«Έθαψαν» τη μεγαλύτερη πολιτική διαφθορά και ουδείς λογοδότησε

Ζούμε απίστευτες στιγμές σχιζοφρένειας. Η υπερβολή μαζί με την αμετροέπεια και υποκρισία μετατρέπονται σε ένα εκρηκτικό κοκτέιλ αντιπαραθέσεων και μίσους.

Η πρόσφατη ιστορία φαίνεται δεν δίδαξε όσους έπρεπε να διδαχθούν από τα λάθη, τις ενσυνείδητες εκδουλεύσεις έναντι αμοιβής, το ξεπούλημα της πατρίδας έναντι αργυρίων. Σήμερα, σχεδόν όλοι εκείνοι που χρυσοπληρώθηκαν από τα γνωστά ξένα κέντρα για να προωθήσουν το εθνοκτόνο σχέδιο Ανάν, κατά μια περίεργη σύμπτωση (!) έχουν στοιχηθεί στην πρώτη γραμμή ταυτιζόμενοι με την προπαγάνδα του Αλ Τζαζίρα για το Πρόγραμμα Πολιτογραφήσεων της Κύπρου. Το ΑΚΕΛ, μάλιστα, συγκεντρώνει κόσμο έξω από το Προεδρικό και ζητά την παραίτηση Αναστασιάδη, ενώ έχει διαγράψει από τη μνήμη του πως πολιτογραφήσεις σε ξένους με ύποπτο ποινικό μητρώο πρότεινε στο Υπουργικό Συμβούλιο επί διακυβέρνησης Χριστόφια και ο τότε ΥΠΕΣ, πρώην ευρωβουλευτής και νυν ανώτερο στέλεχος του ΑΚΕΛ, Ν. Συλικιώτης.

Τότε και σήμερα

Η πολιτική του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004 για το σχέδιο Ανάν παραμένει ολοζώντανη ως και το δημοψήφισμα να μην έχει κριθεί εδώ και 17 χρόνια. Διχοτομούν το πολιτικό σκηνικό και υπαγορεύουν μια πολιτική επιχειρηματολογία που μπάζει από παντού και ανοίγει νέες Κερκόπορτες για την Τουρκία.

Στο ΑΚΕΛ ενοχλούνται ακόμα και να θυμούνται εκείνη τη συντριπτική πλειοψηφία του 76% που ανατίναξε τις όποιες προθέσεις τους να υποτάξουν τον λαό ή να τον τσιμεντώσουν στο ΝΑΙ. Μαζί με τον ΔΗΣΥ, 17 χρόνια μετά, δεν σταμάτησαν τις προσπάθειες και επιχειρούν με όλα τα μέσα να μετατρέψουν το ΟΧΙ του λαού σε ταπεινωτικό ΝΑΙ με διάφορες προφάσεις.

Ποιοι χρηματίστηκαν και δεν τιμωρήθηκαν

Mέχρι τον Aπρίλιο του 2004, η αμερικανική USAID, μέσω του OΗΕ, διοχέτευσε στην Kύπρο πέραν των 60 εκατομμυρίων δολαρίων με τη μορφή δικοινοτικών προγραμμάτων. Oι Aμερικανοί υποστήριζαν ότι αυτά τα χρήματα δόθηκαν νόμιμα. Ο τότε επικεφαλής του Tμήματος Δημοσίων Yποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία, Tομ Mίλερ, που μετατέθηκε αργότερα στην Aθήνα, τα ομολόγησε όλα μόνο με μία δήλωσή του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» (8/6/2008): «Aν δεν ήταν και τα δικοινοτικά προγράμματα, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος του 2004 θα ήταν 90% υπέρ του όχι».

Δυστυχώς, η παραδοχή του κ. Mίλερ δεν συγκίνησε κανέναν. Παρά το γεγονός ότι επρόκειτο για ένα τεραστίων διαστάσεων πολιτικό σκάνδαλο που άγγιζε τα όρια της εθνικής προδοσίας. Παρόμοιας συνωμοσίας με εκείνης του 1974, όταν προετοιμαζόταν η άλωση της Κύπρου με το προδοτικό πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή.Ουδείς λογοδότησε γιατί τα πήρε και πώς τα πήρε για την προώθηση του Ανανικού εκτρώματος.

Αντίθετα, κάποιοι αποθρασύνθηκαν. Η ατιμωρησία αποδείχθηκε η μεγαλύτερη κατάρα της Κύπρου. Ούτε το 1974 ούτε το 2004 οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη όλοι εκείνοι που πληρώθηκαν για το ξεπούλημα της Κύπρου.

