Ο «Σοφός» αποχαιρέτησε τα γήπεδα όπως ήξερε

Ήρθε σε κόντρα με τον Γκάλη και τον Φάνη Χριστοδούλου, ενώ οι «ομηρικοί» καβγάδες με τον Παναγιώτη Φασούλα έμειναν στην ιστορία
Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλές μορφές του αθλητισμού που, παρά την αναγνωρισιμότητα ή τις επιτυχίες τους, μπορούν να κάνουν αυτό που έκανε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ο «σοφός» του παγκόσμιου μπάσκετ αποθεώθηκε την Τετάρτη στο φιλικό που διοργανώθηκε για την αποχώρησή του και το «Ειρήνης και Φιλίας», έδρα του καλαθοσφαιρικού Ολυμπιακού, ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει τις τεράστιες προσωπικότητες που παρέλασαν.

Ράτζα, Νταλιμπάγκιτς, Πάσπαλι, Ντανίλοβιτς, Τζόρτζεβιτς, Τάρλατς, Τομάσεβιτς, Ζντοβτς, Πρέλιεβιτς, Παπαλουκάς, Φασούλας, Φώτσης, Παπανικολάου και άλλοι είναι μόνο μερικοί από τους «ημίθεους» που πήγαν να πουν το ύστατο προπονητικό «χαίρε» στον μεγάλο δάσκαλο. Μαζί τους και άλλες προσωπικότητες του διεθνούς στερεώματος, όπως ο τενίστας Νόβακ Τζόκοβιτς, ο οποίος ταξίδεψε από το Βελιγράδι για να χειροκροτήσει τον Ίβκοβιτς.
Ο «Ντούντα» κατάφερε με τις επιτυχίες ή τις περισσότερες φορές τους «άθλους» του, καθώς συνήθως οι ομάδες του ήταν στα χαρτιά αουτσάιντερ, να γράψει τη δικιά του μοναδική ιστορία. Ο Ολυμπιακός, όμως, ως η μόνη ομάδα που τον έκανε να σπάσει τον προσωπικό του κανόνα, δηλαδή να την προπονήσει σε δύο θητείες, έγινε το πεπρωμένο του με τους Πειραιώτες να τιμούν όπως άρμοζε τον τεράστιο προπονητή.
Στην πρώτη του θητεία στην ελληνική ομάδα πήρε τους ταλαντούχους «ερυθρόλευκους», που αποτελούνταν από ονόματα όπως ο Ρίβερς, ο Τόμιτς, ο Σιγάλας και ο Φασούλας και τους έφτασε μέχρι τη Ρώμη, κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό στην ιστορία του συλλόγου και το τρεπλ ολοκληρώθηκε με Πρωτάθλημα και Κύπελλο.

Δέχτηκε να επιστρέψει για 2η φορά στην ίδια ομάδα, και το 2012 πήρε ένα νεανικό ρόστερ στο οποίο δεν πίστευε σχεδόν κανείς, το έφτασε μέχρι τον τελικό και εκεί μαζί με κάμποσους νεαρούς παίκτες και μόνο σταρ τον Βασίλη Σπανούλη, αφού «σκότωσαν» τη μεγάλη Μπαρσελόνα, έκαναν ίσως τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ στέλνοντας στο «καναβάτσο» την πολύ ακριβή και ταλαντούχα ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Έτσι συνέδεσε για πάντα το όνομά του με την ίσως πιο όμορφη επιτυχία των «ερυθρολεύκων», καθώς το έπος της Κωνσταντινούπολης θα μείνει ανεξίτηλο στις μνήμες όλου του φίλαθλου κοινού.
Ο Ίβκοβιτς ήταν πολύ σκληρός σε όλη του την καριέρα. Δεν μπορούσε να ανεκτεί βεντετισμούς και «σταριλίκια» και δεν ξεχώριζε ονόματα αλλά έβρισκε το ταλέντο και το οδηγούσε μαεστρικά στην κάθε κορυφή που χρειάστηκε να πατήσει. Ήρθε σε κόντρα με τον Γκάλη και τον Φάνη Χριστοδούλου, ενώ οι «ομηρικοί» καβγάδες με τον Παναγιώτη Φασούλα έμειναν στην ιστορία, με τον τελευταίο σε μια κίνηση ανακωχής την Τετάρτη, για πρώτη φορά μετά από μια περίπου 20ετία να αγκαλιάζει και να ασπάζεται τον προπονητή του.

Από μια τέτοια κόντρα βγήκε το παρατσούκλι που αποκόμισε στην Ελλάδα, που ήταν «σοφός», και όσο και αν κάποιοι πιστεύουν ότι είναι για τις γνώσεις του στο μπάσκετ ή για τον χαρακτήρα του, λανθάνεται. Ο ίδιος ο Σέρβος προπονητής εξήγησε λίγα χρόνια μετά την κατάκτηση του τρεπλ την αλήθεια: «Μια μέρα ρώτησαν τον Φασούλα γιατί είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής κατά την περίοδο που αγωνιζόταν υπό τις οδηγίες μου στον ΠΑΟΚ κι εκείνος ειρωνικά είχε πει “ρωτήστε τον σοφό”».
Εκτός από τον Ολυμπιακό, στην Ελλάδα προπόνησε τον Άρη, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον Πανιώνιο, ενώ είχε επιτυχίες και με μεγάλες ομάδες όπως η TΣΣΚΑ Μόσχας, η Παρτιζάν Βελιγραδίου και σαφώς η Εθνική Σερβίας. Τα οπαδικά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν έχουν καμία θέση. Εξάλλου αν δεν ήταν ο Ολυμπιακός του Ίβκοβιτς, πιθανόν να μην υπήρχε ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς...

Η δίψα του «Ντούντα» για τη νίκη δεν έσβησε ούτε στο τελευταίο παιχνίδι του -αν και φιλικό- και αυτό φάνηκε από τις φωνές και τα συστήματα που έβαλε να παίξουν οι παίκτες της επίλεκτης ομάδας που αγωνίστηκε γι’ αυτόν με στόχο την επικράτηση, η οποία τελικά ήρθε. Γεννημένος νικητής ο Ίβκοβιτς εγκατέλειψε τους πάγκους όπως ήξερε. Με το ροζ φύλλο αγώνα και τον σεβασμό του κοινού.