Νικόλας Παπαδόπουλος: «Λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο»

Ν. Παπαδόπουλος: Ο Πρόεδρος επέλεξε μετωπική σύγκρουση με το ΔΗΚΟ
Δριμύ «κατηγορώ» Προέδρου Δημοκρατικού Κόμματος κατά Νίκου Αναστασιάδη, για παρασκηνιακές μεθοδεύσεις
«ΔΕΝ ΘΕΛΩ το κόμμα να ενεργεί μονολιθικά»
Τερματίζεται ο ρόλος του ΔΗΚΟ ως υποζυγίου και κομπάρσου των δύο ακραίων κομμάτων, τονίζει ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ σε συνέντευξή του στη «Σημερινή» και τονίζει ότι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών θα είναι νικηφόρο. Αφήνει να νοηθεί ότι δεν σκέπτεται παραίτηση σε περίπτωση απώλειας ποσοστών στις Ευρωεκλογές. Δεν τίθεται θέμα «κάθαρσης» εντός του κόμματος, τονίζει.
Πώς κρίνετε τον ανασχηματισμό που έγινε; Και πώς αυτός επηρεάζει τη σχέση του ΔΗΚΟ με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη;
Ο ανασχηματισμός και ο διορισμός υπουργών είναι αποκλειστική εξουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα και απολύτως σεβαστή. Κρίνοντας όμως πολιτικά τις επιλογές του Προέδρου Αναστασιάδη, είναι φανερό ότι ο κ. Αναστασιάδης προτίμησε να ενεργήσει με παρασκηνιακούς και μικροκομματικούς όρους και περιφρόνησε με προκλητικό τρόπο την πρόσφατη, σαφή και καθαρή απόφαση του Δημοκρατικού Κόμματος για αποχώρηση από την Κυβέρνηση. Μια απόφαση, στην οποία οδηγηθήκαμε μετά που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ακύρωσε την προεκλογική συμφωνία του με το κόμμα μας και προχώρησε στη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου με τον κ. Έρογλου, με την οποία, ως γνωστόν, η τουρκική πλευρά πέτυχε τους περισσότερους διαχρονικούς στόχους της, πριν καν αρχίσουν διαπραγματεύσεις και ανεξαρτήτως της έκβασής τους.

Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, με την όλη στάση και συμπεριφορά του τις τελευταίες εβδομάδες, επέλεξε τη μετωπική σύγκρουση με το Δημοκρατικό Κόμμα και τον κόσμο του. Εμείς, ως Δημοκρατικό Κόμμα, φερθήκαμε έντιμα στον κ. Αναστασιάδη και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι ανεξαιρέτως, αφού όταν διαφωνήσαμε με τον Πρόεδρο, με εντιμότητα και ειλικρίνεια αποχωρήσαμε. Χωρίς μισόλογα, χωρίς παρασκήνια, χωρίς μεθοδεύσεις, χωρίς υπόσκαψη. Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν φέρθηκε με τον ίδιο τρόπο.
Είναι φανερές οι προθέσεις του Προέδρου Αναστασιάδη, να διεμβολίσει το κόμμα μέσω του διορισμού υπουργών που προέρχονταν από το Δημοκρατικό Κόμμα. Πώς αντιδράτε σε αυτές τις προσπάθειες;
Με την αποφασιστικότητα και τον δυναμισμό με τον οποίο αντιδρά ο κόσμος του Δημοκρατικού Κόμματος σε αυτές τις προσπάθειες. Και ο κόσμος του κόμματος, ενωμένος και πλήρως συνειδητοποιημένος, λέει σε όποιον ονειρεύεται ή μηχανεύεται διάσπαση ή υπόσκαψη του κόμματος ότι λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Και στην προκειμένη περίπτωση ο ξενοδόχος είναι οι χιλιάδες μέλη και ψηφοφόροι του κόμματος, όλων των ηλικιών, που έμαθαν από το 1976 να υπερασπίζονται το κόμμα, την ιστορία και την αξιοπρέπειά του.
