Θύμησες Αντώνη Καρά και Ανόρθωσης 1974

Ο ΑΚΟΥΡΑΣΤΟΣ, ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ, ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η οικογένεια του Αντώνη Καρά και η Ανόρθωση του 1974-75 τίμησαν τη μνήμη του σπουδαίου αυτού παίκτη-προπονητή και ανθρώπου, λίγες ημέρες πριν από το ετήσιο μνημόσυνό του. Το συναπάντημα έγινε στο οικογενειακό κέντρο Καρά στο Παραλίμνι και ζωντάνεψαν ξανά θύμησες από το παρελθόν, την πλούσια δράση του Αντώνη Καρά και μάλιστα σε δύσκολες εποχές, αλλά και της ομάδας του 1974 που όχι μόνο κράτησε όρθια την Ανόρθωση στα πρώτα πολύ δύσκολα χρόνια του εκτοπισμού, αλλά πανηγύρισε και την κατάκτηση του Κυπέλλου το 1975, του πρώτου στην προσφυγιά που έστελνε και μηνύματα αγωνιστικότητας του προσφυγικού κόσμου.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν η σύζυγος του Καρά, κ. Μαρία, και τα τρία παιδιά τους, Άριστος, Κώστας και Χρίστος, ο πρόεδρος της Ανόρθωσης την εποχή εκείνη κ. Τάκης Πελεκάνος, οι ποδοσφαιριστές της εποχής και εκπρόσωποι του Συμβουλίου.

Ο πρόεδρος, δρ Τάκης Πελεκάνος, σε ομιλία του ανέφερε πως το 1974 παίκτες, προπονητής και διοίκηση έδωσαν τα πάντα για να κρατήσουν όρθια την Ανόρθωση, εξαίροντας την ανιδιοτελή προσφορά του προπονητή της ομάδας εκείνης, Αντώνη Καρά. «Αισθάνομαι περήφανος γι’ αυτή την Ανόρθωση και πιστεύω πως ήταν η καλύτερη εποχή για το σωματείο, κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες. Ο κόσμος, ακόμα και σήμερα, μιλά με εκτίμηση και αναγνωρίζει το έργο που έγινε μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974», σημείωσε ο κ. Πελεκάνος.

Ο αρχηγός της ομάδας του 1974, Αντωνάκης Κκαφάς, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την ομάδα εκείνη και τη σημαντική προσφορά του Α. Καρά.

«Η ομάδα εκείνη ήταν πολύ δεμένη, ήμασταν μια αγαπημένη οικογένεια που αγωνιζόταν για την ιδέα της Ανόρθωσης και μόνο για τη φανέλα της ομάδας. Ήταν μεγάλη η προσπάθεια για να κρατήσουμε όρθια την Ανόρθωση. Δώσαμε μεγάλη μάχη και βγήκαμε ζωντανοί. Οι παίκτες εκείνης της εποχής έβαλαν τα θεμέλια για να έρθουν αργότερα οι νεότεροι και να πάρουν πρωταθλήματα, γι’ αυτό και ο κόσμος αγαπά τους παλαίμαχους», σημείωσε ο κ. Κκαφάς.
Ποιος ήταν ο Αντώνης Καράς

Από τους ανθρώπους που συνέδεσαν τη ζωή τους με το ποδόσφαιρο και την Ανόρθωση ήταν ο Αντώνης Τσούκκας-Καράς, που κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση όλων για την προσφορά μα και την ανθρωπιά του.

Ποδοσφαιριστής και αργότερα προπονητής, ο Αντώνης Καράς λάτρεψε την Ανόρθωση και το όνομά του είναι γραμμένο στην ιστορία, αφού ήταν ο προπονητής που ηγήθηκε -ανιδιοτελώς- της ομάδας στα πρώτα δύσκολα χρόνια του εκτοπισμού, δουλεύοντας με πάθος και πείσμα για να κρατηθεί όρθια η ομάδα μετά το 1974. Και δεν είναι τυχαίο που η Ανόρθωση έδωσε το όνομα του Αντώνη Καρά στο προπονητικό της κέντρο, τιμώντας τον προπονητή και άνθρωπο, αλλά και διατηρώντας αιώνια τη μνήμη του.

