Ομόνοια Vs Aνόρθωση, βίοι (φετινοί) αντίθετοι

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΑΠΟ ΣΧΕΔΟΝ ΙΔΙΑ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ
Πολλά τα κοινά τους σημεία. Πολλά χρόνια μακριά από την κορυφή (7η Ομόνοια, 9η Ανόρθωση). Μπόλικα χωρίς τίτλο (5 και 9 αντίστοιχα). Έμειναν πέρσι εκτός Ευρώπης, για την ομάδα της Αμμοχώστου ήταν μάλιστα η 4η χρονιά στη σειρά. Αμφότερες είχαν να αντιμετωπίσουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Εντούτοις, αν μπουν όλα σε ένα πακέτο, η Ομόνοια τα κατάφερνε γενικώς καλύτερα, μέχρι και το τέλος της περσινής χρονιάς. Στην οποία η Ανόρθωση έκανε μέχρι και τα μισά του δρόμου μία κάκιστη πορεία. Βελτιώθηκε προς το τέλος.

Η Ομόνοια "κουτσοπερνούσε" μέχρι και τα πλέι-οφ, αλλά στο τέλος κυριολεκτικά σερνόταν. Και στο "Ηλίας Πούλλος" και στο "Αντώνης Παπαδόπουλος" έστειλαν το μήνυμα, Ιούνιο μήνα, ότι τέρμα η μιζέρια, ώρα για επιστροφή. Στην Ομόνοια, επικράτησε πανικός. Κυρίως λόγω Πάμπου Χριστοδούλου. Στην Ανόρθωση ενθουσιασμός.

Στους "πράσινους", οι αλλαγές στο ρόστερ σαρωτικές. Στην "Κυρία", μπόλικες. Εκκίνηση από την ίδια χρονική αφετηρία. Η γενική αίσθηση, μέχρι και τα μέσα Αυγούστου; Η Ομόνοια ήταν πάλι λίγο πιο μπροστά. Αίσθηση που αποδείχτηκε λανθασμένη. Με στοιχεία και αριθμούς, μέσα σε τρεις μήνες.

Η βαθμολογική διαφορά τεράστια, διψήφια υπέρ της "Κυρίας", που υπερτερεί συντριπτικά σε όλα τα στατιστικά. Πλην της επίθεσης, όπου η Ομόνοια υπερτερεί ελαφρώς, αλλά τα χάλια της στην άμυνα και η πολύ καλή απόδοση της "Κυρίας" στον τομέα αυτό, διαγράφουν το πράσινο στατιστικό προβάδισμα. Η Ανόρθωση είναι με τα μπούνια μέσα στον πρώτιστο στόχο (έξοδος στην Ευρώπη), αλλά είναι και γερά στη μάχη του τίτλου.

Η Ομόνοια αυτήν τη στιγμή αγκομαχά να μπει στην εξάδα. Το γιατί μάλλον έχει απλή εξήγηση. Η Ανόρθωση, πέρα από την αλλαγή στα Διοικητικά, στήθηκε καλύτερα. Κράτησε βασικές κολώνες από την περσινή χρονιά, όπως ο Ράγιος, ο Βίκτορ και ο Σιβού. Ψώνισε από ψηλά ράφια, με παίκτες μεγάλης ποιότητας.

Έστησε σωστά, το Α κάθε ομάδας που θέλει να καλύψει χάντικαπ. Αμυντικό μηχανισμό. Και αν υστερεί μπροστά, η καλή της άμυνα (πέτυχε και στον άσο), η δύναμη στις στατικές φάσεις και η εμπλοκή πολλών παικτών στο γκολ, καλύπτει την αδυναμία των επιθετικών της. Έχει αγωνιστικό προσανατολισμό, είναι δουλεμένη, έχει ισορροπία στους ρόλους. Και έχει ένα σημείο αναφοράς. Την επιμονή της. Το ότι πήρε πολλούς βαθμούς στα τελευταία στάδια των παιχνιδιών είναι μεν ρέντα, αλλά ώς ένα σημείο. Περισσότερο είναι αποτέλεσμα επιμονής, πίστης και ικανότητας.

Η Ομόνοια προσπάθησε επίσης να πάρει παίκτες με γερό βιογραφικό. Αλλά έπεσε έξω. Σχεδόν απόλυτα. Το χρόνιο της πρόβλημα, η άμυνα, αρχίζοντας από τον τερματοφύλακα, επιδεινώθηκε αντί να βελτιωθεί. Τα τελευταία στάδια των αγώνων της έγιναν εφιάλτης (η επίκληση της ατυχίας ήταν παραπέτασμα καπνού), όπως και η απίστευτη συχνότητα με την οποία μένει πίσω στο σκορ. Επιθετικά, αν και στα χαρτιά είχε ισχύ πυρός, οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια έδειχνε ομάδα χωρίς ταυτότητα, η αν προτιμάτε με λάθος ταυτότητα. Χωρίς ισορροπία, χωρίς καθαρό μοντέλο.

Κάπως έτσι, οι προβλεπόμενοι παράλληλοι βίοι έγιναν αντίθετα. Η Ανόρθωση πάει μπροστά, η Ομόνοια παλεύει σήμερα μπας και καταφέρει να κάνει βήμα σημειωτόν.