Το ΔΗΚΟ υποφέρει εδώ και χρόνια από εσωτερικούς κατακερματισμούς και αποχωρήσεις στελεχών. Η ίδια περίπτωση που παρατηρείται σήμερα, με τους Υπουργούς να αγνοούν αποφάσεις του κόμματος για να παραμένουν στην Κυβέρνηση, παρατηρήθηκε και το 1998, όταν ο Σπύρος Κυπριανού αποχώρησε από την κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη, αλλά οι Υπουργοί του ΔΗΚΟ αρνήθηκαν να υπακούσουν. Η έλλειψη ιδεολογικού στίγματος, η διαφορά φιλοσοφίας στο Κυπριακό, η ύπαρξη δεξιόστροφων και αριστερόστροφων στελεχών και ψηφοφόρων είναι εμφανής, με αποτέλεσμα τις συχνές διχοτομήσεις του κόμματος. Πώς θα αντιμετωπίσετε αυτήν τη διαχρονική «ασθένεια» του κόμματος;
Κατ’ αρχήν θέλω να σημειώσω ότι δεν συμφωνώ με τις αναφορές σε «διχοτομήσεις του κόμματος» ή περί «έλλειψης ιδεολογικού στίγματος» και ούτω καθεξής. Το Δημοκρατικό Κόμμα πολιτεύεται με βάση τις διαχρονικές αρχές και θέσεις του και λαμβάνει τις αποφάσεις του μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Το γεγονός ότι κάποια μεμονωμένα μέλη ή στελέχη προτίμησαν να εγκαταλείψουν τον κόσμο του κόμματος και να ακολουθήσουν προσωπικούς δρόμους με προφανή κίνητρα και φιλοδοξίες, δεν επηρεάζει την ουσία της πολιτικής παρουσίας του Δημοκρατικού Κόμματος και είναι άδικο για τα χιλιάδες μέλη και ψηφοφόρους μας να υφίστανται αυτό το «τσαλάκωμα» της εικόνας του κόμματος στην κοινωνία.

Σε κάθε περίπτωση, οι διαφορετικές απόψεις και εκτιμήσεις είναι σεβαστές, αλλά άλλο τόσο σεβαστές πρέπει να είναι οι διαχρονικές θέσεις μας, όταν μάλιστα αυτές αφορούν το μείζον εθνικό μας θέμα, και ασφαλώς οι αποφάσεις του κόμματος. Επαναλαμβάνω, όσοι ονειρεύονται διάσπαση του Δημοκρατικού Κόμματος θα διαψευστούν. Και όσοι θεωρούν ότι το Δημοκρατικό Κόμμα είναι τα αξιώματα και οι καρέκλες, θα απογοητευτούν.
Πώς μπορείτε να λειτουργήσετε σε ένα κόμμα, όπου ο τέως Πρόεδρος, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και πιθανώς και άλλα μέλη της ιεραρχίας μαζί με μία άλλη ομάδα στελεχών, λειτουργούν σε διαφορετικές πορείες και έχουν διαφορετική φιλοσοφία από τη δική σας και στο Κυπριακό και σε εσωκομματικά ζητήματα;
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όλοι οφείλουμε να υπηρετούμε τις θέσεις και τους ψηφοφόρους του κόμματος, στην κοινή προσπάθειά μας για μια λειτουργική και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος και για αναγέννηση της κυπριακής οικονομίας. Αλλοίμονο, ασφαλώς, αν δεν υπήρχαν διαφορετικές εκτιμήσεις και απόψεις, ειδικά σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς. Είμαστε ένα σύγχρονο και δημοκρατικό κόμμα και είμαι ο τελευταίος που θα ήθελε το κόμμα μας να ενεργεί «μονολιθικά» και χωρίς διαφορετικές απόψεις και προβληματισμούς. Καθήκον όλων μας, επαναλαμβάνω, είναι η συνέπεια απέναντι στην ιστορία και τις θέσεις του κόμματος αλλά και η συνέπεια απέναντι στον κόσμο μας, ο οποίος είναι τελικά και η μεγάλη μας δύναμη. Αυτό το καθήκον είναι για μένα ύψιστο.
