Σεπτέμβρη. Το ερώτημα, συνεπώς, είναι εκείνοι που πρέπει να το απαντήσουν. Γιατί υποχώρησαν από εκείνα που υπερψήφισαν τον Σεπτέμβρη; Το ΑΚΕΛ, σε αντίθεση με αυτά τα κόμματα, ήταν και τότε και σήμερα συνεπέστατο με τις θέσεις που διατύπωσε και δεν μπορώ να δεχτώ την προσέγγιση ότι «αυτά είναι τα καλύτερα που μπορούσαμε να πετύχουμε», γιατί τον Σεπτέμβρη πετύχαμε πολύ καλύτερα απ’ όσα ψηφίστηκαν σήμερα. Θέλω, δε, να ξεκαθαρίσω πως το μόνο που επιτυγχάνεται με το πλαίσιο αφερεγγυότητας είναι να επιταχύνεται η διαδικασία πτώχευσης, χωρίς να υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές και ουσιαστικές επιλογές στους δανειολήπτες και είναι με αυτόν τον γνώμονα που το ΑΚΕΛ καταψήφισε το πλαίσιο.
Θέμα πολιτικής βούλησης
Θεωρείτε ότι εάν έρχονταν όλα μαζί, σε ένα πολυνομοσχέδιο, η αφερεγγυότητα, οι εκποιήσεις κ.λπ, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να επιτευχθεί μια δικαιότερη ρύθμιση;
Αυτό είναι κάτι που θα εξαρτιόταν από το μέχρι πού ήταν διατεθειμένη να πάει η Κυβέρνηση και η Τρόικα σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο αυτών. Είναι γι’ αυτό που επιμένω ότι αυτά τα ζητήματα είναι θέμα πολιτικής βούλησης τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από την Τρόικα. Είτε μαζί έρχονταν είτε χωριστά, όπως ήρθαν, από τη στιγμή που δεν ήταν διατεθειμένοι να προστατεύσουν εκείνον τον κόσμο που εμείς θεωρούσαμε και θεωρούμε ότι έπρεπε να προστατευθεί, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο. Βέβαια, λέγοντάς τα αυτά, επισημαίνω και το εξής.


Η Κυβέρνηση ακολουθεί μια τακτική πολύ συγκεκριμένη, τη μέθοδο του σαλαμιού. Επίσης, θέτει ενώπιόν μας κάτι και την ίδια ώρα μας λέει ότι θα έρθει σε μεταγενέστερο στάδιο να φέρει κάτι καλύτερο, ζητώντας από εμάς να ψηφίσουμε αυτό που έφερε, αναμένοντας εάν και εφόσον φέρει ενώπιόν μας κάτι καλύτερο. Βέβαια, πείθει κάποια πολιτικά κόμματα και όταν έρθει το επόμενο βήμα, δεν κάνει κάτι καλύτερο αλλά, ακόμη χειρότερα, κάνει ένα βήμα προς τη χειρότερη κατεύθυνση. Πείθει, επαναλαμβάνω, κάποια κόμματα αλλά το ΑΚΕΛ δεν το πείθει πλέον αυτή η Κυβέρνηση, γιατί έχουμε διαπιστώσει πως όλες οι δεσμεύσεις της καταλύονται με τη μεγαλύτερη ευκολία την επόμενη, ακριβώς, μέρα.
Αφετηρία για αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του ΑΚΕΛ
Τι σημαίνει για το ΑΚΕΛ το Συνέδριο του Ιουνίου;
Κάθε συνέδριο, για κάθε πολιτικό κόμμα, συνιστά μια κορυφαία στιγμή στην ιστορία του. Βέβαια, για το ΑΚΕΛ θεωρώ ότι αυτό το συνέδριο έχει μια ιδιαίτερη σημασία, ιδιαίτερα λόγω του γεγονότος πως το κόμμα πέρασε μια πενταετία στην Κυβέρνηση, επικρίθηκε, του ασκήθηκε μια εντονότατη κριτική, προκλήθηκε ένα ρήγμα στην εμπιστοσύνη που είχε ο κόσμος προς το κόμμα και θεωρώ ότι αυτό το συνέδριο πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του ΑΚΕΛ, όχι απλώς και μόνο στους δικούς του παραδοσιακούς ψηφοφόρους αλλά ευρύτερα της κοινωνίας και εδώ θα είναι το μεγάλο στοίχημα για μας. Έχουμε επιλέξει να συζητήσουμε τρεις μεγάλες ενότητες.


Η μια ενότητα είναι το ίδιο το κόμμα, πώς το βελτιώνουμε και το απαλλάσσουμε από φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς αναπτύσσοντας, ταυτόχρονα, τη δημοκρατία εσωκομματικά, πώς το ανανεώνουμε και το εκσυγχρονίζουμε ακόμη περισσότερο και θα δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση σε αυτήν την ενότητα. Η δεύτερη μεγάλη ενότητα είναι η σχέση του ΑΚΕΛ με την κοινωνία αλλά και οργανωμένους φορείς ιδιαίτερα, ποιος είναι ο ρόλος του ΑΚΕΛ σε αυτά τα οργανωμένα κινήματα, ποια θα πρέπει να είναι η στάση του έναντι της κοινωνίας κι η επαφή του με τον κόσμο που για μας αποτελεί οξυγόνο.


Και η τρίτη σημαντική ενότητα είναι η χάραξη πολιτικών σε ό,τι αφορά τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον κυπριακό λαό. Ξεκαθαρίζω, μάλιστα, πως αυτό δεν φιλοδοξεί να είναι προεκλογικό μας πρόγραμμα, αλλά είναι απλώς η διατύπωση κάποιων πολιτικών θέσεων, όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα στην κυπριακή κοινωνία. Θεωρώ ότι επιτυχία μας να συζητήσουμε με επάρκεια όλα αυτά τα θέματα και να διαμορφώσουμε καλό πλαίσιο αλλά και να βγούμε ενωμένοι από το συνέδριο, θα οδηγήσει σε ένα ΑΚΕΛ πολύ ενισχυμένο ενόψει των προκλήσεων που θα ακολουθήσουν.
Σας φοβίζει το ενδεχόμενο η εκλογική διαδικασία να σας βάλει σε μια κατάσταση εσωστρέφειας;
Καθόλου, γιατί η εσωκομματική διαδικασία είναι μια διαδικασία πλήρως δημοκρατική στο ΑΚΕΛ και το αποτέλεσμά της θα είναι απόλυτα σεβαστό και κάθε άλλο παρά θεωρώ ότι μας βάζει σε εσωστρέφεια. Αντιθέτως, πιστεύω ότι θα μας βγάλει πιο ενισχυμένους και αυτό είναι απόλυτη πεποίθησή μου.