Στόχος η δημιουργία ενός συνασπισμού δυνάμεων του Κέντρου

Γιώργος Λιλλήκας: Πήραμε διαζύγιο με την έννοια της στρατηγικής
Ενδεχομένως, το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών να αποτελέσει τον καταλύτη στο ζήτημα της σύγκλισης των δυνάμεων του ενδιάμεσου χώρου, οι ίδιοι οι πολίτες θα δείξουν τον δρόμο μέσω της κάλπης, τονίζει ο Πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών
ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ δεν δημιουργήθηκε από μια παρεξήγηση που μπορεί να ξεπεραστεί με αντιπαράθεση πειστικών επιχειρημάτων - Βαρύ το κόστος της λύσης, θα φέρει πολλά νέα μνημόνια
Την πεποίθηση ότι οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές θα αναδείξουν τη Συμμαχία Πολιτών ως τη νέα πολιτική δύναμη, ως τον φορέα της αλλαγής, της ανανέωσης και της κοινωνικής δημοκρατίας, εκφράζει ο Γιώργος Λιλλήκας στη συνέντευξή του στη «Σ», προσθέτοντας πως για το κόμμα του η δημιουργία ενός συνασπισμού δυνάμεων του κεντρώου χώρου, ο οποίος να διαδραματίσει ρόλο αναχώματος σε μια καταστροφική λύση στο Κυπριακό, είναι ένας ευκταίος και ταυτόχρονα όχι ανέφικτος στόχος.
Υποδεικνύει, ταυτόχρονα, ότι η ακολουθούμενη στρατηγική του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Κυπριακό οδηγεί νομοτελειακά σε λύση τουρκικών προδιαγραφών, ενώ διαμηνύει πως επιβάλλεται επιτακτικά η αναπροσαρμογή στρατηγικής, με βάση τις καταλυτικές γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Θεωρείτε ικανοποιητική την «αξιολογική στάθμιση» εκ μέρους της Κυβέρνησης των αλλεπάλληλων τουρκικών δηλώσεων για διάφορες πτυχές της λύσης, όπως η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι εγγυήσεις, το ευρωπαϊκό κεκτημένο κ.λπ.;
Κρίνω ότι η Κυβέρνηση, με τη στάση που τηρεί απέναντι στις τουρκικές προκλητικές δηλώσεις, είτε αδυνατεί να δει τις πραγματικότητες, είτε πιστεύει ότι η υποβάθμιση αυτών των τουρκικών απαιτήσεων θα της επιτρέψει να διατηρήσει το «καλό κλίμα» και θα ξεπεραστούν αυτές οι διαφορές μέσα από τις συνομιλίες, είτε όντως πιστεύει ότι δεν εννοούν αυτά που δημόσια δηλώνουν οι Τούρκοι.
Αν συμβαίνει το πρώτο, τότε διατρέχουμε τον κίνδυνο να συνεχίσουμε μιαν άκαρπη πολιτική, η οποία στηρίζεται σε αυταπάτες και πολιτικούς ευσεβοποθισμούς. Αυτές οι αυταπάτες μάς καθιστούν ουραγούς των εξελίξεων και μας εγκλωβίζουν σε μιαν αδιέξοδη πορεία, η οποία δεν συνάδει με τις πραγματικότητες.
Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε κινδυνεύουμε από την αδυναμία της Κυβέρνησης να αντιληφθεί την πραγματική φύση και χαρακτήρα του Κυπριακού. Κανένα γεωπολιτικό πρόβλημα δεν λύθηκε με επιχειρήματα. Το Κυπριακό δεν δημιουργήθηκε από μια παρεξήγηση, που μπορεί να ξεπεραστεί με αντιπαράθεση πειστικών επιχειρημάτων. Αυτή η προσέγγιση έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική. Αν δεν καταστήσουμε με την πολιτική μας την κατοχή ασύμφορη για την Τουρκία, δεν πρόκειται να αλλάξει στάση έναντι της Κύπρου.