Δεν τίθεται θέμα «κάθαρσης»
Δεν νομίζετε ότι μία ενδοκομματική κάθαρση, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους, είναι αναγκαία, ώστε το ΔΗΚΟ να αποκτήσει ομοιογένεια και κομματική πειθαρχία, όπως πρέπει να λειτουργεί ένα κόμμα;
Η ομοιογένεια και η κομματική πειθαρχία είναι αυτονόητες και επιβάλλονται πρωτίστως από τις αρχές και τις θέσεις του κόμματος. Επομένως, δεν είναι θέμα «κάθαρσης» όπως είπατε. Ουδείς είναι υποχρεωμένος να είναι σε ένα κόμμα εάν δεν το θέλει ο ίδιος ή αν οι απόψεις και οι θέσεις του άλλαξαν και διαφέρουν από τις διαχρονικές και καταστατικές θέσεις και απόψεις του κόμματος.
Καμία απάντηση στον Καρογιάν
Ο τέως Πρόεδρος του Κόμματος, σε πρόσφατη συνέντευξή του, σας έχει κατηγορήσει για πολλά και διάφορα. Μεταξύ άλλων σάς αποδίδει «ακραίες, αυθαίρετες και παρατραβηγμένες αντιλήψεις» για το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου. Πώς απαντάτε;
Δεν έχω πρόθεση σχολιασμού των απόψεων των στελεχών του κόμματος και αυτό ισχύει και για τον Μάριο Καρογιάν. Οι εκτιμήσεις και αποφάσεις του Εκτελεστικού Γραφείου και της Κεντρικής Επιτροπής είναι καθαρές, σαφείς και συμβατές με τις διαχρονικές θέσεις του κόμματος. Και, δυστυχώς, αυτές οι αποφάσεις και εκτιμήσεις μας επιβεβαιώνονται.
Τουρκικό έγγραφο στην Ε.Ε.
Πώς επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις σας στο Κυπριακό;
Από το γεγονός ότι η Τουρκία και το ψευδοκράτος αξιοποιούν τη Συμφωνία Αναστασιάδη - Έρογλου, διεθνώς και ανεξάρτητα από τις διαπραγματεύσεις. Αναφέρω ενδεικτικά το τουρκικό έγγραφο που κυκλοφορεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με το οποίο επιδιώκεται αναγνώριση του ψευδοκράτους, τις συναντήσεις του λεγόμενου υπουργού εξωτερικών Οζτίλ Ναμί στον Λευκό Οίκο και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τις συνεχιζόμενες προκλήσεις και παραβιάσεις στην ΑΟΖ και το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου. Με απλά λόγια, η τουρκική πλευρά αξιοποιεί τη Συμφωνία και επιπρόσθετα η Τουρκία τη χρησιμοποιεί ως άλλοθι προκειμένου να δείχνει διεθνώς ότι διαδραματίζει έναν θετικό και εποικοδομητικό ρόλο στο Κυπριακό, την ώρα που στην πραγματικότητα συνεχίζει να είναι αδιάλλακτη και προκλητική.
