Ο Παναής και ο Νικολής της Αλκής

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΚΟΣΜΟΥΣΑΝ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ ΜΑΣ
Ο Παναής και ο Νικολής της Αλκής. Έτσι τους ήξερε γι' αρκετά χρόνια ο κόσμος, αφού οι δύο ποδοσφαιριστές ήταν ταυτισμένοι με την ιστορία και την πορεία της «Αθάνατης» από τη δεκαετία του ’60 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Παναής Νικολάου και ο Νικολής Στυλιανού υπήρξαν δύο μεγάλοι ποδοσφαιριστές που κοσμούσαν με τη γενική παρουσία τους όχι μόνο την Αλκή αλλά και το κυπριακό ποδόσφαιρο.

Αξιόλογη η αγωνιστική τους παρουσία, αφού ήταν για πολλά χρόνια το βαρόμετρο για την πορεία της ομάδας τους, που έγινε ταυτόσημο -το όνομά τους- με την ιστορική ομάδα της Λάρνακας. Ξεχώρισαν με την προσφορά και παρουσία τους σε Αλκή και Εθνική, ενώ έχαιραν μεγάλης εκτίμησης και αναγνώρισης από τους φιλάθλους και για το ξεχωριστό τους ήθος.
ΠΑΝΑΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ξεχωριστή μορφή στην ιστορία των «κυανέρυθρων» της Λάρνακας ο Παναγιώτης Νικολάου, που είναι γνωστός βέβαια ως Παναής της Αλκής.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1957, σε ηλικία 13 χρονών, από το χωριό του την Ορόκλινη. Ένα χρόνο μετά πήγε στην Αλκή, όπου έπαιζαν οι συγχωριανοί του, ο Νικολής και ο Ψαράς.

Όταν πήγε στην Αλκή, η ομάδα έπαιζε στη Β’ Κατηγορία, όπου αγωνίστηκε μερικά παιχνίδια και μετά ανήλθε στην Α’ Κατηγορία. Πρώτος προπονητής του Παναή ήταν ο Λυκούργος Αρχοντίδης, που του έμαθε τα πρώτα βήματα. Ο ίδιος μας είπε πως «ένας παίκτης τα πιο πολλά τα μαθαίνει όταν έχει αγάπη προς το άθλημα και υπομονή. Στην καριέρα του ο παίκτης πάντα κάτι μαθαίνει, δεν υπάρχει τέλος στο ποδόσφαιρο. Εγώ μέχρι το τέλος της καριέρας μου κάτι μάθαινα».

Ο Παναής Νικολάου ξεκίνησε στα χαφ, αλλά μετά από 3-4 χρόνια αναγκάστηκε να παίξει λίμπερο λόγω του τραυματισμού του Νικολή. Ακολούθως και για 10 χρόνια αγωνίστηκε ως σέντερ φορ και όταν «μεγάλωσε» επέστρεψε στα χαφ, ενώ σχεδόν κάθε χρόνο ήταν ο πρώτος σκόρερ της Αλκής. Πάντα αεικίνητος με πολύ καλή τεχνική και σουτ, ο Παναής είχε ένα δικό του στυλ και ήταν τόσο ο παίκτης που δημιουργούσε παιχνίδι αλλά και ο σκόρερ για την ομάδα του, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1978, όταν στα 36 του χρόνια σταμάτησε το ποδόσφαιρο.

Έχει ένα δικό του ρεκόρ, αφού όπως θυμάται σε παιχνίδι κυπέλλου στο ΓΣΖ εναντίον του Πανελλήνιου Λεμεσού που έπαιζε στη Β’ Κατηγορία, η Αλκή κέρδισε 10-0 και ο ίδιος πέτυχε και τα 10 τέρματα!

Από τα αξέχαστα παιχνίδια του ήταν ο ημιτελικός κυπέλλου το 1967, όταν η Αλκή κέρδισε τον ΠΟΛ 2-1 και πέτυχε ο ίδιος το τέρμα της νίκης με πέναλτι, λίγο πριν πάει ο αγώνας σε παράταση. Στον τελικό έχασε από τον Απόλλωνα 1-0 και ο Παναής θεωρεί πως είναι ο μόνος από τους πέντε τελικούς στους οποίους πήγε η Αλκή (έχασε σε όλους), που άξιζε να πάρει το τρόπαιο.

Είναι ακόμα και μια νίκη επί του ΑΠΟΕΛ το 1968 στη Λάρνακα με 4 τέρματα που σημείωσε ο ίδιος, με το ένα μάλιστα να παίρνει την μπάλα από τον τερματοφύλακά του και να διανύει όλο το γήπεδο για να σκοράρει.