Αν συμβαίνει το τρίτο, τότε η Κυβέρνηση δεν ξέρει την τουρκική πολιτική κουλτούρα και δεν διδάσκεται από τα παθήματα του παρελθόντος. Κι αυτό φαίνεται να συμβαίνει, αφού ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δημόσια είχε δηλώσει πριν από λίγο καιρό πως «η τουρκική πλευρά δεν δέχεται να καταγραφεί στα έγγραφα των συνομιλιών ότι με τη λύση η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει να υπάρχει αλλά, μας είπε, στην πραγματικότητα αυτό θα γίνει»! Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία πάντα εννοεί αυτά που δηλώνει δημόσια, σε αντίθεση μ' εμάς, που άλλα δηλώνουμε και άλλα πράττουμε στο τραπέζι των συνομιλιών.
Αν ο Πρόεδρος πιστώνει την Τουρκία με καλές προθέσεις, ας επιχειρήσει, ως οφείλει, να θέσει στο τραπέζι των συνομιλιών τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την εφαρμογή χωρίς παρεκκλίσεις του ευρωπαϊκού κεκτημένου και τη κατάργηση εγγυήσεων, ζητώντας ξεκάθαρη και σαφή διατύπωση αποδοχής τους. Ελπίζω τώρα που ο Ακιντζί επικαλείται το Κοινό Ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου, για να στηρίξει την απαίτησή του για κατάλυση του Κράτους μας, ο Πρόεδρος να συνειδητοποιεί πως το Κυπριακό δεν μπορεί να λυθεί με ασάφειες. Με ασάφειες δεν θα έχουμε λύση, αλλά διάλυση του κράτους.
Με δυο λόγια, αν ο Πρόεδρος δεν εγκαταλείψει την αναποτελεσματική πολιτική που ακολουθεί, είτε θα έχουμε λύση τουρκικών προδιαγραφών είτε θα έχουμε ένα νέο αδιέξοδο, επιτρέποντας στην Τουρκία να παρατείνει την κατοχή και τη διχοτόμηση, και ενδεχόμενα να αναβαθμίσει ακόμα περισσότερο το ψευδοκράτος.
Δεν είναι ιδεολογικά τα εθνικά ζητήματα
Επαναφέρατε την εισήγηση της Συμμαχίας για σύγκληση κοινής σύσκεψης μεταξύ των ελλαδικών και κυπριακών κομμάτων, με στόχο τη διαμόρφωση μιας κοινής στρατηγικής του Ελληνισμού έναντι της τουρκικής απειλής. Έχετε βρει ευήκοα ώτα είτε στην Ελλάδα είτε στην Κύπρο;
Η μοίρα της Κύπρου και της Ελλάδας είναι αλληλένδετη. Αρκεί κανείς να δει την πολιτική που ακολούθησε η Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια στο Αιγαίο, όπου με αμφισβητήσεις δημιούργησε γκρίζες ζώνες και με τις προκλήσεις και την ένταση που δημιουργεί καθιερώνει διαφορές σε περιοχές που δεν έχει κανένα νόμιμο δικαίωμα. Αυτό έκανε πέρυσι στην κυπριακή ΑΟΖ με την εισβολή του «Μπαρμπαρός». Από την άλλη, την πολιτική που η Τουρκία εφάρμοσε στην Κύπρο από τη δεκαετία του ́50 την εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια στη Θράκη. Δυστυχώς ο Ελληνισμός έχει πάρει διαζύγιο με την έννοια της στρατηγικής. Ο Ελληνισμός συνήθως αυτοσχεδιάζει, με αποτέλεσμα να επιτρέπουμε στην Τουρκία να δημιουργεί συνεχώς νέα δεδομένα, τα οποία τρέχουμε να ανατρέψουμε.
Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι, για πολλούς και διάφορους λόγους, η σύγκληση πανεθνικής διάσκεψης ξεκαθάρισε εδώ και πολλά χρόνια ότι είναι ανέφικτη. Ταυτόχρονα, διαπιστώνω ότι δεν διαθέτουν οι δύο χώρες θεσμοθετημένα σώματα, όπως το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, όπου θα μπορούσε να σχεδιαστεί μια μακροπρόθεσμη στρατηγική, με καθορισμένους στόχους και δράσεις επίτευξής τους.
