Δημιουργία και εξέλιξη των Αγώνων Μικρών Κρατών Ευρώπης

Από τις 16 προηγούμενες διοργανώσεις τις 9 κέρδισε η Ισλανδία και τις 6 η Κύπρος (5 σερί από το 2003 έως το 2011)

Η άνιση μάχη με τα μεγαθήρια του αθλητισμού, η μη επαρκής ανταγωνιστικότητα με χώρες μεγίστης πολλαπλότητας σε πληθυσμό, έβαλε σε σκέψεις τις αθλητικές ηγεσίες των μικρών κρατών της Ευρώπης στη δεκαετία του ’70.

Η Γενική Συνέλευση των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών, στην Αθήνα το 1981, έφερε πιο κοντά τις 8 χώρες, οι οποίες είχαν πληθυσμό μικρότερο τού ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, με την πρώτη επίσημη συνάντηση των Ολυμπιακών Επιτροπών να πραγματοποιείται τον ίδιο χρόνο στην πόλη Μπάντεν - Μπάντεν της Γερμανίας.

Οι σκέψεις για τη διοργάνωση μεταξύ τους αγώνων, στα μέτρα των δυνατοτήτων τους και των αθλημάτων που θα ήταν προσιτά για όλους, μπήκαν ήδη στη διεργασία υλοποίησής τους.

Έτσι, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 στο Λος Άντζελες, τέθηκαν επί τάπητος οι κανόνες διεξαγωγής των Αγώνων Μικρών Κρατών Ευρώπης, οι οποίοι θα διεξάγονταν με τους κανονισμούς των διεθνών ομοσπονδιών κάθε αθλήματος, υπό τη σκέπη της Ευρωπαϊκής Ολυμπιακής Επιτροπής και τις «ευλογίες» του προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ.

Αφού ιδρύθηκε η Επιτροπή των Μικρών Κρατών Ευρώπης με τη συμμετοχή 8 χωρών, της Κύπρου, της Ισλανδίας, του Λουξεμβούργου, της Μάλτας, του Λίχτενσταϊν, του Σαν Μαρίνο, της Ανδόρας και του Μονακό, αποφασίστηκε όπως το Σαν Μαρίνο φιλοξενήσει τους πρώτους Αγώνες Μικρών Κρατών Ευρώπης το 1985.

Οι Αγώνες θα διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια, στις περιττές χρονιές, με κάθε χώρα μέλος να αναλάμβανε τη διοργάνωσή τους. Το μικρό κρατίδιο, που βρίσκεται μέσα στην ανατολικοκεντρική Ιταλία, η πρώτη ουσιαστικά επίσημη δημοκρατική χώρα, ανέλαβε την πρώτη δοκιμαστική διοργάνωση και όλοι είχαν την ανυπομονησία για να δουν πώς θα λειτουργήσει.

Η συμφωνία των Ολυμπιακών Επιτροπών των χωρών μελών ήταν πως σε κάθε διοργάνωση τα αθλήματα δεν θα ξεπερνούσαν τα 12 και πως κάθε διοργανώτρια χώρα είχε το δικαίωμα να προσθέσει ή να αφαιρέσει ένα με δύο «δικά» της αθλήματα, φτάνει να υπάρχει και η ανάλογη στήριξη από τις υπόλοιπες.

Από τις 23 έως τις 26 Μαΐου 1985 μαζεύτηκαν στο Σαν Μαρίνο 222 αθλητές από τις 8 χώρες, για να λάβουν μέρος σε 7 αθλήματα, τα οποία ήταν στίβος, κολύμβηση, σκοποβολή, τζούντο, άρση βαρών, ποδηλασία και μοναδικό ομαδικό η καλαθόσφαιρα.

Η Κύπρος στους πρώτους αγώνες κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον πίνακα των μεταλλίων, πίσω από την Ισλανδία, η οποία σάρωσε στα αγωνίσματα της κολύμβησης. Η πατρίδα μας κυριάρχησε στον στίβο, κατακτώντας τα 14 από τα 15 χρυσά μας μετάλλια, ενώ το άλλο κατέκτησε η εντυπωσιακή ομάδα μας στην καλαθόσφαιρα.

Αυξήθηκε ο ανταγωνισμός

Διοργάνωση με διοργάνωση το ενδιαφέρον αυξανόταν, όπως και ο ανταγωνισμός, ιδιαίτερα μεταξύ Κύπρου και Ισλανδίας για την κυριαρχία στον πίνακα των μεταλλίων, με το Λουξεμβούργο σταδιακά να αποτελεί έναν πολύ ισχυρό αντίπαλο. Από την 1η Ιουνίου 2009 εντάχθηκε στην Ένωση Μικρών Κρατών Ευρώπης και το Μαυροβούνιο, μετά την ανεξαρτητοποίησή του από τη Γιουγκοσλαβία και ακολούθως από τη Σερβία.