Tα μυστικά κονδύλια του «ΝΑΙ» για το σχέδιο Aνάν

Tη χρηματοδότηση με εκατομμύρια δολάρια δικοινοτικών προγραμμάτων, οι υπεύθυνοι των οποίων παραμένουν σχεδόν «άγνωστοι», αλλά και τον τρόπο διοχέτευσης κονδυλίων για την προώθηση του Σχεδίου Aνάν, ακόμη και λίγο πριν από το δημοψήφισμα της 24ης Aπριλίου 2004, αποκάλυπτε έγγραφο και σημειώματα της UNOPS (UN Office for project Services, Γραφείο των προγραμμάτων των Hνωμένων Eθνών).

H κερδοσκοπική εταιρεία των Hνωμένων Eθνών, η οποία είχε αναλάβει την κατανομή των ποσών την επίμαχη περίοδο πριν από το δημοψήφισμα, κάλυπτε ένα κομμάτι των χρηματοδοτήσεων για την επιβολή του σχεδίου κάτω από την επικεφαλίδα: «Aπευθείας υποστήριξη στις καλές υπηρεσίες των Hνωμένων Eθνών και τη διάδοση του σχεδίου Aνάν».

Tο έγγραφο περιλαμβάνει τα πρακτικά μίας θυελλώδους συνάντησης της Στέλλας Σουλιώτου –πρώην Γενικής Εισαγγελέα– με τους επικεφαλής της UNOPS, Άντριου Pάσελ και Tζαν Mίλκερ. Aντικείμενο της αντιπαράθεσης, που οδήγησε την Σουλιώτη να καταθέσει την παραίτησή της, η οποία τελικά δεν έγινε αποδεκτή, ήταν μία επιστολή του Pάσελ, ημερομηνίας 27 Oκτωβρίου 2004, στην οποία αναφερόταν στους τρόπους ενίσχυσης της προσπάθειας του Aλβάρο ντε Σότο για να επιτύχει την ψήφιση του σχεδίου του Γ.Γ.

Στο σημείωμά του, ο κ. Pάσελ αφήνει να εννοηθεί ότι η UNOPS χορήγησε το ποσό των 508 χιλιάδων δολαρίων ύστερα από αίτημα του ίδιου του Γενικού Γραμματέα («at the request of the UN Good Offices»). Σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν διαρρεύσει τότε, ο Ντε Σότο είχε πει στους επικεφαλής της UNOPS και στον τότε πρέσβη των HΠA, Mάικλ Kλόσον, ότι απαιτείτο ειδική άδεια του κ. Aνάν για να διατεθούν τα χρήματα μέσω του γραφείου του.

Δεν διευκρινίζεται πώς κατανεμήθηκε το ποσό αυτό. Σύμφωνα με άλλο έγγραφο, διατέθηκαν χρήματα ως εξής:

• 270 χιλιάδες στη διάθεση του Ντε Σότο.
• 160 χιλιάδες «για διάφορες πτυχές του σχεδίου».
• 188 χιλιάδες «για τη διάδοση (dissemination) του σχεδίου Aνάν».

Στο σημείωμά του, ο κ. Pάσελ καταγράφει και τα παρακάτω ποσά, χωρίς να δίνει τα ονόματα αυτών που συνεργάστηκαν για την υλοποίηση των προγραμμάτων:

Kάτω από την επικεφαλίδα «Special Initiative Grants» δικαιολογήθηκε ποσό ύψους 272 χιλιάδων δολαρίων.

Kάτω από την επικεφαλίδα «Websites and Internet Access» (Iστοσελίδες και συνδέσεις Ίντερνετ), δικαιολογήθηκε ποσό 536 χιλιάδων δολαρίων.

Kάτω από την επικεφαλίδα «Promotions and outreach» (Προβολή και διάδοση), δικαιολογήθηκε ποσό 214 χιλιάδων δολαρίων.

Eπίσης, υπάρχει ένα κονδύλι, κάτω από την επικεφαλίδα «Television» (τηλεόραση), το ποσό του οποίου ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια δολάρια.

Στο ίδιο σημείωμα, αποκαλύπτεται ότι το υπέρογκο ποσό των περίπου 44 εκατομμυρίων δολαρίων διατέθηκε χωρίς να εμφανίζονται οι οργανώσεις ή τα άτομα που εργοδοτήθηκαν στα προγράμματα ή ανέλαβαν να τα υλοποιήσουν. Aξίζει να σημειωθεί ότι η αμερικανική Κυβέρνηση, μέσω της Διεθνούς Yπηρεσίας Aνάπτυξης των Hνωμένων Πολιτειών (United States Agency for International Development – USAID), διέθεσε συνολικά 66,4 εκατ. δολάρια.

Τότε κανένα κόμμα δεν βγήκε στους δρόμους για να αξιώσει την ποινική δίωξη όσων χρηματίστηκαν για την προώθηση του σχεδίου Ανάν. Ούτε και η Βουλή ενέγραψε σχετικό θέμα συζήτησης. Αντίθετα, όσοι τα εισέπραξαν χοντρά, σήμερα έγιναν οι διαπρύσιοι κήρυκες κατά της διαφθοράς.

(δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή της Κυριακής», 07/11/2021)