Είναι γι’ αυτό που εισηγούμαστε τη σύγκληση μιας κοινής σύσκεψης ελλαδικών και κυπριακών κομμάτων, για τον σχεδιασμό μιας κοινής ελάχιστης στρατηγικής έναντι της κοινής τουρκικής απειλής. Η διασφάλιση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Κύπρου και της Ελλάδας, η προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας είναι εθνικά ζητήματα και ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε. Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που βλέπουν θετικά την εισήγηση και συμφωνούν με την αναγκαιότητα, όμως υπάρχουν και δυνάμεις που δεν ανταποκρίνονται. Είναι τεράστιο σφάλμα και θλιβερό ολίσθημα, τα εθνικά ζητήματα να αντιμετωπίζονται με ιδεολογικούς φακούς. Θα πρέπει να συνεχίσουμε την προσπάθεια.
Μας λένε να πληρώσουμε το κόστος της εισβολής
Διεξάγεται πολύ λόγος τελευταίως για το θέμα της οικονομικής πτυχής της λύσης. Ποια είναι η δική σας θέση επί του θέματος;
Για τρία χρόνια, κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι την απελπισία που οι ίδιοι με τις πολιτικές τους έφεραν στον λαό μας, παπαγάλιζαν το σλόγκαν του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ, ότι «η λύση θα φέρει ανάπτυξη», χωρίς ποτέ να μας πουν πώς, με ποιον τρόπο. Τώρα οι ίδιοι αποκαλύπτουν ότι η λύση θα έχει ένα κόστος γύρω στα 30 δις ευρώ, τα οποία θα πρέπει να επωμισθεί ο κυπριακός λαός, το θύμα, δηλαδή, αντί η Τουρκία που είναι ο εισβολέας. Μας λένε τώρα ότι η «λύση θα φέρει πολλά νέα Μνημόνια».
Το κόστος τής υπό εκκόλαψη λύσης θα είναι πολύ υψηλό, γιατί ξεφύγαμε από τις βασικές αρχές που έπρεπε να διέπουν μια λύση. Αν οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες και οι Τουρκοκύπριοι που εγκαταστάθηκαν στα κατεχόμενα αποκτούσαν με τη λύση την περιουσία τους, το κόστος θα ήταν πολύ μικρότερο. Με τη λογική, όμως, Ακιντζί για πλειοψηφία γης και πληθυσμού στο «Τουρκοκυπριακό Συνιστών Κράτος», και με τα κριτήρια που συμφωνήθηκαν στο κεφάλαιο του Περιουσιακού, ουσιαστικά η λύση θα εδράζεται στη λογική της αποζημίωσης. Αυτός είναι ο λόγος που αυξάνεται δραματικά το κόστος.
