Πάμπος Αβρααμίδης: Ο σκαπανέας του ποδοσφαίρου μας

Μια ζωή γεμάτη από ποδόσφαιρο. Ποδοσφαιριστής, προπονητής, διαιτητής, δημοσιογράφος
Μια ζωή γεμάτη ποδόσφαιρο. Ένας πραγματικός ποδοσφαιράνθρωπος ήταν ο αείμνηστος Πάμπος Αβρααμίδης. Κανένας άλλος δεν υπηρέτησε το ποδόσφαιρο από τόσα πόστα όσα ο Π. Αβρααμίδης, που ήταν ποδοσφαιριστής, προπονητής, διαιτητής και δημοσιογράφος. Οι γνώσεις και οι εμπειρίες του, η αίσθηση του χιούμορ που είχε, τον καταξίωσαν στον ποδοσφαιρικό χώρο και έχαιρε εκτίμησης από όλους τους φιλάθλους της Κύπρου. Ποδόσφαιρο έπαιξε στον ΑΠΟΕΛ, με μεγάλη επιτυχία, ενώ ως προπονητής εργάστηκε σε πολλές ομάδες και στην Εθνική ομάδα.
Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν χθες (23 Μαΐου) από τον θάνατο του Πάμπου Αβρααμίδη, γι’ αυτό και η στήλη αφιερώνεται, από σεβασμό, στον άνθρωπο που πρόσφερε τόσα πολλά στο ποδόσφαιρό μας.
Κιούνσλερ και... αποβολή
Ο Π. Αβρααμίδης άρχισε το ποδόσφαιρο από τότε που φοιτούσε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Όταν πήγε αργότερα στην Αγγλική Σχολή τον είδε ο Ούγγρος προπονητής του ΑΠΟΕΛ, Γιόζεφ Κιούνσλερ, και ζήτησε την απόκτησή του. Χωρίς πολλές διατυπώσεις βρέθηκε στον ΑΠΟΕΛ, όπου αγωνίστηκε για 18 χρόνια και στα 10 ήταν αρχηγός της ομάδας.
Η Αγγλική Σχολή απαγόρευσε στους μαθητές της να αγωνίζονται σε ποδοσφαιρικά σωματεία. Ο δάσκαλός του, όμως, Κιούνσλερ, τον ήθελε στην πρώτη ομάδα του ΑΠΟΕΛ και δεν... ενδιαφερόταν για τους νόμους τους σχολείου. Ήταν ο Βενιαμίν της ομάδας, όμως απαραίτητος στο σχήμα. Τον προειδοποίησε η Αγγλική Σχολή ότι αν ξανάπαιζε θα τον απέβαλλε! Το επόμενο παιχνίδι ήταν με την ΕΠΑ στη Λάρνακα. Ο Π. Αβρααμίδης αφηγείται για το θέμα:
«Δήλωσα κατηγορηματικά στον Κιούνσλερ, κατόπιν υποδείξεως του πατέρα μου, ότι δεν έπρεπε να με έχει υπόψη του σαν ποδοσφαιριστή μέχρι να αποφοιτήσω. Ο πατέρας μου με απείλησε πως αν ξανάπαιζα με τον ΑΠΟΕΛ και με έδιωχναν από το σχολείο, θα με έδιωχνε και αυτός από το σπίτι.. Ο Κιούνσλερ φάνηκε αρχικά πως έδειξε κατανόηση και μου ανέφερε πως δεν θα με συμπεριελάμβανε στην ομάδα, ζήτησε όμως να συνοδεύσω την ομάδα στη Λάρνακα. Στο μεταξύ, φρόντισε να δει τον φροντιστή του ΑΠΟΕΛ, στον οποίο έδωσε οδηγίες να πάρει στη Λάρνακα τα ποδοσφαιρικά μου παπούτσια, εν αγνοία μου φυσικά.

Όταν η ομάδα ξεκίνησε να προετοιμάζεται στο ΓΣΖ ο πανούργος Κιούνσλερ άρχισε να με "φλερτάρει", με στόχο να παίξω. Προσποιήθηκε πως δεν είχε άλλο παίκτη (τότε δεν υπήρχαν ρεζέρβες) και μου είπε ότι αν αγαπούσα τον ΑΠΟΕΛ δεν θα έπρεπε να τον εγκαταλείψω σε ένα δύσκολο παιχνίδι».