Μνημόνιο η απάντηση
Παρά το γεγονός ότι η ανθρωποκεντρική φιλοσοφία για την οικονομία, το σύστημα μεικτής οικονομίας και οι μη ιδιωτικοποιήσεις των ημικρατικών οργανισμών αποτελούν την πεμπτουσία της οικονομικής φιλοσοφίας του κόμματος, εσείς και προηγουμένως και σήμερα, φαίνεται να προσεγγίζετε νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις. Πώς αυτό συνάδει με την εμμονή σας για παραβίαση της εκλογικής συμφωνίας από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, όταν οι ίδιες παραβιάσεις σημειώνονται και στην προεκλογική συμφωνία για την οικονομία;
Η απάντηση δίνεται με μία λέξη: Μνημόνιο. Αυτή είναι η βασική αλλά κρίσιμη διαφορά ανάμεσα στην προεκλογική συμφωνία και τη σημερινή πραγματικότητα. Από τη στιγμή που αναπόφευκτα και υποχρεωτικά η χώρα μας αποδέχτηκε το Μνημόνιο με τους δανειστές μας, στο οποίο περιλαμβάνονταν ρητά και οι αποκρατικοποιήσεις αλλά και άλλες υποχρεώσεις που δεν είναι απαραιτήτως συμβατές με τις πάγιες θέσεις μας, είναι κατανοητό ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Όμως, με ικανοποίηση θέλω να επισημάνω ότι στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων, που είναι και το πιο πρόσφατο, το Δημοκρατικό Κόμμα πέτυχε σειρά τροπολογιών, οι οποίες προστατεύουν τους εργαζομένους και διασφαλίζουν τον ρόλο της Βουλής. Με άλλα λόγια, εκεί όπου υπάρχουν περιθώρια διεκδίκησης εμείς τα εξαντλούμε και τα αξιοποιούμε.
Ερωτήματα για την παραίτηση Δημητριάδη
Θεωρείτε ότι η υπόθεση της παραίτησης του Πανίκου Δημητριάδη έπληξε την εικόνα και την αξιοπιστία του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης;
Ασφαλώς ναι. Όχι μόνο της Κυβέρνησης αλλά και γενικότερα των θεσμών. Εμείς ως Δημοκρατικό Κόμμα, ίσως πρώτοι απ’ όλα τα κόμματα, είχαμε διατυπώσει τη θέση ότι ο κ. Δημητριάδης απέτυχε και ότι όφειλε να είχε παραιτηθεί εδώ και καιρό. Όμως, σε ένα κράτος δικαίου, με θεσμούς και νόμους, ο σκοπός ΔΕΝ αγιάζει τα μέσα. Η όλη υπόθεση εγείρει σοβαρότατα ερωτήματα, τα οποία, δυστυχώς, μένουν αναπάντητα: Πώς εξηγείται η εκπληκτική χρονική σύμπτωση της παραίτησης Δημητριάδη με την ανακοίνωση του Γενικού Εισαγγελέα για μη-δίωξη του κ. Δημητριάδη; Γιατί έγινε έμβασμα προς όφελος του κ. Δημητριάδη από το Πάγιο Ταμείο του Κράτους και όχι από την Κεντρική Τράπεζα, η οποία έχει δικό της προϋπολογισμό;

Γιατί, δηλαδή, πληρώνουν οι φορολογούμενοι αυτό το μπόνους; Γιατί το έμβασμα αυτό έγινε σε τράπεζα του Λονδίνου; Από πότε αποζημιώνεται κάποιος που παραιτείται; Υπήρχε τέτοιος όρος στο συμβόλαιο του κ. Δημητριάδη; Όλα αυτά απαιτούν ερωτήσεις. Το επιχείρημα ότι το οικονομικό όφελος θα είναι μεγαλύτερο από το κόστος είναι, επιτρέψτε μου να πω, επιπόλαιο. Το μείζον είναι η προστασία των θεσμών. Ποια εντύπωση ή ποιο παράδειγμα δίνεται στους πολίτες; Επιβραβεύεται η αποτυχία; Εάν τρωθεί κι άλλο η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς και τη δικαιοσύνη, τα προβλήματα θα είναι πολύ περισσότερα από τα οικονομικά.