Ταυτόχρονα, διαπιστώνοντας ότι δεν υπάρχουν δωρητές, συζητείται η σύναψη ενός μακροπρόθεσμου δανείου, το οποίο θα πρέπει να αποπληρώσουν οι Κύπριοι φορολογούμενοι. Αν με ένα δημόσιο χρέος των 20 δις ευρώ περίπου, που αντιστοιχεί με το 105% περίπου του ΑΕΠ, η Κυπριακή Οικονομία κατατάγηκε στα σκουπίδια και για ένα δάνειο τελικά των 8 δις ευρώ, οδηγήσαμε την κοινωνία στη μιζέρια, τι θα γίνει όταν το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί στα 50 δις ευρώ; Πού θα καταταγεί η Κυπριακή Οικονομία, όταν το δημόσιο χρέος θα ξεπεράσει το 250% του ΑΕΠ; Πώς θα έρθει η υποσχόμενη ανάπτυξη με αυτά τα δεδομένα; Πόσες γενιές της Κύπρου θα βρίσκονται υπό τον ζυγό της Τρόικας για να εξοφληθεί το κόστος της λύσης;
Πώς θα έρθει η άνθιση της οικονομίας, όταν η ήδη κατεστραμμένη οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να αντέξει και την εξαθλιωμένη οικονομία του ψευδοκράτους; Όταν θα πρέπει να συντηρούμε Βουλές, Γερουσίες και έναν πολυδαίδαλο δημόσιο τομέα; Πώς θα έχει ανάπτυξη η οικοδομική βιομηχανία, όταν εδώ και χρόνια παραμένουν στα αζήτητα χιλιάδες οικοδομές; Ποιος επενδυτής θα έρθει στην Κύπρο, όταν η κάθε απόφαση θα πρέπει να περνά από μεικτές επιτροπές με δικαίωμα βέτο και επιτροπές επίλυσης διαφορών; Αυτή είναι η σταθερότητα που θα παρουσιάσουμε στους ξένους;
Ο ρεαλισμός της βιώσιμης λύσης
Η λύση θα μπορούσε να έχει πολύ λιγότερο κόστος, αν γίνονταν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα επιστροφής των περιουσιών. Αλλά, με τη λογική των αποζημιώσεων που συζητείται στις συνομιλίες, πέραν του ότι οδηγούν σε καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανεβαίνει κατακόρυφα το κόστος. Ταυτόχρονα, η διεθνής πρακτική λέει ότι το κόστος λύσης το πληρώνει η χώρα που προκάλεσε την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Στην περίπτωση της Κύπρου, η Τουρκία όχι μόνο δεν έχει κληθεί να πληρώσει, αλλά έχει αποενοχοποιηθεί.
Όμως, επαναλαμβάνω ότι ως Συμμαχία Πολιτών είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε μια λύση που δεν θα επιφέρει οικονομικά οφέλη, φτάνει να είναι δίκαιη και βιώσιμη, και να ανατρέπει τα δεδομένα που δημιούργησε η εισβολή και η κατοχή.
Φοβίες και αυτοσχεδιασμοί
Με ποιον τρόπο, κατά τη γνώμη σας, μπορούν οι καταιγιστικές γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, αλλά και οι εξελίξεις στο ενεργειακό πεδίο, να συζευχθούν, ως τελεστές αύξησης ερεισμάτων, στο πλαίσιο μιας αναθεωρημένης στρατηγικής στο Κυπριακό;
Σε ποια στρατηγική αναφέρεστε; Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία στρατηγική για να αναθεωρηθεί. Είναι ασφαλώς άμεση ανάγκη να χαραχθεί μια τέτοια στρατηγική, η οποία να λαμβάνει υπ' όψιν τον νέο γεωπολιτικό χάρτη της περιοχής μας.
Θα πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν τη δυναμική παρουσία και τον ρόλο της Ρωσίας στην περιοχή, την έξοδο του Ιράν από την απομόνωση, όπως και τη ρήξη των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τη Συρία. Μ’ αυτές τις χώρες πρέπει να συγκλίνουμε τα συμφέροντά μας με κοινούς σχεδιασμούς, κοινές δράσεις και έργα που να εξυπηρετούν τα συμφέροντα όλων.
Ευρύτερες διαστάσεις στο θέμα της ασφάλειας
Το ζήτημα της ασφάλειας, που αποτελεί μια σοβαρή πτυχή του Κυπριακού, θα πρέπει να το χειριστούμε διαφορετικά. Θα πρέπει να του προσδώσουμε ευρύτερες διαστάσεις, εντάσσοντάς το στο ζήτημα της ασφάλειας ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι θα ξεφύγουμε από τον κλοιό της Τουρκίας και το ανισοζύγιο δυνάμεων σε βάρος της Κύπρου. Καμία από τις γειτονικές μας χώρες, αλλά ούτε και η Ρωσία θα ήθελαν η Τουρκία να έχει παρουσία και ρόλο στην Κύπρο. Έτσι θα αλλάξουμε τα δεδομένα της διαπραγμάτευσης του κεφαλαίου της ασφάλειας.