Ο Π. Αβρααμίδης δέχθηκε σοβαρή πίεση και από τον τότε παράγοντα του ΑΠΟΕΛ, διευθυντή της Σχολής Σαμουήλ, Ευθύβουλο Ανθούλλη, ο οποίος του υποσχέθηκε πως αν τον απέβαλλε η Αγγλική Σχολή θα τον δεχόταν ο ίδιος στη Σχολή Σαμουήλ με δωρεάν φοίτηση, ενώ ταυτόχρονα θα φρόντιζε να... καλμάρει τον πατέρα του.
«Τελικά ενέδωσα, αφού με πήρε το φιλότιμο, και έπαιξα. Χάσαμε και εγώ φοβόμουνα να πάω το βράδυ στο σπίτι. Κλαίοντας ανέλαβε να με συνοδεύσει μια μερίδα ΑΠΟΕλιστών που θα έπειθε τον πατέρα μου να δεχθεί. Έτσι και έγινε».
ΑΠΟΕΛ και Μικτή Κύπρου
Στα πρώτα στάδια της ποδοσφαιρικής του καριέρας είχε ως συμπαίκτες του τους Ν. Παντελίδη, Π. Ιωαννίδη, Π. Καρατζιά, Γ. Ρωσσίδη, Ψύλλο, Χρ. Συμεωνίδη, Σ. Πατσαλίδη, Γ. Τσαγγαρίδη, Κ. Κακουλλή, Γ. Μωυσή, Μαυροσκούφη, Κ. Κυρίου.
Με τον ΑΠΟΕΛ πανηγύρισε αρκετά πρωταθλήματα και Κύπελλα στη δεκαετία ’40-’50. Ο Π. Αβρααμίδης ήταν στους πρώτους 19 παίκτες που κάλεσε ο εκλέκτορας της Μικτής (τότε) Κύπρου για φιλικά με Ισραήλ. Οι υπόλοιποι παίκτες ήταν: Σιαντρής, Πιθκιάς, Λαζαρίδης, Γρηγοριάδης, Λέλλος, Κερεμέζος (ΑΠΟΕΛ), Γ. Χειμωνίδης, Τ. Χριστοδουλίδης, Α. Τερζιάν (ΕΠΑ), Α. Παπαδήμας, Κίνας, Ελισσαίος (ΑΕΛ), Άριστος, Κώτσιος, Κ. Αντωνιάδης, Αλής (Ανόρθωση), Πιερράκος (ΠΟΛ), Γ. Παλέτσιος (Ολυμπιακός), Αλής (Ανόρθωση).
Προπονητής σε πολλές ομάδες
Ως προπονητής ο Π. Αβρααμίδης εργάστηκε σε πολλές ομάδες. Ξεκίνησε στην ΑΥΜΑ και ακολούθως πήγε στην Ομόνοια (1953-55). Στη συνέχεια δούλεψε στον Ολυμπιακό μέχρι το 1967 με μια διακοπή το 1962, που εργάστηκε στον Πεζοπορικό. Στον Ολυμπιακό έβαλε τη σφραγίδα του και έκανε τους «μαυροπράσινους» να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Πήρε το 1966-67 το πρώτο πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά έπαιξε στην Α’ Εθνική. Οι παίκτες της ομάδας τότε ήταν οι: Φιλώτας, Ξυπολητάς, Σωτηράκης, Δ. Αργυρού, Λ. Αβρααμίδης, Κεττένης, Λυμπουρής, Μ. Μάρκου, Π. Ευθυμιάδης, Κωστάκης, Χ"Κνωσταντής, Κότζιης.
Την περίοδο 1968-69 πήγε στον ΑΠΟΕΛ, με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο με βασικούς παίκτες τους: Ηλία, Στεφανή, Χιώτη, Λευτέρη, Σταύρακκα, Σολή, Παντέλα, Νικάκη, Λεωνίδα, Πάκκο, Στυλιανού, Κεττένη.
Μετά τον ΑΠΟΕΛ εργάστηκε για δύο χρόνια στη Νέα Σαλαμίνα έχοντας στην ομάδα τους Βαρνάβα, Φώκκη, Άγγελο, Μάλο, Μουσκάλλη, Κότροφο, Καραολή, Κοντεάτη, Άντη κ.ά.