Το Μαυροβούνιο λαμβάνει επίσημα μέρος στους ΑΜΚΕ από το 2011, χωρίς ωστόσο να κατεβάζει πλήρη ομάδα, κάτι που αναμένεται να γίνει το 2019, όταν θα αναλάβει τη διοργάνωση των 18ων ΑΜΚΕ. Στις αρχές Ιουνίου του 2015, με τη διεξαγωγή των 16ων Αγώνων Μικρών Κρατών Ευρώπης στην Ισλανδία, ολοκληρώθηκε ο δεύτερος κύκλος ανάληψης της διοργάνωσης από τις 8 χώρες.

Το Σαν Μαρίνο θα είναι η χώρα η οποία θα ανοίξει τη σειρά των τρίτων αναλήψεων διοργάνωσης των ΑΜΚΕ, καθώς θα φιλοξενήσει τους αθλητές των Μικρών Κρατών από τις 29 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου 2017.

Μέχρι τους 14ους Αγώνες Μικρών Κρατών Ευρώπης, η Κύπρος κατάφερνε να βρίσκεται στην πρώτη θέση του συνολικού πίνακα των μεταλλίων, διατηρώντας την πρωτιά ακόμα και στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, μετά τους Αγώνες του Λουξεμβούργου το 2013.

Ωστόσο, η πενιχρή παρουσία μας στην Ισλανδία (μόλις 55 αθλητές, χωρίς τους πρωτοκλασάτους του στίβου και χωρίς τα ομαδικά αθλήματα), έφερε την Ισλανδία να μας ξεπερνά και πλέον ξαναμπαίνουμε στη διαδικασία διεκδίκησης της επανόδου μας στην πρωτιά.

Ήταν μάλιστα και η χρονιά που σταμάτησε η παντοκρατορία μας στον στίβο, αφού η Ισλανδία μάς κέρδισε με 43 μετάλλια (15-15-13), αφήνοντάς μας δεύτερους με μόλις 26 μετάλλια (10-11-5)!

Από τις 16 προηγούμενες διοργανώσεις τις 9 κέρδισε η Ισλανδία, τις 6 η Κύπρος (5 σερί από το 2003 έως το 2011), ενώ το Λουξεμβούργο κατετάγη στην 1η θέση των μεταλλίων μόλις μία φορά και αυτή ήταν στους αγώνες που φιλοξένησε το 2013. Η Κύπρος αξιοποίησε πλήρως τους αγώνες που φιλοξένησε το 2009, δημιουργώντας σπουδαία ρεκόρ, τα οποία μοιάζουν ακατάρριπτα, εκτός και αν το Μαυροβούνιο το 2019 παρουσιαστεί παντοδύναμο.

Συγκεκριμένα, το 2009 η Κύπρος κατέκτησε 59 χρυσά και συνολικά 139 μετάλλια, έχοντας την πρωτοκαθεδρία στον στίβο με 51 μετάλλια (25 χρυσά)! Στους τελευταίους αγώνες της Ισλανδίας, η διοργανώτρια χώρα κατέκτησε 115 μετάλλια, όμως μόνο 38 χρυσά.

* Στους πίνακες που συνοδεύουν το κείμενο σάς παρουσιάζουμε τα μετάλλια της Κύπρου σε κάθε διοργάνωση, καθώς και τον συνολικό πίνακα μεταλλίων των έως τώρα 16 Αγώνων Μικρών Κρατών Ευρώπης.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΜΚΕ

ΕΤΟΣ / ΧΩΡΑ ΧΡ. ΑΡΓ. ΧΑΛ. ΣΥΝ. ΘΕΣΗ

1985 Σαν Μαρίνο 15 8 9 32 2η

1987 Μονακό 13 17 16 46 3η

1989 Κύπρος 26 25 28 79 1η

1991 Ανδόρα 22 16 23 61 3η

1993 Μάλτα 26 23 22 71 2η

1995 Λουξεμβούργο 22 25 22 69 2η

1997 Ισλανδία 30 25 14 68 2η

1999 Λίχτενσταϊν 14 13 15 42 3η

2001 Σαν Μαρίνο 27 21 17 65 2η

2003 Μάλτα 34 20 27 81 1η

2005 Ανδόρα 39 28 24 91 1η

2007 Μονακό 36 33 24 93 1η

2009 Κύπρος 59 47 33 139 1η

2011 Λίχτενσταϊν 32 30 20 82 1η

2013 Λουξεμβούργο 28 17 24 69 3η

2015 Ισλανδία 20 16 16 52 3η

ΣΥΝΟΛΟ 438 363 335 1136 2η

ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ 16 ΑΜΚΕ

ΧΩΡΑ ΧΡ. ΑΡΓ. ΧΑΛ. ΣΥΝ.

1. Ισλανδία 452 353 339 1144

2. ΚΥΠΡΟΣ 438 363 335 1136

3. Λουξεμβούργο 331 335 322 988

4. Μονακό 111 138 204 453

5. Μάλτα 63 123 177 363

6. Λίχτενσταϊν 60 68 85 213

7. Σαν Μαρίνο 55 99 127 281

8. Ανδόρα 44 83 108 235

9. Μαυροβούνιο 22 6 12 40