Παράλληλα, το μεγάλο ζήτημα των υδρογονανθράκων, με σωστούς και αποφασιστικούς σχεδιασμούς, μπορεί να μας αποδώσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και να αναβαθμίσει την αξία και τον ρόλο της Κύπρου στην περιοχή. Σ’ αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα πρέπει η Κυβέρνηση να είναι αποφασιστική και να εγκαταλείψει τις φοβίες και τους αυτοσχεδιασμούς.
Οι Τριμερείς συνεργασίες Κύπρου και Ελλάδας με Ισραήλ και Αίγυπτο κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα πρέπει, όμως, να ξεφύγουμε από το στάδιο των διακηρύξεων και να περάσουμε στο στάδιο υλοποίησης κοινών υποδομών και στρατηγικών. Με σωστούς χειρισμούς και μια έξυπνη στρατηγική, η Κύπρος μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα διεύρυνσης αυτών των συνεργασιών με τον Λίβανο και τη Συρία.
Διεκδικητική φωνή στη Βουλή
Ποιοι είναι οι στόχοι της Συμμαχίας Πολιτών στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές; Ποιες οι εκτιμήσεις ή προσδοκίες σας για την εκλογική σας επίδοση;
Η Συμμαχία Πολιτών στοχεύει να έχει μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα τον ερχόμενο Μάιο. Η Συμμαχία Πολιτών στοχεύει να αποτελέσει τη διεκδικητική φωνή των πολιτών μέσα στη Βουλή. Με καθαρά χέρια, μακριά από τη διαπλοκή και τη διαφθορά, η Συμμαχία Πολιτών μπορεί να κοιτάζει τους πολίτες στα μάτια. Αποδείχθηκε πλέον ότι μόνο η Συμμαχία Πολιτών δεν έχει εξαρτήσεις και μπορεί να τα βάλει με το κατεστημένο. Ταυτόχρονα, μ’ ένα υψηλής ποιότητας ψηφοδέλτιο, με νέους ανθρώπους που έχουν διαπρέψει στους τομείς που δραστηριοποιούνται και ξεχωρίζουν για το ήθος τους, διασφαλίζουμε ότι με καινοτόμες ιδέες μπορούμε να εκσυγχρονίσουμε με ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις το κράτος και την οικονομία. Μπορούμε να διευρύνουμε και να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία, τα δικαιώματα και τον ρόλο των πολιτών.
Για όλους αυτούς και πολλούς άλλους λόγους είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες θα αναδείξουν τη Συμμαχία Πολιτών ως τη νέα πολιτική δύναμη, ως τον φορέα της αλλαγής, της ανανέωσης και της κοινωνικής δημοκρατίας.
Αυτό είναι και το μήνυμα που εισπράττω καθημερινά από τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι έχουν κουραστεί από το παλαιοκομματικό κατεστημένο της διαπλοκής και της διαφθοράς, και οι οποίοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αλλαγή έρχεται με τη συμμετοχή και όχι την αποχή.
Πρόταση της «Συμμαχίας» για το Κέντρο
Θεωρείτε ότι, μετά και τη δημιουργία του Κινήματος Αλληλεγγύη από την κ. Ελένη Θεοχάρους, οι προοπτικές για τη δημιουργία ενός τρίτου ισχυρού πολιτικού πόλου καθίστανται πιο ευοίωνες, ή ο λεγόμενος χώρος του Κέντρου θα εμφανιστεί εφεξής περισσότερο κατακερματισμένος και αποδυναμωμένος;
Όπως γνωρίζετε, η Συμμαχία Πολιτών, από την ίδρυσή της, έχει καταβάλει προσπάθειες για τη δημιουργία ενός Συνασπισμού δυνάμεων, με όλα εκείνα τα κόμματα τα οποία έχουμε συγκλίνουσες θέσεις στο Κυπριακό και στα άλλα σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τον τόπο.