Ο Π. Αβρααμίδης έβαλε και τη σφραγίδα του στον Πεζοπορικό το 1973, δημιουργώντας ένα δυνατό σύνολο που πρωταγωνιστούσε (πήρε τη 2η θέση), έχοντας σπουδαίους παίκτες όπως οι Παλμύρης, Ιακώβου, Καλλή, Κ. Αλεξάνδρου, Φιλίππου, Στ. Παπαδόπουλο, Ντάφφι, Μελή, Χάρη, Λεωνίδα, Θ. Αλεξάνδορυ κ.ά.
Διετέλεσε προπονητής και σε ομάδες μικρότερων κατηγοριών, όπως τον Ευαγόρα και τον Ορφέα Καϊμακλίου. Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Συνδέσμου Διαιτητών Κύπρου.
«Σιαλόμ, σιαλόμ», από Ισραήλ
Ο Πάμπος Αβρααμίδης ξεκίνησε την καριέρα του στην Εθνική Κύπρου (Μικτή την έλεγαν τότε) στο πρώτο κιόλας εκτός έδρας παιχνίδι της, τον Νοέμβριο του 1960, εναντίον του Ισραήλ στο Τελ Αβίβ. Όχι όμως ως προπονητής αλλά ως... σχολιαστής ραδιοφώνου. Και φυσικά, έμεινε στην ιστορία εκείνο το περίφημο «Σιαλόμ, σιαλόμ, αγαπητοί ακροατές, σας μιλάμε από το Τελ Αβίβ».
Ο Π. Αβρααμίδης περίμενε πετά χρόνια για να του δοθεί η ευκαιρία να δοκιμάσει την τύχη του ως Ομοσπονδιακός προπονητής. Ο γενικός απολογισμός του δεν ήταν θετικός, όμως το ποδόσφαιρο ήταν πολύ διαφορετικό τότε.
Δούλεψε στην Εθνική το 1968-69 και το 1972-75 έχοντας 22 αγώνες, 3 νίκες, 19 ήττες και 8-71 τέρματα. Το ντεμπούτο του Π. Αβρααμίδη στον πάγκο της Εθνικής συνδυάστηκε με ιστορικό για την ομάδα μας αγώνα, αφού η Κύπρος, στις 17 Φεβρουαρίου 1968, πέτυχε την πρώτη της νίκη σε επίσημο αγώνα, κερδίζοντας στο ΓΣΠ την Ελβετία 2-1. Τα τέρματα της ομάδας πέτυχαν οι Παμπουλλής και Μελής. Στο παιχνίδι αγωνίστηκαν: Φιλώτας (46' Άλκιβιάδης), Κάττος, Ξυπολητάς, Ιακώβου, Κώστας, Κρυστάλλης, Δρόσος, Ευθυμιάδης, Μελής, Πάκκος, Παμπουλλής.
Ακολούθησαν άλλες δύο νίκες, από τις οποίες η μία ήταν επίσης ιστορική. Στις 14 Φεβρουαρίου 1973 κερδίζαμε στο ΓΣΠ τη Β. Ιρλανδία 1-0, σημειώνοντας την πρώτη μας νίκη σε αγώνα του Παγκόσμιου Κυπέλλου.
Το τέρμα μας είχε πετύχει ο Κόκος Αντωνίου, ενώ η ομάδα μας έπαιξε με τους Φάνο, Νικολή, Λ. Θεοδώρου, Στ. Στυλιανού, Κουρέα, Στεφανή, Ευθυμιάδη, (88' Γιολίτη), Ν. Χαραλάμπους, Παμπουλλή, Κ. Αντωνίου, Α. Στυλιανού (85 ́ Τάρταρο).
Υπήρχε όμως και η πιο μαύρη σελίδα της Εθνικής μας, αφού στις 21 Μαΐου 1969 η Κύπρος έχασε εντός έδρας από τη Δυτική Γερμανία με 12-0. Ήταν η μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία μας. Ακόμα και στις ήττες όμως, ο Π. Αβρααμίδης έβρισκε τρόπο να κάνει χιούμορ. «Η τακτική που ακολουθήσαμε στη Γερμανία ήταν απλή. Τα τρία "ου". Δηλαδή, κουτουρού!»
Πάντα αγαπητός ανάμεσα στους παίκτες ο Π. Αβρααμίδης, γιατί ακριβώς λειτουργούσε με απλότητα και χιούμορ και είχε το χάρισμα να αποβάλλει το άγχος του αγώνα.