Ο Παναής έπαιξε ουσιαστικά σε δύο ξεχωριστές εποχές της Αλκής, αφού πρώτα είχε για συμπαίκτες μεταξύ άλλων τους Θεοδόση, Νικολή, Κ. Αλεξάνδρου, Λειβαδιώτη, Σαββή, Ττοφαλλή, Ηλία, Σολή, Κοκή, Ντίνο, Θ. Αλεξάνδρου, Ττέρο, Σέργη, κ.ά. Ύστερα ήταν οι νεότεροι Π. Σαϊττής, Βιολάρης, Ολύμπιος, Γιόκκας, Φώκος, Τάρταρος, Αντωνάκης, Κ. Ανδρέου, Αγγελή, Δ. Παναγιώτου, Σπύρου κ.ά.

Έπαιξε 7 παιχνίδια στην Εθνική και μετά ζήτησε ο ίδιος να μην κληθεί ξανά, γιατί ένιωθε πως αδικείτο και εγίνοντο παρεμβάσεις προς τον προπονητή.
ΝΙΚΟΛΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ

Ένας σπουδαίος αμυντικός ήταν για την Αλκή και την Εθνική μας ομάδας ο Νικολής Στυλιανού, που έφυγε πριν από λίγα χρόνια από τη ζωή. Ένας τζέντλεμαν των γηπέδων, που όταν τερμάτισε το ποδόσφαιρο πρόσφερε πολλά στην Αλκή από τη θέση του προπονητή σε πολλά πόστα (πρώτος, βοηθός, και στις Ακαδημίες).

Έπαιξε 21 χρόνια ποδόσφαιρο στην Αλκή, από το 1955 μέχρι το 1976. Γράφτηκε στην ομάδα το 1954-55 και τότε η Αλκή ήταν στη Β’ Κατηγορία, ενώ το 1959-60 ανήλθε στην Α ́ Κατηγορία. Πρώτος προπονητής του ήταν ο Αράμ Τερζιάν και μέχρι το 1958 αγωνιζόταν ως κυνηγός. Το 1957 προπονητής στην Αλκή ήταν ο Ούγγρος Ζέγκελερ και την περίοδο 1959-60, που η ομάδα ανήλθε στους μεγάλους, την ανέλαβε ο Κόκος Λουκαΐδης. Ο Νικολής από τότε αγωνιζόταν σέντερ μπακ (λίμπερο).

Το 1963 λόγω μιας εγχείρησης που έκανε διέκοψε το ποδόσφαιρο για 5-6 μήνες και τη θέση του στην άμυνα της ομάδας πήρε ο Παναής. Το 1972 άρχισε να αγωνίζεται ως δεξιός οπισθοφύλακας, μέχρι που τερμάτισε το ποδόσφαιρο, με προπονητή τον Βούλγαρο Γκεόργκι Πατσιάτσεφ (ήταν στην Αλκή από το 1971-74). Άλλοι προπονητές στην καριέρα του ήταν οι Αρχοντίδης, Τ. Χριστοδούλου, Λαμπής, Τσιατσέφσκι. Από το 1974 μέχρι το 1976 ο Νικολής ήταν ταυτόχρονα προπονητής-ποδοσφαιριστής.

Στην Εθνική Κύπρου έπαιξε 9 φορές, πάντα με το Νο 2, και προπονητής του ήταν ο μ. Πάμπος Αβρααμίδης. Πρώτη επίσημη εμφάνιση με την Εθνική ήταν στις 28 Ιανουαρίου 1973, με τη Βουλγαρία, σε παιχνίδι που έγινε στο γήπεδο του ΑΣΙΛ στη Λύση, όπου και χάσαμε 3-0. Ο Νικολής ήταν βασικός και στο ιστορικό παιχνίδι της Κύπρου που κερδίσαμε 1-0 τη Β. Ιρλανδία στο ΓΣΠ, στις 14 Φεβρουαρίου 1973. Μαζί του εκείνα τα χρόνια ήταν και οι Φιλώτας, Βαρνάβας, Π. Ευθυμιάδης, Καϊάφας, Κάττος, Α. Στυλιανού, Κούδας, Καλλής, Λ. Θεοδώρου, Σταύρος, Στέφανος, Λεωνίδας, Στεφανής, Αλκιβιάδης, Ν. Χαραλάμπους, Χρ. Γιολίτης κ.ά.

Από τις ευχάριστες στιγμές στην πορεία του ήταν η άνοδος της Αλκής στην Α’ Κατηγορία το 1960 και κάποιες επιτυχίες της Αλκής επί ΑΠΟΕΛ και Ανόρθωσης, για τις οποίες ήταν ο κακός δαίμονας. Ο Νικολής τιμήθηκε αρκετές φορές για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο. Ένας σπάνιος ποδοσφαιριστής που τα έδινε όλα και κοσμούσε τα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Τι κέρδισε; Ο ίδιος μας έλεγε σε μια συνέντευξή του στη «Σ»:

«Δεν μετάνιωσα που υπήρξα ποδοσφαιριστής και, αν μπορούσα, θα έπαιζα και σήμερα στην Αλκή. Τι κέρδισα; Την ικανοποίηση που έπαιξα ποδόσφαιρο και το καλό όνομα που άφησα στους φιλάθλους και αντιπάλους ακόμα. Κι αυτό είναι το μεγάλο κέρδος».