Πριν από 8-9 μήνες είχαμε επαναλάβει την πρωτοβουλία μας, προτείνοντας μαζί με τη σύσταση αυτού του Συνασπισμού και την κάθοδό μας στις εκλογές με κοινό ψηφοδέλτιο. Ως απάντηση στους πολίτες που θέλουν μια τέτοια συνεργασία και διερωτώνται μήπως αυτό που εμποδίζει μια τέτοια εξέλιξη είναι ο καβγάς για το ποιος θα ηγείται, απαντήσαμε πως στην περίπτωση που συσταθεί αυτός ο Συνασπισμός δυνάμεων, δεν θα ηγείται ο Πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών. Δυστυχώς, ούτε αυτή η πρωτοβουλία απέδωσε καρπούς.
Μη με ρωτήσετε ποιος ή ποιοι ευθύνονται, γιατί δεν πρόκειται να μπω στη λογική της επίρριψης ευθυνών. Κάτι τέτοιο δεν θα βοηθούσε στην υλοποίηση του στόχου σ’ ένα μεταγενέστερο στάδιο. Οι εξελίξεις στο Κυπριακό ίσως επιταχύνουν τις διαδικασίες, αν όλοι διακατέχονται από το ίδιο αίσθημα ευθύνης, αλλά και συνέπειας με τα όσα διακηρύττουν. Ενδεχόμενα, το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών να αποτελέσει τον καταλύτη σ’ αυτό το ζήτημα. Οι ίδιοι οι πολίτες να δείξουν τον δρόμο μέσω της κάλπης.
Μένουμε στην επιτήρηση της Τρόικας
Η Κύπρος πορεύεται, με σταθερά βήματα, προς την έξοδό της από το μνημόνιο. Η εμφανιζόμενη, ωστόσο, ευημερία των αριθμών, πόσο ανταποκρίνεται προς τα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας και της κοινωνίας;
Η αλήθεια είναι ότι η Κύπρος δεν βγαίνει από το Μνημόνιο. Η Κύπρος βρίσκεται σ’ ένα τριετές πρόγραμμα το οποίο λήγει τον Μάρτιο. Βγαίνει, λοιπόν, από το πρόγραμμα αυτό, αλλά όχι από την επιτήρηση, από την οποία θα βγει αφού αποπληρώσει το 75% του δανείου που πήρε.
Αντί, λοιπόν, ο Υπουργός Οικονομικών να πανηγυρίζει για τη λήξη του προγράμματος, καλά κάνει να κοιτάξει γύρω του, έξω από το γραφείο του, για να διαπιστώσει την οικονομική καταστροφή και τα κοινωνικά ερείπια που δημιούργησε το Μνημόνιο της λιτότητας.
Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Η Κύπρος γέμισε κοινωνικά παντοπωλεία. Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας. Τριάντα και πλέον χιλιάδες νέοι επιστήμονες έχουν μεταναστεύσει αναζητώντας το μέλλον τους σε ξένες πατρίδες. Αν αυτό είναι επιτυχία, τότε αξίζουν συγχαρητήρια στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Η παντελής έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά και αναπτυξιακού οράματος από την Κυβέρνηση, έχουν στεριώσει την ανεργία στα ύψη και εξασθενίσει τις προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής ευημερίας. Οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την παροχή δανείων και τα πολύ υψηλά επιτόκια των Τραπεζών καθιστούν ασύμφορη την όποια χρηματοδότηση νέων επενδύσεων. Οι ξένες επενδύσεις, που κατά καιρούς πολυδιαφήμιζε η Κυβέρνηση, αποτελούν ένα όνειρο απατηλό.
Με τις υπερεξουσίες που η Κυβέρνηση και τα φιλομνημονιακά κόμματα έδωσαν στις τράπεζες, πολύ σύντομα τεράστιες περιουσίες θα βρεθούν στα χέρια επενδυτικών ταμείων, σε εξευτελιστικές τιμές. Σύντομα οι τράπεζες θα προχωρήσουν στις εκποιήσεις περιουσιών μέσα από τους πλειστηριασμούς. Αυτές, δυστυχώς, είναι οι άμεσες προοπτικές μιας οικονομίας που κατά τον Υπουργό Οικονομικών έχει επανεκκινήσει 5-10 φορές τα τελευταία δύο χρόνια.