«Δεν εγκαταλείπω τον κόσμο του ΔΗΚΟ»
Με την υπάρχουσα κατάσταση στο κόμμα, και τη διάσπαση που παρατηρείται, είναι πιθανό το ενδεχόμενο συρρίκνωσης των ποσοστών του ΔΗΚΟ στις προσεχείς Ευρωεκλογές. Πώς αντιμετωπίζετε πιθανή υπονόμευση εκ των έσω, ώστε το αποτέλεσμα να θεωρηθεί ως προσωπική σας ήττα και συρρίκνωση του κόμματος επί δικής σας προεδρίας; Έχετε στο μυαλό την παραίτηση σε τέτοια περίπτωση;
Δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψω τον κόσμο του Δημοκρατικού Κόμματος. Και είναι αυτός ο κόσμος που ενωμένος αντικρούει κάθε προσπάθεια διάσπασης και που ενωμένος άρχισε να εργάζεται για τις Ευρωεκλογές και ενωμένος θα πετύχει ένα νικηφόρο αποτέλεσμα. Το Δημοκρατικό Κόμμα δεν πρόκειται να γίνει κομπάρσος του δικομματισμού.
«Δεν είμαστε παράρτημα κανενός»
Πώς τερματίζεται αυτή η διαχρονική πολιτική του ΔΗΚΟ, να μετατρέπεται πότε σε υποζύγιο του ΑΚΕΛ, και πότε σε υποζύγιο του ΔΗΣΥ, με αντάλλαγμα την προσφορά δημοσίων αξιωμάτων και τη νομή της εξουσίας;
Το Δημοκρατικό Κόμμα δεν πρόκειται να μετατραπεί σε παράρτημα οποιουδήποτε μεγαλύτερου κόμματος. Και αυτό θέλω να το καταστήσω σαφές με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι οι καρέκλες ούτε τα αξιώματα. Το Δημοκρατικό Κόμμα είναι ο κόσμος του. Ο κόσμος αυτός θέλει το Δημοκρατικό Κόμμα να πολιτεύεται με εντιμότητα, ήθος, καθαρές θέσεις, αξιοπρέπεια και ειλικρίνεια. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, δεν πρόκειται ποτέ να καταστεί υποζύγιο του οποιουδήποτε.
Η ενοποίηση των κεντρώων δυνάμεων
Υπάρχουν δυνατότητες ενοποίησης των κεντρώων πολιτικών δυνάμεων, και πώς προτίθεστε να ενεργήσετε προς αυτήν την κατεύθυνση;
Ο δικομματισμός και ο διπολισμός δεν ωφέλησαν ούτε ωφελούν τον τόπο. Συνηθίζουμε στην Κύπρο να μιλούμε συχνά για το πόσο πανίσχυρα είναι διαχρονικά τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, ο Δημοκρατικός Συναγερμός στη Δεξιά και το ΑΚΕΛ στην Αριστερά. Όμως, δεν πρέπει να αμελούμε το γεγονός ότι αυτά τα δύο κόμματα, αθροιστικά, δεν ξεπέρασαν ποτέ το 70%. Επομένως, αναμφίβολα υπάρχει ένα τρίτο του λαού που αυτο-προσδιορίζεται ως κεντρώο και αναζητεί έκφραση στον χώρο του Κέντρου.

Επομένως, θεωρώ ότι ο κεντρώος χώρος καλείται όλα αυτά τα χρόνια να διαδραματίσει έναν ακόμα πιο καθοριστικό και πιο αποτελεσματικό ρόλο. Και το Δημοκρατικό Κόμμα, ως το μεγαλύτερο κόμμα του ενδιάμεσου κεντρώου χώρου, οφείλει να πρωταγωνιστήσει σε αυτήν την προσπάθεια. Είναι γι' αυτό που εδώ και χρόνια αναφέρομαι στην ανάγκη να καταστούμε πρωταγωνιστές και όχι να είμαστε κομπάρσοι των ακραίων κομμάτων. Η περίοδος αυτή στην οποία όλα τα κόμματα βρίσκονται ήδη σε προεκλογική διάταξη και διεργασίες, δεν προσφέρεται για οποιεσδήποτε περαιτέρω κινήσεις αλλά οι εξελίξεις στο Κυπριακό και τα πολλά προβλήματα της κοινωνίας επιβάλλουν σύνθεση δυνάμεων και συγκλινουσών απόψεων.