Η ψυχή του Καρά ήταν Ανόρθωση. Δοσμένος για μια ζωή. Ταγμένος να υπηρετεί με ανείπωτο πάθος τη μεγάλη του αγάπη. Πρόσφερε αξιοθαύμαστες υπηρεσίες για μια 25ετία περίπου, ως ποδοσφαιριστής πρώτα και ως προπονητής αργότερα. Πάντοτε με υποδειγματική συνέπεια, αφοσίωση και αυταπάρνηση. Ένας αγνός, πιστός και ευσυνείδητος στρατιώτης της Ανόρθωσης.

Ο Καράς εντάχθηκε στην Ανόρθωση το 1956 σε ηλικία 17 χρόνων. Έπαιξε αρχικά στην αναπληρωματική ομάδα και από το 1954 έγινε βασικός, παίζοντας πρώτα ως μέσος και αργότερα ως κεντρικός αμυντικός. Πραγματικό παλληκάρι, κατέθεσε ψυχή μέσα στο γήπεδο. Ξεχώρισε για το πάθος και τη δύναμή του στο παιχνίδι και ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός στις προσωπικές μονομαχίες.

Στην Ανόρθωση έπαιξε από το 1958 μέχρι το 1971, καταγράφοντας 267 συμμετοχές και σημειώνοντας 17 τέρματα. Είχε 7 συμμετοχές στην εθνική ομάδα.
Πανηγύρισε 3 Πρωταθλήματα (1960, 1962, 1963), 4 Κύπελλα (1959, 1962, 1964, 1971) και 2 Ασπίδες (1962, 1964). Με την Εθνική Κύπρου ήταν βασικό στέλεχος στη δεκαετία του 1960 και αγωνίστηκε στους πρώτους επίσημους αγώνες με το Ισραήλ (1960) και στη συνέχεια κατά Γερμανίας και Σουηδίας (1965).

Το 1971 ο Αντώνης Καράς σε ηλικία 32 χρόνων αποφάσισε να τερματίσει τη σταδιοδρομία του στην Ανόρθωση, της οποίας διετέλεσε για κάποιο διάστημα και αρχηγός. Από το 1971 μέχρι και το 1974 ανέλαβε καθήκοντα παίκτη-προπονητή στον Εθνικό Άσσιας.

Η μεγάλη αγάπη του για την Ανόρθωση διαφάνηκε μετά την προσφυγιά του 1974. Στα δίσεκτα χρόνια μετά τον εκτοπισμό ήταν από τους πρωτεργάτες οι οποίοι με κόπους και θυσίες διατήρησαν την Ανόρθωση εν ζωή. Ο Καράς, στον ρόλο του προπονητή, επωμίστηκε αφιλοκερδώς το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης της ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο «προπονητής της προσφυγιάς», όπως εύστοχα χαρακτηρίστηκε, εργάστηκε επίμονα, αγόγγυστα, μόχθησε σκληρά υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.

Μοναδική του έγνοια να κρατηθεί η ομάδα, να μην διαλυθεί. Κορυφαία στιγμή που βίωσε η Ανόρθωση κατά την τριετή παραμονή του στην τεχνική ηγεσία (1974-1977) υπήρξε η κατάκτηση του Κυπέλλου το 1975. Ο Αντώνης Καράς έμεινε μέχρι το 1982 ως βοηθός προπονητής και ακολούθως εργάστηκε ως προπονητής και στο Παραλίμνι.

Ο Αντώνης Καράς έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία της Ανόρθωσης. Η εκτίμηση και η αγάπη προς το πρόσωπό του θα είναι αιώνια.
Το 1999 η Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου τίμησε τον Αντώνη Καρά με το Αριστείο της ΕΑΚ.